Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 161702 przypisów.
sklep (daw.) — sklepienie; tu: sklepione pomieszczenie; komnata. [przypis edytorski]
sklep (daw.) — sklepione pomieszczenie, piwnica. [przypis edytorski]
sklep (daw.) — sklepione pomieszczenie; piwnica. [przypis edytorski]
sklep (daw.) — tu: firmament, sklepienie. [przypis edytorski]
sklepiczarka — dziś popr.: sklepikarka. [przypis edytorski]
sklepiczarka — sklepikarka. [przypis edytorski]
sklepiczka — dziś popr. D.lp: sklepiczku. [przypis edytorski]
sklepienie — tu w daw. znaczeniu: piwnica. [przypis edytorski]
sklepik łokciowy (przestarz.) — sklepik sprzedający tkaniny, wstążki itp. na łokcie, tj. odwijane z beli i przycinane do długości pożądanej przez klienta. [przypis edytorski]
sklepik (tu daw.) — piwniczka, loszek. [przypis edytorski]
sklepisko — dziś raczej: sklepienie. [przypis edytorski]
sklepisko — dziś: sklepienie. [przypis edytorski]
sklepisko — sklepiona piwnica. [przypis redakcyjny]
sklep kolonialny — sklep sprzedający egzotyczne produkty spożywcze i przyprawy sprowadzane z Afryki i Azji (gdzie wówczas znajdowały się kolonie państw europejskich). [przypis edytorski]
sklep korzenny (przest.) — sklep z przyprawami, zwłaszcza egzotycznymi, jak cynamon, gałka muszkatołowa, imbir, kurkuma szafran, wanilia itp. [przypis edytorski]
sklep kuśnierski — sklep z futrami i odzieżą skórzaną. [przypis edytorski]
sklep niebieski (daw.) — sklepienie nieba, firmament. [przypis redakcyjny]
sklep norymberski — od miasta Norymberga: sklep z drobnymi wyrobami do użytku domowego. [przypis redakcyjny]
sklep — piwnica, lochy. [przypis edytorski]
sklep — sklepienie. [przypis edytorski]
sklep (starop.) — piwnica. [przypis redakcyjny]
sklep (tu daw.) — sklepienie, firmament. [przypis edytorski]
sklep — tu: sklepienie. [przypis edytorski]
sklepy niebios — sklepienie niebios. [przypis edytorski]
sklep zjednoczony (starop.) — sklepienie nad głowami z tarcz utworzone (testudo). [przypis redakcyjny]
skliautimo — čia:dangaus. [przypis edytorski]
sklidinos — pilnos. [przypis edytorski]
sklnić się — lśnić się. [przypis edytorski]
skluczyć — otworzyć narzędziami. [przypis edytorski]
sklut (lit. skliutas) — siekierka, ciosak. [przypis edytorski]
sknarzyć — prosić dokuczliwie. [przypis autorski]
sknera — skąpiec, chciwiec. [przypis edytorski]
SK — (niem.) Strafkompanie, blok kompanii karnej. [przypis edytorski]
sknować — uknuć. [przypis edytorski]
skórą obity krąg — bęben; wg mit. gr. wynalazek bogini Rhei. [przypis edytorski]
skórami i pałki zbrojną — w skórzanych zbrojach i z pałkami. [przypis edytorski]
skórę — w wyd. mylnie: kurę. [przypis redakcyjny]
skórnie a. skórznie (daw.) — skórzane buty. [przypis edytorski]
skórzeń (rzad.) — skórzany pas. [przypis edytorski]
skórznie — daw. obuwie skórzane. [przypis edytorski]
skórznie — rodzaj obuwia. [przypis edytorski]
skórznie — skórzane buty z wysokimi cholewami. [przypis edytorski]
skórznie — wysokie buty skórzane. [przypis edytorski]
skobelek — pręt żelazny zgięty. [przypis redakcyjny]
skobel — zamknięcie drzwi w chacie chłopskiej. [przypis edytorski]
skobiecić się — przestać być panną. [przypis autorski]
skobnis — senovinis stalas. [przypis edytorski]
skoczno — dziś popr.: skocznie. [przypis edytorski]
skoczył do ołtarza — w lokalu Rady stał ołtarz, przy którym zaprzysięgało się członków Rady. Grzechem było targnąć się na człowieka, który się schronił pod opiekę ołtarza. [przypis tłumacza]
skoczywby — dziś popr.: skoczyłby. [przypis edytorski]
skofia (daw.) — obsada kity, rurka stalowa, w której tkwi kita. [przypis redakcyjny]
skofia (daw.) — pukiel, czepiec, pokrowiec. [przypis redakcyjny]
skofia (daw.) — pukiel; tu dla rytmu czytamy na trzy sylaby. [przypis redakcyjny]
skofia — obsada kity, rurka stalowa, w której tkwi kita. [przypis redakcyjny]
skofia — pukiel (tu dla rytmu czytamy na 3 sylaby). [przypis redakcyjny]
skojarza — dziś: kojarzy. [przypis edytorski]
skojarzyć — tu: połączyć. [przypis edytorski]
skojec — drobna moneta, warta 2 grosze. [przypis edytorski]
skojec — średniowieczna moneta, 1/24 grzywny. [przypis edytorski]
skoki — buty. [przypis edytorski]
skoki — tu: nogi zająca. [przypis edytorski]
skołczeć (daw.) — zesztywnieć, ścierpnąć. [przypis edytorski]
skołoźrywy (daw.) — rychły. [przypis redakcyjny]
skołoźrywy (daw.) — wcześnie dojrzały. [przypis redakcyjny]
skolał — skołowaciał; był niby zamieniony w kołek. [przypis edytorski]
skolały — dziś: skołowaciały. [przypis edytorski]
Skole — w okolicy nie ma miejscowości o tej nazwie. Być może chodzi o położoną niedaleko Nyborga wioskę Silsand. Skole po norwesku oznacza też po prostu szkołę. [przypis edytorski]
skoligacony — spokrewniony. [przypis edytorski]
skoligacony — spokrewniony, spowinowacony przez związki małżeńskie członków rodziny. [przypis edytorski]
skolopendra — drapieżny, jadowity stawonóg o długim ciele, złożonym z ok. 20 segmentów, z których każdy jest zaopatrzony w parę odnóży zakończonych pazurkami; skolopendry żyją w strefie śródziemnomorskiej oraz w tropikach. [przypis edytorski]
Skolos — [niewielkie miasto beockie] na stoku góry Kithajron, na prawym brzegu Azoposu. [przypis tłumacza]
skoma a. oskoma (daw.) — apetyt. [przypis edytorski]
skomasowana — całościowa. [przypis edytorski]
skomas — skonis. [przypis edytorski]
skomlą — w rękopisie: skumlą. [przypis redakcyjny]
skomon (zgniecienie) i smoła — wyrażenia pogardliwe: hałastra, czerń itp. [przypis redakcyjny]
skomorocha (daw.) — wędrowny śpiewak a. aktor, zwłaszcza słowiański. [przypis edytorski]
skomosić (daw.) — rozigrać, rozbujać. [przypis redakcyjny]
skompanić się — spoufalić się. [przypis autorski]
skomponował ją ten — tj. Pietro Aretino. [przypis tłumacza]
skończemy — dziś popr. forma 3.os.lm. cz. przysz.: skończymy. [przypis edytorski]
skończenia naszego — naszej (tj. ludzkiej) śmierci. [przypis edytorski]
skończona — tu: doskonała. [przypis edytorski]
skończonem — daw. forma N. i Msc. lp przymiotników r.n.; dziś tożsama z r.m.: skończonym. [przypis edytorski]
skończoność jest w rzeczywistości częściowym zaprzeczeniem, nieskończoność zaś bezwzględnym potwierdzeniem istnienia jakiejkolwiek natury — Por. List 50 § 4. [przypis redakcyjny]
skończony — tu: dokończony, wychowany, ukształtowany. [przypis edytorski]
skończony — tu: doskonały. [przypis edytorski]
skończ pacierze — oczywiście w znaczeniu: nie przeszkadzaj sobie, dokończ spokojnie pacierzy. [przypis tłumacza]
skończyć — dziś popr.: skończyć się. [przypis edytorski]
skończyć — tu: umrzeć. [przypis edytorski]
skończyła się oświadczeniem pani Daszyńskiej — w „Życiu” nr 46 z 1898 r. [przypis edytorski]
skończyło się na tym, że w każdym narodzie propagowano inny Język Uniwersalny — Sławny filolog Curtius w dziele Janua linguarum aperta proponował między innymi, żeby jako jedyny język porozumiewania się Płazów zaadoptowano łacinę złotego wieku Wergiliusza. »Od nas zależy dzisiaj — wołał — czy łacina, ten język najdoskonalszy, najbogatszy w reguły gramatyczne i najlepiej opracowany pod względem naukowym, stanie się znów żywą i ogólnoświatową mową. Jeśli wykształcona ludzkość nie skorzysta z tej okazji, zróbcie to wy same, Salamandrae, gens maritima. Wybierzcie na wasz język ojczysty eruditam linguam Latinam, jedyny język godny tego, żeby nim mówił orbis terrarum. Nieśmiertelna będzie wasza zasługa, Salamandrae, jeśli wskrzesicie do nowego życia wieczny język bogów i herosów. Bowiem razem z tym językiem, gens Tritonum, przejmiecie kiedyś dziedzictwo panującego nad światem Rzymu«.
Natomiast pewien łotewski telegrafista imieniem Wolteras, razem z pastorem Mendeliusem wynaleźli i opracowali szczególny język dla Płazów, nazwany językiem pontyckim (pontic lang). Wykorzystali w tym celu elementy wszystkich języków świata, zwłaszcza narzeczy afrykańskich. Ów język pontycki rozszerzył się szczególnie w krajach północnych, niestety tylko wśród ludzi. W Uppsali powstała nawet katedra tego języka, ale spośród Płazów, o ile wiadomo, nie mówił tym językiem ani jeden. Prawdę powiedziawszy, najbardziej wśród Salamander przyjął się Basic English, który później stał się oficjalnym językiem Płazów.
[przypis autorski]
skończył się był (daw.) — forma czasu zaprzeszłego; znaczenie: skończył się wcześniej, uprzednio (przed wydarzeniami a. czynnościami wyrażonymi formą zwykłego czasu przeszłego). [przypis edytorski]
Skończyły orła figurę rysować (…) światłem w niebie świętem — Z tego obrazu orła wnosi poeta, że gwiazda, czyli sfera jowiszowa, według poprzednio rozwiniętego systemu, od Boga nadane ma przeznaczenie, przymiotem swojej siły i swego pośredniego wpływu rozwijać na ziemi sprawiedliwość. [przypis redakcyjny]
Skończywszy. [przypis redakcyjny]
skonał w spoliarium — Spoliarium nazywało się miejsce obok każdego amfiteatru, do którego rzucano konających gladiatorów, z ran odniesionych na arenie. [przypis autorski]
Skona mój łabędź, twe imię śpiewając — sens: twoje imię będzie ostatnią rzeczą, jaka wymówię przed śmiercią. [przypis edytorski]
skon (daw.) — zgon, śmierć. [przypis edytorski]
skon — dziś: zgon. [przypis edytorski]
skonfundować się (z łac.) — zawstydzić się. [przypis edytorski]
