Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)

Wesprzyj!

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia

Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 115787 przypisów.

Myszkowski Zygmunt (1562–1615) — marszałek wielki koronny (od 1603 r.) na dworze króla Zygmunta III Wazy; popierał politykę wzmocnienia władzy królewskiej w Polsce. [przypis edytorski]

myszkuje — tu: czyha; buszuje. [przypis edytorski]

myszugen — właśc. meszugene (jidisz): wariat, pomylony. [przypis edytorski]

myszurys (żyd.) — właśc. meszores, sługa. [przypis edytorski]

mysz wiejską i domową i jej strach, i obawę — z bajki Ezopa, wykorzystanej również przez Horacego (Satyry, II, 6). [przypis edytorski]

myt a Salcze Apfelgold (z jid.) — z Salcią Apfelgold. [przypis edytorski]

myto — cło; tu: grzywna, karna opłata. [przypis edytorski]

myto (daw.) — tu: zapłata. [przypis edytorski]

myto (daw.) — zapłata, opłata pobierana za przejazd, tu raczej: pensja. [przypis edytorski]

myto (hist.) — opłata za przewóz towarów. [przypis edytorski]

myto — opłata za przejazd bądź za przewóz towarów. [przypis edytorski]

myto — opłata za przejazd drogą; tu: obowiązek. [przypis edytorski]

myto — tu ogólnie: opłata. [przypis edytorski]

My tu wszyscy jedną bracią… — Zygmunt Krasiński, Dzień dzisiejszy. [przypis edytorski]

my wam staniemy do boku — pomożemy wam, wesprzemy was. [przypis edytorski]

my widzieli (daw., gw.) — dziś popr. forma 1 os. lm: widzieliśmy. [przypis edytorski]

My wife is a bad sailor (ang.) — dosł.: Moja żona jest kiepskim żeglarzem. [przypis edytorski]

my y compris (fr.) — włączając w to mnie. [przypis edytorski]

myż — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że, skróconą do -ż. [przypis edytorski]

myż — my; my przecież; my właśnie. [przypis edytorski]

Myzja — kraina hist. w płn.-zach. Azji Mniejszej, na płn.-zach. od Frygii, na płn. od Lidii. [przypis edytorski]

Myzja — kraina hist. w płn-zach. części Azji Mniejszej. [przypis edytorski]

Myzyjczyk, którego imię brzmiało tak samo, jak i nazwa jego ojczyzny — nazywał się Myzos. [przypis edytorski]

mża — rzecz. utworzony od czas. mżyć (tu: świecić rozproszonym, słabym światłem); lśnienie, poświata. [przypis edytorski]

mżeć (daw.) — śnić (por.: mżonki). [przypis edytorski]

mżeć — drzemać; śnić (por.: mżonki). [przypis edytorski]

mżyć (daw.) — drzemać. [przypis edytorski]

Не могу мοлчать (ros.) — Nie mogę milczeć, traktat Tołstoja z 1908 roku. [przypis edytorski]

Nájdzie (gw.) — znajdzie. [przypis edytorski]

Naaa! schlaft i nit (zniekszt. niem.) — nie, nie śpię. [przypis edytorski]

Naama (hebr. dosł.: przyjemny) — córka Lameka, descendenta Kaina, siostra Tubal-Kaina (Rdz 4,22). [przypis edytorski]

na Amazyasie królu. Gdy na pogańskie ludzie Seirskie wojsko zbierał, dał sto kamieni śrebra heretykom z Izraela i wywiódł ich sto tysięcy na pomoc do boju (…) posłuchawszy proroka, z swoim samym, acz małym ludem, pobił Seirany i wielkie zwycięstwo otrzymał — zob. 2 Krn 5, 12. [przypis edytorski]

Na Anioł Pański biją dzwony — wiersz Kazimierza Przerwy-Tetmajera. [przypis edytorski]

na Anne — w dniu św. Anny, obchodzonym w kościele katolickim 26 lipca. [przypis edytorski]

na awantaż (z fr.) — na lepsze. [przypis edytorski]

nabab — książę indyjski, przen.: wielki bogacz; w XVIII w. nababami zaczęto nazywać ludzi, którzy wracali do Europy z Indii ze zdobytym tam wielkim majątkiem, z którym się manifestacyjnie obnosili i wykorzystywali go do awansu społecznego. [przypis edytorski]

nababski — właściwy nababowi, tj. bogaczowi (od tytułu muzułmańskiego księcia w Indiach, zwł. w Bengalu). [przypis edytorski]

Nabab — tu: powieść Alfonsa Daudeta wyd. w 1877, o naiwnym bogaczu otoczonym przez chciwych pochlebców; polityk François Bravay (1817–1874) posłużył autorowi za model głównego bohatera. [przypis edytorski]

nabab — tytuł muzułmańskiego księcia w Indiach, zwłaszcza w Bengalu; przen.: wielki bogacz. [przypis edytorski]

na baczeniu (daw.) — na uwadze. [przypis edytorski]

nabagėlė — vargšė. [przypis edytorski]

Na Bakcha i Merkurego! — Hamlet zaklina się, że nadal lubi Rozenkranca, powołując się na Bachusa, boga wina, oraz Merkurego, posłańca z Olimpu, boga kupców i złodziei. [przypis edytorski]

na Bałkanie — dziś popr.: na Bałkanach. [przypis edytorski]

na bałykach a. na bałyku (daw.) — na czworaka (tj. na kolanach, podpierając się rękoma); por. daw. bałykować: raczkować (o dziecku), chodzić na czworaka. [przypis edytorski]

na bałyku (daw.) — na czworakach. [przypis edytorski]

na bałyku — na czworakach. [przypis edytorski]

na bałyku (reg.) — na czworakach, raczkując. [przypis edytorski]

Nabal — wg Biblii bogaty człowiek żyjący w Maon. Posiadał wielkie stada owiec i kóz. Jego żoną była Abigail (1Sm 25,2–3). [przypis edytorski]

na bandos — na roboty sezonowe poza miejscem stałego zamieszkania. [przypis edytorski]

na barkiśmy wzięli — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika: wzięliśmy na barki. [przypis edytorski]

nabarziej (starop. forma) — dziś: najbardziej. [przypis edytorski]

nabaštikas — dabar: nabašninkas, numirėlis, velionis. [przypis edytorski]

na białych kamieniach — na kamiennych ławach. [przypis edytorski]

nabić (pot.) — zbić, wielokrotnie uderzając. [przypis edytorski]

Nabielak, Ludwik (1804–1883) — poeta, krytyk literacki i dziennikarz, organizator nieudanego ataku na Pałac Łazienkowski w pierwszym dniu powstania listopadowego. [przypis edytorski]

Nabielak, Ludwik (1804–1883) — poeta, krytyk literacki i dziennikarz, organizator nieudanego ataku na Pałac Łazienkowski w pierwszym dniu Powstania Listopadowego. [przypis edytorski]

nabiodrek — część zbroi osłaniająca biodra. [przypis edytorski]

Nabis (zm. 192 p.n.e.) — król spartański (od 207 p.n.e.), ostatni władca niezależnej Sparty; przeprowadził reformy społ.; po II wojnie macedońskiej zaatakowany Związek Achajski i Rzymian (wojna lakońska, 195 p.n.e.), mimo utraty terytorium utrzymał ufortyfikowaną Spartę; podstępnie zamordowany. [przypis edytorski]

nabi (z hebr.) — mówca, prorok. [przypis edytorski]

na bliskie swoje — dziś popr.: na swoich bliskich. [przypis edytorski]

nabór (ros. набор) — tu: pobór do wojska. [przypis edytorski]

nabob — nabab; tytuł muzułmańskiego księcia w Indiach; pot.: bogacz. [przypis edytorski]

na Boga spuszczać — Bogu pozostawić. [przypis edytorski]

na boisku „Polonii” — Stadion „Polonii” mieści się przy ul. Konwiktorskiej 6. W nocy z 21 na 22 sierpnia na jego terenie walki toczyły bataliony „Zośka” i Czata 49. [przypis edytorski]

na borg (daw.) — na kredyt. [przypis edytorski]

na borg (daw.) — na kredyt; z umówionym opóźnieniem płatności. [przypis edytorski]

na borg (daw., z niem.) — na kredyt. [przypis edytorski]

na Boże Narodzenie — Boże Narodzenie stanowiło zwyczajowy termin, do którego obowiązywały umowy. [przypis edytorski]

na Bródno, w piachu się bawić — tj. na Cmentarz Bródnowski w Warszawie. [przypis edytorski]

na brzegu rzeki — Cydliny (w oryg. łac. Cydlime), dopływu Łaby (Elby) w płn. Czechach. [przypis edytorski]

Nabuchodonozora, co także też był powstał na pychę, że się kazał za boga chwalić, tak iż go Pan tak marnie skarał, że odstąpiwszy od rozumu, uciekł do lasa i przez niemały czas jako wół trawę — opowieść z biblijnej Księgi Daniela (Dn 4) o pełnym pychy królu babilońskim. [przypis edytorski]

Nabuchodonozor — biblijny król Babilonii, Nabuchodonozor II, władca (605–562 p.n.e.) imperium nowobabilońskiego, który m.in. stłumił powstanie w Judzie, zburzył Jerozolimę i uprowadził większość Żydów do Babilonii. [przypis edytorski]

Nabuchodonozor — biblijny król Babilonii. [przypis edytorski]

Nabuchodonozor — biblijny władca opisany w Księdze Daniela, który prawdopodobnie cierpiał na chorobę psychiczną zwaną boantropią (chory wierzy, że jest wołem lub krową). [przypis edytorski]

Nabuchodonozor — chodzi tu o Nabuchodonozora II, właśc.: Nabu-kudurri-usur II; król Babilonii z dynastii chaldejskiej, panował w latach 605–562 p.n.e., podbił kraje leżące na Bliskim Wschodzie, do tej pory przynależne Egiptowi, w tym Judę. Zwierzchnictwo nad Judą przekazał Sedecjaszowi, który w 586 r. p.n.e. zbuntował się przeciwko zwierzchnictwu. W odpowiedzi na to Nabuchodonozor II wysłał wojska, które zburzyły Jerozolimę, a większość Żydów uprowadzono do Babilonu, jako niewolników, jest to początek tzw. niewoli babilońskiej Żydów. [przypis edytorski]

Nabuchodonozor — imię królów babilońskich. [przypis edytorski]

Nabuchodonozor — imię królów babilońskich; wg biblijnej Księgi Daniela król tego imienia w ramach kary za bluźnierstwo zaczął jeść trawę jak wół. [przypis edytorski]

Nabuchodonozor — imię królów babilońskich; wg biblijnej Księgi Daniela król tego imienia w ramach kary za bluźnierstwo zaczął jeść trawę jak wół. [przypis edytorski]

Nabuchodonozor — Nabuchodonozor żarł jak wół trawę (kara za bluźnierstwo, wedle Daniela rozdz. 7). [przypis edytorski]

Nabuchodonozor rozciągnął się twarzą ku ziemi i ubóstwił Daniela — Dn 2:46. [przypis edytorski]

Nabuchodonozor — tu: wskazanie na biblijnego Nabuchodonozora II, króla (605–562 p.n.e.) imperium nowobabilońskiego, który m.in. stłumił powstanie w Judzie, zburzył Jerozolimę i uprowadził większość Żydów do Babilonii jako niewolników. [przypis edytorski]

Nabuchodonozor — władca Asyryjczyków. [przypis edytorski]

Nabuhadonorozizus — w oryginale: Noeloninuris. [przypis edytorski]

na burg — właśc. na borg, tj. na kredyt. [przypis edytorski]