Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | chiński | czeski | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 1196 przypisów.
kredencować (daw.) — wychodzić naprzód, wybiegać ze służbą. [przypis redakcyjny]
kredencować (daw.) — zaczynać. [przypis redakcyjny]
kredens (daw.) — pomieszczenie przeznaczone do przechowywania zastawy stołowej oraz dla służby podającej do stołu. [przypis edytorski]
kredens (daw.) — pomieszczenie, w którym przechowywano zastawę stołową. [przypis edytorski]
kredens (daw.) — służba stołowa, pełnienie obowiązków związanych z podawaniem do stołu w pałacach i dworach. [przypis edytorski]
kredens (daw.) — tu: naczynia, zastawa stołowa. [przypis edytorski]
kredensowy chłopak (daw.) — służący, odpowiedzialny za porządek w zastawie stołowej. [przypis edytorski]
kredyt (daw.) — tu: zaufanie. [przypis edytorski]
kredyt (daw.) — wiarygodność; tu: szacunek, poważanie. [przypis edytorski]
kredytor (daw.) — wierzyciel. [przypis edytorski]
krepa (daw.) — czarna tkanina wykorzystywana w ubiorze osób i do wystroju miejsc z okazji pogrzebu i żałoby. [przypis edytorski]
kresa (daw.) — tu: koniec, granica. [przypis edytorski]
kresa (daw.) — [tu:] linia, granica. [przypis redakcyjny]
kresa (daw.) — tu: rondo kapelusza. [przypis edytorski]
kresa (daw.) — tu: szrama, blizna. [przypis edytorski]
krescencja (daw.) — roczne plony. [przypis edytorski]
kres (daw.) — tu: cel. [przypis edytorski]
krewieństwo (daw.) — krewni, rodzina. [przypis edytorski]
krewieństwo (daw.) — rodzina, krewni. [przypis edytorski]
krewko (daw.) — porywczo. [przypis edytorski]
krewkości (daw.) — gniew, porywczość. [przypis edytorski]
krewnić (daw.) — łączyć pokrewieństwem; jeden znak wszystkich ludzi krewni: przez jedną rzecz wszyscy są spokrewnieni. [przypis edytorski]
krewność (daw.) — pokrewieństwo. [przypis edytorski]
krnąbrnoście (daw.) — M. lm. od wyrazu krnąbrność. [przypis edytorski]
króbka (daw.) — koszyczek, łubianka. [przypis edytorski]
krócić (daw.) — poskramiać, ograniczać. [przypis edytorski]
królech (daw.) — dziś popr. Ms. lm: królach. [przypis edytorski]
królestwiech (daw.) — dziś popr. Ms. lm: królestwach. [przypis edytorski]
królestwy (daw.) — dziś popr. forma N. lm: królestwami. [przypis edytorski]
królewic (daw.) — dziś: królewicz. [przypis edytorski]
królewic (daw.) — syn króla. [przypis edytorski]
królewicowa (daw.) — żona królewica; królewic (daw.): syn króla. [przypis edytorski]
królewszczyzna (daw.) — dobra ziemskie należące do króla. [przypis edytorski]
królewszczyzna (daw.) — własność państwowa oddawana w dzierżawę w ręce prywatne. [przypis edytorski]
królowę (daw.) — dziś popr. forma B. lp: królową. [przypis edytorski]
krótki (daw.) — skromny. [przypis redakcyjny]
krótkośmy bawili (daw.) — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: krótko bawiliśmy. [przypis edytorski]
Kroat (daw.) — Chorwat. [przypis edytorski]
krobia (daw.) — kosz. [przypis edytorski]
krobka (daw.) — koszyczek, łubianka. [przypis edytorski]
krocie (daw.) — wielka ilość czegoś. [przypis edytorski]
kroiło ci się (gw., daw.) — zbierało się na ciebie. [przypis autorski]
kroki (daw.) — dziś popr. forma N.lm: krokami. [przypis edytorski]
krom a. okrom (daw.) — bez. [przypis edytorski]
krom a. okrom (daw.) — oprócz. [przypis edytorski]
krom a. okrom (daw.) — oprócz, z wyjątkiem. [przypis edytorski]
krom (daw.) — bez, oprócz. [przypis edytorski]
krom (daw.) — bez. [przypis edytorski]
krom (daw., gw.) — oprócz. [przypis edytorski]
krom (daw.) — oprócz. [przypis edytorski]
krom (daw.) — oprócz; z wyjątkiem. [przypis edytorski]
krom (daw.) — poza, oprócz. [przypis edytorski]
krom (daw.) — prócz. [przypis edytorski]
krom (daw.) — prócz, z wyjątkiem. [przypis edytorski]
kromia a. kromie, krom (daw.) — oprócz; poza. [przypis edytorski]
kromia (daw.) — oprócz. [przypis edytorski]
kromia (daw.) — właśc. krom, okrom: oprócz. [przypis edytorski]
kromie a. krom (daw.) — prócz. [przypis edytorski]
kromie (daw., gw.) — oprócz, poza. [przypis edytorski]
kromie (daw., gw.) — oprócz. [przypis edytorski]
krotkie (daw.) — dziś: krótkie. [przypis edytorski]
krotochwila (daw.) — dowcip, figiel, zabawna historia. [przypis edytorski]
krotochwila (daw.) — wesołość, zabawa; żart. [przypis edytorski]
krotochwila (daw.) — żart, anegdota. [przypis edytorski]
krotochwila (daw.) — żart, dowcip. [przypis edytorski]
krotochwila (daw.) — żart. [przypis edytorski]
krotochwila (daw.) — żart, tu: rozrywka. [przypis edytorski]
krotochwila (daw.) — żart, tu: zabawa. [przypis edytorski]
krotochwila (daw.) — żart, wesołość, zabawa. [przypis edytorski]
krotochwila (daw.) — żart, zabawa. [przypis edytorski]
krotochwila (daw.) — zabawa. [przypis edytorski]
krotochwila (daw.) — zabawa, wesołość, żart. [przypis edytorski]
krotochwila (daw.) — zabawa, żart. [przypis edytorski]
krotochwilnik (daw.) — żartowniś. [przypis edytorski]
krotochwilnik (daw.) — żartowniś, wesołek. [przypis edytorski]
krotochwilność (daw.) — poczucie humoru. [przypis edytorski]
krotochwilność (daw.) — zabawność; poczucie humoru. [przypis edytorski]
krotochwilny (daw.) — śmieszny, dowcipny. [przypis edytorski]
krotochwilny (daw.) — skłonny do żartów, obdarzony poczuciem humoru. [przypis edytorski]
krotochwilny (daw.) — tu: skłonny do żartów, obdarzony poczuciem humoru. [przypis edytorski]
krotochwilny (daw.) — ucieszny, związany z krotochwilą, tj. z żartem a. z farsą, wesołym utworem scenicznym. [przypis edytorski]
krotochwilny (daw.) — wesoły, żartobliwy, zabawny. [przypis edytorski]
krotochwilny (daw.) — wesoły, zabawny. [przypis edytorski]
krotochwilny (daw.) — żartobliwy, dowcipkujący. [przypis edytorski]
krotochwilny (daw.) — żartobliwy, dowcipny, zabawny. [przypis edytorski]
krotochwilny (daw.) — żartobliwy. [przypis edytorski]
krotochwilny (daw.) — żartobliwy, wesoły, zabawny. [przypis edytorski]
krotochwilny (daw.) — żartobliwy, zabawny, wesoły. [przypis edytorski]
krotochwilny (daw.) — zabawny. [przypis edytorski]
krotochwilny (daw.) — zabawny, żartobliwy. [przypis edytorski]
krotochwilny (daw.) — zabawny, żartobliwy. [przypis edytorski]
krotofila a. krotochfila (daw.) — żart, farsa. [przypis edytorski]
krotofila a. krotochfila (daw.) — żart. [przypis edytorski]
krotofila a. krotochfila (daw.) — żart, zabawa. [przypis edytorski]
krotofila a. krotochwila (daw.) — dowcip. [przypis edytorski]
krotofila a. krotochwila (daw.) — dowcip, żart, psota. [przypis edytorski]
krotofila a. krotochwila (daw.) — żart, dowcip. [przypis edytorski]
krotofila a. krotochwila (daw.) — żart. [przypis edytorski]
krotofila a. krotochwila (daw.) — żart, zabawa; żartobliwy utwór. [przypis edytorski]
krotofila (daw.) — żart. [przypis edytorski]
