Spis treści
Pójdźmy wszyscy do stajenki…
Dziecko, BógWitaj, Dziecineczko w żłobie,
10Wyznajemy Boga w Tobie,
Coś się narodził tej nocy,
Byś nas wywarł z czarta mocy.
Witaj, Jezu, nam zjawiony,
Witaj, dwakroć narodzony,
15Raz z Ojca przed wieków wiekiem,
A teraz z Matki człowiekiem.
Któż to słyszał takie dziwy?
Tyś człowiek i Bóg prawdziwy,
Ty łączysz w Boskiej osobie
20Dwie natury różne sobie.
[3]
Tyś świat stworzył, a świat Ciebie
Nie poznał, mając wśród siebie;
Idziesz dla jego zbawienia,
On ci odmawia schronienia.
O, szczęśliwi pastuszkowie,
30Któż radość waszą wypowie?
Czego Ojcowie żądali,
Wyście pierwsi oglądali.
Obietnica w raju dana
Dziś została wykonana;
35Boże, jakżeś miłosierny,
W darach hojny, w słowach wierny!
O Jezu, nasze kochanie,
Czemu nad niebios mieszkanie
Przekładasz[5] nędzę, ubóstwo,
I wyniszczasz Swoje Bóstwo.
45
Miłość, PokoraMiłości to Twojej dzieło,
Z miłości początek wzięło;
Byś nas zrównał z Aniołami,
Poniżasz się między nami.
Spraw to, Jezu, Boskie Dziecię,
50Niech Cię kochamy nad życie;
Niech miłością odwdzięczamy
Miłość, której doznawamy.
Święta Panno, Twa przyczyna[6]
Niech nam wyjedna u Syna,
55By to Jego narodzenie
Zapewniło nam zbawienie.
Przypisy
[2]
patriarchów — ze względu na rytm czytamy czterosylabowo („patryjarchów”); patriarcha — w Biblii: jeden z legendarnych przodków Izraela, np. Abraham, Izaak, Jakub. [przypis edytorski]
[3]
Któż to słyszał takie dziwy?/ Tyś człowiek i Bóg prawdziwy,/ Ty łączysz w Boskiej osobie/ Dwie natury różne sobie — strofa popularyzuje katolicki dogmat o podwójnej, zarazem boskiej i ludzkiej, naturze Chrystusa. [przypis edytorski]
[5]
przekładać (daw.) — częściej: przedkładać, czyli woleć, wybierać zamiast czegoś innego. [przypis edytorski]
Proszę czekać...
