Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 156423 przypisów.
pod tysiąc (starop.) — około tysiąc. [przypis edytorski]
pod tytułem Szalbierza — Tartufe nazywał się wówczas Panulfem (patrz Wstęp). [przypis tłumacza]
poducha — chodzi o obicie, stanowiące izolację cieplną. [przypis edytorski]
poduchowny — przejęty z majątku kościelnego. [przypis edytorski]
podudłać — podłubać. [przypis autorski]
podufałe (gw.) — dumne z siebie. [przypis edytorski]
podufałość (daw.) — poufałość, zaufanie, przyjaźń. [przypis edytorski]
podufałość (daw.) — zaufanie, przyjaźń. [przypis edytorski]
podufalej (gw.) — poufalej. [przypis edytorski]
podulić — popalić. [przypis edytorski]
pod utwierdzeniem — tu w znaczeniu; (któż) może twierdzić, że (…). [przypis edytorski]
podwał — miejscowa nazwa składu spirytualnych napojów wyrobionych w gorzelni lub browarze. [przypis autorski]
podwal a. podwala (neol.) — podwalina; fundament. [przypis edytorski]
Podwale — jedna z ruchliwych ulic na Starym Mieście, wychodząca z placu Zamkowego. [przypis redakcyjny]
podwalina — coś, co daje czemuś początek lub jest podstawą istnienia czegoś. [przypis edytorski]
podwiązka — część bielizny, opaska lub tasiemka zapinana na nodze, służąca do podtrzymywania pończochy. [przypis edytorski]
Podwiązka — pełen tytuł obrazu Feliciena Ropsa: Kobieta z podwiązką. [przypis edytorski]
podwiązki nie dostałem — aluzja do brytyjskiego Orderu Podwiązki. [przypis edytorski]
pod wiechą (daw.) — karczma, gospoda. [przypis edytorski]
pod wiechami — tj. w karczmach, których znak rozpoznawczy stanowiła wiecha, czyli wieniec albo przyozdobione drzewko, umieszczone nad wejściem. [przypis redakcyjny]
pod wiechami — tj. w karczmach, których znak rozpoznawczy stanowiła wiecha, czyli wieniec albo przyozdobione drzewko, umieszczone nad wejściem. [przypis edytorski]
pod wiechami — tu: w karczmach. [przypis redakcyjny]
pod wiechę — do karczmy, której znakiem rozpoznawczym była wiecha, tj. wiązanka gałęzi lub małe drzewko, przybrane i przybite nad wejściem. [przypis edytorski]
pod wiechę — do karczmy. [przypis edytorski]
pod wiechę — tj. do karczmy, której znak rozpoznawczy zwyczajowo stanowiła wiecha, czyli wieniec albo przyozdobione drzewko, umieszczone nad wejściem. [przypis edytorski]
podwieczerz (daw.) — późne popołudnie. [przypis edytorski]
podwieczerz (daw.) — posiłek wieczorny, kolacja, wieczerza. [przypis edytorski]
pod wieczór — tu: do wieczora. [przypis redakcyjny]
pod wielu — dziś popr. forma N.: wieloma. [przypis edytorski]
pod wieżą Psefinos — Ψήφινος πύργος. Opis jej patrz dalej V, IV 3. [przypis tłumacza]
podwika a. podwijka — kwef; element stroju noszony przez zamężne kobiety począwszy od wczesnego średniowiecza: biała chusta zasłaniająca włosy, szyję, boki twarzy i część czoła; tu przen.: kobieta. [przypis edytorski]
podwika (daw.) — dziewczyna, kobieta. [przypis edytorski]
podwika (daw.) — dziewczyna; kobieta. [przypis edytorski]
podwika (daw.) — dziewczyna. [przypis edytorski]
podwika (daw.) — kobieta; dziewczyna. [przypis edytorski]
podwika (daw.) — kobieta. [przypis edytorski]
podwika (daw.) — młoda kobieta, dziewczyna. [przypis edytorski]
podwika (daw., starop.) — dziewczyna, kobieta, panna. [przypis edytorski]
podwika — element stroju noszony przez zamężne kobiety począwszy od wczesnego średniowiecza: biała chusta zasłaniająca włosy, szyję, boki twarzy i część czoła. [przypis edytorski]
podwika — element tradycyjnego stroju kobiety zamężnej: chusta zasłaniająca szyję. [przypis edytorski]
podwika — kobieta; od chusty, potem pasa pod brodą, noszonego przez kobiety. [przypis edytorski]
podwikarz — kobieciarz; od starop. podwika: noszona przez kobiety biała płócienna chusta osłaniająca głowę i szyję a. młoda dziewczyna. [przypis edytorski]
podwikarz — kobieciarz. [przypis edytorski]
podwika (starop.) — dziewczyna; kobieta. [przypis edytorski]
podwika (starop.) — dziewczyna, panna. [przypis edytorski]
podwika (starop.) — kobieta; od chusty osłaniającej głowę i szyję, noszonej przez kobiety. [przypis edytorski]
podwika (starop.) — kobieta. [przypis edytorski]
podwika (starop.) — kobieta. [przypis redakcyjny]
Henryk Sienkiewicz, Ogniem i mieczem, Ogniem i mieczem, tom drugi
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Henryk Sienkiewicz, Ogniem i mieczem, Ogniem i mieczem, tom pierwszy
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
podwika (starop.) — niewiasta; [kobieta]. [przypis redakcyjny]
podwika (starop.) — [tu:] zasłona, zawinięcie głowy. [przypis redakcyjny]
podwika — tu: kobieta. [przypis edytorski]
pod Wissemburgiem i Reichshoffen — pod Wissemburgiem i Reichshoffen w Alzacji zadali Prusacy klęskę Francuzom w r. 1870. [przypis redakcyjny]
podwłośnik (daw.) — luźne okrycie sięgające pasa lub kolan używane podczas czesania i pudrowania a. strzyżenia włosów; czasem w gospodarstwie domowym noszone latem przez cały dzień. [przypis edytorski]
podwłośnik — kaftan chroniący odzież przy czesaniu lub pudrowaniu. [przypis edytorski]
pod włos — tu: niezgodnie z moimi oczekiwaniami. [przypis edytorski]
podwój (daw. forma) — podwoje. [przypis redakcyjny]
podwójną kredą — prawdop.: zawyżając ceny. [przypis edytorski]
podwójne Triony — gwiazdozbiory: Wielka i Mała Niedźwiedzica. [przypis edytorski]
podwójności natury ludzkiej (…) zwycięstwo nad samym sobą i klęska — M. Podraza-Kwiatkowska, Tragiczna wolność, w: Z problemów literatury polskiej XX wieku. Młoda Polska, s. 154–173. [przypis autorski]
podwójnych nieszczęść sprawca — tj. nieszczęść zarówno dla zwyciężonych, jak i dla zwycięzców, albowiem drogą ceną krwi najlepszych bohaterów okupują oni zwycięstwo. [przypis redakcyjny]
podwójny nelson — chwyt zapaśniczy, w którym stojąc za przeciwnikiem wsuwa się ręce pod jego pachy i oburącz naciska na głowę. [przypis edytorski]
podwójny — tu: dwuuszny. [przypis edytorski]
podwójonego — tu: mającego 2 zamiast 3 pocztowych. [przypis redakcyjny]
podwój (starop.) — drzwi; na podwoju (wesprzeć się): na drzwiach, w drzwiach, na odrzwiach (skrzydłach drzwi). [przypis redakcyjny]
podwórcowy (daw.) — przym. od rzecz. podwórzec (daw.): okazałe podwórze, dziedziniec. [przypis edytorski]
podwoda (daw.) — obowiązek dostarczenia przez ludność środka transportu do dyspozycji władzy. [przypis edytorski]
podwoda (daw.) — pojazd obowiazkowo dostarczany przez ludność organom administracji państwowej. [przypis edytorski]
podwoda — jedna z posług komunikacyjnych wobec władcy (księcia), ustanowiona prawnie w średniowieczu i polegająca na obowiązku zapewnienia władcy a. osobom podróżującym z jego polecenia koni wierzchowych lub wozu z zaprzęgiem i woźnicą. [przypis edytorski]
podwoda — jedna z posług komunikacyjnych wobec władcy (księcia), wywodząca się jeszcze z prawa średniowiecznego: obowiązek zapewnienia władcy a. osobom podróżującym z jego polecenia koni wierzchowych; również: konie wierzchowe (użyczane na tych prawach). [przypis edytorski]
podwoda — obowiązek dostarczenia przez ludność środka transportu (wozu z zaprzęgiem) na rzecz władz lub wojska (daw. także dworu); również: taki wóz wraz z woźnicą. [przypis edytorski]
podwoda — obowiązkowy transport zapewniany przez chłopów. [przypis edytorski]
podwoda — pojazd cywilny zarekwirowany przez wojsko. [przypis edytorski]
podwoda — tu: wóz do przewożenia towarów. [przypis edytorski]
podwoda — tu: wóz. [przypis edytorski]
podwoda — usługa komunikacyjna organizowana przez chłopów. [przypis edytorski]
podwoda — usługa komunikacyjna polegająca na zorganizowaniu przez chłopów transportu dla kogoś z dworu. [przypis edytorski]
podwoda — wóz konny do przewożenia towarów i ludzi. [przypis redakcyjny]
podwoda — wóz z zaprzęgiem dostarczany przez chłopów na żądanie władz, wojska lub dworu. [przypis edytorski]
pod wodę (daw.) — pod prąd. [przypis edytorski]
pod wodę — tu: pod prąd. [przypis edytorski]
podwodnego statku, uwięzłego w Bizercie — prototypowy francuski okręt podwodny Farfadet zatonął 5 lipca 1905 roku w Bizercie, tracąc 14 członków załogi. [przypis edytorski]
podwodowy — tu daw.: transportowy. [przypis edytorski]
podwody — konie wierzchowe. [przypis edytorski]
podwody — przymusowy transport dla wojska, wykonywany przez właścicieli wozów i koni. [przypis edytorski]
pod wodzą Satyrosa, najzuchwalszego z nich — w 404 r., więc przed pani miesiącami jeszcze, był Satyros członkiem Rady. [przypis tłumacza]
podwodzić (starop.) — tu: podżegać. [przypis edytorski]
podwoja (starop. forma D. lp) — bocznej futryny drzwi. [przypis redakcyjny]
podwoje (daw.) — drzwi dwuskrzydłowe. [przypis edytorski]
podwoje — drzwi dwuskrzydłowe. [przypis edytorski]
podwoje — drzwi. [przypis edytorski]
podwoje — drzwi, wrota. [przypis edytorski]
podwoje — drzwi; zwykle: okazałe, dwuskrzydłowe. [przypis edytorski]
podwoje — dwuskrzydłowe drzwi. [przypis edytorski]
podwoje — dwuskrzydłowe drzwi, z reguły odznaczające się rozmiarem i ozdobnością. [przypis edytorski]
podwoje — okazałe, dwuskrzydłowe drzwi. [przypis edytorski]
podwoje — podwójne drzwi a. brama. [przypis edytorski]
podwoje — podwójne drzwi. [przypis edytorski]
podwoje — wielkie, dwuskrzydłowe drzwi. [przypis edytorski]
podwojski — niższy urzędnik. [przypis edytorski]
podworzec a. podwórzec (daw.) — podwórze, dziedziniec. [przypis edytorski]
