Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!

Wesprzyj!

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | ukraiński | włoski | żartobliwie

Według języka: wszystkie | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 8203 przypisów.

zawadiacki — awanturniczy, wyzywający. [przypis edytorski]

zawadzić — tu: przynieść szkodę (por. zawada: przeszkoda). [przypis redakcyjny]

zawadzić — tu: uderzyć. [przypis redakcyjny]

zawakować (daw.) — o stanowisku pracy: zostać zwolnionym. [przypis edytorski]

zawakować — zostać opróżnionym; pozostać nieobsadzonym. [przypis edytorski]

zawalidroga — ktoś przeszkadzający innym. [przypis edytorski]

za wami — ὑμῶν (N), ήμῶν (D). [przypis tłumacza]

zawarcie (daw.) — zamknięcie. [przypis redakcyjny]

zawarcie (daw.) — zamknięcie; zawierać: zamykać. [przypis edytorski]

zawarła (daw.) — [tu:] postanowiła. [przypis redakcyjny]

zawarła (starop. forma) — dziś: zamknęła. [przypis edytorski]

zawarła — zamknęła. [przypis edytorski]

zawarł (daw.) — zamknął. [przypis edytorski]

zawarł na umyśle — [tu:] postanowił. [przypis redakcyjny]

zawarł z Rzymianami pierwsze przymierze — treść tego przymierza podana w 1 Mch 8, 23–28. [przypis tłumacza]

zawarować — zastrzec; zapewnić coś komuś lub sobie. [przypis edytorski]

zawartka (daw.) — zawierucha. [przypis redakcyjny]

Zawartość tomu W otchłani (Warszawa 1909) w stosunku do pierwodruków w czasopismach podaje bibliografia prac L. Krzywickiego pomieszczona w wydawnictwie Ludwik Krzywicki. Praca zbiorowa poświęcona jego życiu i twórczości, Warszawa 1938, s. 293. Ze względów przytoczonych w tekście, ilekroć to jest konieczne dla odtworzenia właściwego kontekstu wypowiedzi Krzywickiego lub ilekroć danego ustępu brak w tomie W otchłani, cytujemy wedle pierwodruku w czasopiśmie. Kiedy obydwie wskazane okoliczności nie zachodzą, cytujemy według owego tomu, jako łatwiej dostępnego, podając lokalizację w tekście w nawiasach.

Krzywicki jest nadto autorem prawdziwie interesującej i przenikliwej rozprawy o Emancypantkach Prusa („Prawda” 1894, nr 8–10). Dlatego przenikliwej, ponieważ z dużą trafnością wskazał autor na braki kompozycyjne tej powieści, nie uległ czarowi Madzi Brzeskiej, pokazał słabości filozofii Prusa narzucanej przez jego powieściowych porte-parole'ów, a wreszcie cały utwór potraktował jako pretekst do swej zasadniczej wypowiedzi w kwestii emancypacji kobiet. Prusowi to wystąpienie miało przypaść do gustu, i wcale się nie obraził na zadzierzystego socjologa i folklorystę (zob. L. Krzywicki, Wspomnienia, t. II, Warszawa 1958, s. 420). W cytowanej bibliografii Krzywickiego omawiana rozprawa została zarejestrowana w sposób nieułatwiający jej odszukania, a mianowicie w dziale Sprawa kobieca (s. 290), wraz z artykułami Krzywickiego na temat Komediantki i Fermentów Reymonta („Prawda” 1896, nr 50; 1897, nr 2, 8, 12). Na wagę tej rozprawy pierwszy zwrócił uwagę H. Markiewicz w szkicu o Emancypantkach (Prus i Żeromski. Rozprawy i szkice literackie, Warszawa 1954, s. 46, 334). Uwzględnia ją również [J. Z.] Jakubowski, Ludwik Krzywicki jako krytyk literacki, „Przegląd Humanistyczny” 1959, nr 6, s. 9–10.

[przypis autorski]

zawarto (starop.) — zamknięto. [przypis edytorski]

zawarty (daw.) — tu: zamknięty. [przypis edytorski]

zawartymi — zamkniętymi. [przypis edytorski]

zawarty — zamknięty. [przypis edytorski]

zawarzeć (daw.) — [tu:] skończyć. [przypis redakcyjny]

zawarzeć (starop.) — postanowić. [przypis redakcyjny]

zawczasuśmy ich ostrzegli — dziś: zawczasu ich ostrzegliśmy. [przypis edytorski]

zawczasu zamyka się w grobie — popełnia samobójstwo. [przypis redakcyjny]

za wcześnie na kruków — tj. zbyt wcześnie na rozszarpywanie tego, co pozostało po kimś; zamiast B. rzecz. nieosob.: „na kruki”, użyty B. rzecz. osobowego. [przypis edytorski]

za wcześnie […] Tymczasem autonomia — mowa o trybie odzyskiwania niepodległości przez Polskę w 1918 r. [przypis edytorski]

za wcześnie wypadła moja darowizna — Dowiadujemy się stąd, że Orgon istotnie wykonał swój zamiar z poprzedniego aktu i że Tartufe stał się bez zastrzeżeń prawym właścicielem całego jego majątku, co tłumaczy poniekąd jego zuchwalstwo i pewność siebie. Ale jest jeszcze i coś więcej: z ostatniego wiersza dowiadujemy się, że wchodzi w grę jakiś ważny przedmiot, który zapewne szalbierz sobie przywłaszczył Następny akt objaśni nam istotną wagę tego przedmiotu i usprawiedliwi zaniepokojenie Orgona. [przypis tłumacza]

zawcześnie — zawczasu. [przypis edytorski]

za wczesną — przedwczesną, niewczesną, następującą w niewłaściwym czasie. [przypis edytorski]

zawczora (gw., daw.) — przedwczoraj. [przypis edytorski]

zawczoraj (daw.) — przedwczoraj. [przypis edytorski]

zawczoraj — dziś: przedwczoraj. [przypis edytorski]

za wdaniem się — za wstawiennictwem; na skutek interwencji. [przypis edytorski]

za wdaniem się — za wstawiennictwem. [przypis edytorski]

zawdy a. zawżdy (starop.) — zawsze. [przypis edytorski]

zawdyć — przysłówek zawdy (daw.: zawsze) z partykułą wzmacniającą -ci, skróconą do -ć. [przypis edytorski]

zawdy (daw.) — zawsze. [przypis edytorski]

zawdy (gw., daw.) — zawsze. [przypis edytorski]

zawdy (gw.) — zawsze. [przypis edytorski]

zawdyk (gw.) — zawsze; tu: jednak. [przypis edytorski]

zawdy (przestarz.) — zawsze. [przypis edytorski]

zawdy (reg.) — zawsze. [przypis edytorski]

zawdziać (daw.) — nałożyć. [przypis edytorski]

zawdziać (daw.) — przywdziać, ubrać. [przypis edytorski]

zawdziany (daw.) — nałożony, naciągnięty. [przypis edytorski]

zawdziany (daw.) — założony, nałożony, naciągnięty (o ubraniu). [przypis edytorski]

zawdzięczać — tu: odwdzięczyć. [przypis redakcyjny]

zawdzięczając miłośćzawdzięczać w znaczeniu pierwotnym: płacić wdzięcznością, nagrodzić, wywdzięczać się za co (por. Słownik Lindego). [przypis redakcyjny]

zawdzięczając — tu: odwdzięczając się. [przypis redakcyjny]

Zawedem posła, ałe za borodu (ukr.) — Zaprowadzimy posła, ale za brodę. [przypis edytorski]

za wenecjanami — chodzi zapewne o rolety zwane weneckimi, układane w fałdy. [przypis edytorski]

zawiązać (starop.) — tu: streścić; zwięźle ująć w słowa. [przypis edytorski]

zawiązane — książki w XVI w. miały często okładki zaopatrzone w klamry lub rzemyki do zawiązywania. [przypis redakcyjny]

zawiązany cnotą (starop.) — związany słowem rycerskim. [przypis redakcyjny]

zawiązka — tu: opatrunek, bandaż. [przypis edytorski]

zawiązuje długotrwały w następstwie stosunek i przyjaźń ze znakomitym uczonym-fizjologiem Hallerem — do dziś dnia na zamku Dux, gdzie Casanova życie zakończył, leżą nietknięte stosy listów pisanych do niego przez mnóstwo ludzi z różnych stron świata. Domniemanie są tam i listy Hallera, poczytywane za zaginione. [przypis tłumacza]

zawiązywać (…) rozmowę — dziś popr.: nawiązywać rozmowę. [przypis redakcyjny]

zawiał też świeży NE — wiatry i w ogóle linie kompasu będziemy oznaczali podług ogólnej nomenklatury, czyli: N (północny), NE (półn.-wschod.), E (wschodni), SE (połudn.-wschod.), S (południowy), SW (połudn.-zach.), W (zach.), NW (półn.-zach). itp. [przypis autorski]

zawiasa — dziś popr. w r.m.: zawias. [przypis edytorski]

zawiasa — dziś popr.: zawias (r. m.). [przypis edytorski]

zawiasa — dziś: zawias; na zepsutej zawiasie — dziś: na zepsutym zawiasie. [przypis edytorski]

zawiasa (przestarz.) — dziś: zawias. [przypis redakcyjny]

zawicie (starop.) — zawiniątko, tu: obraz zawinięty. [przypis redakcyjny]

zawiędłą — dziś popr. zwiędłą. [przypis edytorski]

zawiędły — dziś popr.: zwiędły. [przypis edytorski]

zawiędnąć — zwiędnąć. [przypis edytorski]

Za większe nieszczęście uważał świadome zaniedbywanie dobrych uczynków niż nieświadome — niezgodne ze zdaniem Sokratesa, że wiedza cnotą, a nikt dobrowolnie nie błądzi, chyba że zdaniem autora zaniedbywać (nie spełniać) dobrych uczynków to coś innego niż błądzić (popełniać coś złego). [przypis tłumacza]

zawiedło (gw.) — zawiodło; od: zawodzić. [przypis edytorski]

zawiedli nas do małego gabinetu, całego wytapetowanego samymi strachami — Wzorem dawnych laboratoriów czarnoksięskich. [przypis tłumacza]

zawiedujszcza (z ros.) — menadżerka. [przypis edytorski]

zawiejcie mu nieco piaskiem w oczy (…) a oto już wszystkie chorągwie, legiony, i sam wielki Pompejusz na ich czele, pobite i rozgromione (…) jak mi się zda (…) — istotnie tu pamięć zawodzi Montaigne'a, nie Pompejusza bowiem, lecz Karacytańczyków, dziki naród w Hiszpanii, zamieszkujący groty skalne, pobił Sertoriusz tym podstępem (Plutarch, Sertoriusz, 6 [w:] Żywoty sławnych mężów). [przypis tłumacza]

zawierać (daw., gw.) — zamykać. [przypis edytorski]

zawierać (starop.) — tu: zamykać; 3.os. lp cz. teraźn. zawiera: zamyka. [przypis edytorski]

zawierać (starop.) — zamykać; tu: siedzieć w zamknięciu. [przypis edytorski]

zawierać — zamykać, kończyć. Pasek godzi się z tym, żeby był choć na końcu spisu dobrze zasłużonych umieszczony. [przypis redakcyjny]

zawieraią (starop.) — zamykają. [przypis edytorski]

zawierają one pewność tych prawd — Grzechu pierworodnego i odkupienia. [przypis tłumacza]

zawiera wedle G. Königa…Der Vers in Shakespeare's Dramen, Strasburg 1888. Dodać należy, iż König słusznie odrzuca zupełnie prologi, epilogi, wplecione liryki i przedstawienia dramatyczne. Daty statystyczne co do rymu zestawił pierwszy Fleay w Shakespeare Manual (Podręcznik szekspirowski). [przypis tłumacza]

zawiera wiersz, w którym aliteracja krzyżowa (abab) pojawia się celowo, niewątpliwie bez tendencji ironicznej — I, 2, pierwsze słowa roli Hamleta: A little more than kin, and less than kind. [przypis tłumacza]

zawierciał się (starop.) — zafrasował, zajął [się]. [przypis redakcyjny]