Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | celtycki | chemiczny | dawne | francuski | frazeologia, frazeologiczny | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | łacina, łacińskie | literacki, literatura | matematyka | medyczne | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rzadki | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | włoski | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | français | Deutsch | polski
Znaleziono 10286 przypisów.
Wymaga to tylko trzech rzeczy, że przekręcę słowa Bismarcka: Pracy, pracy i jeszcze raz pracy — trawestacja powiedzenia: „Żeby prowadzić wojnę potrzeba trzech rzeczy: pieniędzy, pieniędzy i pieniędzy”, przypisywanego najczęściej Raimondowi Montecuccolemu (1609–1680), cesarskiemu feldmarszałkowi i teoretykowi wojskowości. [przypis edytorski]
wymamić a. wymanić (daw. pot.) — wyłudzić, uzyskać podstępem lub natrętnymi prośbami. [przypis edytorski]
wymanić (daw. pot.) — wyłudzić, dzięki oszustwu czy napraszaniu się dostać coś, co się nie należy. [przypis edytorski]
wymanić (daw.) — wyłudzić. [przypis edytorski]
wymanić (daw.) — wyłudzić, uzyskać podstępem lub natrętnymi prośbami. [przypis edytorski]
wymanić, manić (gw.) — wyłudzić, bałamucić. [przypis edytorski]
wymarłych i zrekonstruowanych przez Owena olbrzymich ptaków Nowej Zelandii — mowa o moa, wielkich nielotnych ptakach zamieszkujących Nową Zelandię od plejstocenu do ok. XIV–XV w., kiedy przybyli Maorysi wytępili je polowaniami. [przypis edytorski]
Wymarsz Uderzenia — utwór funkcjonował też jako piosenka z melodią Bronisława Konopczyńskiego, wykorzystana w serialu Kolumbowie na podstawie powieści Romana Bratnego. [przypis edytorski]
wymawiać (daw.) — zastrzegać. [przypis edytorski]
wymawiać — tu: umówić się, zgłosić nową regułę zabawy. [przypis edytorski]
wymawiać — tu: usprawiedliwiać; por.: wymówka. [przypis edytorski]
wymawiać — tu: ustalać reguły zabawy; prosić o przerwę, aby omówić zmianę reguł zabawy. [przypis edytorski]
wymawiasz się wewnętrznym głosem bóstwa — Sokrates twierdził, że słyszy w duszy głos bóstwa, które często, gdy ma uczynić jakiś fałszywy krok, przestrzega go i odwodzi od tego zamiaru, a nigdy do niczego nie zachęca. Sokrates zwał to bóstwo dajmonion. Tłumaczą dziś niektórzy, że to sumienie, inni, że to takt lub intuicja człowieka o wysokiej moralności; inni jeszcze inaczej. [przypis tłumacza]
wymazanego z list obywatelstwa — zarządzano od czasu do czasu rewizję list obywatelskich, zwłaszcza gdy potrzebowano pieniędzy, gdyż fałszywie wpisanych sprzedawano w niewolę. Obywatelstwo Aten uchodziło za wielki zaszczyt i stąd nieporządki w listach. [przypis tłumacza]
wymędrować — tu: zaplanować. [przypis edytorski]
wymiarkować (daw.) — zauważyć, zrozumieć, zorientować się. [przypis edytorski]
wymiarkować (daw.) — zorientować się. [przypis edytorski]
wymiarkować (daw.) — zrozumieć. [przypis edytorski]
wymiarkować (daw.) — zrozumieć, zorientować się. [przypis edytorski]
wymienia złotem / Uroszony rolniczym owoc ziemi potem — wymienia na złoto owoc ziemi uroszony potem [tj. okupiony trudem] rolniczym. [przypis edytorski]
[Wymienione w dedykacji osoby stanowią cały ówczesny episkopat polski; red. WL.]
Zgodnie się objaśniają ze źródeł znajomych imiona czterech tych biskupów:
Szymon, od lat może 10 biskup płocki, w dacie domyślnej pisania Kroniki, który 21 lat na urzędzie swym przetrwał, licząc od roku 1108 do 1129, według Łubieńskiego;
Paweł, biskup kruszwicki (u Damalewicza zwany Paulinem), który po 12 latach pasterskiego urzędowania, dokonywał życia niedługo;
Maur, biskup krakowski (i to świadek w drażliwej kwestii o winę lub niewinność drugiego z kolei wstecznej poprzednika Stanisława, pomiędzy laty 1109–1118);
Żyrosław, od roku 1100 biskup wrocławski.
[przypis tłumacza]
wymierzyć kogo (starop.) — dziś: wymierzyć w kogo (drzewem, tj. kopią). [przypis edytorski]
wymiszkowany — wykastrowany. [przypis edytorski]
wymizerować się — dziś popr. forma: wymizernieć. [przypis edytorski]
wymówić (daw.) — zastrzec sobie w umowie. [przypis edytorski]
wymówić — tu: umówić się, wyznaczyć sobie cel. [przypis edytorski]
wymówić — tu: umówić się, zastrzec. [przypis edytorski]
wymówić — tu: zastrzec sobie, umawiając się. [przypis edytorski]
wymówiwszy sobie — wyprosiwszy sobie, uzyskawszy na mocy pertraktacji. [przypis edytorski]
wymówka, jaką Dicearch czyni samemu Platonowi — Cyceron, Rozmowy tuskulańskie, IV, 33 i 34. [przypis tłumacza]
wymówny nauczyciel Cezara wyrzekł już, że i niewolnik jest człowiekiem (…) ani miłość okazana upadla — Listy Seneki [Seneka, Listy Moralne do Lucyliusza 47; autor, Lucjusz Anneusz Seneka (Młodszy), był wychowawcą cesarza Nerona i jednym z głównych doradców w pierwszych latach jego panowania]. [przypis autorski]
wymoczek (biol.) —- dziś: orzęsek, typ pierwotniaków zaliczanych do królestwa protistów. [przypis edytorski]
wymoczek (biol.) — dziś: orzęsek, typ pierwotniaków zaliczanych do królestwa protistów (rozmaitych organizmów różnych od zwierząt, roślin i grzybów); najbardziej znanymi przedstawicielami są pantofelek i wirczyk. [przypis edytorski]
wymoderować się — uszykować się. [przypis redakcyjny]
wymonderować się — oporządzić się, stanąć w gotowości bojowej. [przypis redakcyjny]
wymowa — tu: krasomówstwo, umiejętność przemawiania. [przypis redakcyjny]
wymowa — tu: retoryka. [przypis edytorski]
wymownie i z zapałem — w oryginale niem. mit überschwenglicher Begeisterung: z bezgranicznym zapałem. [przypis edytorski]
wymowny herb Filipa Tricouillard — można domyślać się, że obraz na tarczy był związany z nazwiskiem (przezwiskiem) właściciela: Tricouillard oznacza mężczyznę o trzech jądrach (od fr. la couille: jądro). [przypis edytorski]
wymowny* — od wyrazu: wymowa oznaczającego retorykę, oratorstwo; Cicero znany był jako znakomity mówca. [przypis redakcyjny]
wymowny — tu: gadatliwy, lubiący dużo mówić. [przypis edytorski]
wymunderować się — pozbierać się. [przypis redakcyjny]
wymunderować się — pozbierać się; zabrać wszystkie swoje rzeczy. [przypis redakcyjny]
wymustrować — dziś: wymusztrować; wyćwiczyć. [przypis edytorski]
wymyśleć — dziś popr. wymyślić. [przypis edytorski]
wymyśleć — popr.: wymyślić. [przypis edytorski]
Wy myślicie, że to nasze, a ja powiadam, że to ich — „Nasze” — jerozolimskie, „ich” — babilońskie [przypis tłumacza]
wymysł owego starożytnego malarza, który w ofierze Ifigenii, mając wyobrazić żałobę (…) — Pliniusz, Historia naturalna, XXXV, 73; Cyceron, Mówca, 20, 78. [przypis edytorski]
wyńdzie a. wynidzie (starop. forma) — dziś 3.os. lp cz.przysz: wyjdzie. [przypis edytorski]
wyńdziecie (starop. forma) — wyjdziecie. [przypis edytorski]
wyńdzie (gw.) – wyjdzie. [przypis edytorski]
wyńdzie (starop. forma) — dziś 3.os.lp cz. przysz.: wyjdzie. [przypis edytorski]
wyńdzie (starop. forma) — wyjdzie. [przypis edytorski]
wyńdzie (starop. forma) — wyjdzie; tu: przejrzeje. [przypis edytorski]
wynachodzić (daw.) — wynajdować. [przypis edytorski]
wynachodzić (daw.) — wynajdywać, wyszukiwać. [przypis edytorski]
wynaglony — tu: zorganizowany w pośpiechu. [przypis edytorski]
wynagroda — dziś popr.: nagroda a. wynagrodzenie. [przypis edytorski]
Wynagrodzić rodzice — dziś popr. forma B. lm: wynagrodzić rodziców. [przypis edytorski]
wynajdzi (starop.; daw. forma W. lp) — wynajdź. [przypis redakcyjny]
Wy — Najpierw w Rzymie wprowadzony był zwyczaj do pojedynczej osoby w znak uszanowania przemawiać: Wy. Landino zapewnia, że już za jego czasów ta forma mowy wyszła z użycia. Tym „Wy” pozdrawia teraz poeta swojego prapradziada w dowód głębokiego uszanowania. Ale Beatrycze, która, najprawdopodobniej, że o świeckich rzeczach toczy się rozmowa, dlatego stoi na stronie, uśmiechem zwraca uwagę poety, że tu użycie tego „Wy” jest niestosowne: jak w romansie rycerskim wspomnianym w znanym z Piekła ustępie Franczeski z Rimini, służebnica przy pierwszym pocałowaniu kochanka przez Ginewrę, kaszlem swoją panią ostrzegła. [przypis redakcyjny]
wynalazca in spe (łac.) — przyszły wynalazca. [przypis redakcyjny]
Wynalazek Cecyny dla przesyłania nowin rodzinie (…) — Pliniusz, Historia naturalna, X, 24. [przypis tłumacza]
wynalazek Fenicjan — alfabet. [przypis edytorski]
wynalazek nowego utrzyjzadka — Bystrość uczonych komentatorów miała w tym rozdziale szerokie pole do dociekań. Jeden z nich twierdzi, iż autor ma tu na myśli samowolę Franciszka I i obchodzenie się jego z różnymi przywilejami, z których czynił użytek, jak wskazano w tytule rozdziału; drugi dopatruje się w tym aluzji do licznych kochanek króla! [przypis tłumacza]
Wynaleźć taką formę stowarzyszenia, która by broniła i chroniła osobę i dobra każdego stowarzyszonego za pomocą całej wspólnej siły, a w której to formie każdy, jednocząc się ze wszystkimi, słuchałby jednak samego siebie i był tak samo wolny jak przedtem — sformułowanie zasadniczego problemu Umowy społecznej: W jaki sposób pogodzić w organizacji społecznej wzajemne zjednoczenie wszystkich z wolnością jednostek. — Definicja wolności na podstawie tego ustępu brzmi: „Wolność polega na słuchaniu samego siebie”. [przypis tłumacza]
wynaleźć — tu: znaleźć. [przypis edytorski]
wynaleź (daw.) — znajdź; wynajdź. [przypis edytorski]
Wynaleźli weksel; tym sposobem handel mógł urągać gwałtowi i utrzymywać się wszędzie, ile że najbogatszy kupiec miał jedynie niewidoczne dobra, które mógł posłać wszędzie, nie zostawiając nigdzie ich śladu — Wiadomo, że za Filipa Augusta i za Filipa Długiego Żydzi, wygnani z Francji, schronili się do Lombardii i że tam dawali cudzoziemskim kupcom i podróżnym tajemne przekazy na tych, którym powierzyli swoje walory we Francji, i że te przekazy znajdowały pokrycie. [przypis autorski]
wynękany — wymęczony. [przypis edytorski]
wynidź (daw. forma) — dziś: wyjdź. [przypis edytorski]
wynidź (daw.) — wyjdź. [przypis edytorski]
wynidzie (starop. forma) — dziś 3.os. lp cz.przysz.: wyjdzie. [przypis edytorski]
wynieść się samemu — stoicy dopuszczali w pewnych razach samobójstwo. Natomiast Sokrates i inni filozofowie nauczali, że Bóg postawił nas niby żołnierzy na posterunku, którego nie wolno nam opuścić, póki On nas nie odwoła. [przypis tłumacza]
wynieść — tu: podnieść. [przypis redakcyjny]
wyniesion — dziś: wyniesiony. [przypis edytorski]
wyniesła (gw.) — wyniosła. [przypis edytorski]
wyniesło (gw.) — wyniosło. [przypis edytorski]
wynijdź (daw. forma) — dziś: wyjdź. [przypis edytorski]
wynijdź (daw.) — wyjdź. [przypis edytorski]
wynijdź (starop.) — wyjdź. [przypis edytorski]
Wynijdź — wyjdź. [przypis edytorski]
wynijdzie (daw.) — wyjdzie. [przypis edytorski]
wynijść (daw.) — wyjść, opuścić. [przypis edytorski]
wynijść (daw.) — wyjść. [przypis edytorski]
Elżbieta Drużbacka, Wiersze światowe, Na kochającą się przez dwanaście lat parę i Maryasz ich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń I. Witolorauda
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń I. Witolorauda
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń I. Witolorauda
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
wynijść — dziś popr.: wyjść. [przypis edytorski]
wynijść — wyjść. [przypis edytorski]
wynikać (starop.) — tu: wypływać. [przypis edytorski]
wynikać (starop.) — wyglądać, wypływać, wychodzić. [przypis edytorski]
wynikać (starop.) — wyłaniać się. [przypis edytorski]
wynikać — wynurzać się. [przypis redakcyjny]
wynikać — wypływać. [przypis edytorski]
wynikają nie tyle z psychologicznych różnic płci, ile raczej, jeśli nie wyłącznie — Por. o rozumiejących i nierozumiejących siebie ludziach, rozdz. VII. [przypis autorski]
wynika, że Sokrates rzeczywiście w taki sposób swą mowę wygłosił — podczas procesu nie było w Atenach Ksenofonta. Sokratesa oskarżono w zimie 400/399, a wyrok wykonano na wiosnę 399, w miesiącu Anthesterionie („miesiąc kwiatów”; od połowy lutego do połowy marca). [przypis tłumacza]
Wynika z tego, że żona pastora i p. Schmidt ulegali napadom złego humoru. [przypis redakcyjny]
wynikłość — wynik. [przypis edytorski]
wyniknęły — dziś popr.: wynikły. [przypis edytorski]
wynik obu wyroczni — Herakles otrzymał był dwie wyrocznie, z których jedna przepowiadała mu, że zostanie zabitym przez Nessosa, draga, że skoro dożyje czasu, który właśnie nadszedł, wtedy śmierć go uwolni od wszelkich mąk. Zrozumiawszy sens tych wyroczni, rozkazał się zanieść synowi na górę Oita i tam spalić. [przypis tłumacza]
wyniósł (…) ponad wszystkich innych Antoniego Fogazzaro, jenerała Thaon di Revel i Tankreda Canonico — Geremia Bonomelli, Profili di tre personaggi Italiani, Milano, 1911. [przypis autorski]
wyniosła — πολὺ προκύπτουσα, multum prominens, die auch ziemlich weit vorsprang (Cl.), [pominięto tłum. na rosyjski]. Por. plan Masady, Baedecker, Palästina und Syrien, str. 199; to znaczy, że skała ta bardzo dźwigała się „przed” Masadą, więc ułatwiała dostęp, ale jednak nie tak bardzo, gdyż szczyt Masady był od tej skały jeszcze o trzysta łokci wyższy. [przypis tłumacza]
