Spis treści
Pieśń[1]
VanitasFraszka ten świat i złoto, Jedwab i perły błoto;
Jako się z ziemie[2] rodzi, Tak zaś pod ziemię wchodzi.
RozkoszFraszka rozkosz choć słodka, Bo nie tylko jest krótka,
Ale tysiąc goryczy, Oraz po sobie liczy.
Bóg, Grzech, KaraRzadko bez grzechu bywa, Ten, co jej rad zażywa.
Robak sumienia złego, I gniew Stwórce[5] twego;
Ciężka jest jego ręka, Kiedy człowieka nęka.
Cnota, GłupotaA kto cnoty nie umie, I w największym rozumie
Głupi, trzeba go ćwiczyć[7], Bo trzech nie umie zliczyć.
Dobra piękna wymowa, Gdzie cnota kładzie słowa;
Dobry żywot, kto żywie[8] Na tym świecie cnotliwie
I kto się w cnotę robi, Na wieki się ozdobi.
Przypisy
[1]
Pieśń — Pieśń naśladuje ulubiony ówcześnie wzór tzw. „kozaczka duchownego”. [Mowa tu o pochodzących z początku XVII w. Kozaczku Duchownym na dwa Chory, Anyelski y Diabelski i Pieśni o Kozaczku Duchownym, które same również zostały zainspirowane formą innego utworu: Pieśni o Kozaku i Kulinie. Kozaczki mają formę dialogu, stąd specyficzna budowa i wyraźny, podkreślony wielkimi literami i interpunkcją, podział wersów na pół w Pieśni Wacława Potockiego. — red. WL.] [przypis redakcyjny]