Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 454 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Wesprzyj!

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia

Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 112085 przypisów.

zażyć (daw.) — użyć. [przypis edytorski]

zażyć (daw.) — użyć, zastosować. [przypis edytorski]

zażyć (daw.) — zaznać. [przypis edytorski]

zażyć z mańki — tu: wywieść w pole, zaskoczyć; wyrażenie wzięte z języka wojskowego. Zażyć z mańki (tj. z lewej ręki) oznaczało niespodziewane uderzenie przeciwnika w walce na białą broń z lewej strony, po szybkim przerzuceniu broni z ręki do ręki. [przypis edytorski]

zażyłabyś duszoj (z ros. ты зажила бы душой) — zaczęłabyś żyć [całą] duszą (tj. prawdziwie, do głębi). [przypis edytorski]

zażynki — rozpoczęcie żniw, połączone z różnymi ludowymi obrzędami i zwyczajami, jak np. zaczynanie zbioru zbóż zwykle w sobotę. [przypis edytorski]

zażywać — tu: używać, wykorzystywać. [przypis edytorski]

za żywa (daw.) — żywcem. [przypis edytorski]

zażywał — tu: używał. [przypis edytorski]

zażywał wczasu (daw.) — odpoczywać. [przypis edytorski]

za żywa — za życia a. na żywca. [przypis edytorski]

zażywna — dobrze zbudowana. [przypis edytorski]

zażywny (daw.) — tęgi, gruby, tłusty, utuczony. [przypis edytorski]

zazdraszczają — dziś: zazdroszczą. [przypis edytorski]

Zazdrość i medycyna — powieść Michała Choromańskiego (1904–1972) wydana w 1932 r. [przypis edytorski]

zazdrość wślizgnęła się w ołtarz z darni, na którym ofiarowano koźlątko — rolnik Kain, syn Adama i Ewy, zabił swojego brata, pasterza Abla, z zazdrości o to, że Bóg przyjął złożoną przez Abla ofiarę ze zwierzęcia, ale nie chciał spojrzeć na płody rolne, jakie ofiarował Kain. [przypis edytorski]

zazdroście (daw., gw.) — zazdrości (M., B. lm). [przypis edytorski]

zazdroście (daw., gw.) — zazdrości (M.,B. lm). [przypis edytorski]

zazdrościwy (starop.) — zazdrosny. [przypis edytorski]

zazdrośném — dziś popr. pisownia: zazdrosnym. [przypis edytorski]

zazdrosny jak Maur — odniesienie do postaci Maura Otella, tytułowego bohatera sztuki Szekspira, który powodowany obsesyjną zazdrością udusił swoją żonę, Desdemonę; Maurowie to europejska nazwa na określenie muzułmańskich mieszkańców Płw. Iberyjskiego i płn.-zach. Afryki, z pochodzenia w większości Berberów (rdzennych mieszkańców Afryki Płn.). [przypis edytorski]

zazdrostka — krótka firanka, zasłaniająca tylko połowę okna. [przypis edytorski]

zaziemski — dziś: pozaziemski. [przypis edytorski]

zazierać (daw.) — zaglądać. [przypis edytorski]

zazierać — patrzeć, spoglądać. [przypis edytorski]

zazierać — zaglądać, patrzeć w głąb czegoś. [przypis edytorski]

zaznaczone na s. 181/182 — [autor w ten sposób opatrzył odsyłaczami wewnątrztekstowymi pierwodruk swej powieści; tu na odnośnej stronie znajduje się fragment zaczynający się od słów]: „Strumieński budował kościół (…)”. [przypis edytorski]

zazula (gw.) — kukułka. [przypis edytorski]

Zazwyczaj wierzy człowiek, gdy usłyszy słowa… — słowa Mefistofelesa z dramatu Goethego Faust, część pierwsza, w. 2565–2566 (scena u czarownicy), tłum. E. Zegadłowicz. [przypis edytorski]

zbądź (daw.) — pozbądź się, porzuć. [przypis edytorski]

zbądź — pozbądź się [przypis edytorski]

Zbąszyn — ob. Zbąszyń, miasto w woj. wielkopolskim; w okresie międzywojennym graniczna stacja kolejowa Polski. [przypis edytorski]

zbajać się (daw.) — zbłaźnić się, skompromitować się; okazać się kłamcą. [przypis edytorski]

zbakierowany — tu: wykolejony. [przypis edytorski]

zbałucczony — przypominający komedie Bałuckiego. [przypis edytorski]

zbankretowany — zrujnowany. [przypis edytorski]

zbanyszek (gw.) — dzbanuszek. [przypis edytorski]

Zbaraż — miasto w zach. części Ukrainy, ok. 20 km na płn. wschód od Tarnopola. [przypis edytorski]

Zbaraż — miasto w zach. części Ukrainy, ok. 20 km na płn. wschód od Tarnopola; w 1649, podczas powstania Chmielnickiego, miała miejsce słynna obrona Zbaraża: 14-tysięczny oddział polski bronił się przez 43 dni przed naporem liczącej 100–200 tys. żołnierzy armii kozacko-tatarskiej. [przypis edytorski]

Zbaraż — miasto w zach. części Ukrainy, ok. 20 km na płn. wschód od Tarnopola; w 1649 r., podczas powstania Chmielnickiego, miała miejsce słynna obrona Zbaraża: 14-tysięczny oddział polski bronił się przez 43 dni przed naporem liczącej 100–200 tys. żołnierzy armii kozacko-tatarskiej. Oblężenie to zostało opisane w powieści historycznej Henryka Sienkiewicza Ogniem i mieczem. [przypis edytorski]

Zbaraż — miasto w zach. części Ukrainy, rezydencja rodowa książąt Zbaraskich. [przypis edytorski]

z barszczowych uszów — z pierożków, por. barszcz z uszkami; uszów — dziś popr. forma D. lm: uszu. [przypis edytorski]

Z batem do kobiety — por. F. Nietzsche, Tako rzecze Zaratustra, Mowy Zaratustry: O starej i młodej kobiecie. [przypis edytorski]

zbawiać (daw.) — tu: pozbawić. [przypis edytorski]

zbawić się — uratować od czegoś, wyzwolić; pozbyć się czegoś. [przypis edytorski]

Zbawicielów (starop. forma) — dziś popr. D.lp: Zbawiciela (grób). [przypis edytorski]

zbawiony (tu daw.) — pozbawiony. [przypis edytorski]

zbawiony — tu w znaczeniu: pozbawiony. [przypis edytorski]

zbawiż ich kto — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że, skróconą do -ż; znaczenie: czy ich ktoś zbawi. [przypis edytorski]

zbaw mnie tej — pozbaw mnie tej a. zbaw mnie od tej. [przypis edytorski]

zbaw swe wierne, a nawiedź je — dziś popr. forma: zbaw swych wiernych, nawiedź ich (tu archaiczna forma, nawiązująca do języka starych przekładów Biblii, np. Jakuba Wujka). [przypis edytorski]

z bębny — dziś popr. forma N.lm: z bębnami. [przypis edytorski]

zbędzie malowania — straci barwy. [przypis edytorski]

z bebryckiej Amyka krwi — ze szczepu Bebryków, Traków w Bitynii, ich królem był Amykus, sławny pięściarz. [przypis edytorski]

zbełtany (pot.) — zmącony. [przypis edytorski]

zberczeć a. zbyrczeć (gw.) — dzwonić. [przypis edytorski]

zbereźnik (daw.) — osoba mówiąca lub zachowująca się w sposób nieprzyzwoity (przeważnie w sferze seksualnej). [przypis edytorski]

zberknięcie — tu: chrzęst, szczęknięcie. [przypis edytorski]

z berły — dziś popr. forma N. lm: z berłami. [przypis edytorski]

zbestwiony (daw.) — rozbestwiony; zamieniony w bestię; zdziczały. [przypis edytorski]

zbesztać kogoś — surowo kogoś zganić. [przypis edytorski]

zbezcześnić — dziś zbeszcześcić. [przypis edytorski]

zbezsławienie — pozbawienie sławy, zniesławienie. [przypis edytorski]

zbezwładniony — taki, który stał się bezwładnym. [przypis edytorski]

zbić kogoś z terminu (daw.) — zbić kogoś z tropu, zdezorientować kogoś. [przypis edytorski]

zbić z pantałyku — zbić z tropu. [przypis edytorski]

zbiedzony — dziś popr.: zabiedzony. [przypis edytorski]

zbiegać ziemie (daw.) — przebiegać przez ziemie, wędrować. [przypis edytorski]

zbiegi — dziś popr. forma M.lm: zbiegowie. [przypis edytorski]

zbiegłych skazańców — od końca XVIII wieku Wielka Brytania traktowała Australię głównie jako miejsce zsyłki więźniów, gdyż brytyjskie więzienia były przepełnione. Do roku 1868, kiedy tego zaprzestano, wysłano do kolonii karnych w Australii ok. 160 tysięcy skazanych. [przypis edytorski]

zbierać sprzęty — tu: zbierać plon. [przypis edytorski]