Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 450 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | literacki, literatura | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 1074 przypisów.
korzec (daw.) — naczynie służące do pomiaru zboża, tu: przen. w nawiązaniu do wersetu z Ewangelii św. Mateusza: „Nikt nie zapala światła i nie stawia go w ukryciu ani pod korcem, lecz na świeczniku, aby jego blask widzieli ci, którzy wchodzą”. [przypis edytorski]
kośba (daw.) — koszenie. [przypis edytorski]
kośba (daw.) — żniwa. [przypis edytorski]
kośba (daw.) — żniwo, tu przen.: wojna, walka. [przypis edytorski]
kość pacierzowa (daw.) — kręgosłup. [przypis edytorski]
kościarz (daw.) — człowiek zbierający kości, handlujący kośćmi. [przypis edytorski]
kościej (daw.) — szkielet. [przypis edytorski]
kosa (daw.) — długie, splecione włosy; warkocz. [przypis edytorski]
kosa (daw., gw.) — warkocz. [przypis edytorski]
kosa (daw.; tu forma D. lm: kós) — warkocz. [przypis edytorski]
kosa (daw.) — warkocz. [przypis edytorski]
kosisty (daw.) — uzbrojony w kosę. [przypis edytorski]
koso (daw.) — krzywo. [przypis edytorski]
kosołapy (daw.) — o krótkich rękach. [przypis edytorski]
kostera (daw.) — gracz w kości, hazardzista. [przypis edytorski]
kostera (daw.) — gracz w kości, hazardzista. [przypis edytorski]
kostera (daw.) — ryzykant, hazardzista, szuler, awanturnik. [przypis edytorski]
kosterski (daw.) — typowy dla graczy w kości, hazardzistów. [przypis edytorski]
kosterstwo (daw.) — hazard; częste granie w kości lub w karty, rujnujące grającego lub nieuczciwe. [przypis edytorski]
kostyra (daw.) — gracz w kości, hazardzista. [przypis edytorski]
kosy (daw.) — krzywy, także: zezowaty. [przypis edytorski]
kosy (daw.) — tu: warkocze. [przypis edytorski]
kosy (daw.) — warkocze. [przypis edytorski]
koszałka (daw.) — wiklinowy koszyk z przykrywką, służący zwykle do noszenia jedzenia. [przypis edytorski]
kosz (daw.) — odmowa na propozycję zawarcia związku. [przypis edytorski]
koszlon (daw.) — coś niezgrabnego, koślawego; tu o literach. [przypis edytorski]
koszta położyć (daw.) — ponieść koszty. [przypis edytorski]
kosztur (daw.) — narzędzie do sadzenia drzewek, por. kostur. [przypis edytorski]
koszykowe (daw.) — przywłaszczona przez kogoś część pieniędzy, jakie otrzymał na zrobienie zakupów. [przypis edytorski]
kotarh a. kotarz (daw.) — namiot. [przypis edytorski]
kotczy (daw.) — powóz, kareta. [przypis edytorski]
kotłowina (daw.) — kotlina. [przypis edytorski]
kotuch (daw.) — zagroda na ptaki domowe, kojec. [przypis edytorski]
kować (daw.) — dziś: kuć, wykuwać. [przypis edytorski]
kować (daw.) — kuć; przykować: przykuć. [przypis edytorski]
kować (daw.) — kuć. [przypis edytorski]
kować (daw.) — kuć; tu: zakuć w kajdany, zniewolić. [przypis edytorski]
kowalowę (daw.) — dziś popr. forma D.lp: kowalową. [przypis edytorski]
kowanie (daw.) — kucie. [przypis edytorski]
kowany (daw.) — kuty, wykuty. [przypis edytorski]
kozactwo a. kozaczyzna (daw.) — oddział wojska złożony z Kozaków. [przypis edytorski]
koza (daw.) — areszt. [przypis edytorski]
koza (daw.) — kara polegająca na zatrzymaniu ucznia w szkole po lekcjach. [przypis edytorski]
koza (daw., pot.) — areszt. [przypis edytorski]
koza (daw., pot.) — młoda i głupia dziewczyna. [przypis edytorski]
koza (daw.) — tu: areszt. [przypis edytorski]
koza (daw., żart.) — więzienie, areszt. [przypis edytorski]
koza (daw.) — zarówno pomieszczenie w szkole, w którym zatrzymywano ucznia za karę, jak i kara polegająca na zatrzymaniu ucznia w szkole po lekcjach. [przypis edytorski]
kozera (daw.) — karta atutowa. [przypis edytorski]
kozera (daw.) — kolor atutowy w grach karcianych. [przypis edytorski]
kozera (daw.) — powód, przyczyna; dziś zwykle w wyrażeniu: nie bez kozery. [przypis edytorski]
kozerna (daw.) — karta atutowa. [przypis edytorski]
kozieł (daw.) — dziś: kozioł. [przypis edytorski]
kozieł (daw.) — dziś popr.: kozioł. [przypis edytorski]
k'pięknéj Marii (daw.) — ku pięknej Marii; do pięknej Marii. [przypis edytorski]
kpinkować (daw.) — żartować, pokpiwać. [przypis edytorski]
krążyć coś (daw.) — okrążać, otaczać. [przypis edytorski]
krajczy (daw.) — urzędnik dworski krojący potrawy na stół królewski, potem tytuł honorowy. W oryginale scalco (wł.): w średniowieczu i renesansie służący odpowiedzialny na dworze włoskim za krojenie mięsa i podawanie go gościom. [przypis edytorski]
kralka (daw.) — królowa w kartach. [przypis edytorski]
kramarz (daw.) — handlarz. [przypis edytorski]
kramny (daw.) — pochodzący z kramu; kupny. [przypis edytorski]
kraść kogoś (daw.) — okradać kogoś. [przypis edytorski]
kraśny a. krasny (daw.) — czerwony; piękny. [przypis edytorski]
kraśny a. krasny (daw., gw.) — piękny; kolorowy; czerwony. [przypis edytorski]
kraśny a. krasny (daw., gw.) — piękny. [przypis edytorski]
kraśny a. krasny (daw.) — piękny; jaskrawy; czerwony. [przypis edytorski]
kraśny (daw.) — czerwony. [przypis edytorski]
kraśny (daw., gw.) — piękny. [przypis edytorski]
kraśny (daw.) — kolorowy, barwny a. czerwony. [przypis edytorski]
kraśny (daw.) — piękny a. czerwony, rumiany. [przypis edytorski]
kraśny (daw.) — piękny. [przypis edytorski]
kraśny (daw.) — tu: czerwony. [przypis edytorski]
kraśny (daw.) — tu: piękny. [przypis edytorski]
krasa (daw.) — jaskrawa czerwień. [przypis edytorski]
krasa (daw.) — piękno. [przypis edytorski]
krasa (daw.) — piękno, uroda. [przypis edytorski]
krasa (daw.) — uroda, piękno. [przypis edytorski]
krasa (daw.) — uroda. [przypis edytorski]
krasawica (daw.) — piękność, piękna dziewczyna. [przypis edytorski]
krasawica (daw.) — piękność, piękna kobieta. [przypis edytorski]
krasawica (daw.) — piękność. [przypis edytorski]
krasawiec (daw.) — piękny. [przypis edytorski]
krasić (daw.) — upiększać. [przypis edytorski]
kraska (daw.) — piękność. [przypis edytorski]
krasnodiwa (z daw., ukr.) — piękna dziewczyna. [przypis edytorski]
krasny (daw.) — czerwony; barwny; ładny, piękny. [przypis edytorski]
krasny (daw.) — czerwony, jaskrawy; ładny, piękny. [przypis edytorski]
krasny (daw.) — czerwony. [przypis edytorski]
krasny (daw.) — jaskrawoczerwony a. piękny. [przypis edytorski]
krasny (daw.) — jaskrawoczerwony; piękny. [przypis edytorski]
krasny (daw.) — jaskrawoczerwony; piękny. [przypis edytorski]
krasny (daw.) — jaskrawoczerwony. [przypis edytorski]
krasny (daw.) — piękny. [przypis edytorski]
krasny (daw.) — rumiany, czerwony; ładny, piękny. [przypis edytorski]
krasny (z daw. rus. красный: czerwony a. ładny) — piękny. [przypis edytorski]
krasy (daw., gw.) — kolorowy; piękny. [przypis edytorski]
krasy (daw., gw.) — tu: piękny. [przypis edytorski]
krawa (daw.) — dziś: kroi. [przypis edytorski]
krętanina (daw.) — krzątanina, gorączkowy ruch, zamieszanie. [przypis edytorski]
krętanina (daw.) — krzątanina. [przypis edytorski]