Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | potocznie | przestarzałe | regionalne | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | ukraiński | włoski | żartobliwie
Według języka: wszystkie | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 5893 przypisów.
za katy (daw.) — do licha (łagodne przekleństwo). [przypis edytorski]
za każdą razą — dziś popr.: za każdym razem. [przypis edytorski]
za każdą razą — dziś: za każdym razem. [przypis edytorski]
zakazała mi ją — dziś popr.: zakazała mi jej. [przypis edytorski]
zakazali gorzałki w Ameryce — od roku 1919 do 1933 na terenie całych Stanów Zjednoczonych zakazana była produkcja i sprzedaż alkoholu. [przypis edytorski]
zakazujesz (starop.) — zalecasz się. [przypis edytorski]
Zakiela (gw.) — zanim. [przypis edytorski]
Zakint, Same, Dulichion — wyspy sąsiadujące z Itaką. [przypis edytorski]
zakis (daw.) — zakiśnięcie, fermentacja; tu: ciasta pod wpływem dodanego zakwasu (zaczynu). [przypis edytorski]
zakis — ferment, zaczyn. [przypis edytorski]
zakisy — zakisły; skwaśniały. [przypis edytorski]
zakitować — uszczelnić kitem: masą plastyczną twardniejącą pod wpływem powietrza. [przypis edytorski]
zakładał do wózka szkapinę — zaprzęgał konia do wozu. [przypis edytorski]
zakład asekuracyjny — instytucja ubezpieczeniowa. [przypis edytorski]
zakład (daw.) — zastaw, rękojmia; por.: zakładnik. [przypis edytorski]
Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Ossolineum — fundacja założona we Lwowie w 1817 roku przez Józefa Maksymiliana Ossolińskiego (1748–1826), pisarza, działacza kulturalnego. Prowadziła jedną z największych polskich bibliotek, wydawnictwo i muzeum. Po drugiej wojnie światowej zbiory przeniesiono do Wrocławia. [przypis edytorski]
zakład — tu: instytucja naukowa a. artystyczna. [przypis edytorski]
Zakład — tu w znaczeniu: zakład leczenia zdrowia psychicznego. [przypis edytorski]
Zakład Witrażów S.G. Żeleński — pracownia założona w 1902 r. przez Stanisława Gabriela Żeleńskiego (1873–1914), brata autora. Po jego śmierci zakład prowadziła jego żona Izabela, a potem syn Adam. W XXI w. firma działa nadal, a obok pracowni znajduje się muzeum witrażu. [przypis edytorski]
zakład w Studzieńcu — zakład poprawczy dla chłopców w Studzieńcu pod Żyrardowem, założony w 1876 r. i funkcjonujący nadal w XXI w.; w 1929 r. w zakładzie wybuchł skandal, kierownictwo usłyszało oskarżenia o złe zarządzanie, nadużycia i malwersacje finansowe, placówka przeszła pod zarząd Ministerstwa Sprawiedliwości i została zreorganizowana. [przypis edytorski]
zakłady graficzne u Koziańskich — drukarnia powstała w Krakowie w 1881; w 1919 Koziańscy w wyniku licytacji nabyli upadającą warszawską firmę Olgelbrandów, zmieniając jej nazwę na „Zakłady Graficzne Eugeniusza i Dr. Kazimierza Koziańskich, dawniej Samuela Orgelbranda Synów”. [przypis edytorski]
zakłady Kruppa — założone w 1811 roku przez Friedricha Kruppa, od 1903 funkcjonujące jako spółka akcyjna Friedrich Krupp AG, od 1999 jako ThyssenKrupp AG; firma zajmowała się wydobyciem rudy żelaza, produkcją stali, sprzętu kolejowego, maszyn przemysłowych oraz broni i amunicji, co w roku 1880 zapewniało połowę obrotów przedsiębiorstwa. [przypis edytorski]
zakłyźni (gw.) — zapewne przen.: zagryzie. [przypis edytorski]
zakląć (tu daw.) — przysiąc. [przypis edytorski]
zaklasła — dziś popr.: zaklasnęła. [przypis edytorski]
zaklęli moc Boga w kształt godny człowieka — mowa o kolosie rodyjskim, jednym z siedmiu cudów świata. [przypis edytorski]
zaklęsły (gw.) — zapadły. [przypis edytorski]
zaklęto — postraszono klątwą. [przypis edytorski]
zakleksać — w oryginale beklecksen: upaprać, zasmolić; prawdop. winno tu być: przylepić. [przypis edytorski]
zakleksany (daw.) — pobrudzony kleksami z atramentu. [przypis edytorski]
Zakliczyn — miasto w województwie małopolskim, w powiecie tarnowskim. [przypis edytorski]
zaklinać przez — dziś popr. forma: zaklinać na. [przypis edytorski]
zakluczył — tu: zawiązując koniec rzemienia, zamknął pętlę. [przypis edytorski]
Zakochany lew (fr. Le Lion amoureux) — popularna komedia historyczna Francois Ponsarda z 1866; Ponsard otrzymał w 1845 nagrodę Akademii Francuskiej za „postawienie tamy fali romantyzmu”, w 1855 został wybrany członkiem Akademii. [przypis edytorski]
zakochuje się (…) w potwór moralnego tematu — chodzi zapewne o twór będący pochodną moralnego tematu. [przypis edytorski]
za kolana go obłapić — obejmowanie pod kolana było gestem błagania i zarazem uznania czyjejś wyższości. [przypis edytorski]
zakolebać się (gw.) — zakołysać się. [przypis edytorski]
zakoli jewo (ros.) — zakłuj go. [przypis edytorski]
Zakon Boży — nauka religii w szkołach rosyjskich. [przypis edytorski]
zakon boży — prawo boże, dziesięć przykazań. [przypis edytorski]
zakon Boży — prawo Boże, przykazania. [przypis edytorski]
zakon (daw.) — powinność religijna a. prawna; wiara, religia. [przypis edytorski]
zakon (daw.) — prawo; nakazy moralne. [przypis edytorski]
zakon (daw.) — prawo, powinność prawna a. religijna; wiara, religia. [przypis edytorski]
zakon (daw.) — prawo, powinność religijna a. prawna; Nowy Zakon: Nowy Testament, chrześcijańska część Biblii. [przypis edytorski]
zakon (daw.) — prawo, powinność religijna a. prawna. [przypis edytorski]
zakon (daw.) — prawo, powinność religijna a. prawna; wiara, religia. [przypis edytorski]
zakon (daw.) — prawo, prawidła. [przypis edytorski]
zakon (daw.) — prawo. [przypis edytorski]
zakon (daw.) — prawo. [przypis edytorski]
zakon (daw.) — prawo. [przypis edytorski]
zakon (daw.) — prawo; tu: Prawo Mojżeszowe, powinności religijne nakazywane w biblijnym Pięcioksięgu Mojżeszowym. [przypis edytorski]
zakon (daw.) — prawo; żyć w zakonie (bożym): żyć zgodnie z prawem. [przypis edytorski]
Zakon (daw.) — Testament jako część Biblii. [przypis edytorski]
zakon (daw.) — tu: Biblia. [przypis edytorski]
zakon (daw.) — tu: prawo, przykazanie, wiara, religia. [przypis edytorski]
zakon (daw.) — tu: prawo. [przypis edytorski]
zakon (daw.) — tu: zasady wiary; wyznanie; religia. [przypis edytorski]
zakonkludować (daw., z łac.) — dojść do konkluzji, zakończyć wypowiedź wnioskiem. [przypis edytorski]
zakonkludować — zakończyć rozważania (dyskusję) wnioskami. [przypis edytorski]
Zakon Maltański — pot. joannici, szpitalnicy, kawalerowie maltańscy; pełna nazwa zakonu: Suwerenny Rycerski Zakon Szpitalników Świętego Jana, z Jerozolimy, z Rodos i z Malty (łac. Supremus Militaris Ordo Hospitalarius Sancti Ioannis Hierosolymitani Rhodiensis et Melitensis); katolicki zakon rycerski wywodzący się z bractw i zakonów rycerskich powstałych na Bliskim Wschodzie na fali pierwszych wypraw krzyżowych w średniowieczu. Znaczenie zakonu wiązało się z posiadanym potencjałem militarnym, w tym znakomitą flotą wojenną. [przypis edytorski]
Zakon Młodych Niemiec — organizacja paramilitarna działająca w Republice Weimarskiej od roku 1921. [przypis edytorski]
zakonodawca (daw.) — prawodawca. [przypis edytorski]
zakonodawca — prawodawca. [przypis edytorski]
zakonodawca — tu: dawca zakonu, tj. zasad religii. [przypis edytorski]
zakonotować (daw.) — zapamiętać. [przypis edytorski]
zakonotować — tu: zapamiętać. [przypis edytorski]
zakonotować — zapamiętać. [przypis edytorski]
zakon — prawo. [przypis edytorski]
zakon — prawo, zbiór zasad. [przypis edytorski]
Zakon Św. Jana z Jerozolimy — pot. joannici, szpitalnicy a. kawalerowie maltańscy: zakon rycerski założony w XII w., pierwotnie zajmujący się strzeżeniem bezpieczeństwa wewnętrznego w Królestwie Jerozolimskim. Po upadku Królestwa w 1291 zakon przeniósł się razem z templariuszami na Cypr; w 1309 zajęli wyspę Rodos (odtąd zwani Kawalerami Rodyjskimi). Po likwidacji zakonu templariuszy w 1317 papież przekazał joannitom większość ich dóbr i ziem. W 1522 Rodos została zdobyta przez Imperium Osmańskie, w 1530 cesarz Karol V roku pozwolił Kawalerom Rodyjskim osiedlić się na Malcie, gdzie przyjęli używaną do dziś nazwę Kawalerów Maltańskich. W 1798 Maltę zajęła flota Napoleona; po upadku Napoleona odzyskali część posiadłości, ale trudności finansowe zmusiły zakon do ich porzucenia i przeniesienia siedziby do Rzymu. Funkcjonują jako instytucja dobroczynna, opiekująca się chorymi i rannymi. [przypis edytorski]
zakon seraficzny a. zakon seraficki — nazwa używana w odniesieniu do wszystkich trzech gałęzi zakonu franciszkanów, związana z legendą mówiącą, że kiedy św. Franciszek otrzymał dar stygmatów na górze La Verna (łac. Alvernia) w Toskanii, ukazał mu się Jezus pod postacią Serafina, czyli anioła o sześciu skrzydłach. W miejscu tego objawienia założono pustelnię franciszkańską. [przypis edytorski]
zakonserwowan — daw. forma skrócona od: zakonserwowany. [przypis edytorski]
zakon (starop.) — prawo, zbiór praw; także: wyznanie, religia. [przypis edytorski]
zakon stary (daw.) — Stary Testament, judaistyczna część Biblii. [przypis edytorski]
zakon (tu daw.) — prawo, kanon zasad. [przypis edytorski]
zakon (tu daw.) — prawo, przepisy religijne zawarte w Biblii. [przypis edytorski]
zakon (tu daw.) — prawo; przepisy religijne zawarte w Biblii. [przypis edytorski]
zakon (tu daw.) — prawo, reguła; zbiór praw. [przypis edytorski]
Zakon — tu: prawo Boże. [przypis edytorski]
zakon — tu: prawo, przepisy religijne. [przypis edytorski]
zakon — tu: prawo. [przypis edytorski]
Zakopane — obecnie miasto w województwie małopolskim, siedziba powiatu tatrzańskiego. [przypis edytorski]
Zakopane — polskie miasto w województwie małopolskim, siedziba powiatu tatrzańskiego. [przypis edytorski]
Zakopiański Zamek — obecna nazwa to Kalacka Turnia. [przypis edytorski]
zakordonowany — tu: taki, który znalazł się za granicą; od daw. zakordonowy: zagraniczny. [przypis edytorski]
zakować (reg.) — zakukać. [przypis edytorski]
zakowany (starop.) — zakuty; wzmocniony (żelaznym) okuciem. [przypis edytorski]
za kratą — tj. w klasztorze. [przypis edytorski]
za kratę wyfrunę — losy autorki wiersza, Heli Blumengraber, nie są znane, ale ten fragment sugeruje, że w czasie wojny przebywała w zamknięciu: być może w getcie, więzieniu, obozie koncentracyjnym, obozie pracy lub obozie zagłady. [przypis edytorski]
zakrawać na — tu: zmierzać do. [przypis edytorski]
zakreślon — skrócona forma od: zakreślony. [przypis edytorski]
zakres — tu: zasięg. [przypis edytorski]
zakrystian — osoba nadzorująca zakrystię. [przypis edytorski]
zakrystian — sługa kościelny opiekujący się świątynią, przedmiotami liturgicznymi (naczyniami i szatami) oraz przygotowujący kapłanów do obrzędów w kościele rzymskokatolickim. [przypis edytorski]
zakrystian (wł. sacristia a. sacrista) — osoba świecka lub duchowna niższej rangi sprawująca nadzór nad zakrystią (bocznym pomieszczeniem w świątyniach chrześc. służącym do przechowywania szat i naczyń liturgicznych oraz do przygotowania się do sprawowania obrzędów); do jej obowiązków należy pomaganie kapłanowi podczas odprawiania mszy i sprawowaniu obrzędów (przy pogrzebach, chrztach, ślubach itd.), otwieranie i zamykanie drzwi świątyni (odźwierny), sygnalizowanie dzwonem odbywających się uroczystości kościelnych (dzwonnik), dbanie o porządek w świątyni, pomoc w ubieraniu kapłana i in.; też: kościelny. [przypis edytorski]
zakrystyjan (z łac. sacrista) — dziś: zakrystianin, sługa kościelny opiekujący się świątynią, przedmiotami liturgicznymi (naczyniami i szatami) oraz przygotowujący kapłanów do obrzędów w kościele rzymskokatolickim. [przypis edytorski]
zakrystyjan (z łac. sacrista) — dziś: zakrystian, sługa kościelny opiekujący się świątynią, przedmiotami liturgicznymi (naczyniami i szatami) oraz przygotowujący kapłanów do obrzędów w kościele rzymskokatolickim. [przypis edytorski]
Zakrzewski, Wincenty Walenty Ignacy (1844–1918) — historyk, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego (od 1872 r.; w roku akademickim 1890/1891 rektor tegoż uniwersytetu), od 1881 r. członek Akademii Umiejętności; autor prac na temat dziejów politycznych Polski w XVI w. i studiów o reformacji w Polsce (m.in. Powstanie i wzrost reformacji w Polsce 1520–1572 1870, Stosunki Stolicy Apostolskiej z Iwanem Groźnym, Carem i Wielkim Księciem Moskiewskim 1872, Po ucieczce Henryka, dzieje bezkrólewia 1574–1575 1878, Stefan Batory, przegląd historii jego panowania i program dalszych nad nią badań 1887, a także przekrojowych publikacji podręcznikowych z zakresu historii nowożytnej; wraz ze Stanisławem Smolką kierował zespołem badaczy przeszukujących archiwa watykańskie pod kątem materiałów źródłowych do historii Polski. [przypis edytorski]
Zakrzewski Wyssogota, Ignacy (1745–1802) — pierwszy prezydent Warszawy, wybrany 16 kwietnia 1792, usunięty 18 maja 1792 przez konfederację targowicką; w kwietniu 1794 po wypędzeniu Rosjan ze stolicy w wyniku insurekcji warszawskiej objął ponownie prezydenturę; przewodniczący Rady Zastępczej Tymczasowej, następnie członek Rady Najwyższej Narodowej; po upadku powstania wywieziony do Petersburga, uwolniony w 1796. [przypis edytorski]
