Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | dawne | francuski | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hiszpański | łacina, łacińskie | liczba mnoga | matematyka | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żeglarskie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 5233 przypisów.
libido sentiendi, libido sciendi, libido dominandi (łac.) — Przekład z pierwszego listu św. Jana, II, 16. „Żądza czucia, żądza wiedzenia, żądza panowania. [przypis tłumacza]
libido (z łac.) — popęd seksualny, żądza. [przypis edytorski]
Libikana — nazwa utworzona z imienia Libia, w starożytności północna Afryka. [przypis redakcyjny]
Libitina (mit. rzym.) — bogini śmierci, patronka obrzędów pogrzebowych. [przypis edytorski]
Libitina — w mitologii rzymskiej bogini pogrzebu. [przypis redakcyjny]
Libityna (mit. rzym.) — bogini śmierci i pogrzebów. [przypis edytorski]
Libityna (mit. rzym.) — starorzymska bogini śmierci. [przypis edytorski]
Library of Congress — Biblioteka Kongresu, pełniąca rolę biblioteki narodowej USA, zał. w 1800 w Waszyngtonie, mieszcząca się w budynkach przy Independence Avenue; zawiera obecnie ok. 170 mln pozycji. [przypis edytorski]
libra — sto arkuszy papieru. [przypis edytorski]
libretto do Wallenroda — opera, o której myślał już Żeleński, a którą napisał w kilka lat później. [przypis redakcyjny]
libretto — tekst lub streszczenie opery; tu: streszczenie dramatu (zespół Rossiego grał oczywiście po włosku). [przypis redakcyjny]
libretto — tekst opery bądź operetki. [przypis edytorski]
libretto — tekst utworu sceniczno-muzycznego, np. opery, operetki. [przypis edytorski]
libro (łac.) — w księdze. [przypis edytorski]
libro ultimo (łac.) — w księdze ostatniej. [przypis edytorski]
lić (daw., reg.) — ulewa. [przypis redakcyjny]
lica (daw.) — policzki. [przypis edytorski]
lica (daw.) — twarz. [przypis edytorski]
Lica — miasto Leotik, starożytna Laodycea w Syrii. [przypis redakcyjny]
lica… Narcyzowe — Narcyz wedle podania greckiego był tak piękny, że zakochał się we własnej twarzy, oglądanej w strumieniu. Szekspir wiedział o tym z dobrze znanego sobie Owidiusza [poeta rzymski, autor m.in. poematu epickiego Metamorfozy (Przemiany)]. [przypis tłumacza]
lica — tu: policzki. [przypis edytorski]
lic (daw., gw.) — lejce. [przypis edytorski]
lice a. lica (daw.) — twarz, policzki. [przypis edytorski]
lice a. lica (daw.) — twarz. [przypis edytorski]
lice a. lica — twarz. [przypis edytorski]
lice a. lico — twarz. [przypis edytorski]
lice (a. lico) — twarz. [przypis edytorski]
lice (daw.) — a. lico, lica: twarz. [przypis edytorski]
lice (daw.) — dowód rzeczowy. [przypis edytorski]
lice (daw.) — lico, twarz. [przypis edytorski]
lice (daw.) — twarz. [przypis edytorski]
lice (daw.) — twarz; tu: dowód. [przypis edytorski]
lice — dziś: lica. [przypis edytorski]
lice i nice — prawa, zewnętrzna i lewa, odwrotna strona czegoś, szczególnie tkaniny a. ubrania. [przypis edytorski]
licejski Apollo — Apollina czczono także i w Licji (Azja Mniejsza). [przypis redakcyjny]
licem (daw.) — na gorącym uczynku. [przypis redakcyjny]
„Licencja blankietowa upoważnia użytkownika do korzystania z wielu utworów (na określonych z góry warunkach), bez konieczności prowadzenia indywidualnych negocjacji co do każdego utworu. W kontekście praw autorskich taka licencja dotyczy wszystkich wskazanych w niej utworów, «pokrywa» je wszystkie niczym koc (ang. blanket). W ten sposób ułatwia negocjowanie umów o korzystanie z utworu, umożliwia zawarcie jednej umowy zamiast wielu odrębnych porozumień. Zazwyczaj takie licencje są administrowane przez Organizacje Zbiorowego Zarządzania prawami autorskimi, które kontrolują tysiące, a nawet miliony utworów chronionych prawem autorskim”, za: https://moodle.umk.pl/BU/mod/glossary/view.php?id=104&mode=letter&hook=L&sortkey=&sortorder= (dostęp 08.05.2014). [przypis autorski]
licencja (łac. licentia: swoboda, wolność) — odstępstwo od przyjętych zasad i reguł, zwykle w sztuce. [przypis edytorski]
licencjować — dać pozwolenie. [przypis redakcyjny]
licentia a loci ordinario (łac.) — pozwolenie od miejscowego biskupa [przypis redakcyjny]
licentia (łac.) — wolność; tu: swawola. [przypis redakcyjny]
licentia poetica (łac.) — wolność twórcza, swoboda poetycka. [przypis edytorski]
Licentiata libertas (…) (łac.) — Rozpustna swoboda, bezkarna swawola, nie ma w sądach sprawiedliwości, nie ma w sercach zaufania, bunt w obozie, niezgoda w radzie, urząd nie ma powagi, senat dostojności, sądy znaczenia, wszystkim do występków dana możność albo nakazana konieczność; cnoty nie doznają czci, zbrodnie nie podlegają karze; niski boi się możnego, nie poważa, możniejszy pogardza niższym, nie wyprzedza go w niczym. [przypis redakcyjny]
licentiose (łac.) — ostrzej. [przypis redakcyjny]
lice słoni — zasłania twarz. [przypis edytorski]
lice (starop.) — twarz. [przypis edytorski]
licet haec Athenis nobis (łac.) — to nam wolno w Atenach. [przypis edytorski]
Licet (…) invidia (łac.) — „Można być mądrym, nie okazując dumy, nie budząc zawiści” (Seneca [Minor], Epistulae morales ad Lucilium, 113; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Licet (…) manebit (łac.) — „Choćbyś ty przeżył wieków tyle, ile pragniesz,/ Śmierć będzie i tak wieczna: ona cię przeżyje” (Lucretius, De rerum natura, III, 1103; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
lice — twarz; tu: oczywisty dowód winy. [przypis redakcyjny]
Liceum — chodzi o Liceum Aleksandrowskie w Carskim Siole pod Petersburgiem, gdzie Puszkin uczył się w latach 1811–1817. [przypis edytorski]
Lichas — syn Arkesilaosa, współczesny Sokratesowi. [przypis tłumacza]
licha tkaneczka (starop.) — sukienka ze skromnej tkaniny lub opaska wiążąca włosy. [przypis redakcyjny]
Lichen canescens figerrimus — łac. nazwa sugerująca gatunek porostu (łac. Lichenes: porosty), niewystępująca we współczesnej klasyfikacji. [przypis edytorski]
lichmaniną (starop.) — lada czym. [przypis redakcyjny]
licho (daw.) — liczba nieparzysta. [przypis edytorski]
licho — nieszczęście (licho to liczba nieparzysta; miała ona przynosić nieszczęście). [przypis redakcyjny]
lichotarz (starop.) — licho, źle czyniący. [przypis redakcyjny]
licho — tu w znaczeniu: coś drobnego, niepozornego. [przypis edytorski]
lichoż — rzeczownik „licho” partykułą -ż w funkcji wzmacniającej. [przypis edytorski]
licho — zły duch, diabeł. [przypis edytorski]
lichszy (daw.) — gorszy. [przypis edytorski]
lichtarz — świecznik na jedną świecę. [przypis edytorski]
lichtarz — świecznik. [przypis edytorski]
lichtarz (z niem. Leuchter) — podstawka do osadzenia pojedynczej świecy, świecznik. [przypis edytorski]
lichtarz (z niem.) — podstawka do osadzenia pojedynczej świecy, świecznik. [przypis edytorski]
Lichtenberg, Georg Christoph (1742–1799) — niemiecki fizyk i pisarz epoki oświecenia; twórca niemieckiej fizyki eksperymentalnej; znany jako autor wydanych pośmiertnie notatników z krótszymi i dłuższymi przemyśleniami, uznawany za twórcę niemieckiej aforystyki. [przypis edytorski]
Lichtenberg, Georg Christoph (1742–1799) — profesor matematyki i nauk przyrodniczych na uniwersytecie w Getyndze, fizyk i myśliciel; przedstawiciel niem. oświecenia, mistrz aforystyki. [przypis edytorski]
lichtuga — rodzaj małej barki o płaskim dnie przeznaczonej do przewożenia ładunku i pasażerów ze statku na ląd i odwrotnie. [przypis edytorski]
Lichtwark, Alferd (1852–1914) — niemiecki historyk sztuki i jeden z pionierów edukacji muzealnej, powstałej w ramach nurtu pedagogiki reformy. [przypis edytorski]
Lichtzieher — Kerzenzieher. [przypis edytorski]
lichwa — kredyt, procent. [przypis edytorski]
lichwa — pożyczanie pieniędzy na bardzo wysoki procent. [przypis edytorski]
lichwa — pożyczanie pieniędzy na procent; niekiedy synonim nieuczciwości. [przypis edytorski]
lichwa — pożyczanie pieniędzy na procent. [przypis edytorski]
lichwa — pożyczanie pieniędzy na procent, zwykle zawyżony. [przypis edytorski]
lichwa — pożyczanie pieniędzy na procent, zwykle zawyżony; tu: procent. [przypis edytorski]
lichwa — pożyczanie pieniędzy na procent, zwykle zawyżony; tu raczej ogólnie: dług. [przypis edytorski]
lichwa — pożyczka na procent, tu: procent. [przypis edytorski]
lichwa — tu: procent (pobierany za udzielenie pożyczki). [przypis edytorski]
lichwa — tu: procent. [przypis edytorski]
lichwiarski procent — nazbyt wysokie oprocentowanie pożyczki. [przypis edytorski]
lichwiarstwo — pożyczanie pieniędzy na zawyżony procent. [przypis edytorski]
lichwiarz Amynias — Leeuwen przedstawia Amyniasa jako efeba i przyjaciela Odrzykonia, wbrew temu idę za Kockiem, Teufflem i Blaydesem (1890 r. Nubes) i zachowuję Amyniasowi charakter lichwiarza, jak go niewątpliwie pomyślał i stworzył Arystofanes. [przypis tłumacza]
Lichwiarz — człowiek, który czerpie zyski z pożyczania pieniędzy na bardzo wysoki procent. [przypis edytorski]
lichwiarz — osoba pożyczająca pieniądze na procent. [przypis edytorski]
lichwiarz — osoba pożyczająca pieniądze na procent, z reguły zawyżony. [przypis edytorski]
lichwiarz — osoba pożyczająca pieniądze na procent, zwykle nadmiernie wygórowany. [przypis edytorski]
lichwiarz — osoba pożyczająca pieniądze na zawyżony procent. [przypis edytorski]
lichwy i złe nabywania majętności (…) O co się Pan Bóg wielce gniewa i srodze takich kradzieżnych i rozbójnych zysków zakazał — por. Kpł 25, 36 i Pwt 23, 19. [przypis edytorski]
lichwy i złe nabywania majętności (…) O co się Pan Bóg wielce gniewa — por. Kpł 25, 36. [przypis edytorski]
lichy — byle jaki. [przypis edytorski]
lichy (daw.) — słaby, drobny. [przypis redakcyjny]
lichy dramat prozą: „Sławne zwycięstwa Króla Henryka V” — na sztuce tej opierają się do pewnego, niewielkiego stopnia komiczne sceny Henryka IV i niektóre motywy Henryka V. [przypis tłumacza]
lichy — mało warty, marny, przemijający. [przypis redakcyjny]
lichy — marny. [przypis edytorski]
lichy — o małej wartości artystycznej. [przypis edytorski]
lichy plebanek — „lichym plebankiem” Prażmowski nigdy nie był; był tylko proboszczem św. Michała na zamku krakowskim, a obok tego kanonikiem krakowskim i płockim. [przypis redakcyjny]
lichy* (starop.) — mały. [przypis redakcyjny]
licitacija — viešos varžytynės. [przypis edytorski]
