Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | celtycki | chemiczny | dawne | francuski | frazeologia, frazeologiczny | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | łacina, łacińskie | literacki, literatura | matematyka | medyczne | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rzadki | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | włoski | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 1320 przypisów.
wytykać (daw.) — dziś: wytyczać. [przypis edytorski]
wywczas (daw.) — odpoczynek. [przypis edytorski]
wywczas (daw.) — odpoczynek, tu: śmierć. [przypis edytorski]
wywczas (daw.) — odpoczynek, wypoczynek. [przypis edytorski]
wywczas (daw.) — wypoczynek. [przypis edytorski]
wywczasować się (daw.) — odpocząć. [przypis edytorski]
wywczasować się (daw.) — wypocząć. [przypis edytorski]
wywczasy (daw.) — wypoczynek, dłuższa przerwa w pracy lub nauce. [przypis edytorski]
wywczasy (daw.) — wypoczynek. [przypis edytorski]
wywiedować się (daw.) — dowiadywać się o czymś. [przypis edytorski]
wywieść (daw.) — wyprowadzić. [przypis edytorski]
Charles Dickens, Dawid Copperfield, Dawid Copperfield, tom pierwszy
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
wywiózł ich był (daw.) — daw. forma czasu zaprzeszłego: dziś: wywiózł. [przypis edytorski]
wywód (daw.) — tu: błogosławieństwo udzielane matce i uroczyste wyprowadzenie jej z kościoła. [przypis edytorski]
wywodzić (daw., gw.) — opowiadać. [przypis autorski]
wywodzić (daw.) — wyprowadzać. [przypis edytorski]
wywołać (daw.) — wygnać. [przypis edytorski]
wywołan (daw.) — wygnany. [przypis edytorski]
wywołaniec (daw.) — wygnaniec, banita. [przypis edytorski]
wywołaniec (daw.) — wygnaniec, bezdomny. [przypis edytorski]
wywołaniec (daw.) — wygnaniec. [przypis edytorski]
wywołany (daw.) — ogłoszony przestępcą i ścigany. [przypis edytorski]
wywołany (daw.) — wygnany. [przypis edytorski]
wyżeń (daw.) — dziś popr. forma 2 os. lp trybu rozkazującego: wygnaj, wygoń. [przypis redakcyjny]
wyżenąć (daw.) — wygnać. [przypis edytorski]
wyżenąć (daw.) — wygnać. [przypis edytorski]
wyżenąć (daw.) — wygnać. [przypis redakcyjny]
wyżenąć (daw.) — wygonić. [przypis edytorski]
wyżenąć (daw.) — wygonić, wygnać. [przypis edytorski]
wyżeną (daw., gw.) — wygnają. [przypis edytorski]
wyżeną (gw., daw.) — wygnają. [przypis autorski]
wyżena (gw., daw.) — wygoniła. [przypis autorski]
wyżenęła (daw.) — wygoniła. [przypis edytorski]
wyżenić (daw., gw.) — wygonić, wygnać. [przypis edytorski]
wyżenić (daw., gw.) — wypędzić, wygnać. [przypis edytorski]
wyżenie (daw.) — wygna. [przypis edytorski]
wyżenie (daw.) — wygoni. [przypis edytorski]
wyżenie (daw.) — wyrzuci. [przypis edytorski]
wyżeniem (daw.) — dziś popr.: wygnamy. [przypis redakcyjny]
wyżgać (daw.) — wygonić. [przypis redakcyjny]
wyznawam (daw.) — dziś: wyznaję. [przypis edytorski]
wyzobić (daw.) — wyjeść, wydziobać. [przypis redakcyjny]
wyzuć (daw.) — pozbawić. [przypis edytorski]
wyzuty z czegoś (daw.) — pozbawiony czegoś. [przypis edytorski]
wyzuwać (daw.) — pozbawiać. [przypis edytorski]
wżdyć (daw.) — konstrukcja z partykułą „ci”, skróconą do -ć, pełniącą funkcję wzmacniającą; znaczenie: jednakże, przecież jednak. [przypis edytorski]
wżdyć (daw.) — przecież, jednak. [przypis edytorski]
wżdyć (daw.) — przecież. [przypis edytorski]
wżdy (daw.) — jednak, przecież. [przypis edytorski]
wżdy (daw.) — jednak, przecież; w końcu, wreszcie. [przypis edytorski]
wżdy (daw.) — jednak, przecież; wreszcie. [przypis edytorski]
wżdy (daw.) — jednak, przecież; wreszcie, w końcu. [przypis edytorski]
wżdy (daw.) — jednak. [przypis edytorski]
wżdy (daw.) — przecież, jednak. [przypis edytorski]
wżdy (daw.) — przecież, jednak. [przypis edytorski]
wżdy (daw.) — przecież, jednak, w końcu. [przypis edytorski]
wżdy (daw.) — przecież, jednak; w końcu. [przypis edytorski]
wżdy (daw.) — przecież. [przypis edytorski]
Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
wżdy (daw.) — przecież. [przypis redakcyjny]
wżdy (daw.) — przecież, w końcu. [przypis edytorski]
wżdy (daw.) — przecież, wszak. [przypis edytorski]
wżdy (daw., starop.) — jednak, przecież; w końcu, wreszcie. [przypis edytorski]
wżdy (daw.) — więc, zatem. [przypis edytorski]
wżdy (daw.) — w końcu, wreszcie, jednak. [przypis edytorski]
wżdy (daw.) — wszakże, przecież; w końcu. [przypis edytorski]
wżdy (daw.) — zawsze, nadal; przecież. [przypis edytorski]
wżdy (daw.) — zawsze, przecież. [przypis edytorski]
wżdy (daw.) — zawsze. [przypis edytorski]
wżdy (daw.) — zawsze; tu: przecież. [przypis edytorski]
wżdy (daw.) — zawsze, w końcu. [przypis edytorski]
wżenąć (daw.) — zagnać. [przypis edytorski]
w zad (daw.) — w tył. [przypis edytorski]
wzajem (daw.) — nawzajem. [przypis edytorski]
wzajem (daw.) — odwzajemniając się; również. [przypis edytorski]
wzarań (daw.) — wcześnie rano; na początku. [przypis edytorski]
wzbronny (daw.) — wzbroniony, niedostępny. [przypis edytorski]
wzdyć (daw.) — wszakże, przecież. [przypis edytorski]
wzdyć właśc. wżdyć (daw.) — wszakże, jednakże; konstrukcja złożona ze starop. spójnika wżdy, znaczącego tyle co: „zawsze, jednak, przecież”, oraz partykuły wzmacniającej ci (skróconej do -ć). [przypis edytorski]
wzdyć, właśc. wżdyć (daw.) — zawsze; jednak, przecież. [przypis edytorski]
wzdych (daw.) — westchnienie. [przypis edytorski]
wzgardzać coś (daw.) — dziś: wzgardzać czymś. [przypis redakcyjny]
wzgardzać żywot (daw.) — dziś z N.: wzgardzać (czym?) żywotem. [przypis edytorski]
względnie (daw.) — względem czegoś, ze względu na coś. [przypis edytorski]
względność (daw.) — delikatność, uważność; postępowanie biorące pod uwagę czyjeś upodobania, czułe strony itp. [przypis edytorski]
względność (daw.) — okazywanie komuś względów; życzliwość, wyrozumiałość. [przypis edytorski]
względność (daw.) — wzgląd na coś. [przypis edytorski]
względny (daw.) — mający wzgląd na, uważny. [przypis redakcyjny]
względny (daw.) — okazujący względy, przychylny, łaskawy. [przypis edytorski]
względny (daw.) — okazujący względy, przychylny; uprzejmy. [przypis edytorski]
względny (daw.) — zachowujący względy; traktujący z delikatnością i uwagą, by nie urazić kogoś. [przypis edytorski]
wzgórę (daw.) — w górę; wzwyż. [przypis edytorski]
wzgórę (daw.) — w górę, wzwyż. [przypis edytorski]
wziąć w kluby (daw.) — zdyscyplinować, skłonić do posłuszeństwa. [przypis edytorski]
wziąć w róg (daw.) — utrzeć rogów, upokorzyć. [przypis edytorski]
wziął słowo (daw.) — zabrał głos (por. np. Heinrich Heine, Dysputa, w. 341, tłum. Maria Konopnicka). [przypis edytorski]
wziął w oków (daw.) — zakuł w kajdany. [przypis edytorski]
wziąść (daw.) — dziś popr.: wziąć. [przypis edytorski]
wziątek (daw.) — tu: bagaże. [przypis edytorski]
wzięcie (daw.) — postać i sposób poruszania się. [przypis edytorski]
wzięcie (daw.) — sposób bycia. [przypis edytorski]
wzięcie (daw.) — sposób bycia, zachowanie, maniery. [przypis edytorski]
