Przyjaciele Wolnych Lektur otrzymują dostęp do specjalnych publikacji współczesnych autorek i autorów wcześniej niż inni. Zadeklaruj stałą wpłatę i dołącz do Towarzystwa Przyjaciół Wolnych Lektur.
Footnotes
By first letter: all | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
By type: all | author's footnotes | Wolne Lektury editorial footnotes | source editorial footnotes | translator's footnotes
By qualifier: all | angielski, angielskie | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | czeski | dawne | francuski | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | żartobliwie
By language: all | English | Deutsch | lietuvių | polski
4093 footnotes found
ça arrive souvent, que (fr.) — zdarza się często, że. [przypis edytorski]
Ça ira (fr.) — Powiedzie się; tytuł i refren popularnej pieśni z czasów Rewolucji Francuskiej. [przypis edytorski]
ça ira, ira, ira (fr.) — jakoś to będzie. [przypis edytorski]
ça ne m'amuse plus (fr.) — to mnie już nie bawi. [przypis edytorski]
Ça ne tire pas à consequence (fr.) — to nie pociąga za sobą żadnych konsekwencji. [przypis edytorski]
Ça n'ira pas plus haut (fr.) — To nie pójdzie wyżej. [przypis edytorski]
Ça! Par exemple! (fr.) — To! Na przykład! [przypis edytorski]
Ça ressemble un peu mal! (fr.) — To niepodobna! [przypis edytorski]
Ça sent la m…e et leslilas… (fr.) — pachnie g…m i bzem. [przypis edytorski]
ça va sans dire (fr.) — bez dwóch zdań; ewidentnie; oczywiście. [przypis edytorski]
ćchać (daw.) — uderzać, niszczyć, psuć; dźgać. [przypis edytorski]
ćcić (starop. forma) — dziś popr.: czcić. [przypis edytorski]
čėdyti (brus.) — gailėti. [przypis edytorski]
čėdyti — gailėtis. [przypis edytorski]
čėdyti — mėgti; čia: valgyti, maitintis. [przypis edytorski]
čėsas — tisas, kukmedis. [przypis edytorski]
čėsiškas — laikinas. [przypis edytorski]
čebatas (brus.) — ilgas aulinias batas. [przypis edytorski]
čebatas (brus.) — ilgas, aulinis batas. [przypis edytorski]
čebatas — ilgas, aulinis batas. [przypis edytorski]
čerkasas — naminis audeklas. [przypis edytorski]
čerkasinės — pasiūtos iš čerkaso (naiminio audeklo). [przypis edytorski]
čežėti — šlamėti, šnarėti. [przypis edytorski]
čiastavoti — vaišinti. [przypis edytorski]
čielybė — čia: visuma, tiesa. [przypis edytorski]
čierka — taurelė, stikliukas. [przypis edytorski]
činto — čiuntas, skutas, gabalas. [przypis edytorski]
Čionai — čia. [przypis edytorski]
čiujkavurų viršutinis drabužis. [przypis edytorski]
čiujnas — išmaningas, pastabus. [przypis edytorski]
čiupra — galvos plaukai. [przypis edytorski]
čiuprė — galvos plaukai. [przypis edytorski]
čiupryna (brus.) — galvos plaukai. [przypis edytorski]
ćma (daw.) — ciemność. [przypis edytorski]
ćma (daw., gw.) — ciemność. [przypis edytorski]
ćma (daw.) — mnóstwo. [przypis edytorski]
ćma (daw.) — mrowie, tłum. [przypis edytorski]
ćma (daw.) — tłum. [przypis edytorski]
ćma (daw.) — tu: chmara, mnóstwo. [przypis edytorski]
ćma (daw.) — tu: mnóstwo, tłum. [przypis edytorski]
ćma — tu: ciemność. [przypis edytorski]
ćma (tu daw.) — ogromna ilość, tłum. [przypis edytorski]
ćma (tu daw.) — wielka ilość, tłum. [przypis edytorski]
ćma — tu: duża liczba, tłum. [przypis edytorski]
ćma — tu: tłum. [przypis edytorski]
ćmić się — o oczach: zaćmiewać się, tracić zdolność wyraźnego widzenia. [przypis edytorski]
ćmić się — tu: ciemnieć. [przypis edytorski]
ćmić się — tu: zaćmiewać się, niknąć w ciemności. [przypis edytorski]
ćmić — tu: oszukiwać, żartować. [przypis edytorski]
ćmić — zaćmiewać, zasłaniać. [przypis edytorski]
ćmieć — dziś popr. forma: ćmić; tj. ledwo dostrzegalnie świecić. [przypis edytorski]
Čort… — Velnias… [przypis edytorski]
ćpać (daw. pot.) — żarłocznie jeść. [przypis edytorski]
ćpał — tu: jadł łapczywie. [przypis edytorski]
ćwiczeńszy (starop. forma) — dziś popr.: bardziej wyćwiczony. [przypis edytorski]
ćwiczenie — tu: chłosta; por. oćwiczyć kogo. [przypis edytorski]
ćwiczonoż nas (daw.) — konstrukcja z partykułą -że, skróconą do -ż; znaczenie: czy ćwiczono nas, czyż ćwiczono nas. [przypis edytorski]
ćwiczony (daw.) — bity, chłostany. [przypis edytorski]
ćwiczyć (daw.) — napominać. [przypis edytorski]
ćwiczyć — tu: bić. [przypis edytorski]
ćwiczyć — tu daw.: bić, wymierzać karę chłosty. [przypis edytorski]
ćwieczek — gwóźdź, mały ćwiek. [przypis edytorski]
ćwieczkarnia — fabryka produkująca gwoździe. [przypis edytorski]
ćwiek — duży gwóźdź. [przypis edytorski]
ćwiek — gwóźdź. [przypis edytorski]
ćwierć kopy — 15; kopa — 60. [przypis edytorski]
ćwierć południka — autor południkiem (méridien) nazywa zamkniętą, zbliżoną do okręgu linię na powierzchni Ziemi, przechodzącą przez bieguny i obiegającą ją wokół. Obecnie południkiem nazywa się połowę takiej linii, od bieguna do bieguna. Stąd też wg obecnej terminologii metr jest równy w przybliżeniu jednej dziesięciomilionowej części połowy południka. [przypis edytorski]
ćwierć — wypłacany kwartalnie żołd. [przypis edytorski]
Ćwierciakiewiczowa — autorka niezwykle popularnej w okresie międzywojennym książki kucharskiej. [przypis edytorski]
ćwiertować — dziś popr.: ćwiartować. [przypis edytorski]
ćwiertowane — ćwiartowane. [przypis edytorski]
ćwiertują — dziś popr.: ćwiartują. [przypis edytorski]
ćwik (daw.) — człowiek ćwiczony, doświadczony, szczwany; wyjadacz. [przypis edytorski]
ćwik (daw.) — ktoś doświadczony, przebiegły, chytry. [przypis edytorski]
ćwik (daw.) — spryciarz. [przypis edytorski]
ćwik (daw.) — tu: kapłon, wykastrowany, specjalnie utuczony młody kogut; wyglądać jak ćwik: być zarumienionym. [przypis edytorski]
ćwik (daw.) — zuch, spryciarz (także: istota niedojrzała lub nieokreślona pod względem płci). [przypis edytorski]
ćwik — zuch. [przypis edytorski]
čypdyti — skriausti. [przypis edytorski]
čysta (sl.) — čia: skaisti. [przypis edytorski]
čyžė — duoklė, mokestis. [przypis edytorski]
caballero (daw. hiszp.) — kawaler, szlachcic. [przypis edytorski]
caballero (hiszp.) — kawaler. [przypis edytorski]
caballero (hiszp.) — kawaler; szlachcic. [przypis edytorski]
caballero (hiszp., lm.: caballeros) — kawaler; szlachcic. [przypis edytorski]
Cabanis, Pierre (1757–1808) — lekarz króla Francji Ludwika XVI, filozof, przyczynił się także do rozwoju psychologii. [przypis edytorski]
cabanista — zwolennik Pierre'a Cabanisa (1757–1808), fr. lekarza-fizjologa, oświeceniowego empirysty i materialisty. [przypis edytorski]
Cabaret du Néant (fr.) — kabaret śmierci. [przypis edytorski]
Cabet, Étienne (1788–1856) — francuski teoretyk wczesnego socjalizmu. [przypis edytorski]
cabildo (hiszp.) — ratusz. [przypis edytorski]
Cabourg — nadmorska miejscowość w Normandii. [przypis edytorski]
cacao-choix — likier kakaowy otrzymywany z ziarna lub proszku kakaowego, zawiera 25-35% alkoholu. [przypis edytorski]
cachet (fr.) — piętno, znamię, znak. [przypis edytorski]
cacko — daw. zabawka, później: ozdoba. [przypis edytorski]
cacko (daw.) — zabawka. [przypis edytorski]
cacko — tu: zabawka. [przypis edytorski]
cacko — zabawka, ozdoba; kunsztownie wykonany przedmiot. [przypis edytorski]
cadaver, cadaveris (łac.) — trup, ruina; tu M. lm cadavera: trupy, ruiny. [przypis edytorski]
cadaver (łac.) — trup. [przypis edytorski]
cadeau (fr.) — podarunek. [przypis edytorski]