Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 454 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geografia, geograficzny | grecki | gwara, gwarowe | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | norweski | polski | portugalski | potocznie | prawo, prawnicze | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | ukraiński | włoski | wojskowy | żartobliwie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 215 przypisów.
indygenat (daw.) — szlachectwo. [przypis redakcyjny]
indygnacja (daw., z łac.) — oburzenie. [przypis edytorski]
indyjski (daw.) — dziś: indiański. [przypis edytorski]
indyjski (daw.) — dziś popr.: indiański. [przypis edytorski]
indyjski (daw.) — indiański. [przypis edytorski]
indyjski (daw.) — indiański, związany z Indianami. [przypis edytorski]
indyjski (daw.) — tu: indiański. [przypis edytorski]
ineksprymable (daw., żart.) — kalesony. [przypis edytorski]
infamia (daw.) — niesława, hańba. [przypis edytorski]
infamia (daw.) — sądowe pozbawienie czci i praw obywatelskich. [przypis edytorski]
infamia (daw., z łac.) — niesława, hańba; kara pozbawienia czci, zwykle związana z utratą praw obywatelskich. [przypis edytorski]
infamia (daw., z łac.) — niesława, hańba. [przypis edytorski]
infamia (daw., z łac.) — niesława, hańba. [przypis edytorski]
infamia (daw., z łac.) — niesława. [przypis edytorski]
infamia (daw., z łac.) — utrata czci, hańba, niesława. [przypis edytorski]
infamis (daw.) — osoba skazana na utratę czci i praw; przen. niegodziwiec, wyrodek. [przypis edytorski]
infanteria (daw.) — piechota. [przypis edytorski]
infanteryja (daw.) — piechota. [przypis edytorski]
infima (daw.) — najniższa klasa w szkołach polskich. [przypis edytorski]
influenca a. influenza (daw.) — grypa. [przypis edytorski]
influenca (daw.) — grypa. [przypis edytorski]
influenza (daw.) — grypa. [przypis edytorski]
ingrediencje (daw.) — składniki. [przypis edytorski]
ingrosować (daw.) — wpisywać do ksiąg. [przypis edytorski]
inkaust (daw.) — atrament. [przypis edytorski]
inkaust (daw.) — atrament. [przypis redakcyjny]
inkomodować (z łac., daw.) — sprawiać komuś kłopot. [przypis edytorski]
inkorporować (z łac.; daw.) — wcielać, uosabiać. [przypis edytorski]
inkursja (daw.) — napad. [przypis edytorski]
inkwizycja (daw., z łac.) — dochodzenie sądowe, śledztwo, badanie. [przypis edytorski]
inną razą (daw.) — dziś: innym razem. [przypis edytorski]
inna pies, a inna człowiek (daw.) — w domyśle: inna rzecz, inna sprawa itp.; dziś raczej: co innego pies, a co innego człowiek. [przypis edytorski]
inochodniczek (daw.) — koń stępak. [przypis edytorski]
ino (daw., gwar.) — tylko. [przypis edytorski]
ino (daw.) — tylko. [przypis edytorski]
inserat (daw.) — ogłoszenie. [przypis edytorski]
insi (daw.) — inni. [przypis edytorski]
instancja (daw.) — wstawienie się za kimś. [przypis edytorski]
instancja (daw., z łac.) — tu: wstawienie się za kimś, wstawiennictwo. [przypis edytorski]
instancja (daw., z łac.) — wstawiennictwo, poparcie. [przypis edytorski]
instrumenta (daw.) — dokumenty. [przypis edytorski]
instrumenta (daw., łac., lm r.n.) — narzędzia. [przypis edytorski]
instygator (daw.) — oskarżyciel. [przypis edytorski]
instynkta (daw.) — dawna forma M. l.mn.; dziś: instynkty. [przypis edytorski]
instynkta (daw.) — dziś popr. forma M.lm: instynkty. [przypis edytorski]
instytut (daw.) — instytucja. [przypis edytorski]
insza (daw.) — inna. [przypis edytorski]
insza (daw.) — inna (w domyśle: rzecz, sprawa); co innego. [przypis edytorski]
inszość (daw.) — inność. [przypis edytorski]
inszy (daw., gw.) — inny. [przypis edytorski]
inszy (daw.) — inny, pozostały. [przypis edytorski]
inszy (daw.) — inny. [przypis edytorski]
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
inszym (daw.) — inny. [przypis edytorski]
integrał (daw.) — całka, pojęcie matematyczne, rodzaj sumy nieskończenie wielu nieskończenie małych wielkości, stosowanej dla wielkości zmieniających się w sposób ciągły. [przypis edytorski]
integralne zrównanie (daw.) — równanie całkowe; matematyczne równanie funkcyjne, w którym występuje całka zawierająca niewiadomą funkcję. [przypis edytorski]
intencjowany (daw.) — usposobiony; ożywiony jakąś intencją, mający pewne zamiary. [przypis edytorski]
intendentura (daw.) — nadzór; dziś: dział instytucji, który zajmuje się zaopatrzeniem i sprawami gospodarczymi. [przypis edytorski]
intendentura (daw.) — służby zaopatrzeniowe wojska. [przypis edytorski]
intendentura (daw.) — służby zaopatrzeniowe wojska. [przypis edytorski]
interesa (daw.) — dziś M.lm: interesy. [przypis edytorski]
interesa (daw.) — interesy, sprawy. [przypis edytorski]
interes (daw.) — tu w znaczeniu: obiekt zainteresowania, interesujący obiekt. [przypis edytorski]
interes (daw.) — tu: zainteresowanie; utrzymać interes: utrzymać czyjeś zainteresowanie, uwagę. [przypis edytorski]
interes (daw.) — zainteresowanie. [przypis edytorski]
interes (daw.) — zainteresowanie, zaciekawienie; coś, co interesuje, zaciekawia. [przypis edytorski]
interesowany (daw.) — zainteresowany, zaangażowany. [przypis edytorski]
interlokutor (daw., z łac.) — rozmówca. [przypis edytorski]
intrata (daw.) — dochód. [przypis edytorski]
intrata (daw.) — dochód, zysk. [przypis edytorski]
intrata (daw., z łac.) — dochód. [przypis edytorski]
intrata (daw.) — zysk. [przypis edytorski]
intromisja (daw., z łac.) — oficjalne wprowadzenie w posiadanie nieruchomości. [przypis edytorski]
intromitować się (daw., z łac.) — wejść w posiadanie nieruchomości; wprowadzić się. [przypis edytorski]
inwentor (daw., z łac.) — wynalazca, sprawca. [przypis edytorski]
inwestytura (daw.) — nadanie lenna a. danie władzy. [przypis edytorski]
inwidia (daw., z łac.) — nienawiść. [przypis edytorski]
inwidia (daw., z łac.) — nienawiść, zawiść, zazdrość. [przypis edytorski]
inwitacja (daw., z łac.) — zaproszenie. [przypis edytorski]
irald (daw.) — herold. [przypis redakcyjny]
Iryjczyk (daw.) — Irlandczyk. [przypis edytorski]
iść gonionego z kimś (daw.) — tańczyć, grać, bawić się z kimś. [przypis edytorski]
iść komunikiem (daw.) — jechać konno, wierzchem, bez wozów i piechoty; komunik (daw.) — jeździec, kawalerzysta. [przypis edytorski]
iść komunikiem (daw.) — jechać konno, wierzchem; komunik (daw.) — jeździec, kawalerzysta. [przypis edytorski]
iść komunikiem (daw.) — jechać konno wierzchem. [przypis edytorski]
iść o lepszą (daw.) — starać się wykazać przewagę. [przypis edytorski]
iść precz (daw.) — iść sobie; odejść. [przypis edytorski]
iść w paragon (daw.) — iść w zawody; dorównywać. [przypis edytorski]
iść w paragon (daw.) — porównywać się. [przypis edytorski]
iść w sukurs (daw.) — iść na odsiecz; przybyć z pomocą. [przypis edytorski]
iść w zatyłki (daw.) — zajść od tyłu. [przypis edytorski]
iścić się (daw.) — ziszczać się, spełniać się. [przypis edytorski]
iścić się (daw.) — ziszczać się, spełniać się. [przypis edytorski]
iście (daw.) — niewątpliwie, naprawdę. [przypis edytorski]
iście (daw.) — niewątpliwie. [przypis edytorski]
iście (daw.) — rzeczywiście, naprawdę. [przypis edytorski]
iścizna (daw.) — istota, najważniejszy element. [przypis edytorski]
iścizna (daw.) — własność. [przypis edytorski]
Ispahan (daw.) — dziś popr.: Isfahan, trzecie co do wielkości miasto Iranu, ok. 340 km na płd od Teheranu; stolica prowincji. [przypis edytorski]
istność (daw.) — istnienie. [przypis edytorski]
istność (daw.) — istota. [przypis edytorski]
