Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | ukraiński | włoski | żartobliwie
Według języka: wszystkie | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 8297 przypisów.
zgodny — tu: skłonny. [przypis edytorski]
zgodzę się za sklepową (przest.) — przyjmę pracę sklepowej, najmę się do pracy jako sklepowa. [przypis edytorski]
zgodzić (daw. gw.) — przyjąć do pracy. [przypis edytorski]
zgodzić (daw., gw.) — przyjąć do pracy. [przypis edytorski]
zgodzić (daw.) — wynająć coś; zaangażować kogoś. [przypis edytorski]
zgodzić — dziś popr.: zgodzić się. [przypis edytorski]
zgodzić komu (starop.) — dogodzić komu. [przypis edytorski]
zgodzić się (daw.) — zatrudnić się; umówić się co do zakresu pracy i wysokości wynagrodzenia. [przypis edytorski]
zgodzić się (tu daw.) — podjąć się pracy. Zgodził się za pastuszka, czyli został przyjęty do pracy jako pastuszek. [przypis edytorski]
zgodzony (daw.) — najęty do pracy. [przypis edytorski]
Zgoił (…) ranę zwycięski oręż Karlomana — Karol Wielki zniszczył królestwo Longobardów, przez co wsparł Kościół i ugruntował cesarstwo zachodnie. [przypis redakcyjny]
zgoła — całkiem. [przypis edytorski]
zgoła — całkiem, zupełnie; daw.: wręcz, wprost. [przypis edytorski]
zgoła — całkiem, zupełnie. [przypis edytorski]
zgoła — całkowicie, zupełnie. [przypis edytorski]
zgoła (daw.) — całkiem. [przypis edytorski]
zgoła (daw.) — całkiem, zupełnie. [przypis edytorski]
zgoła (daw.) — nawet. [przypis edytorski]
zgoła (daw.) — zupełnie, całkiem. [przypis edytorski]
zgoła (gw.) — całkiem. [przypis edytorski]
zgoła mówiąc — mówiąc bez ogródek, mówiąc wprost. [przypis redakcyjny]
zgoła — w rękopisie goła. [przypis redakcyjny]
zgoła — zupełnie, całkiem. [przypis edytorski]
zgoła — zupełnie, całkiem, wcale. [przypis edytorski]
zgon Androgeja — Androgeos, syn Minosa, zwyciężył w Atenach we wszystkich zawodach i został zamordowany przez zazdrosnych Ateńczyków; Minos pomścił jego śmierć i zmusił pokonanych Ateńczyków (Cekropidów, od króla Cekropsa), do corocznej daniny z siedmiu młodzieńców i siedmiu dziewczynek na ofiarę dla Minotaura, potwora z głową byka, mieszkającego w głębi Labiryntu. [przypis edytorski]
zgonić (daw.) — dogonić. [przypis edytorski]
zgonić — tu: dogonić. [przypis edytorski]
zgonić — tu: dogonić, wyśledzić. [przypis edytorski]
zgonina — plewa. [przypis redakcyjny]
Zgon pośród gadów Sabella, Nazyda — Lukan w swojej Farsalii wspomina dwóch żołnierzy Katońskich w pochodzie przez piaski libijskie ukąszonych od wężów, Sabella i Nazyda. Pierwszy po ukąszeniu węża na proch się rozsypał, drugi tak obrzękł, że aż pancerz na nim pękł. [przypis redakcyjny]
zgon (starop.) — tu: wyrzucenie; wychodził na ostatnim zgonie: jako ostatni wylosowany. [przypis redakcyjny]
Zgonu mego spodziewać — właściwie: „aby już rychło można było o mnie zwątpić”, ὥστ' ἂν ἀπελπισθῆναι ταχέως, ut de me vita desperari debeat [pominięto tłumaczenie na rosyjski]. [przypis tłumacza]
zgorszenie — tu: oburzenie, zgroza. [przypis edytorski]
Zgorszenie w dom by wniosło — „Uniknięcie zgorszenia”, to był istotnie płaszczyk, pod którym kazuistyka dozwalała na bardzo szeroką tolerancję. [przypis tłumacza]
zgorszony — taki, który zgorszył się czymś, tzn. poczuł, że naruszono zasady przyzwoitości, moralności. [przypis edytorski]
zgoryczony — dziś: rozgoryczony. [przypis edytorski]
zgorżknieć (daw.) — dziś popr.: zgorzknieć. [przypis edytorski]
zgorzeć (daw.) — spłonąć. [przypis edytorski]
zgorzeć — spłonąć. [przypis edytorski]
zgorze (daw.) — zgorzeje, tj. spłonie, spali się. [przypis edytorski]
Zgorzelski, Czesław (1908–1996) — filolog, wydawca dzieł Mickiewicza. [przypis edytorski]
z gością (starop.) — dziś popr. forma N.lp: z gościem. [przypis edytorski]
zgotować — przygotować. [przypis edytorski]
zgotowić (daw.) — przygotować. [przypis edytorski]
zgotowione (gw.) — przygotowane. [przypis edytorski]
zgotowiony — przygotowany. [przypis edytorski]
Zgrałeś się przy zielonym stoliku — tj. w karty lub w ruletkę. [przypis edytorski]
zgrali — zgrali się. [przypis redakcyjny]
zgręz a. zgręza — fus, męt; resztka. [przypis edytorski]
zgromadno (daw.) — gromadnie. [przypis redakcyjny]
zgromadny (starop.) — zgromadzony. [przypis redakcyjny]
zgromadzać — dziś raczej: gromadzić. [przypis edytorski]
Zgromadzenie Konstytucyjne — właśc. Zgromadzenie Narodowe Konstytucyjne, nazwa przyjęta przez Stany Generalne we Francji w 1789 w związku z podjęciem prac ustawodawczych nad ustrojem państwa. [przypis edytorski]
Zgromadzenie Ludowe — gr. ekklesia, zgromadzenie obejmujące wszystkich obywateli miasta-państwa ateńskiego, najważniejsza instytucja demokratyczna w Atenach w V i IV wieku p.n.e., będąca najwyższą władzą w państwie, decydującą o polityce zagranicznej, sprawach wojskowych i niektórych sądowych. [przypis edytorski]
zgromadzenie ludu — wedle Starożytności XVII, VI, 3: „rozkazał znaczniejszym Żydom zebrać się do Jerycha” (przekład Lippomana). [przypis tłumacza]
Zgromadzenie Narodowe — (fr. Assemblée nationale) powstało w 1789 ze Stanów Generalnych, następnie przekształciło się w Konstytuantę, której zadaniem było opracowanie nowej konstytucji ustrojowej. Obecnie stanowi izbę niższą Parlamentu Francji. [przypis edytorski]
Zgromadzenie Narodowe Konstytucyjne — nazwa przyjęta przez Stany Generalne we Francji w 1789 w związku z podjęciem prac ustawodawczych nad ustrojem państwa; także: Konstytuanta. [przypis edytorski]
Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych — jeden z głównych organów decyzyjnych Organizacji Narodów Zjednoczonych składający się z przedstawicieli wszystkich państw członkowskich. [przypis edytorski]
Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych — jeden z głównych organów decyzyjnych Organizacji Narodów Zjednoczonych, składający się z przedstawicieli wszystkich państw członkowskich. [przypis edytorski]
Zgromadzenie prawodawcze — tu: Zgromadzenie Narodowe działające podczas rewolucji francuskiej (Konstytuanta). [przypis edytorski]
Zgromadzenie w Bordeaux — Zgromadzenie Narodowe, obradujące w Bordeaux w 1871 r., na którym doszło do zmiany rządu i ratyfikacji pokoju z Prusami, kończącego wojnę francusko-pruską. W Zgromadzeniu dominowali zwolennicy monarchii. [przypis edytorski]
zgroźny (neol.) — wywołujący zgrozę. [przypis edytorski]
zgroza zabiła jej mowę — zgroza odjęła jej mowę. [przypis edytorski]
zgruchnąć się (gw.) — zbiec się, nagle się zgromadzić. [przypis edytorski]
zgruntować — dokładnie coś zbadać. [przypis edytorski]
z gruntu — w rękopisie: z grontu (dla rymu). [przypis redakcyjny]
Zgrupowanie „Krybar” — zgrupowanie AK walczące w powstaniu od 5 sierpnia na Powiślu i w Śródmieściu. Dowódcą był kpt. Cyprian Odorkiewicz ps. „Krybar” — pseudonim pochodził z połączenia pierwszych liter imion jego córek, Krystyny i Barbary. 3 września Zgrupowanie „Krybar” połączono z oddziałami ewakuowanymi ze Starego Miasta i przemianowano na Grupę „Powiśle”. [przypis edytorski]
Zgrupowanie „Radosław” — utworzona w 1944 roku formacja Armii Krajowej. W jej skład wchodzili głównie żołnierze Kedywu. Była to najlepiej wyszkolona i uzbrojona jednostka polska walcząca w powstaniu. Wsławiła się bohaterską obroną Woli w dniach 6–11 sierpnia, następnie walczyła na Starym Mieście i w Śródmieściu. [przypis edytorski]
Zgrupowanie „Żyrafa” — Zgrupowanie „Żyrafa” powstało 1 sierpnia 1944 r., toczyło walki na Żoliborzu i brało udział w natarciach na Dworzec Główny. [przypis edytorski]
zgryźć się — bardzo się zmartwić. [przypis edytorski]
zgryziony (daw.) — zmartwiony (por. zgryzota). [przypis edytorski]
zgryziony — tu: markotny, ponury. [przypis edytorski]
zgryziony — tu: naznaczony zgryzotą, ciężkim zmartwieniem. [przypis edytorski]
zgryziony — tu: naznaczony zgryzotą, ciężkim zmartwieniem. [przypis edytorski]
zgryzota — zmartwienie. [przypis edytorski]
zgryzota — zmartwienie, smutek. [przypis edytorski]
z gryzoty — ze zgryzoty. [przypis edytorski]
zgrzebi (starop.) — konopne włókno a. lniane pakuły. [przypis edytorski]
zgrzebło — grzebień lub szczotka służąca do czyszczenia sierści zwierząt. [przypis edytorski]
zgrzebło — szczotka przeznaczona do oczyszczania sierści zwierząt. [przypis edytorski]
zgrzebny — grubo tkany, prosty. [przypis edytorski]
zgrzebny — prosty, mało atrakcyjny, nieciekawy, bez ozdób. [przypis edytorski]
zgrzebny — prosty, nieozdobny bądź utkany z grubego płótna. [przypis edytorski]
zgrzebny — utkany a. uszyty z grubej przędzy lnianej lub konopnej; prosty, szorstki. [przypis edytorski]
zgrzebny — utkany z grubej przędzy konopnej albo lnianej; prosty, skromny. [przypis edytorski]
zgrzebny — utkany z lnu lub konopi. [przypis edytorski]
zgrzebny — wykonany z grubego płótna. [przypis edytorski]
Zgrzeszyłem tylko… Dawno już na nim umarły — ta strofa przypomina słowa Gustawa z Upiora i z IV cz. Dziadów. [przypis redakcyjny]
zgrzybiały — niedołężny, stary. [przypis edytorski]
zgrzypienie — dziś: skrzypienie. [przypis edytorski]
zgrzypnąć (daw.) — skrzypnąć. [przypis edytorski]
zgrzytnienie (daw. forma) — dziś: zgrzytnięcie. [przypis edytorski]
zgubią (starop.) — tu: utracą. [przypis edytorski]
zgubić się w opinii — nieodwołalnie stracić dobrą opinię. [przypis edytorski]
zgubieniśmy — skrócone od: zgubieni [jeste]śmy. [przypis edytorski]
zgubione loki — w druku od tego miejsca tekst jest wyrównany do prawej. [przypis edytorski]
zgubne spowodował następstwa — πρὸς ὅσον κακῶν ηὐξήθη (N), ἀνηυξήθη (D). [przypis tłumacza]
zgudka (gw.) — czkawka. [przypis edytorski]
z gury (starop. forma ort.) — z góry. [przypis edytorski]
zgwałcić (daw.) — zadać gwałt, postąpić wbrew prawu i powinności, zbeszcześcić coś, uczynić krzywdę wbrew prawu. [przypis redakcyjny]
