Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 450 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 116305 przypisów.
obejście — sposób bycia, maniery. [przypis edytorski]
obejście — sposób zachowania. [przypis edytorski]
obejście — tu: sposób zachowania. [przypis edytorski]
obejście — zachowanie, sposób bycia. [przypis edytorski]
obejście — zachowanie, sposób postępowania. [przypis edytorski]
obejźrzał (starop.) — obejrzał. [przypis edytorski]
obejźrzeć (starop. forma) — obejrzeć. [przypis edytorski]
obełgiwać — okłamywać. [przypis edytorski]
obelga — obraźliwa wypowiedź lub zachowanie. [przypis edytorski]
obelga — obraźliwe słowo. [przypis edytorski]
obelisk — czworościenny, zwężający się ku górze słup zakończony ostrosłupem (piramidką), charakterystyczny element architektury starożytnego Egiptu; obeliski stawiano parami przed wejściami do świątyń. Większość egipskich obelisków już w starożytności, po przyłączeniu Egiptu do państwa rzymskiego, przewieziono do Rzymu, a w czasach nowożytnych przewieziono kolejne obeliski do Paryża, Londynu i Nowego Jorku. [przypis edytorski]
obelisk — czworościenny, zwężający się ku górze słup zakończony ostrosłupem (piramidką), charakterystyczny element architektury starożytnego Egiptu; obeliski stawiano parami przed wejściami do świątyń. [przypis edytorski]
obelisk — obelisk ten upamiętnia bitwę pod Wrzawami w widłach Wisły i Sanu stoczoną faktycznie 12 czerwca 1809 (a nie 13 czerwca, jak głosi napis na pomniku) pomiędzy wojskami Księstwa Warszawskiego a wojskami austriackimi; stojący na małym pagórku, miejscu pochówku poległych, klasycystyczny obelisk został ufundowany dla upamiętnienia 70 rocznicy bitwy przez właściciela Wrzaw barona Kaliksta Horocha, który jako 12-latek był z ojcem we Wrzawach podczas starcia. [przypis edytorski]
obelisk — pomnik w kształcie wysokiego, zwężającego się ku górze ostrosłupa. [przypis edytorski]
obelisk z Place de la Concorde — egipski obelisk stojący na Place de la Concorde (placu Zgody) w centrum Paryża, pochodzący ze świątyni Amona w Luksorze; wylewającego na samotnym, bezsłonecznym wygnaniu łzy granitowe: w pierwszej części dwuczęściowego wiersza Nostalgies d'Obélisques (Nostalgie obelisków), ze zbioru Émaux et Camées Gautiera. [przypis edytorski]
obelżenie (starop.) — obelga. [przypis edytorski]
obeńdą (gw. forma) — obejdą. [przypis edytorski]
Oberammergau — gmina w Bawarii, w Niemczech, słynie misteriów pasyjnych, organizowanych co 10 lat od roku 1634. Dla Brzozowskiego nazwa ta służy jako symbol naśladowania męki, chęć usprawiedliwiania się męką od pracy. [przypis edytorski]
oberamtman (z niem. Oberamtmann) — przedstawiciel wyższej administracji, w Niemczech dawniej zarządca okręgu. [przypis edytorski]
Oberaufseher (niem.) — nadzorca. [przypis edytorski]
obercuch (daw., z niem. Überzug) — okrycie, suknia zwierzchnia. [przypis edytorski]
oberemek — naręcze, wiązka. [przypis edytorski]
oberkelner (daw.) — starszy kelner. [przypis edytorski]
oberkelner (niem. oberkellner)— starszy kelner. [przypis edytorski]
ober-kelner (z niem.) — starszy kelner. [przypis edytorski]
Oberkommando der Wehrmacht (niem.) — naczelne dowództwo armii (niemieckiej). [przypis edytorski]
Oberlander, Adolf (1845–1923) — rysownik i karykaturzysta niem., którego dzieła zawierają elementy krytyki ustroju kapitalistycznego. [przypis edytorski]
Obermann — preromantyczna, melancholijna powieść epistolarna autorstwa Étienne'a Pivert de Senancour (1770–1846), wydana w 1804, przez długi czas pozostawała niemal niezauważona. [przypis edytorski]
obern Tribunal — des göttlichen Gerichts. [przypis edytorski]
Oberon — król elfów, bohater Snu nocy letniej Williama Shakespeare'a. [przypis edytorski]
Oberon, król wróżek — Tezeusza i Oberona często grała ta sama osoba. [przypis edytorski]
ober (przestarz., z niem.) — starszy kelner nadzorujący pracę innych kelnerów; pot. używane w wołaczu w stosunku do każdego kelnera. [przypis edytorski]
ober (przestarz., z niem.) — starszy kelner nadzorujący pracę innych kelnerów; pot. używane w wołaczu w stosunku do każdego kelnera. [przypis edytorski]
Oberscharführer — stopień paramilitarny w SS. [przypis edytorski]
ober-stewardt (daw.) — główny steward na statku pasażerskim, kierujący personelem obsługującym pasażerów i oficerów. [przypis edytorski]
oberszter (hist. wojsk., z niem. oberster) — dowódca regimentu, oddziału wojskowego liczącego w czasach Władysława IV ok. 400–600 żołnierzy; pułkownik. [przypis edytorski]
oberszterlejtnant — podpułkownik. [przypis edytorski]
oberszt (z niem. Oberst) — pułkownik. [przypis edytorski]
obertas (pot.) — oberek, żwawy taniec ludowy. [przypis edytorski]
obertelek — drewniany kołeczek spełniający funkcję guzika. [przypis edytorski]
obertelek (gw.) — guzik. [przypis edytorski]
obertel (gw.) — zasuwka. [przypis edytorski]
oberwisko — osuwisko, klif. [przypis edytorski]
oberżysta — właściciel oberży, zajazdu; karczmarz. [przypis edytorski]
obeście (starop.) — utrzymanie, zysk. [przypis edytorski]
obesłany — tu: ogłoszony. [przypis edytorski]
obeszło — tu: otoczyło. [przypis edytorski]
obeźreć (gw.) — obejrzeć. [przypis edytorski]
obezsilnić — odebrać siły. [przypis edytorski]
obezwać — dziś: nazwać. [przypis edytorski]
obezwać się — dziś popr.: odezwać się. [przypis edytorski]
obezwładniały — dziś popr.: stały się bezwładne. [przypis edytorski]
obezwłasnowolnić — dziś: ubezwłasnowolnić. [przypis edytorski]
obgryzione kości z ćwiartki kury itd. — rzecz dzieje się w święto Jom Kipur, wymagające postu. [przypis edytorski]
obiadować (daw.) — jeść obiad. [przypis edytorski]
obiad (starop.) — uczta (szczególnie: weselna). [przypis edytorski]
obiata (daw.) — ofiara, dar dla bóstwa. [przypis edytorski]
obiata (daw.) — ofiara dla bogów; tu: symbol, omen. [przypis edytorski]
obiata (daw.) — ofiara. [przypis edytorski]
obiata (daw.) — ofiara składana bóstwom. [przypis edytorski]
obiata (daw.) — ofiara składana bogom, siłom nadprzyrodzonym. [przypis edytorski]
obiata (daw.) — ofiara z płodów rolnych bądź zwierząt. [przypis edytorski]
obiata (daw., z łac.) — ofiara. [przypis edytorski]
obiata — ofiara składana bóstwom, duchom przodków itp. [przypis edytorski]
obiata — ofiara składana bóstwom. [przypis edytorski]
obiata — ofiara składana bogom, duchom opiekuńczym itp. [przypis edytorski]
obiata — ofiara składana bogom, duchom zmarłych i siłom nadprzyrodzonym przez daw. plemiona Słowian zach. [przypis edytorski]
obiata — ofiara składana bogom. [przypis edytorski]
obiata — ofiara składana bogom, siłom nadprzyrodzonym i duchom zmarłych. [przypis edytorski]
obiata — ofiara składana bogom u daw. Słowian. [przypis edytorski]
obiata — ofiara składana bogom z płodów rolnych lub zwierząt. [przypis edytorski]
obiata — pogańska ofiara ze zwierząt lub płodów rolnych. [przypis edytorski]
obiatować (daw.) — ofiarować. [przypis edytorski]
obibruk — włóczęga miejski. [przypis edytorski]
Obicie liberty — z luksusowego londyńskiego domu towarowego „Liberty”, sprzedającego ozdoby, tkaniny i przedmioty sztuki, założonego w 1875. [przypis edytorski]
Obidius — właśc. Ovidius, pol. Owidiusz (43 p.n.e. – 17 lub 18 n.e.), poeta rzymski. [przypis edytorski]
obiecadło (daw.) — alfabet, abecadło. [przypis edytorski]
obiecadło — dziś: abecadło. [przypis edytorski]
obiec (daw.) — otoczyć. [przypis edytorski]
obieciadło (starop.) — abecadło. [przypis edytorski]
obie ciała (starop. forma) — oba ciała. [przypis edytorski]
obiecnij — obiecaj. [przypis edytorski]
obiec — oblec; okrążyć z wojskiem w jakimś miejscu. [przypis edytorski]
obiecować (daw.) — dziś popr.: obiecywać; zaobiecować: obiecać. [przypis edytorski]
obiecować — dziś popr.: obiecywać. [przypis edytorski]
obiecować (starop. forma) — obiecywać. [przypis edytorski]
obiecował (gw.) — obiecywał. [przypis edytorski]
obiecował (starop.) — dziś popr. forma: obiecywał. [przypis edytorski]
obiecował (starop. forma) — obiecywał. [przypis edytorski]
obie drzewa (starop. forma) — daw. liczba podwójna, dziś popr.: oba drzewce; obie kopie. [przypis edytorski]
obiedwie (daw.) — dziś popr. forma: obydwie (panienki). [przypis edytorski]
obiedwie (daw.) — dziś popr. forma: obydwie. [przypis edytorski]
obiedwie (daw.) — dziś popr.: obydwie. [przypis edytorski]
obiedwie — dziś: obydwie. [przypis edytorski]
obiedwie — dziś popr. forma: obydwie. [przypis edytorski]
obiedwie — dziś popr.: obydwie. [przypis edytorski]
Obiedwie — dziś popr.: obydwie. [przypis edytorski]
obiedwiema — dziś popr.: obydwiema, obydwoma. [przypis edytorski]
obiedwie osobie (starop.) — forma daw. liczby podwójnej; dziś M.lm: obydwie osoby. [przypis edytorski]
obiedwie (starop. forma) — obydwie. [przypis edytorski]