ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 2232 przypisów.
pągwica (daw.) — agrafa. [przypis edytorski]
pątniczy (daw.) — pielgrzymi. [przypis edytorski]
pątnik (daw.) — pielgrzym. [przypis edytorski]
pątnik (daw.) — wędrowiec. [przypis edytorski]
pątnikować (daw.) — pielgrzymować. [przypis edytorski]
pachciarski (daw.) — dotyczący dzierżawców. [przypis edytorski]
pachciarz (daw.) — dzierżawca (np. karczmy, bydła, ziemi), najczęściej Żyd. [przypis edytorski]
pachciarz (daw.) — dzierżawca, osoba dzierżawiąca coś od kogoś (np. karczmę); w dawnej Polsce funkcję taką sprawowali zazwyczaj Żydzi. [przypis edytorski]
pachciarz (daw.) — osoba dzierżawiąca coś od kogoś (np. karczmę); w daw. Polsce funkcję taką sprawowali zazwyczaj Żydzi. [przypis edytorski]
pachciarz (daw.) — ubogi dzierżawca lub pośrednik handlowy, najczęściej Żyd. [przypis edytorski]
pachołek (daw.) — sługa, pomocnik. [przypis edytorski]
pacholątko (daw.) — dziecko. [przypis edytorski]
pacholęcy (daw.) — dziecinny, chłopięcy. [przypis edytorski]
pacholę (daw.) — chłopiec. [przypis edytorski]
pacholę (daw.) — dziecko, chłopiec. [przypis edytorski]
pacholę (daw.) — dziecko. [przypis edytorski]
pacholę (daw.) — mały chłopiec. [przypis edytorski]
pacht (daw.) — dzierżawa. [przypis edytorski]
pacierze (daw.) — kręgosłup. [przypis edytorski]
pacierzem (…) klepał (daw.) — konstrukcja z przestawną końcówką czasownika; inaczej: klepałem pacierze. [przypis edytorski]
paciorka (daw.) — dziś r.m.: paciorek. [przypis edytorski]
paczesny a. pacześny (daw.) — utkany z wyczesanego lnu lub konopii. [przypis edytorski]
paczyna (daw.) — rodzaj krótkiego wiosła. [przypis edytorski]
padło (daw.) — padlina. [przypis edytorski]
padnieli (…) uchybili (daw.) — konstrukcja z partykułą -li; znaczenie: czy padnie, czy też uchybi. [przypis edytorski]
padół (daw.) — nisko położony teren, dolina, wąwóz; przen.: cała ziemia jako miejsce życia doczesnego. [przypis edytorski]
padół (daw.) — nisko położony teren, przen. cała ziemia. [przypis edytorski]
padół (daw.) — tu: ziemie położone niżej od otaczającego je terenu. [przypis edytorski]
padolny (daw.) — przym. od padół, tj. nisko położony teren, dolina, wąwóz. [przypis edytorski]
paduańczyk (daw.) — mieszkaniec Padwy (śrdw. łac. Padua), miasta w półn.-wsch. Włoszech; dziś popr.: padewczyk. [przypis edytorski]
paiża a. paiż (daw.) — tarcza. [przypis redakcyjny]
paiża (daw.) — krótka tarcza metalowa używana przez rycerzy konnych. [przypis edytorski]
paiża (daw.) — tarcza. [przypis redakcyjny]
paiż (daw.) — krótka tarcza metalowa rycerzy konnych. [przypis edytorski]
paiż (daw.) — tarcza. [przypis redakcyjny]
pajuk (daw.) — członek służby lub straży przybocznej; lokaj, często ubrany z turecka. [przypis edytorski]
pajuk (daw.) — członek służby lub straży przybocznej; lokaj. [przypis edytorski]
pajuk (daw.) — członek służby lub straży przybocznej; lokaj. [przypis redakcyjny]
pakliby (daw.) — jeśliby. [przypis edytorski]
pakość (daw.) — obmierzłość, ohyda. [przypis edytorski]
pałać (daw.) — płonąć a. jarzyć się. [przypis edytorski]
pałać (daw.) — płonąć. [przypis edytorski]
pałamar (daw.) — paramonar (prysłużnik), niższy posługacz cerkiewny; do jego obowiązków należy bicie w dzwony oraz pomoc podczas nabożeństwa, np. podawanie kadzielnicy, świecy, księgi. [przypis edytorski]
pałuba (daw.) — niekształtna lalka. [przypis edytorski]
pałuba (daw.) — niezgrabna kukiełka, także brzydka kobieta przypominająca kukłę. [przypis edytorski]
pałuba (daw.) — tu: kryty wóz towarowy. [przypis edytorski]
pałubka (daw., gw.) — zdr. od pałuba: nakrycie, w szczególności: nakrycie wozu (buda), drewniane lub słomiane nakrycie ula, wiecheć do zatykania komina. [przypis edytorski]
palba (daw.) — strzelanie. [przypis edytorski]
palcat (daw.) — kij używany do wprawiania się w szermierce. [przypis redakcyjny]
palestrant (daw.) — członek palestry, czyli adwokat. [przypis redakcyjny]
palestrant (daw.) — członek palestry, czyli prawnik. [przypis edytorski]
palestrant (daw.) — prawnik, członek palestry. [przypis edytorski]
paletot (daw.) — palto. [przypis edytorski]
palić koperczaki (daw., pot.) — zalecać się. [przypis edytorski]
paliowy (daw., z fr.) — słomianożółty, jasnożółty. [przypis edytorski]
paliwoda (daw.) — człowiek gwałtowny i lekkomyślny. [przypis edytorski]
paliwoda (daw.) — człowiek gwałtowny, nerwowy, także: lekkomyślny, nieodpowiedzialny. [przypis edytorski]
paliwoda (daw.) — człowiek lekkomyślny, niepoważny a. gwałtowny, porywczy. [przypis edytorski]
paliwoda (daw.) — zawadiaka, człowiek gwałtowny. [przypis edytorski]
palnąć bąka (daw., pot.) — pomylić się. [przypis edytorski]
paltocik (daw.) — palto, ciepłe okrycie wierzchnie. [przypis edytorski]
paltot (daw.) — palto. [przypis edytorski]
paltot (z fr., daw.) — palto, okrycie wierzchnie. [przypis edytorski]
pamfil (daw.) — dama atutowa w grze w mariasza. [przypis redakcyjny]
pamflet (daw.) — utwór literacki o charakterze ośmieszającym. [przypis edytorski]
pamiątka (daw.) — pamięć o czymś, wspomnienie. [przypis edytorski]
pamiątka* (daw.) — upamiętniający znak (dziś znaczenie węższe); nieszczęsna pamiątka: znak świadczący o nieszczęściu i upamiętniający je. [przypis redakcyjny]
pamiętaj na to (daw.) — dziś: pamiętaj o tym. [przypis edytorski]
pamiętne (daw.) — czesne, płaca sędziów. [przypis edytorski]
pamiętne (daw.) — czesne; płaca sędziowska. [przypis edytorski]
pamiętne (daw.) — czesne, płaca sędziowska. [przypis edytorski]
pamiętny (daw.) — pamiętający. [przypis edytorski]
pamroczyć się (daw.) — zmierzchać się. [przypis redakcyjny]
panacea (daw.) — lekarstwo na wszystkie choroby. [przypis redakcyjny]
panama (daw.) — wielkie oszustwo inwestycyjne; określenie pochodzące od największej afery gospodarczo-politycznej XIX w., związanej z działalnością francuskiej Kompanii Panamskiej, spółki akcyjnej założonej w celu zbudowania kanału w poprzek przesmyku panamskiego. [przypis edytorski]
pan (daw.) — kasztelan. [przypis edytorski]
pan dobrodziej (daw.) — zwrot grzecznościowy. [przypis edytorski]
pani zawołam (daw.) — dziś z B. (zam. D.): panią zawołam. [przypis edytorski]
panosza (daw.) — rycerz nieszlacheckiego pochodzenia, tu jednak w błędnym znaczeniu „szlachcic, arystokrata”. [przypis edytorski]
panosza (daw.) — władyka, człowiek należący do niższej szlachty a. niższego rycerstwa. [przypis edytorski]
pantalony (daw.) — spodnie. [przypis edytorski]
pantalony (daw.) — spodnie. [przypis redakcyjny]
pantalony (daw.) — spodnie, zwł. zbyt szerokie lub zbyt obcisłe. [przypis edytorski]
pantalony (z fr., daw.) — dziś: spodnie. [przypis edytorski]
Honoré de Balzac, Stracone złudzenia, Wielki człowiek z prowincji w Paryżu
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
pantalony (z fr., daw.) — spodnie. [przypis edytorski]
pantalony (z fr., daw.) — spodnie, zwłaszcza zbyt szerokie. [przypis edytorski]
pantercza (daw.) — dziś popr.: panterza, przym. od wyrazu „pantera”. [przypis edytorski]
panwia (daw.) — a. panew: metalowe naczynie używane w warzelniach soli. [przypis edytorski]
papa (daw.) — ojciec, tatuś. [przypis edytorski]
papinek (daw.) — delikatniś; maminsynek. [przypis edytorski]
papiści (daw., pogardl.) — katolicy. [przypis edytorski]
paplarstwo (daw.) — paplanina. [przypis edytorski]
parać (daw.) — łączyć, kojarzyć ze sobą. [przypis edytorski]
parać (daw.) — zajmować. [przypis edytorski]
parać się (gw., daw.) — wdawać się, zadawać się. [przypis autorski]
paradne (daw.) — śmieszne, zabawne. [przypis edytorski]
paradnie (daw., pot.) — doskonale. [przypis edytorski]
paradny (daw.) — zabawny, śmieszny. [przypis edytorski]
Tadeusz Dołęga-Mostowicz, Bracia Dalcz i S-ka, Bracia Dalcz i S-ka, tom drugi
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
paradyz (daw.) — galeria. [przypis edytorski]
paradyz (daw.) — najwyżej usytuowane i najtańsze miejsca w teatrze. [przypis edytorski]
