Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 13651 przypisów.
wszemu (daw.) — wszystkiemu, całemu. [przypis edytorski]
wszeteczeństwo (daw.) — rozwiązłość, nieprzyzwoitość, rozpusta. [przypis edytorski]
wszetecznik (daw.) — rozpustnik, gorszyciel. [przypis edytorski]
wszeteczność (daw.) — nieprzyzwoity postępek, rozpusta. [przypis edytorski]
wszeteczność (daw.) — rozpusta; nieprzyzwoity postępek. [przypis edytorski]
wszeteczny (daw.) — brzydki a. nierządny. [przypis edytorski]
wszeteczny (daw.) — brzydki a. nierządny. [przypis edytorski]
wszeteczny (daw.) — nieprzyzwoity, bezwstydny; rozpustny. [przypis edytorski]
wszeteczny (daw.) — nierządny; bezwstydny, gorszący. [przypis edytorski]
wszeteczny (daw.) — nierządny. [przypis edytorski]
wszrubować się (daw., pot.) — wkręcić się, włączyć się do jakiegoś towarzystwa. [przypis edytorski]
wszyscyśmy (daw.) — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika, inaczej: „wszyscy jesteśmy”. [przypis edytorski]
wszyscyśmy myśleli (daw.) — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: wszyscy myśleliśmy [przypis edytorski]
wszyscyśmy się rzucili (daw.) — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: wszyscy się rzuciliśmy. [przypis edytorski]
wszystek (daw.) — cały. [przypis edytorski]
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
wszystek (daw.) — cały, wszelki. [przypis edytorski]
wszystek (daw., gw.) — tu: cały. [przypis edytorski]
wszystka (daw.) — cała. [przypis edytorski]
wszystkiem mu gotowa w oczy powtórzyć (daw.) — jestem gotowa powtórzyć mu w oczy wszystkie (moje przekleństwa). [przypis edytorski]
wszystko (daw.) — ciągle. [przypis edytorski]
wszytcy (daw.) — dziś: wszyscy. [przypis edytorski]
wszytcy (daw.) — wszyscy. [przypis edytorski]
wszytek (daw.) — cały. [przypis edytorski]
wszytek (daw.) — wszystek; cały; każdy. [przypis edytorski]
wszytek (daw.) — wszystek, cały. [przypis edytorski]
wszytek (daw.) — wszystek; cały. [przypis edytorski]
wszytek (daw.) — wszystek; każdy. [przypis edytorski]
wszytkę (daw.) — dziś forma B.lp r.ż.: wszystką. [przypis edytorski]
wszytkę (daw.) — wszystką, całą. [przypis edytorski]
wszytkęm tam swą nadzieję straciła (daw.) — straciłam tam całą swą nadzieję. [przypis edytorski]
wszytkiego zaniechać (daw.) — wszystko porzucić. [przypis edytorski]
wszytko (daw.) — ciągle, tylko. [przypis edytorski]
wszytko (daw.) — dziś: wszystko. [przypis edytorski]
wszytko (daw.) — tylko. [przypis edytorski]
wszytko (daw.) — wszystko. [przypis edytorski]
w tej dobie (daw.) — w tym czasie a. w tej sytuacji. [przypis edytorski]
w tej dobie (daw.) — w tym czasie. [przypis edytorski]
w tej dobie (daw.) — w tym momencie. [przypis edytorski]
wtór (daw.) — akompaniament. [przypis edytorski]
wtóry (daw.) — drugi. [przypis edytorski]
wtórzyć (daw.) — tu: powtarzać. [przypis edytorski]
wtórzyć (daw.) — wtórować. [przypis edytorski]
wtórzyć (daw.) — wtórować; towarzyszyć głosem. [przypis edytorski]
w tropy (daw.) — z bliska. [przypis edytorski]
w trupiech uleży (daw.) — od w trupiech uledz (daw. ortografia, dziś: ulec): paść trupem, umrzeć. [przypis edytorski]
w uczciwości (daw.) — w poważaniu. [przypis edytorski]
w uściech (daw.) — dziś popr.: w ustach. [przypis edytorski]
w uściech (daw.) — w ustach. [przypis edytorski]
wwięzowanie (daw.) — obejmowanie majątku na podstawie wyroku sądowego. [przypis edytorski]
wwieść (daw.) — wprowadzić. [przypis edytorski]
w wigilią (daw.) — dziś: w wigilię; daw. wigilia: przeddzień, dzień poprzedzający (święto, wydarzenie itp.). [przypis edytorski]
w wigilię (daw.) — w przeddzień. [przypis edytorski]
w wilią a. w wilię (daw.) — w przeddzień. [przypis edytorski]
w wilię (daw.) — poprzedniego dnia. [przypis edytorski]
w wilię (daw.) — wczoraj. [przypis edytorski]
w wilię (daw.) — w przeddzień. [przypis edytorski]
w wilię (daw.) — w przededniu; dnia poprzedzającego. [przypis edytorski]
wybaczyć (daw.) — tu: rozeznać się w czymś. [przypis edytorski]
wybaczyć (daw.) — zaobserwować, wypatrzeć. [przypis edytorski]
wybiegać się od czego (daw.) — uchronić się od czego; uniknąć czego. [przypis edytorski]
wyblichowany (daw.) — wybielony. [przypis edytorski]
wyboczyć (daw.) — zboczyć, skręcić. [przypis edytorski]
wyborczy (daw.) — wyborowy, złożony z najlepszych, wybranych jednostek. [przypis edytorski]
wybrakować (daw.) — przebrać, oddzielić niewłaściwe a. uszkodzone elementy. [przypis edytorski]
wybran (daw.) — tu: forma krótsza przymiotnika r.m., z końcówką zerową, użyta w celu utrzymania rytmu jedenastozgłoskowca; forma podst.: wybrany. [przypis edytorski]
wybuchliwy (daw.) — wybuchowy, tu: porywczy. [przypis edytorski]
wychędożony (daw.) — tu: uporządkowany, wyczyszczony. [przypis edytorski]
wychód (daw.) — wolne. [przypis edytorski]
wychówek (daw.) — wychów; wychowanie. [przypis edytorski]
wychodztwo (daw.) — wychodźstwo. [przypis edytorski]
wychorzeć (daw.) — przestać być chorym, wyzdrowieć. [przypis edytorski]
wychynąć (daw., gw.) — wydostać się. [przypis edytorski]
wyciągać się (daw.) — wysilać się na koszty. [przypis edytorski]
Wyciągnęliśmy (…) i złożyli (daw.) — konstrukcja, w której końcówka fleksyjna pierwszego czasownika ma zastosowanie również dla kolejnego (kolejnych); dziś: Wyciągnęliśmy i złożyliśmy. [przypis edytorski]
wyciśniony (daw.) — wyciśnięty, odciśnięty. [przypis edytorski]
wycisk (daw.) — coś, co zostało wyciśnięte a. wyleciało, wyprysło na zewnątrz. [przypis edytorski]
wyczerpnąć (daw.) — dziś popr.: wyczerpać. [przypis edytorski]
wyczytać (daw.) — wyliczać. [przypis edytorski]
wyczytając (daw.) — wyliczając. [przypis edytorski]
wydążyć (daw.) — zdążyć, nadążyć. [przypis edytorski]
wydążyć (daw.) — zdążyć. [przypis edytorski]
wydać (daw.) — tu: wykonać. [przypis edytorski]
wydać (daw.) — ukazać. [przypis edytorski]
wydać się (daw.) — wydarzyć się, ukazać się. [przypis edytorski]
wydała (…) się poważną (daw.) — dziś: wydała się poważna. [przypis edytorski]
wydał (…) instrukcją (daw.) — dziś: wydał instrukcję. [przypis edytorski]
wydalać się (daw.) — opuszczać jakieś miejsce. [przypis edytorski]
wydalić się (daw.) — dziś: oddalić się; wyjechać. [przypis edytorski]
wydalić się (daw.) — oddalić się. [przypis edytorski]
wydalić się (daw.) — oddalić się; wyjechać. [przypis edytorski]
wydaszże (daw.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że. [przypis edytorski]
wydawać (daw.) — tu: odpowiadać. [przypis edytorski]
wydawać (daw.) — ukazywać, ujawniać. [przypis edytorski]
wydawać lekcję (daw.) — odpowiadać, recytować przed kimś zadany materiał lekcyjny. [przypis edytorski]
wydawać lekcję (daw.) — recytować przed kimś zadany materiał lekcyjny; por. wydawać głos. [przypis edytorski]
wydawać lekcje (daw.) — recytować przed kimś zadany materiał lekcyjny; por. wydawać głos. [przypis edytorski]
wydawa (daw.) — dziś: wydaje. [przypis edytorski]
wydawa się (daw.) — wydaje się. [przypis edytorski]
wyderkaf (daw., z niem. Wiederkauf) — forma pobierania zakazanych wówczas przez Kościół odsetek od pożyczki, udzielonej właścicielowi nieruchomości, spłacanych dochodem z tej nieruchomości; tzw. kupno renty. [przypis edytorski]
wydołać (daw.) — poradzić sobie, zadowolić, usatysfakcjonować (co w tym kontekście może oznaczać zarówno spełnienie życzeń, jak stanięcie do pojedynku). [przypis edytorski]
