Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | English | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 12584 przypisów.
poemata (daw.) — poematy. [przypis edytorski]
poemata — dziś popr. forma B. lm: poematy. [przypis edytorski]
poemat — długi utwór wierszowany, epicki lub liryczny. [przypis edytorski]
poemat „Święty Jan na Patmos” jest może zanadto biblijny, aby go czytać wobec ludzi mało obeznanych z poezją apokaliptyczną — Jan z Patmos (wyspa na M. Egejskim) jest autorem biblijnego Objawienia św. Jana (Apokalipsy); w tradycji chrześcijańskiej utożsamia się go z Janem Ewangelistą. [przypis edytorski]
poenam colli (łac.) — karę gardła (śmierci). [przypis edytorski]
poena peccati (łac.) — kara za grzech. [przypis edytorski]
po Erminią (starop. forma) — dziś B.lp r.ż.: po Erminię. [przypis edytorski]
Poesis doctrinae, tanquam somnium… (łac.) — poezja jest jak sen nauki. [przypis edytorski]
Poeta i natchnienie — tytuł nadany przez badacza twórczości Juliusza Słowackiego, Antoniego Małeckiego, historyka literatury i filologa. [przypis edytorski]
poeta laureat (łac. poeta laureatus) — oficjalny poeta dworski. [przypis edytorski]
poeta Starego Miasta — Artur Oppman (1867–1931), poeta, publicysta i varsavianista, autor m.in. zbiorku wierszy Ze Starego Miasta (1897). [przypis edytorski]
poetica (łac.) — rzeczy poetyckie. [przypis edytorski]
Poetical Sketches — pierwszy zbiór poezji i prozy Blake'a, napisany w latach 1769–1777. [przypis edytorski]
poets, essayists, novelists (ang.) — poeci, eseiści, powieściopisarze. [przypis edytorski]
poetus (zamierzony r.m. z łac. poeta) — poeta. [przypis edytorski]
poetyckim jest — dziś raczej: jest poetyckie. [przypis edytorski]
poetycznej — tu dziś: poetyckiej. [przypis edytorski]
poety — dziś popr. forma N. lm: poetami. [przypis edytorski]
poezją (daw. B. lp) — dziś: poezję. [przypis edytorski]
poezyj — dziś popr. forma: poezji. [przypis edytorski]
po faktorsku — w sposób właściwy faktorowi; faktor (daw.) — pośrednik handlowy. [przypis edytorski]
po faryzejsku — obłudnie; faryzeusze: członkowie staroż. żydowskiego stronnictwa polit.-rel. w Palestynie, którym zarzucano fałszywą, uprawianą na pokaz pobożność. [przypis edytorski]
pofolgować (daw., gw.) — ulżyć, popuścić; pozwolić sobie na swobodę. [przypis edytorski]
pofolgować (daw., gw.) — ulżyć, popuścić. [przypis edytorski]
pofolgować (daw., gw.) — ulżyć. [przypis edytorski]
pofolgować (daw.) — potraktować łagodniej. [przypis edytorski]
pofolgować (daw.) — przestać się ograniczać, tu: dać spokój. [przypis edytorski]
pofolgować (daw.) — ulec swoim emocjom, ulżyć sobie. [przypis edytorski]
pofolgować — przestać powściągać, przestać się ograniczać. [przypis edytorski]
pofolgowanie — tu: ulga; złagodzenie, uwolnienie. [przypis edytorski]
po formie (daw. rusycyzm) — zgodnie z formą, tj. z przepisami lub z przyjętym sposobem zachowania się; przepisowo. [przypis edytorski]
po formie (daw. rusycyzm) — zgodnie z formą, tj. z przepisami lub z przyjętym sposobem zachowania się. [przypis edytorski]
po formie (daw. rusycyzm) — zgodnie z formą, z przyjętym sposobem zachowania się. [przypis edytorski]
po formie — tu: według przyjętych zwyczajów. [przypis edytorski]
pofortunić (daw.) — poszczęścić. [przypis edytorski]
pogadanki — w oryginale niem. Erzählungen, tj. raczej: opowieści. [przypis edytorski]
poganem — dziś poprawnie: poganinem. [przypis edytorski]
Poganie piszą, iż Sylvius Scyta testament taki synom czynił: podał kupę strzał związanych i łamać je każdemu synowi kazał; czego gdy uczynić nie mogli, on pojedynkiem każdą sam przełomił — Plutarch, Powiedzenia królów i wodzów, gdzie jednak król Scytów ma na imię Skiluros (a. Scylurus, II w. p.n.e., władca scytyjskiego państwa na Krymie), a nie Sylvius. [przypis edytorski]
poganie — tu: muzułmanie. [przypis edytorski]
poganizm — dziś: pogaństwo. [przypis edytorski]
pogan, którym zwalono ołtarze (…) i których szczuje prawo — cesarz Teodozjusz od roku 389 serią dekretów zaprowadził konsekwentne, szeroko zakrojone prześladowania: ogłosił wyznanie nicejskie chrześcijaństwa religią panującą, wydawał decyzje likwidacji pozostałych instytucji i obyczajów pogańskich, zakazał sprawowania ofiar i odwiedzania świątyń, nakazywał zamykanie obiektów i miejsc kultu, aprobował i wspierał ich niszczenie na terenie całego państwa. [przypis edytorski]
poganów — dziś popr.: pogan. [przypis edytorski]
pogany — dziś popr. forma: poganie. [przypis edytorski]
pogany (starop. forma) — dziś N.lm: (między) poganami. [przypis edytorski]
pogany (starop. forma) — dziś N.lm: (z) poganami. [przypis edytorski]
pogany (starop. forma) — pogan [siekła]. [przypis edytorski]
pogany szkodzili (starop.) — atakowali pogan, bili pogan. [przypis edytorski]
pogardliwszy — dziś popr.: bardziej pogardliwy. [przypis edytorski]
pogardzają — dziś popr.: pogardza. [przypis edytorski]
pogardziszli — daw. konstrukcja z partykułą pytajną -li; znaczenie: czy pogardzisz; czyż pogardzisz. [przypis edytorski]
pogarnąć się — tu: zbliżyć się. [przypis edytorski]
Pogezowie a. Pogezanie — plemię pruskie mieszkające w średniowieczu nad górną Pasłęką, a wybite przez Krzyżaków pod koniec XIII w. [przypis edytorski]
poginiewa (gw. forma) — poginiemy. [przypis edytorski]
pogładzili — zgładzili. [przypis edytorski]
pogłówne (daw.) — podatek od głowy, czyli od osoby. [przypis edytorski]
pogłówne — podatek „od głowy”, pobierany w określonej kwocie od każdej zobowiązanej do tego osoby, bez względu na jej dochody. [przypis edytorski]
pogłówne — podatek od osoby (od głowy). [przypis edytorski]
pogłówne — podatek o stałej wysokości płacony od osoby („od głowy”). [przypis edytorski]
pogłówny (daw.) — liczony od każdej osoby; pogłówne: daw. podatek pogłówny, podatek od głowy, podatek pobierany od każdej zobowiązanej do tego osoby. [przypis edytorski]
pogłowie — tłum, ogół przedstawicieli. [przypis edytorski]
poglądać (daw., gw.) — spoglądać. [przypis edytorski]
poglądać (daw.) — patrzeć, spoglądać. [przypis edytorski]
poglądać (daw.) — spoglądać, patrzeć. [przypis edytorski]
poglądać (daw.) — spoglądać, popatrywać. [przypis edytorski]
poglądać (daw.) — spoglądać. [przypis edytorski]
poglądać — dziś popr.: spoglądać; patrzeć. [przypis edytorski]
poglądać — dziś popr.: spoglądać. [przypis edytorski]
poglądać — dziś popr.: spoglądać. [przypis edytorski]
poglądać — dziś: spoglądać a. patrzeć. [przypis edytorski]
poglądać — dziś: spoglądać. [przypis edytorski]
poglądać — spoglądać. [przypis edytorski]
poglądać — spoglądać, spozierać. [przypis edytorski]
poglądałem — spoglądałem, patrzyłem. [przypis edytorski]
poglądali (daw.) — patrzyli. [przypis edytorski]
poglądanie — dziś: spoglądanie. [przypis edytorski]
Poglądasz — wyglądasz. [przypis edytorski]
pogląd o obrocie Ziemi dookoła własnej osi aż do niedawna nie był poparty żadnym bezpośrednim dowodem — bezpośrednim dowodem heliocentryzmu było wykazanie pomiarami w r. 1839 istnienia paralaksy heliocentrycznej, tj. obserwowanej zmiany położenia gwiazd na tle sfery niebieskiej, powodowanej zmianami położenia Ziemi w ruchu wokół Słońca. [przypis edytorski]
pogluzowany (daw.) — wygładzone; od glozować a. glozować: wygładzać, wyskrobywać, wycierać, wywabiać, czyścić, gładzić, tępić. [przypis edytorski]
pognał do Paryża za kobietą, którą kochał — była to Wiktoryna Mounier. [przypis edytorski]
pogoda (starop.) — okazja, sposobność. [przypis edytorski]
pogoda (starop.) — sposobność, stosowna pora. [przypis edytorski]
pogoda (starop.) — tu: sposobność; porwał pogodę, która się podała: nadarzającą się okazję. [przypis edytorski]
Pogodin, Michaił Pietrowicz (1800–1875) — ros. historyk, pisarz, dziennikarz; profesor Uniwersytetu Moskiewskiego (od 1826 r.); w l. 1835, 1839–1840 mieszkał we Lwowie, gdzie stał się animatorem ruchu moskalofilskiego (tzw. zwane kolonia pogodinowska); członek Petersburskiej Akademii Nauk (od 1841 r.); wydawca czasopisma „Moskowskij Wiestnik” (1827–1830) oraz „Moskwitianin” (1841–1856). W 1848 brał udział w Zjeździe Słowiańskim w Pradze, rozpędzonym podczas tłumienia Wiosny Ludów. W l. 60. XIX w. stał się jednym z głównych twórców ideologii wielkoruskiej i panslawizmu. [przypis edytorski]
Pogodin, Michaił Pietrowicz (1800–1875) — rosyjski historyk, pisarz, dziennikarz, profesor Uniwersytetu Moskiewskiego (od 1826), członek Petersburskiej Akademii Nauk (od 1841); jeden z ideologów ideologii wielkoruskiej i panslawizmu; wspólnie Szewyriowem wydawał czasopismo „Moskwitianin”. [przypis edytorski]
pogodny (daw.) — dogodny. [przypis edytorski]
pogodny (starop.) — dogodny, sposobny. [przypis edytorski]
pogodny (starop.) — tu: dogodny, sposobny. [przypis edytorski]
Pogoń — godło Litwy. [przypis edytorski]
Pogoń — herb Litwy, przedstawiający rycerza na koniu z wzniesionym mieczem. [przypis edytorski]
Pogoń — herb Litwy. [przypis edytorski]
Pogoń — herb Wielkiego Księstwa Litewskiego. [przypis edytorski]
„Pogoń” — pismo ekonomiczno-społeczne, wydawane w Tarnowie w XIX wieku. [przypis edytorski]
pogon — gonitwa, bieg. [przypis edytorski]
pogonią (starop.) — dziś B.lp r.ż.: (w) pogoń. [przypis edytorski]
pogoniej (starop. forma) — dziś D.lp r.ż.: pogoni. [przypis edytorski]
pogoniej (starop. forma) — pogoni. [przypis edytorski]
pogorsza — dziś popr.: pogarsza. [przypis edytorski]
pogorzeć (daw.) — spalić się, zostać zniszczonym przez ogień; stracić mienie wskutek pożaru. [przypis edytorski]
pogorzeć (daw.) — spłonąć, paść ofiarą pożaru. [przypis edytorski]
pogorzel (daw.) — pogorzelisko, miejsce po pożarze, spalone szczątki. [przypis edytorski]
