Natchnienie → ← Przedwiośnie

Spis treści

Władysław SyrokomlaRymy ulotneOracz do skowronka

Już ty śpiéwasz skowroneczku, już też i ja orzę [1],

I my ludzie, i wy ptaszki, wszystko dzieci boże, —

Człowiek w polu gospodarno pracować się sili,

Ptaszek bierze swoje ziarno z zimowych badyli,

Tyś skowronku mój towarzysz choć w nierównéj doli,

O kochaniu jeno marzysz twemu sercu gwoli [2] —

Tyś szczęśliwy i wesoły gdy jutrznia poranna,

Lecisz w górę, by z anioły [3] zaśpiéwać hozanna!

Bóg, PtakZ twéj piosenki rade nieba i Pan Bóg się cieszy,

Że ptaszkowi mało trzeba i dziękować śpieszy —

Że różnémi gwarząc tony głosisz w kraj daleki:

«Niechże będzie pochwalony, na wieki! na wieki!»

Chłop, Ptak, Wiosna, Bieda, GłódJuż ty śpiéwasz skowroneczku, już też i ja orzę.

Lecisz w niebo, za oraczem pomódl się niebożę!

Mów, żeś krążąc wedle sioła [4] widział biédy nasze,

W głodzie wiosna niewesoła jako wiosny ptasze,

Człowiek świtem ze snu wskrześnie, ale rąk nie dźwiga,

Chciałby śpiéwać świętą pieśnię [5], głodna pierś zastyga,

Za nic wiosny widok rzewny i kraśna [6] jutrzenka,

Gdy co ranka dzwon cerkiewny po umarłym stęka: —

Dziatwa jęczy, człek się błąka, z łez świata nie baczy [7] —

Wiosną życie dla skowronka, a śmierć dla oraczy —

Módl się ptaszku! Bóg wzruszony doda nam opieki,

I niech będzie pochwalony, na wieki, na wieki!!

10 kwietnia 1851

Już ty śpiéwasz skowroneczku, już też i ja orzę — piérwszy wiérsz wzięty jest ze znanéj staréj śpiewki Gawińskiego. [przypis autorski]

sercu gwoli (daw.) — zgodnie z sercem. [przypis edytorski]

z anioły — dziś popr.: z aniołami. [przypis edytorski]

sioło — wieś. [przypis edytorski]

pieśnię — dziś popr.: pieśń. [przypis edytorski]

kraśny (daw., gw.) — piękny. [przypis edytorski]

baczyć (daw., gw.) — tu: widzieć, dostrzegać. [przypis edytorski]