Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 454 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | celtycki | chemiczny | dawne | francuski | frazeologia, frazeologiczny | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | łacina, łacińskie | literacki, literatura | matematyka | medyczne | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rzadki | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | włoski | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | français | Deutsch | polski
Znaleziono 10256 przypisów.
wzgłębsz — dogłębnie (por. wzwyż). [przypis edytorski]
wzgląd nieprawy — niesprawiedliwa opinia. [przypis redakcyjny]
wzgląd odbiera — znajduje uznanie. [przypis edytorski]
wzgląd wspacznie obróci — przychylność zrozumie opacznie. [przypis redakcyjny]
względem czego — w jakiej sprawie. [przypis edytorski]
względem Dunkera — Duncker, pisarz niemiecki, autor Historii starożytności. [przypis redakcyjny]
względna Nirwana — zob. Wstęp. [przypis redakcyjny]
względnie (daw.) — względem czegoś, ze względu na coś. [przypis edytorski]
względnie do tego kierunku — dziś: względem tego kierunku. [przypis edytorski]
względnie — tu: zależnie (od czegoś, w stosunku do czegoś). [przypis edytorski]
względność (daw.) — delikatność, uważność; postępowanie biorące pod uwagę czyjeś upodobania, czułe strony itp. [przypis edytorski]
względność (daw.) — okazywanie komuś względów; życzliwość, wyrozumiałość. [przypis edytorski]
względność (daw.) — wzgląd na coś. [przypis edytorski]
względność dla kogo — darzenie kogoś szczególnymi względami; szacunek. [przypis edytorski]
względność (tu daw.) — okazywanie względów, przychylności. [przypis edytorski]
względność (tu daw.) — okazywanie względów, przychylności; wspaniałomyślność. [przypis edytorski]
względność (tu daw.) — uprzejmość; wspaniałomyślność; łaskawość. [przypis edytorski]
względny (daw.) — mający wzgląd na, uważny. [przypis redakcyjny]
względny (daw.) — okazujący względy, przychylny, łaskawy. [przypis edytorski]
względny (daw.) — okazujący względy, przychylny; uprzejmy. [przypis edytorski]
względny (daw.) — zachowujący względy; traktujący z delikatnością i uwagą, by nie urazić kogoś. [przypis edytorski]
względny — okazujący względy, przychylność. [przypis edytorski]
względny (tu daw.) — łagodny, uprzejmy. [przypis edytorski]
względny — tu: łaskawy. [przypis edytorski]
względny — zależny od różnych względów, uwarunkowań; warunkowy. [przypis edytorski]
względy — dziś popr. forma N.lm: względami. [przypis edytorski]
wzgórę (daw.) — w górę, wzwyż. [przypis edytorski]
wzgórę (daw.) — w górę; wzwyż. [przypis edytorski]
wzgórę (starop. forma) — w górę; wzwyż. [przypis edytorski]
wzgórę (starop. forma) — w górę, wzwyż. [przypis edytorski]
wzgórę (starop.) — w górę; wzwyż. [przypis edytorski]
wzgórę — w górę, wzwyż. [przypis redakcyjny]
wzgórek Jowisza — wypukłość mięśniowa poniżej wskazującego palca. [przypis tłumacza]
wzgórza Byblosu — miasto Byblos, położone na pagórkowatym wybrzeżu Morza Śródziemnego; zostało założone w epoce brązu przez Kananejczyków i nosiło nazwę Gubal, w źródłach egipskich nazywane Kebny, w epoce żelaza występowało jako Gebal w tekstach fenickich i jako Geval w Biblii hebrajskiej, w czasach wypraw krzyżowych zwane Gibelet, dziś: Dżubajl w Libanie (ok. 40 km od Bejrutu); przez fenickie Byblos importowano papirus do Grecji, stąd pochodzi gr. słowo biblos oznaczające papirus, papirusową księgę; taki sam jest źródłosłów nazwy Biblii jako zbioru ksiąg. [przypis edytorski]
wzgórza Malea — południowy przylądek wyspy Lesbos. [przypis tłumacza]
wzgórza tuskulańskie — w swej posiadłości w Tusculum w środkowej Italii Cyceron napisał swoje najsłynniejsze dzieło filozoficzne: Rozmowy tuskulańskie. [przypis edytorski]
wzgórze La Touche — francuska miejscowość i gmina w regionie Owernia-Rodan-Alpy, w departamencie Drôme. [przypis edytorski]
Wzgórze, na którym stało Miasto Górne — Syjon, czego jednak nowsze badania nie potwierdzają. [przypis tłumacza]
Wzgórze Palatyńskie a. Palatyn — jedno z siedmiu wzgórz Rzymu. [przypis edytorski]
wzgórzów — dziś forma D. lm: wzgórz. [przypis edytorski]
wzgórzów — dziś: wzgórz. [przypis edytorski]
wzgórzy — dziś popr. forma D. lm: wzgórz. [przypis edytorski]
wzgórzy — dziś popr. forma D.lm.: wzgórz. [przypis edytorski]
wzgorą — zagorzeją, zapłoną. [przypis edytorski]
wziąć kogoś na bas (daw. pot.) — zwieść, oszukać kogoś. [przypis edytorski]
wziąć kogoś — tu: pokonać. [przypis edytorski]
wziąć na fundusz — zakpić z kogoś. [przypis edytorski]
wziąć na kieł (fraz.) — uprzeć się, być zawziętym. [przypis edytorski]
wziąć na kieł — (o koniu) ponieść. [przypis edytorski]
wziąć na kieł — zawziąć się. [przypis edytorski]
wziąć na medytację — zastanowić się, przemyśleć. [przypis edytorski]
wziąć na odwagę — dziś popr.: wziąć się na odwagę, zdobyć się na odwagę. [przypis edytorski]
wziąć na rozmysł — dziś: wziąć pod rozwagę, zastanowić się nad czymś. [przypis edytorski]
wziąć na spytki — natarczywie wypytywać. [przypis edytorski]
wziąć przed się (starop.) — rozważyć. [przypis redakcyjny]
wziąć serce (starop.) — nabrać odwagi. [przypis edytorski]
wziąć się gdzie (starop.) — wybrać się gdzie; tu: dostać się gdzie. [przypis edytorski]
wziąć się — tu: skierować się; zwrócić się. [przypis edytorski]
wziąć szkody (starop.) — ponieść szkody. [przypis redakcyjny]
wziąć — tu: przyjąć. [przypis edytorski]
wziąć w arendę — wydzierżawić; użytkować za opłatą na rzecz właściciela. [przypis edytorski]
wziąć w cugle — zapanować nad kimś a. czymś, ograniczając swobodę i zaprowadzając rygor, dyscyplinę; cugle: lejce, wodze do kierowania koniem. [przypis edytorski]
wziąć w kluby (daw.) — zdyscyplinować, skłonić do posłuszeństwa. [przypis edytorski]
wziąć w kluby — zdyscyplinować. [przypis edytorski]
wziąć w róg (daw.) — utrzeć rogów, upokorzyć. [przypis edytorski]
wziąć zbroi — zbroja poległego wojownika traktowana była jako łup wojenny. [przypis edytorski]
wziąć z mańki (pot.) — oszukać, wywieść w pole; wyrażenie wzięte z języka wojskowego. [przypis edytorski]
wziął był — przykład użycia czasu zaprzeszłego, wyrażającego czynność wcześniejszą niż opisana czasem przeszłym lub też niezrealizowaną możliwość. [przypis edytorski]
wziął dwakroć za dom — tj. dwieście tysięcy rubli. [przypis redakcyjny]
wziąłem był — forma daw. czasu zaprzeszłego: wziąłem (wcześniej, dawniej). [przypis edytorski]
wziąłem kartę (…) do zrozumienia — w wydaniu źródłowym opisowi temu towarzyszy rysunek. [przypis edytorski]
wziąłem przed się — dziś: przedsięwziąłem, postanowiłem. [przypis edytorski]
Wziąłem wszystko złoto, którem w jej casinie znalazł — O tempora, o mores! [łac.: O czasy, o obyczaje!]. [przypis tłumacza]
wziął go na swoje skrzydła — wersja biblijna mówi, że anioł przeniósł Habakuka trzymając go za włosy (Dn 14,34–37). Ikonografia często odwołuje się do tej sceny. [przypis edytorski]
wziął przed się — dziś: przedsięwziął, postanowił. [przypis edytorski]
wziął świeży kołnierzyk — dawniej bardzo popularne były kołnierzyki przypinane do koszuli. [przypis edytorski]
wziął słowo (daw.) — zabrał głos (por. np. Heinrich Heine, Dysputa, w. 341, tłum. Maria Konopnicka). [przypis edytorski]
wziął słuchawkę i wymienił jakiś numer — przed upowszechnieniem się automatycznych centrali telefonicznych połączenie dwóch użytkowników było realizowane ręcznie przez operatorkę firmy telekomunikacyjnej, która łączyła ze sobą dwie linie za pomocą wtyczki i gniazda; chcąc przeprowadzić rozmowę telefoniczną, należało ze swojego aparatu ustnie zgłosić telefonistce numer, z którym powinna połączyć. [przypis edytorski]
wziął słuchawkę telefonu i wymienił numer Alicji — przed upowszechnieniem się automatycznych centrali telefonicznych połączenie dwóch użytkowników było realizowane ręcznie przez operatorkę firmy telekomunikacyjnej, która łączyła ze sobą dwie linie za pomocą wtyczki i gniazda; chcąc przeprowadzić rozmowę telefoniczną, należało ze swojego aparatu ustnie zgłosić telefonistce numer, z którym powinna połączyć. [przypis edytorski]
wziął — tu: dostał. [przypis edytorski]
wziął więc (…) kawałek spróchniałego drzewa i szedł naprzód, oświecając im (…) drogę — drewno w procesie rozkładu (próchnienia) wytwarza fosfor, dlatego w ciemności próchno świeci zielonkawo-niebieskawym promieniowaniem. [przypis edytorski]
wziął w oków (daw.) — zakuł w kajdany. [przypis edytorski]
wziął w ręce telleskop i przysunąwszy go do oka, gdy obrócił do Ziemi naszey (…) — może mię kto zagadnąć, iak ten astronom mógł dzień czynić obserwacye? A ia się pytam, iak ie można czynić w nocy bez omyłki? Jeżeli w ten czas zamiast karła widziemy olbrzyma, zamiast niziny przepaść, iakież olbrzymy i przepaści widziemy w ciałach niebieskich? Ale doktorowie i astronomowie nigdy się nie mylą. Pierwsi, bo iak mówi Mollier, żaden z umarłych nie przyszedł się skarzyć na ich nieumieiętność. Drudzy, bo nikt tam nie był, o czym oni piszą. [przypis autorski]
Wziął Żydka i za domem rzucił do kanału — sytuacja żydowskich dzieci w Warszawie podczas Zagłady była wyjątkowo tragiczna. Po utworzenia getta były zmuszone do przebywania w zamkniętej dzielnicy, w której panowały głód i choroby. W związku z blokadą dostaw żywności i lekarstw, mimo wielu działań społeczności żydowskiej, dzieci w getcie warszawskim znosiły niewyobrażalne cierpienie. Wiele było sierotami lub zostało oddzielonych od swoich rodzin z powodu deportacji. Stale odczuwały strach, były codziennie świadkami przemocy, prześladowań i śmierci. W tych ekstremalnych warunkach głodu i braku zasobów walczyły o przetrwanie, starając się na różne sposoby zdobyć jedzenie dla siebie i swoich rodzin po tzw. aryjskiej stronie. Niektóre, ze względu na swoje mniejsze rozmiary, angażowały się w szmuglowanie żywności i innych potrzebnych przedmiotów do getta, korzystając z nielegalnych kontaktów z ludnością polską, i w ten sposób zdobywały jedzenie i pieniądze na jej zakup. Innym sposobem było poszukiwanie resztek jedzenia poza granicami getta lub proszenie o jedzenie i pieniądze (żebranie). Były to niezwykle ryzykowne sposoby zdobywania żywności, przyłapane dzieci były bite i mordowane. [przypis edytorski]
wziąn — dziś popr.: wziął. [przypis edytorski]
wziąść (daw.) — dziś popr.: wziąć. [przypis edytorski]
wziąść (daw. forma) — dziś popr.: wziąć. [przypis edytorski]
wziąść — dziś popr. forma bezokolicznika: wziąć. [przypis redakcyjny]
wziąść — dziś popr.: wziąć. [przypis edytorski]
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń I. Witolorauda
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
wziąść — dziś popr.: wziąć. [przypis redakcyjny]
wziąść — wspiąć. [przypis edytorski]
wziątek a. wziątko — dar; tu: łapówka, zysk. [przypis edytorski]
wziątek (daw.) — tu: bagaże. [przypis edytorski]
wziątek — tu: dar, łapówka. [przypis edytorski]
wziątek — tu: łup, zdobycz wojenna. [przypis edytorski]
wziątek — tu: zapłata. [przypis redakcyjny]
wziąwszy lutnią Orfeowę (…) nawiedził podziemne (…) kraje — fragment nawiązuje do mitu gr. o Orfeuszu, poecie trackim (symbolem poezji jest tu lutnia), który potrafił poruszyć za pomocą swej muzyki najbardziej nieubłagane bóstwa, a nawet rzeczy nieożywione. Po śmierci swej żony, Eurydyki, udał się do Hadesu i tak oczarował Plutona, że władca podziemi zgodził się uwolnić Eurydykę ze świata umarłych. Motyw został wykorzystany przez Kochanowskiego również w Trenie XIV i Pieśni XXI, Ks.1. [przypis redakcyjny]
wziąwszy od woźnicy lejce — przed bitwą kieruje końmi woźnica, podczas bitwy sam wojownik. Inaczej u Homera, który umieszcza na rydwanie dwóch bohaterów: jeden walczy z nieprzyjacielem, drugi ma pieczę nad końmi. [przypis tłumacza]
wziąwszy serce (starop.) — odzyskawszy odwagę. [przypis edytorski]
wziąwszy ze sobą tysiąc jeźdźców — licznym orszakiem okazuje swą cześć zmarłemu. [przypis tłumacza]
