Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 465 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 159264 przypisów.
rozpłynion — ten, który się rozpłynął. [przypis edytorski]
rozpląta — dziś popr.: rozplącze. [przypis edytorski]
rozpocząłem poemat z dziejów Polski — ukazał się w r. 1834 pt. Agaj-Han. [przypis redakcyjny]
rozpoczął „rozprawę nad nim” w swej młodości, ale zamiaru nie wykonał — w liście do tłumacza Ekonomiku, Bronikowskiego; zobacz u tegoż wstęp, str. IV. [przypis tłumacza]
Rozpoczął swój zawód od powieści poetycznych — inne źródła podają, że pierwszym poematem był Frühlingsanfang 1848 (1848); potem Der Jungbrunnen: Neue Märchen von einem fahrenden Schüler (1850) oraz Francesca von Rimini: Tragödie in fünf Akten (1850). [przypis edytorski]
rozpoczęła się wojna — w lecie 1792. [przypis edytorski]
rozpojedynczenie (neol.) — rozszczepienie jedności. [przypis edytorski]
rozpomni (starop.) — [forma trybu rozk.:] wspomnij. [przypis redakcyjny]
rozporać (daw.) — rozpruć. [przypis edytorski]
rozporek — tu ogólnie: rozcięcie zrobione w ubraniu. [przypis edytorski]
rozporze (daw.) — rozedrze, rozpruje. [przypis edytorski]
rozporzyć (daw.) — zniszczyć. [przypis edytorski]
rozposażyć (daw.) — wyposażyć. [przypis edytorski]
rozposażyć — porozdzielać, porozdawać. [przypis redakcyjny]
Rozpostarł — rozłożył. [przypis edytorski]
rozpostarszy (daw. forma) — dziś popr.: rozpostarłszy. [przypis edytorski]
rozpostartymi ramiony — daw. N.lm; dziś: rozpostartymi ramionami. [przypis edytorski]
rozpowiadać (daw.) — opowiadać szczegółowo. [przypis edytorski]
rozpowiadać — tu: opowiadać. [przypis edytorski]
rozpowić (daw.) — rozwinąć z powicia; powicie: to, w co owinięto niemowlę. [przypis edytorski]
rozpowicie — dziś popr.: rozwinięcie. [przypis edytorski]
Rozpoznaj-że — dziś popr.: rozpoznajże. [przypis edytorski]
rozpoznawać — tu: rozeznawać. [przypis edytorski]
rozpoznawać — tu: rozpatrywać, zastanawiać się nad czymś. [przypis edytorski]
rozpoznawszy swoje nieszczęśliwe położenie, odnowiła się zgryzota i żal — dziś popr.: rozpoznawszy swoje nieszczęśliwe położenie, odczuła na nowo zgryzotę i żal (wymagana tożsamość podmiotu imiesłowu i czasownika w formie osobowej). [przypis edytorski]
Rozprasza niezbożne król mądry i sklepy nad nimi buduje — por. Prz 20, 26; w łac. Wulgacie, z której przytacza Skarga, fragment ten brzmi: incurvat super eos fornicem, zagina nam nimi łuk (jarzma?); w oryginale cytatu mowa o kole, zapewne młockarskim, przetaczanym po ziarnach na klepisku. [przypis edytorski]
rozprawa Ireny Sławińskiej o stylu „Hymnów” Kasprowicza — I. Sławińska, Uwagi o stylu „Hymnów” Kasprowicza, „Alma Mater Vilnensis”, Wilno 1935, z. 12. [przypis autorski]
rozprawa Jansenisty — Odnosi się to zapewne do Prowincjałek. [przypis tłumacza]
rozprawa Leopolda Wurtha na temat igraszek wyrazów u Szekspira — Leopold Wurth, Das Wortspiel bei Shakespere, Wiedeń i Lipsk 1895. Wurth uważa igraszki wyrazów za pierwszorzędną ozdobę dialogu, a mniej lub więcej zręczne ich oddawanie za ważny probierz wartości przekładów. [przypis tłumacza]
rozprawami kongresowymi — tak jest w wydaniu z r. 1870. W pierwodruku wydrukowano tylko: Cały świat był zajęty rozprawami. Stało się to zapewne wskutek wymagań cenzury poznańskiej. [przypis redakcyjny]
rozprawami Towarzystwa Rolniczego Lwowskiego — mowa o publikacjach w piśmie „Rozprawy c.k. Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego”, wydawanym przez powstałe w 1845 stowarzyszenie, wspierające rozwój rolnictwa i przemysłu na terenie Galicji Wschodniej, którego Aleksander Fredro był członkiem i jednym z założycieli. [przypis edytorski]
Rozprawa o nierówności — jest jeszcze dalej posuniętą diatrybą przeciw wszelkiej w ogóle cywilizacji. Dzisiejsza krytyka skłonna jest uważać niekiedy tę rozprawę za stek niedorzeczności, ale w owym czasie, jako wyraz reakcji przeciw wynaturzeniu społecznemu i towarzyskiemu panującej klasy, zrobiła ona potężne wrażenie i zyskała pełny oddźwięk. Podkopując w niej uświęcony dogmat „własności”, R. pozyskał dla swej nauki masy wydziedziczonych i stał się prekursorem socjalizmu. [przypis tłumacza]
Rozprawa serca y ciała Wilonowego w kształcie ballady — tego rodzaju „rozprawy” między ciałem a duszą istniały już i przedtem w literaturze średniowiecza. [przypis tłumacza]
rozprawa (starop.) — rozmowa. [przypis redakcyjny]
Rozprawa ta wydrukowana została dopiero w r. 1912 w „Przeglądzie Filozoficznym”, lecz (…) powstała dużo wcześniej, gdzieś w latach 1906–1907 (…) cały szereg z ducha Sorela wynikających wywodów o prawie, jakie w zupełnie podobnej postaci znajdujemy w „Powstawaniu prawa” (1907 r.) — S. Brzozowski, Filozofia Fryderyka Nietzschego, „Przegląd Filozoficzny” 1912, s. 470, 495–496. [przypis autorski]
Rozprawa (…) z r. 1860 — Omawiał ją prof. Pigoń w artykule S. Goszczyński w sporze z Kołem (Przegląd Współczesny, 1928). [przypis autorski]
rozprawić (starop.) — rozrządzić. [przypis redakcyjny]
rozprawować — dziś popr.: rozprawiać. [przypis edytorski]
rozprawuje (starop.) — rozrządza. [przypis redakcyjny]
rozprawy Machiawela — słynna książka Il principe [Książę; Red. WL]. [przypis tłumacza]
[rozprawy o Nietzschem] [w]ydana jako VI tom serii „Literatura i sztuka” — „Przewodnik Bibliograficzny” notuje ją w numerze lipcowym z r. 1907, s. 146. [przypis autorski]
rozprawy, toczącej się głównie między Kazimierzem (…) a Maksymilianem, „politykiem skazanym na izolację” — S. Brzozowski, Fryderyk Nietzsche, Stanisławów 1907, s. 11. [przypis autorski]
rozprawy, toczącej się głównie między Kazimierzem, „Polakiem, który wszystkie ścieżki dialektyki zmierzył” — S. Brzozowski, Fryderyk Nietzsche, Stanisławów 1907, s. 7. [przypis autorski]
rozprażyć — rozgrzać. [przypis edytorski]
rozpróć — dziś popr. pisownia: rozpruć. [przypis edytorski]
rozprószca (neol.) — ten, który rozprasza. [przypis redakcyjny]
rozprószony — dziś: rozproszony. [przypis edytorski]
rozprószony — dziś: rozproszony. [przypis edytorski]
rozprószyć — dziś: rozproszyć. [przypis edytorski]
rozprószyć (starop.) — dziś: rozproszyć; rozprzestrzenić. [przypis edytorski]
rozprótego (starop. forma ort.) — dziś popr.: rozprutego. [przypis edytorski]
rozproszenie pomyłki — popr.: sprostowanie pomyłki. [przypis edytorski]
Rozproszeni — Rozwinięcie tego we fragm. 618. [przypis tłumacza]
rozpukł — rozpękł; pękł; por. wyrażenie: śmiać się do rozpuku. [przypis edytorski]
rozpuknąć a. rozpuknąć się (daw.) — pęknąć, rozpaść się. [przypis edytorski]
rozpuknąć się (daw.) — pęknąć; por. wyrażenie: śmiać się do rozpuku. [przypis edytorski]
rozpuknąć się — pęknąć. [przypis edytorski]
rozpuknąć się — rozpęknąć się. [przypis edytorski]
rozpuknąć się (starop.; tu 3 os., lp, r.ż.: rozpukła) — rozpękła się. [przypis redakcyjny]
rozpuścić jak dziadowski bicz — rozpieścić, zepsuć. [przypis edytorski]
rozpychać — czynić nadętym, pysznym. [przypis redakcyjny]
rozradzać (daw.) — [tu:] odradzać. [przypis redakcyjny]
rozradzać (starop.) — odradzać coś, odwodzić od czegoś. [przypis edytorski]
rozradzić co (starop.) — odradzić [co], od czego odwieść. [przypis redakcyjny]
rozradzić (starop. forma) — odradzić. [przypis edytorski]
rozrażać — rozpalać, jątrzyć, drażnić. [przypis edytorski]
rozrodzonem — daw. forma N. i Msc. przymiotników i imiesłowów przym. r.n.; dziś tożsama z r.m.: rozrodzonym. [przypis edytorski]
rozroślejsze — opaślejsze. [przypis redakcyjny]
rozrosły potężnymi odnogi — dziś: rozrosły potężnymi odnogami a. rozrośnięty w potężne odnogi. [przypis edytorski]
rozruchać (daw., gw.) — rozruszać, poruszyć. [przypis edytorski]
rozruchać (daw.) — rozruszać; tu: wzburzyć. [przypis edytorski]
rozruchać się — dziś popr.: rozruszać się; por. ruch. [przypis edytorski]
rozruchane (daw., gw.) — rozruszane; ruszające się. [przypis edytorski]
rozruchany (daw.) — rozruszany, pobudzony. [przypis edytorski]
rozruchany (gw.) — ruszający się. [przypis edytorski]
rozruch — spór, zamieszanie, walka (por. rozruchy). [przypis edytorski]
rozruszenie (daw.) — zburzenie, zniszczenie. [przypis edytorski]
rozrywać (daw.) — [tu:] rozbierać, rozważać. [przypis redakcyjny]
Rozrywka jest dla ludzi światowych rzeczą tak potrzebną (…) — Przekreślone ręką Pascala zapewne dlatego, iż zużytkowane gdzie indziej. [przypis tłumacza]
rozrzedniała — dziś: zrzedła a. rozrzedziła się. [przypis edytorski]
rozrzewniony — zasmucony. [przypis edytorski]
rozrzucony — tu: zburzony. [przypis edytorski]
Rozrzutność jest mi tak wrodzona (…) stokrotnie zwracam ubogim — Aretino P. Lettere I, 15. [przypis tłumacza]
rozścielać — tu: rozpościerać. [przypis edytorski]
rozśmiać — dziś popr.: roześmiać. [przypis edytorski]
rozśmiać się — dziś popr.: roześmiać się. [przypis edytorski]
rozśmiać się — dziś: roześmiać się. [przypis edytorski]
rozśmiać się — dziś: roześmiać się, śmiać się. [przypis edytorski]
rozśmiała się — dziś popr.: roześmiała się. [przypis edytorski]
rozśmiał się — dziś popr. forma 3.os. lp. cz. przesz.: roześmiał się. [przypis edytorski]
rozśmiał się — dziś popr.: roześmiał sie. [przypis edytorski]
rozśmiał się szyderczo — w oryg. niem. grinste: wyszczerzył zęby w uśmiechu. [przypis edytorski]
rozśmiany — dziś popr.: roześmiany. [przypis edytorski]
rozśmielić — ośmielić. [przypis edytorski]
rozświt — dziś: świt, brzask. [przypis edytorski]
rozsądek (daw.) — tu: decyzja, orzeczenie, rozstrzygnięcie. [przypis edytorski]
rozsądek (daw.) — tu: wyrok, orzeczenie. [przypis edytorski]
rozsądek jest wprawdzie zdatny do pouczenia i zaopatrzenia w prawidła, lecz że rozwaga jest tym szczególnym talentem, który nie żąda być pouczanym, lecz uprawianym tylko — brak rozwagi jest właściwie tym, co nazywają głupotą [Dummheit], a takiej ułomności naprawić niepodobna. Głowa tępa czy ograniczona, której brak jedynie należytego stopnia rozsądku i własnych tegoż pojęć, da się doskonale zaopatrzyć w naukę, aż do uczoności nawet. Ale ponieważ zazwyczaj nie dostaje takim ludziom i tamtej (secunda Petri [secunda Petri jest to nazwa wzięta z opowiedzianego w Ewangeliach zapomnienia się ucznia Chrystusowego, Piotra, który wobec sług Kaifasza zaparł się mistrza po trzykroć i dopiero gdy kur zapiał, przypomniał sobie przepowiednię Jezusa i gorzko zapłakał (Mt 26: 69–75. W tej „sekundzie” dopiero przyszła mu rozwaga, stłumiona poprzednio przez obawę, a rozbudzona potem przypomnieniem sobie przepowiedni mistrza; przyp. tłum.]), nieraz się więc zdarza napotykać bardzo uczonych mężów, którzy w stosowaniu swej umiejętności często wykazują ową niedającą się wykorzenić wadę. [przypis autorski]
rozsądek (starop.) — [tu:] rozstrzygnięcie; [por. rozsądzić]. [przypis redakcyjny]
rozsądek — trzeba pamiętać, że w terminologii Trentowskiego rozsądek jest wyższą potęgą duchową niż rozum, wbrew powszechnie przyjętemu u nas znaczeniu obu tych wyrazów. [przypis tłumacza]
