Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | English | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 12889 przypisów.
Pury, Abraham de (1724–1807) — oficer armii sardyńskiej; w czasach znajomości z Rousseau był w stanie spoczynku. [przypis edytorski]
puryc (jid.) — bogacz, magnat, pan na włościach. [przypis edytorski]
Purym a. Purim (hebr.: Losy) — Święto Losów (Losowania), Święto Przeznaczenia; radosne święto żydowskie, obchodzone 14 dnia miesiąca adar, tj. w ostatnią pełnię księżyca przed wiosenną równonocą (przypadającą 20 a. 21 marca, tak że Purim wypada zwykle na przełomie lutego i marca). Święto upamiętnia opisaną w biblijnej Księdze Estery historię o ocaleniu Żydów przed wymordowaniem ich przez wezyra Hamana. Zagładę Żydów zaplanował Haman, wybierając termin losowo, a powodem było to, że nie oddawali mu pokłonu. Dzięki swemu wpływowi na męża, króla Persji i Medii Aswerusa (Achaszwerosza, tj. może Kserksesa I), królowa Estera (Hadassa), z pochodzenia Żydówka, doprowadziła do uchronienia swego narodu przed grożącym niebezpieczeństwem i ukaranie Hamana, który zawisł na szubienicy. [przypis edytorski]
Purym a. Purim (hebr.: Losy) — Święto Losów, radosne święto żydowskie, upamiętniające cudowne ocalenie Żydów, których Haman, minister na dworze perskiego króla, postanowił zgładzić; obchodzone 14 dnia miesiąca adar, tj. zwykle na przełomie lutego i marca; świętu towarzyszą tańce, maskarady i zabawy dla dzieci. [przypis edytorski]
Purym (jid.) — w judaizmie wielce radosne Święto Losów, podczas którego je się m.in. ciasteczka z makiem. [przypis edytorski]
purysta — tu: osoba dbała o czystość i precyzję wysłowienia. [przypis edytorski]
purytański — surowy, rygorystyczny. [przypis edytorski]
purytański — właściwy purytanom (z łac. puritas: czystość), wyznawcom ruchu religijnego dążącego w XVI-XVII w. do zwiększenia czystości doktrynalnej kościoła anglikańskiego oraz propagującego surowe zasady moralne i obyczaje. [przypis edytorski]
purytański — właściwy purytanom (z łac. puritas: czystość), wyznawcom ruchu religijnego dążącego w XVI–XVII w. do zwiększenia czystości doktrynalnej kościoła anglikańskiego oraz propagującego surowe zasady moralne i obyczaje; wskutek prześladowań w kraju, część purytanów wyemigrowała, zakładając jedne z pierwszych kolonii angielskich w Ameryce Płn. [przypis edytorski]
purytański — właściwy purytanom (z łac. puritas: czystość), wyznawcom ruchu religijnego dążącego w XVI–XVII w. do zwiększenia czystości doktrynalnej kościoła anglikańskiego oraz propagującego surowe zasady moralne i obyczaje. [przypis edytorski]
purytanie (z łac. puritas: czystość) — wyznawcy purytanizmu, ruchu religijno-społecznego w XVI i XVII-wiecznej Anglii, dążącego do zwiększenia czystości doktrynalnej Kościoła anglikańskiego oraz propagującego wstrzemięźliwy tryb życia. W 1640 zdominowali Izbę Gmin w parlamencie, uchwalili szereg ustaw ograniczających władzę królewską, co doprowadziło do wojny domowej zwanej rewolucją angielską, zakończonej zwycięstwem parlamentarzystów pod przywództwem Olivera Cromwella, publiczną egzekucją króla Karola I Stuarta i ogłoszeniem Anglii republiką (1649). [przypis edytorski]
purytanin (z łac. puritas: czystość) — wyznawca purytanizmu, ruchu religijnego dążącego do zwiększenia czystości doktrynalnej Kościoła anglikańskiego oraz propagującego wstrzemięźliwy tryb życia; także: człowiek skrajnie przywiązany do zasad, w szczególności moralnych. [przypis edytorski]
purytanin (z łac. puritas: czystość) — wyznawca purytanizmu, ruchu religijno-społecznego w XVI i XVII-wiecznej Anglii dążącego do zwiększenia czystości doktrynalnej Kościoła anglikańskiego oraz propagującego wstrzemięźliwy tryb życia; także: człowiek skrajnie przywiązany do zasad, w szczególności moralnych. [przypis edytorski]
purytanizm (z łac. puritas: czystość) — ruch religijno-społeczny dążący w XVI–XVII w. do zwiększenia czystości doktrynalnej Kościoła anglikańskiego oraz propagujący surowe zasady moralne i obyczaje; przen.: rygorystyczność, surowość zasad moralnych. [przypis edytorski]
purytanizm (z łac. puritas: czystość) — ruch religijno-społeczny dążący w XVI–XVII w. do zwiększenia czystości doktrynalnej Kościoła anglikańskiego oraz propagujący surowe zasady moralne i obyczaje; prześladowani w kraju od 1620 purytanie osiedlali się w koloniach angielskich w Ameryce Północnej, w których stali się dominującą przez stulecie grupą ludności. [przypis edytorski]
purytanizm (z łac. puritas: czystość) — ruch religijno-społeczny w XVI i XVII-wiecznej Anglii, dążący do zwiększenia czystości doktrynalnej Kościoła anglikańskiego oraz propagujący wstrzemięźliwy tryb życia. W 1640 purytanie zdominowali Izbę Gmin w parlamencie, uchwalili szereg ustaw ograniczających władzę królewską, co doprowadziło do wojny domowej zwanej rewolucją angielską, zakończonej zwycięstwem parlamentarzystów pod przywództwem Olivera Cromwella, publiczną egzekucją króla Karola I Stuarta i ogłoszeniem Anglii republiką (1649). [przypis edytorski]
puśćcie to na mię (starop.) — zostawcie to mnie. [przypis edytorski]
puščia (sl.) — dykuma. [przypis edytorski]
puścić czerwonego kogutka — wzniecić pożar, podpalić. [przypis edytorski]
puścić na miasto (…) w postaci arcydzikiej kaczki — chodzi tu o tzw. kaczkę dziennikarską, tj. plotkę, pogłoskę rozpowszechnianą przez prasę. [przypis edytorski]
puścić na skrzydło (daw.) — zaniedbać. [przypis edytorski]
puścić się dokąd (starop.) — wyprawić się dokąd; wyruszyć w podróż dokąd. [przypis edytorski]
puścić się na coś (daw.) — zdecydować się na coś, odważyć się na coś, zaryzykować. [przypis edytorski]
puścić z torbą — dziś popr.: puścić z torbami. [przypis edytorski]
puścić z torbą — dziś popr.: z torbami. [przypis edytorski]
puściłbych (daw.) — puściłbym. [przypis edytorski]
Puścił miedzy nie Pan Bóg Ducha wartogłowa i byli przyczyną błędów Egiptu, w wszytkich sprawach jako pijani — Iz 19, 14. [przypis edytorski]
Puścił Pan ducha złego miedzy Abimelecha i obywatele Sychimskie — Sdz 9, 23. [przypis edytorski]
puścili w ucieczkę — raczej: rzucili się do ucieczki. [przypis edytorski]
puści (starop.) — puść. [przypis edytorski]
puścizna (daw.) — spadek, dziedzictwo, spuścizna. [przypis edytorski]
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń I. Witolorauda
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
puścizna (daw.) — spuścizna, dziedzictwo. [przypis edytorski]
puścizna (daw.) — spuścizna; dziedzictwo. [przypis edytorski]
puścizna (daw.) — spuścizna, dziedzictwo, spadek. [przypis edytorski]
puścizna (daw.) — spuścizna, dziedzictwo, to, co otrzymuje się w spadku po kimś. [przypis edytorski]
puścizna (daw.) — spuścizna. [przypis edytorski]
puścizna — dziedzictwo pozostałe po zmarłym. [przypis edytorski]
puścizna — dziś popr.: spuścizna, tj. dziedzictwo, spadek. [przypis edytorski]
puścizna — dziś: spuścizna. [przypis edytorski]
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
puścizna — dziś: spuścizna, spadek. [przypis edytorski]
puścizna — dziś: spuścizna; tj. spadek, dziedzictwo. [przypis edytorski]
puścizna — spadek, dziedzictwo. [przypis edytorski]
puścizna — spuścizna, dziedzictwo. [przypis edytorski]
puślisko — rodzaj rzemienia, którym przytroczone jest strzemię do siodła. [przypis edytorski]
puślisko — skórzany pasek, na którym umocowane są strzemiona; zerwanie puśliska grozi niebezpiecznym upadkiem jeźdźca. [przypis edytorski]
Pusat Tasek — według malajskiego folkloru w oceanie znajduje się wielki wir; znany również jako „pępek mórz”. W centrum tego wiru znajduje się ogromne drzewo zwane Pokok Pauh Janggi. [przypis edytorski]
pusgortis — pusės gorčio indas, saikas. [przypis edytorski]
puskać (daw., gw.) — puścić. [przypis edytorski]
pusować (z fr.) — popychać. [przypis edytorski]
pusrytis — dabar: pusryčiai. [przypis edytorski]
pustać — pustka. [przypis edytorski]
pustać — pustka; teren opustoszały. [przypis edytorski]
pustać — pustkowie. [przypis edytorski]
pustać — pustkowie. [przypis edytorski]
pustać — pustkowie; pusta przestrzeń. [przypis edytorski]
pustać — pustkowie; pustynia. [przypis edytorski]
pustać — pusty, niezalesiony teren. [przypis edytorski]
pustacki (daw.) — wesoły, beztroski. [przypis edytorski]
pustėti — eikvoti, tuštinti. [przypis edytorski]
pustelnice (starop. forma) — tu: pustelnicze; D.lp: pustelnika. [przypis edytorski]
Pustelnik Paryski — felietony Gerarda Witowskiego piszącego pod pseudonimem Pustelnik z Krakowskiego Przedmieścia stanowią naśladowanie fr. cyklu zatytułowanego L'heremite de la Chaussée d'Antin, autorstwa paryskiego publicysty Victora Etienne'a Jouy'a, kryjącego się pod pseudonimem Pustelnik Paryski i korzystającego z kolei ze wzoru angielskiego, z serii artykułów publikowanych w „Spectatorze”. Tego typu obserwacje obyczajowe stanowiły najwyraźniej znak epoki i popularną rozrywkę. [przypis edytorski]
pustem — dziś popr.: pustym (forma zachowana ze względu na rym). [przypis edytorski]
pusto — dab.: pusto;galanda. [przypis edytorski]
pustorożce (Bovidae) — rodzina ssaków przeżuwaczy mających na głowach rogi, które w odróżnieniu od poroża jeleniowatych (pełnorożców) nigdy nie są rozgałęzione ani zrzucane; należą do niej m.in. antylopy, bawoły, bydło domowe, koziorożce. [przypis edytorski]
pustosza — pustynia. [przypis edytorski]
pustota (daw.) — lekkomyślna wesołość. [przypis edytorski]
pustota (daw.) — lekkomyślność i skłonność do figlów. [przypis edytorski]
pustota (daw.) — lekkomyślność i skłonność do żartów. [przypis edytorski]
pustota (daw.) — lekkomyślność i skłonność do żartów; tu: lekkomyślne figle. [przypis edytorski]
pustota (daw.) — lekkomyślność i skłonność do żartów; tu: lekkomyślne figle. [przypis edytorski]
pustota (daw.) — lekkomyślność. [przypis edytorski]
pustota (daw.) — lekkomyślność, skłonność do żartów. [przypis edytorski]
pustota (daw.) — lekkomyślność, tu: lekkomyślne figle. [przypis edytorski]
pustota (daw.) — lekkomyślność, tu: lekkomyślne figle. [przypis edytorski]
pustota (daw.) — skłonność do lekkomyślnych żartów. [przypis edytorski]
pustota (daw.) — żart. [przypis edytorski]
pustota — figlarne, lekkomyślne postępowanie. [przypis edytorski]
pustota — lekkomyślność i skłonność do figlów. [przypis edytorski]
pusto — tu: niefrasobliwie; por. pustota: beztroska, wesołość. [przypis edytorski]
pustować (daw.) — bawić się, beztrosko spędzać czas. [przypis edytorski]
pustować (daw.) — dokazywać. [przypis edytorski]
pustych lesiech (starop. forma Ms. lm) — pustych lasach. [przypis edytorski]
pusty (daw.) — beztroski i pozbawiony znaczenia. [przypis edytorski]
pusty (daw.) — beztroski, jałowy. [przypis edytorski]
pusty (daw.) — bezwartościowy, pozbawiony znaczenia. [przypis edytorski]
pusty (daw.) — lekkomyślny. [przypis edytorski]
pusty — jałowy, bezpodstawny. [przypis edytorski]
pustynia — daw. każde pustkowie, gdzie nie mieszkają ludzie. [przypis edytorski]
pustynia (daw.) — każde pustkowie niezamieszkałe przez ludzi, a więc również niedostępne obszary leśne i górskie, niekoniecznie pozbawione roślinności. [przypis edytorski]
pustynia (daw.) — każde pustkowie niezamieszkałe przez ludzi, niekoniecznie pozbawione roślinności. [przypis edytorski]
pustynia — daw. każde pustkowie, również leśne, gdzie nie mieszkają ludzie. [przypis edytorski]
pustynia (daw.) — pustka, miejsce opustoszałe. [przypis edytorski]
pustynia (daw.) — pustkowie, odludne miejsce. [przypis edytorski]
pustynia — tu: pustkowie, odludne miejsce. [przypis edytorski]
pustynia Zin — termin geograficzny mający dwa znaczenia: biblijne i związane ze współczesnym Izraelem; od 1899 roku większość uczonych identyfikuje pustynię Zin jako część Arabah: doliny na Bliskim Wschodzie, przez którą przebiega większość granicy pomiędzy Izraelem a Jordanią. [przypis edytorski]
pustynnej fata morgana — dziś poprawnie: pustynnej fatamorgany. [przypis edytorski]
pusty — tu: lekkomyślny. [przypis edytorski]
puszczać krew — w XIX w. wierzono, że zmniejszenie ilości krwi w organizmie ma lecznicze właściwości. [przypis edytorski]
puszczać na azard — ryzykować. [przypis edytorski]
puszczać się zgoła na wszystko — sens: podejmować się przedstawienia dowolnego tematu. [przypis edytorski]
