Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | biologia, biologiczny | botanika | celtycki | chemiczny | dawne | francuski | frazeologia, frazeologiczny | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | łacina, łacińskie | literacki, literatura | matematyka | medyczne | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rzadki | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | Deutsch | polski
Znaleziono 7193 przypisów.
wzdych (gw.) — westchnienie. [przypis edytorski]
wzdy (gw.) — wżdy (daw.): zawsze, nadal; przecież, tu: przynajmniej. [przypis edytorski]
wzgard — dziś: pogarda. [przypis edytorski]
wzgardzać żywot (daw.) — dziś z N.: wzgardzać (czym?) żywotem. [przypis edytorski]
wzgardzić coś (starop.) — dziś: wzgardzić czymś. [przypis edytorski]
wzgardził oklaski i górne urzędy — dziś popr. z N.: wzgardzić oklaskami, urzędami itp. [przypis edytorski]
wzgłębsz — dogłębnie (por. wzwyż). [przypis edytorski]
wzgląd odbiera — znajduje uznanie. [przypis edytorski]
względem czego — w jakiej sprawie. [przypis edytorski]
względnie (daw.) — względem czegoś, ze względu na coś. [przypis edytorski]
względnie do tego kierunku — dziś: względem tego kierunku. [przypis edytorski]
względnie — tu: zależnie (od czegoś, w stosunku do czegoś). [przypis edytorski]
względność (daw.) — delikatność, uważność; postępowanie biorące pod uwagę czyjeś upodobania, czułe strony itp. [przypis edytorski]
względność (daw.) — okazywanie komuś względów; życzliwość, wyrozumiałość. [przypis edytorski]
względność (daw.) — wzgląd na coś. [przypis edytorski]
względność dla kogo — darzenie kogoś szczególnymi względami; szacunek. [przypis edytorski]
względność (tu daw.) — okazywanie względów, przychylności. [przypis edytorski]
względność (tu daw.) — okazywanie względów, przychylności; wspaniałomyślność. [przypis edytorski]
względność (tu daw.) — uprzejmość; wspaniałomyślność; łaskawość. [przypis edytorski]
względny (daw.) — okazujący względy, przychylny, łaskawy. [przypis edytorski]
względny (daw.) — okazujący względy, przychylny; uprzejmy. [przypis edytorski]
względny (daw.) — zachowujący względy; traktujący z delikatnością i uwagą, by nie urazić kogoś. [przypis edytorski]
względny — okazujący względy, przychylność. [przypis edytorski]
względny (tu daw.) — łagodny, uprzejmy. [przypis edytorski]
względny — tu: łaskawy. [przypis edytorski]
względny — zależny od różnych względów, uwarunkowań; warunkowy. [przypis edytorski]
względy — dziś popr. forma N.lm: względami. [przypis edytorski]
wzgórę (daw.) — w górę, wzwyż. [przypis edytorski]
wzgórę (daw.) — w górę; wzwyż. [przypis edytorski]
wzgórę (starop. forma) — w górę; wzwyż. [przypis edytorski]
wzgórę (starop. forma) — w górę, wzwyż. [przypis edytorski]
wzgórę (starop.) — w górę; wzwyż. [przypis edytorski]
wzgórza Byblosu — miasto Byblos, położone na pagórkowatym wybrzeżu Morza Śródziemnego; zostało założone w epoce brązu przez Kananejczyków i nosiło nazwę Gubal, w źródłach egipskich nazywane Kebny, w epoce żelaza występowało jako Gebal w tekstach fenickich i jako Geval w Biblii hebrajskiej, w czasach wypraw krzyżowych zwane Gibelet, dziś: Dżubajl w Libanie (ok. 40 km od Bejrutu); przez fenickie Byblos importowano papirus do Grecji, stąd pochodzi gr. słowo biblos oznaczające papirus, papirusową księgę; taki sam jest źródłosłów nazwy Biblii jako zbioru ksiąg. [przypis edytorski]
wzgórza tuskulańskie — w swej posiadłości w Tusculum w środkowej Italii Cyceron napisał swoje najsłynniejsze dzieło filozoficzne: Rozmowy tuskulańskie. [przypis edytorski]
wzgórze La Touche — francuska miejscowość i gmina w regionie Owernia-Rodan-Alpy, w departamencie Drôme. [przypis edytorski]
Wzgórze Palatyńskie a. Palatyn — jedno z siedmiu wzgórz Rzymu. [przypis edytorski]
wzgórzów — dziś forma D. lm: wzgórz. [przypis edytorski]
wzgórzów — dziś: wzgórz. [przypis edytorski]
wzgórzy — dziś popr. forma D. lm: wzgórz. [przypis edytorski]
wzgórzy — dziś popr. forma D.lm.: wzgórz. [przypis edytorski]
wzgorą — zagorzeją, zapłoną. [przypis edytorski]
wziąć (gw.) — zacząć. [przypis edytorski]
wziąć kogoś na bas (daw. pot.) — zwieść, oszukać kogoś. [przypis edytorski]
wziąć kogoś — tu: pokonać. [przypis edytorski]
wziąć na fundusz — zakpić z kogoś. [przypis edytorski]
wziąć na kieł (fraz.) — uprzeć się, być zawziętym. [przypis edytorski]
wziąć na kieł — (o koniu) ponieść. [przypis edytorski]
wziąć na medytację — zastanowić się, przemyśleć. [przypis edytorski]
wziąć na odwagę — dziś popr.: wziąć się na odwagę, zdobyć się na odwagę. [przypis edytorski]
wziąć na ozory (gw.) — wziąć na języki, zacząć obgadywać, plotkować. [przypis edytorski]
wziąć na rozmysł — dziś: wziąć pod rozwagę, zastanowić się nad czymś. [przypis edytorski]
wziąć serce (starop.) — nabrać odwagi. [przypis edytorski]
wziąć się gdzie (starop.) — wybrać się gdzie; tu: dostać się gdzie. [przypis edytorski]
wziąć się — tu: skierować się; zwrócić się. [przypis edytorski]
wziąć — tu: przyjąć. [przypis edytorski]
wziąć w arendę — wydzierżawić; użytkować za opłatą na rzecz właściciela. [przypis edytorski]
wziąć w cugle — zapanować nad kimś a. czymś, ograniczając swobodę i zaprowadzając rygor, dyscyplinę; cugle: lejce, wodze do kierowania koniem. [przypis edytorski]
wziąć w kluby (daw.) — zdyscyplinować, skłonić do posłuszeństwa. [przypis edytorski]
wziąć w kluby — zdyscyplinować. [przypis edytorski]
wziąć w róg (daw.) — utrzeć rogów, upokorzyć. [przypis edytorski]
wziąć zbroi — zbroja poległego wojownika traktowana była jako łup wojenny. [przypis edytorski]
wziąć z mańki (pot.) — oszukać, wywieść w pole; wyrażenie wzięte z języka wojskowego. [przypis edytorski]
wziął był — przykład użycia czasu zaprzeszłego, wyrażającego czynność wcześniejszą niż opisana czasem przeszłym lub też niezrealizowaną możliwość. [przypis edytorski]
wziąłem był — forma daw. czasu zaprzeszłego: wziąłem (wcześniej, dawniej). [przypis edytorski]
wziąłem kartę (…) do zrozumienia — w wydaniu źródłowym opisowi temu towarzyszy rysunek. [przypis edytorski]
wziąłem przed się — dziś: przedsięwziąłem, postanowiłem. [przypis edytorski]
wziął go na swoje skrzydła — wersja biblijna mówi, że anioł przeniósł Habakuka trzymając go za włosy (Dn 14,34–37). Ikonografia często odwołuje się do tej sceny. [przypis edytorski]
wziął przed się — dziś: przedsięwziął, postanowił. [przypis edytorski]
wziął świeży kołnierzyk — dawniej bardzo popularne były kołnierzyki przypinane do koszuli. [przypis edytorski]
wziął słowo (daw.) — zabrał głos (por. np. Heinrich Heine, Dysputa, w. 341, tłum. Maria Konopnicka). [przypis edytorski]
wziął — tu: dostał. [przypis edytorski]
wziął więc (…) kawałek spróchniałego drzewa i szedł naprzód, oświecając im (…) drogę — drewno w procesie rozkładu (próchnienia) wytwarza fosfor, dlatego w ciemności próchno świeci zielonkawo-niebieskawym promieniowaniem. [przypis edytorski]
wziął w oków (daw.) — zakuł w kajdany. [przypis edytorski]
Wziął Żydka i za domem rzucił do kanału — sytuacja żydowskich dzieci w Warszawie podczas Zagłady była wyjątkowo tragiczna. Po utworzenia getta były zmuszone do przebywania w zamkniętej dzielnicy, w której panowały głód i choroby. W związku z blokadą dostaw żywności i lekarstw, mimo wielu działań społeczności żydowskiej, dzieci w getcie warszawskim znosiły niewyobrażalne cierpienie. Wiele było sierotami lub zostało oddzielonych od swoich rodzin z powodu deportacji. Stale odczuwały strach, były codziennie świadkami przemocy, prześladowań i śmierci. W tych ekstremalnych warunkach głodu i braku zasobów walczyły o przetrwanie, starając się na różne sposoby zdobyć jedzenie dla siebie i swoich rodzin po tzw. aryjskiej stronie. Niektóre, ze względu na swoje mniejsze rozmiary, angażowały się w szmuglowanie żywności i innych potrzebnych przedmiotów do getta, korzystając z nielegalnych kontaktów z ludnością polską, i w ten sposób zdobywały jedzenie i pieniądze na jej zakup. Innym sposobem było poszukiwanie resztek jedzenia poza granicami getta lub proszenie o jedzenie i pieniądze (żebranie). Były to niezwykle ryzykowne sposoby zdobywania żywności, przyłapane dzieci były bite i mordowane. [przypis edytorski]
wziąn — dziś popr.: wziął. [przypis edytorski]
wziąść (daw.) — dziś popr.: wziąć. [przypis edytorski]
wziąść (daw. forma) — dziś popr.: wziąć. [przypis edytorski]
wziąść — dziś popr.: wziąć. [przypis edytorski]
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń I. Witolorauda
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
wziąść — wspiąć. [przypis edytorski]
wziątek a. wziątko — dar; tu: łapówka, zysk. [przypis edytorski]
wziątek (daw.) — tu: bagaże. [przypis edytorski]
wziątek — tu: dar, łapówka. [przypis edytorski]
wziątek — tu: łup, zdobycz wojenna. [przypis edytorski]
wziąwszy serce (starop.) — odzyskawszy odwagę. [przypis edytorski]
wziąwszy z sobą 500 rycerstwa (…) z wolna całą Polskę (…) oswobodził — powrót Kazimierza Odnowiciela, scalenie kraju przy pomocy króla niemieckiego i Węgrów oraz odzyskanie władzy miało miejsce w l. 1039–1040. Na swą siedzibę władca wybrał Kraków; w roku 1041 pojął za żonę Dobroniegę Marię, córkę Włodzimierza I Wielkiego, wielkiego księcia kijowskiego. [przypis edytorski]
Wziat' jewo (ros.) — zabrać go. [przypis edytorski]
wzięcie (daw.) — postać i sposób poruszania się. [przypis edytorski]
wzięcie (daw.) — sposób bycia. [przypis edytorski]
wzięcie (daw.) — sposób bycia, zachowanie, maniery. [przypis edytorski]
wzięcie (daw.) — sposób bycia, zachowanie, postępowanie. [przypis edytorski]
wzięcie (daw.) — sposób bycia, zachowanie. [przypis edytorski]
wzięcie (daw.) — sposób zachowania. [przypis edytorski]
Marcel Proust, W poszukiwaniu straconego czasu, Strona Guermantes, Strona Guermantes, część pierwsza
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
wzięcie (daw.) — styl bycia, sposób zachowania. [przypis edytorski]
wzięcie (daw.) — sylwetka i sposób poruszania się. [przypis edytorski]
wzięcie (daw.) — zachowanie. [przypis edytorski]
wzięcie (daw.) — zachowanie, sposób bycia. [przypis edytorski]
wzięcie się — tu: zachowanie, maniery. [przypis edytorski]
wzięcie — sposób bycia, zachowanie. [przypis edytorski]
wzięcie — sposób bycia, zachowanie. [przypis edytorski]
wzięcie — sposób zachowania. [przypis edytorski]
