Spis treści
Mizerna, cicha…
1
Mizerna, cicha,
Stajenka licha,
Pełna niebieskiej chwały;
Dziecko, ChrystusOto leżący,
5Przed nami śpiący,
W promieniach Jezus mały.
AniołNad nim Anieli
W locie stanęli
I pochyleni klęczą;
10Z włosy[1] złotymi
Z skrzydły[2] białymi
Pod malowaną tęczą.
Wielkie zdziwienie,
Wszelkie stworzenie,
15Cały świat orzeźwiony;
Mądrość Mądrości,
Światłość światłości,
Jezus wcielony[3].
I oto mnodzy[4]
20Ludzie ubodzy
Radzi[5] oglądać Pana;
Pełni natchnienia,
Pełni zbawienia,
Upadli na kolana.
25
Długo czekali,
Długo wzdychali,
Aż niebo rozgorzało[6],
Piekło zawarte[7],
Niebo otwarte,
30Słowo ciałem się stało.
Śpi jeszcze senne
Dziecię promienne,
W ciszy ubogiej strzechy[8];
Na licach[9] białych,
35Na ustach małych,
Migają się uśmiechy.
Jako w kościele,
Choć ludzi wiele,
Cisza pobożna wieje;
40Oczy się roszą
Dusze się wznoszą,
Płyną w serca nadzieje.
Lulaj, dziecino,
Lulaj, ptaszyno,
45Nasze umiłowanie;
ZbawienieGdy się rozbudzi
W tej rzeszy ludzi,
Zbawienie nam się stanie.
Oto Maryja,
50Czysta lilija,
Przy niej Staruszek[10] drżący,
Stoją przed nami,
Przed pastuszkami,
Tacy uśmiechający[11].
55
Hej! Ludzie prości,
Bóg z nami gości,
Skończony czas niedoli.
On daje siebie,
Chwała na niebie,
60Pokój ludziom dobrej woli.
Przypisy
[10]
Staruszek — według tradycji św. Józef, który pojął za żonę brzemienną Maryję, był od niej dużo starszy. [przypis edytorski]