Footnotes
By first letter: all | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
By type: all | author's footnotes | Wolne Lektury editorial footnotes | source editorial footnotes | translator's footnotes
By qualifier: all | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | dawne | francuski | gwara, gwarowe | hiszpański | łacina, łacińskie | medyczne | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | potocznie | przestarzałe | regionalne | rosyjski | środowiskowy | staropolskie | włoski
By language: all | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
1381 footnotes found
uwalniany — tu: zwalniany (z posady, tj. z pracy). [przypis edytorski]
uważać coś (daw.) — dziś: zwracać na coś uwagę, zauważać coś. [przypis edytorski]
uważać coś jako — dziś popr.: uważać coś za. [przypis edytorski]
uważać czegoś — tu: pilnować. [przypis edytorski]
uważać (daw.) — tu: zwracać uwagę. [przypis edytorski]
uważać (daw.) — zauważać, dostrzegać. [przypis edytorski]
uważać jako (daw.) — postrzegać jako. [przypis edytorski]
uważać jako — dziś: uważać za. [przypis edytorski]
uważać (…) jako — dziś: uważać za. [przypis edytorski]
uważać kogoś (daw.) — dziś: zwracać na kogoś uwagę, zauważać kogoś. [przypis edytorski]
uważać kogoś — postrzegać, oceniać kogoś. [przypis edytorski]
uważać się jako — dziś popr.: uważać się za. [przypis edytorski]
uważać (tu daw.) — zauważać, widzieć, zwracać uwagę. [przypis edytorski]
uważać — tu: rozważać. [przypis edytorski]
uważać — tu: szanować, uważać za istotne. [przypis edytorski]
uważać — tu: widzieć, zauważać. [przypis edytorski]
uważać — tu: zauważać. [przypis edytorski]
uważać — tu: zauważać, spostrzegać. [przypis edytorski]
uważać — tu: zauważać, widzieć, zwracać uwagę. [przypis edytorski]
uważać — tu: zauważyć. [przypis edytorski]
uważać — tu: zauważyć, spostrzec. [przypis edytorski]
uważać — tu: zwracać uwagę na coś. [przypis edytorski]
uważając świat (…) z emanacją Boga — prawdopodobnie: uważając świat za emanację Boga. [przypis edytorski]
uważając — tu: zwracając uwagę, pamiętając. [przypis edytorski]
uważają dąb bezszypułkowy i szypułkowy za oddzielne gatunki — tak klasyfikuje się je w systematyce współczesnej. [przypis edytorski]
uważają każdy legat jako zrabowany — dziś popr.: uważają każdy legat za zrabowany. [przypis edytorski]
uważaj twym sługą — dziś popr.: uważaj za twego sługę. [przypis edytorski]
uważajże (daw.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że; znaczenie: uważaj przecież, zwróć uwagę wreszcie. [przypis edytorski]
uważaj — zwróć uwagę na kogo (co). [przypis edytorski]
uważałem — tu dziś: zauważyłem. [przypis edytorski]
uważałem — tu: zauważyłem. [przypis edytorski]
uważał się — tu: był uważany. [przypis edytorski]
uważał (…) tę scenę jako (…) atak — dziś: uważał tę scenę za atak. [przypis edytorski]
uważam (…) sądy Twe sprawiedliwe (daw.) — uważam (…) za sprawiedliwe. [przypis edytorski]
uważcie — dziś tylko: zauważcie a. zwróćcie uwagę. [przypis edytorski]
uważcie — dziś: zauważcie; zwróćcie uwagę. [przypis edytorski]
uważcie — tu: patrzcie, zauważcie. [przypis edytorski]
uważ — daw. forma trybu rozkazującego; dziś: zwróć uwagę, zauważ. [przypis edytorski]
uważ — dziś: rozważ. [przypis edytorski]
uważyć — dziś: zauważyć; zwrócić uwagę. [przypis edytorski]
uważyć — rozważyć. [przypis edytorski]
uwazować (gw.) — uważać. [przypis edytorski]
uwdzięk — wdzięk. [przypis edytorski]
uwertura (muz., fr. ouverture: otwarcie) — instrumentalny utwór rozpoczynający operę lub koncert. [przypis edytorski]
uwertura (muz.) — utwór orkiestrowy będący wstępem do opery, kantaty, oratorium itp. [przypis edytorski]
uwertura — wstęp (dosł.: wstępna część utworu muzycznego). [przypis edytorski]
uwertura — wstępna część utworu muzycznego. [przypis edytorski]
u White'a — w najstarszym i jednym z najbardziej ekskluzywnych londyńskich klubów dla dżentelmenów, położonym przy St James's Street. [przypis edytorski]
uwiązgł — dziś popr.: uwiązł. [przypis edytorski]
uwiązgł — dziś: uwiązł. [przypis edytorski]
uwiadomić — dziś: powiadomić. [przypis edytorski]
uwiadomić — zawiadomić, powiadomić. [przypis edytorski]
uwiadomienie — dziś: zawiadomienie, powiadomienie. [przypis edytorski]
uwidomiony — dziś: uwidoczniony. [przypis edytorski]
uwidzieć (daw.) — zobaczyć. [przypis edytorski]
uwidzieć — dziś: zobaczyć. [przypis edytorski]
uwidzieć (gw.) — zobaczyć, dostrzec. [przypis edytorski]
uwidzieć (gw.) — zobaczyć. [przypis edytorski]
uwidzieć — zobaczyć. [przypis edytorski]
uwięźnięta kiszka — przepuklina. [przypis edytorski]
uwięzgłem — dziś popr.: uwiązłem. [przypis edytorski]
uwięzgnęliśmy — dziś popr. forma: uwięźliśmy. [przypis edytorski]
uwięzgnie — dziś popr.: uwięźnie. [przypis edytorski]
uwięzion (daw.) — uwięziony. [przypis edytorski]
uwięziono — prawdopodobnie raczej: uwieziono; odpowiadał głową, spod czyjej trupa uwieziono warty — za nieupilnowanie wisielca wartownik ponosił karę śmierci. [przypis edytorski]
uwięznął — dziś popr. forma: uwiązł. [przypis edytorski]
uwiedziony od drugich — dziś: uwiedziony przez drugich. [przypis edytorski]
Uwielbiajmy w Fryderyku Wilhelmie duszę i sprawiedliwość — w wydaniu z 1816 r. autor dodał przypis: Tak fałszywe o nim mniemanie potrafił w sejmujących wmówić Lukiezyni. [przypis edytorski]
uwieńczon (daw.) — skrócona forma przymiotnika r.m.; dziś: uwieńczony. [przypis edytorski]
uwieńczon — dziś popr.: uwieńczony. [przypis edytorski]
uwierzą li — konstrukcja z partykułą wzmacniającą i pytajną li; znaczenie: czy uwierzą. [przypis edytorski]
uwieść — tu: zwieść, oszukać, wywieść w pole. [przypis edytorski]
uwiezły — dziś popr.: uwiozły. [przypis edytorski]
uwikłać — tu: usidlić. [przypis edytorski]
uwinięty — dziś: owinięty. [przypis edytorski]
uwiniony (daw.) — dziś popr. forma: owinięty. [przypis edytorski]
uwiódł — tu: powiódł, poprowadził. [przypis edytorski]
uwiódszy (starop. forma) — uwiódłszy. [przypis edytorski]
uwisać — dziś: zwisać, zawisnąć. [przypis edytorski]
uwłaczać — przynosić ujmę, obrażać. [przypis edytorski]
uwłoczy — dziś popr.: uwłaczy, tj: obrazi. [przypis edytorski]
uwodny — dziś: uwodzicielski. [przypis edytorski]
uwodzić się — tu: zwodzić samego siebie, oszukiwać się. [przypis edytorski]
uwodzić (starop.) — tu: wieść, prowadzić. [przypis edytorski]
uwodzić — tu: zwodzić, oszukiwać. [przypis edytorski]
uwolń — dziś popr.: uwolnij. [przypis edytorski]
uwolnił — dziś raczej: zwolnił. [przypis edytorski]
uwolnił nas spod przewagi macedońskiej — po wojnach macedońskich toczonych z przerwami w latach 215–168 p.n.e. Rzym podbił i rozczłonkował Macedonię, która wcześniej, po bitwie pod Cheroneją w 338 p.n.e., podporządkowała sobie większość greckich polis. [przypis edytorski]
Uwolnion oskarżony! Równa ilość głosów — w przypadku równej ilości głosów skazujących i uniewinniających areopag wydawał wyrok uwalniający od kary; uważano, że Atena jako opiekunka tego sądu oddaje głos na korzyć oskarżanego (tzw. kamyk Ateny). [przypis edytorski]
uwonnić — nadać piękny zapach; tu: zagłuszyć zły zapach krwi. [przypis edytorski]
uwroć — roślina z rodziny gruboszowatych. [przypis edytorski]
u wszystkiego świata (starop.) — przed całym światem; wobec całego świata. [przypis edytorski]
u wysokości — dziś raczej: na wysokości. [przypis edytorski]
uwzględnienie — tu: wzgląd. [przypis edytorski]
uxor (łac.) — żona; tu B.lp. uxorem: żonę. [przypis edytorski]
užbovyti (lenk.) — linksminti. [przypis edytorski]
uździenica — uzda. [przypis edytorski]
užganėdinęs — patenkinęs. [przypis edytorski]
užganėdinimas — pasitenkinimas. [przypis edytorski]
užganėdintas — patenkintas. [przypis edytorski]