Spis treści
TrenyTren XVIII. (My, nieposłuszne, Panie, dzieci Twoje…)[1]
1
My nieposłuszne, Panie, dzieci Twoje
W szcześliwe czasy[2] swoje
Rzadko Cię wspominamy,
Tylko rozkoszy zwykłych[3] używamy.
5
Nie baczym[4], że to z Twej łaski nam płynie,
A tak[5], że prędko minie,
Kiedy[6] po nas wdzięczności
10
Docześna rozkosz licha[11].
Niechaj na Cię pomniemy[12]
Przynamniej w kaźni[13], gdy w łasce nie chcemy.
Ale ojcowskim nas karz obyczajem[14],
15Tak jako śnieg niszczeje,
Kiedy mu słońce niebieskie dogrzeje.
Zgubisz nas prędko, wiekuisty[17] Panie,
Jesli nad nami stanie
Twa ciężka Boska ręka;
20Sama niełaska jest nam sroga męka[18].
Ale od wieku Twoja lutość[19] słynie,
A pierwej świat zaginie,
Niż Ty wzgardzisz pokornym,
Chocia był długo przeciw Tobie spornym[20].
25
Wielkie przed Tobą są występy[21] moje,
Lecz miłosierdzie Twoje
Przewyssza wszytki złości:
Użyj dziś, Panie, nade mną litości[22].