Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)

Wesprzyj!

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia

Według języka: wszystkie | polski


Znaleziono 13815 przypisów.

flama (daw.) — kochanka. [przypis edytorski]

flamski (daw.) — dziś: flamandzi, pochodzący z Flandrii, krainy hist. w ob. płn. Francji, Belgii i Holandii. [przypis edytorski]

flamski (daw.) — flamandzki, tj. holenderski. [przypis edytorski]

flis (daw.) — spław, flisactwo. [przypis edytorski]

fliz (daw.) — ozdobna płyta kamienna służąca do wykładania powierzchni ścian, podłóg itp. [przypis edytorski]

flobert a. flower (daw.) — karabinek małokalibrowy (w oryg. niem. Jagdflinte: strzelba myśliwska). [przypis edytorski]

fluksja (daw.) — obrzęk twarzy powstały wskutek procesów zapalnych zębów. [przypis edytorski]

fluksja (daw.) — opuchlizna twarzy spowodowana przez zapalenie zębów a. okostnej. [przypis edytorski]

fluksja (daw.; z łac. fluxio: upływ) — zapalenie dziąseł lub okostnej, często połączone ze zbieraniem się ropy; tu zniekształcona forma: flukcja. [przypis edytorski]

folga (daw.) — folia, bardzo cienka blacha z metali nieżelaznych. [przypis edytorski]

folga (daw.) — luz, puste miejsce a. podkładka blaszana mocująca kamienie szlachetne w wyrobach jubilerskich. [przypis edytorski]

folga (daw.) — tu: łagodne traktowanie. [przypis edytorski]

folga (daw.) — ulga, odpoczynek; pobłażanie; czynić sobie folgę: folgować sobie, pozwalać sobie na coś. [przypis edytorski]

folga (daw.) — ulga, odpoczynek; pobłażanie; dać sobie folgę: folgować sobie, pozwalać sobie na coś. [przypis edytorski]

folga (daw.) — ulga, odpoczynek; pobłażanie; dawać sobie folgę: folgować sobie, pozwalać sobie na coś. [przypis edytorski]

folga (daw.) — wytchnienie. [przypis edytorski]

folgować (daw.) — nie ograniczać się, pozwalać sobie na coś. [przypis edytorski]

folgować (daw.) — pozwalać sobie na coś. [przypis edytorski]

folgować (daw.) — pozwalać (sobie). [przypis edytorski]

folgować (daw.) — traktować łagodniej. [przypis edytorski]

folgować (daw.) — traktować łagodniej. [przypis edytorski]

foliał (daw.) — księga dużego formatu. [przypis edytorski]

foliant a. foliant (daw.) — księga dużego formatu. [przypis edytorski]

fontaź (daw., z fr.) — chustka na szyję, wiązana w kokardę. [przypis edytorski]

forbotka (daw.) — koronka. [przypis edytorski]

forboty (daw.) — koronki, koronkowe kołnierzyki. [przypis edytorski]

forboty (daw.) — koronki. [przypis edytorski]

forga (daw.) — pióropusz, jaki przypinano w XVI–XVIII w. do szyszaków rycerskich, łbów końskich, tu: stanowiący ozdobę turbana. [przypis edytorski]

fornal (daw.) — daw. najemny robotnik rolny obsługujący konie w folwarku. [przypis edytorski]

fornal (daw.) — najemny robotnik. [przypis edytorski]

forpoczta (daw.) — oddział wojska wysłany w celach wywiadowczych przed nadciągającymi głównymi siłami. [przypis edytorski]

Forra! Forra! (daw.) — precz! [przypis edytorski]

forsa (daw.) — siła, przewaga; przemoc. [przypis edytorski]

forsa (daw.) — tu: siła, przewaga. [przypis edytorski]

forsa (daw., z łac.) — siła, moc. [przypis edytorski]

forsa (daw., z łac.) — siła, moc. [przypis edytorski]

forszpan (daw.) — stangret powożący z konia, woźnica. [przypis edytorski]

fortelem (daw.) — podstępem; przy użyciu podstępu; podstępnie. [przypis edytorski]

fortelnie (daw.) — przebiegle, podstępnie. [przypis edytorski]

fortelny (daw.) — przebiegły, podstępny. [przypis edytorski]

fortunnie (daw.) — pomyślnie, szczęśliwie. [przypis edytorski]

fortunny (daw.) — pomyślny, szczęśliwy; por. fortuna: pomyślny los, szczęście. [przypis edytorski]

foryś (daw.) — pomocnik furmana, zwykle jadący na jednym z przednich koni w dużym zaprzęgu. [przypis edytorski]

foryś (daw.) — pomocnik stangreta. [przypis edytorski]

foryś (daw., z niem. Vorreiter: jadący na przedzie) — ordynans; konny żołnierz służący oficerowi. [przypis edytorski]

forysic a. foryś (daw., z niem. Vorreiter: jadący na przedzie) — ordynans; konny żołnierz służący oficerowi. [przypis edytorski]

forytować (daw.) — darzyć kogoś lub coś szczególnymi względami, popierać, protegować. [przypis edytorski]

fox, foks (daw.) — tu: fokstrot. [przypis edytorski]

frajter (daw., z niem.) — starszy szeregowiec. [przypis edytorski]

frandzla (daw.) — frędzla, obszycie z frędzlami. [przypis edytorski]

frant (daw.) — człowiek z pozoru sympatyczny, ale przebiegły, chytry. [przypis edytorski]

frant (daw.) — człowiek z pozoru sympatyczny, ale przesadnie sprytny, podstępny (także: komediant, błazen). [przypis edytorski]

frant (daw.) — przebiegły człowiek. [przypis edytorski]

frant (daw.) — spryciarz, cwaniak. [przypis edytorski]

frant (daw.) — spryciarz, zwykle obdarzony też poczuciem humoru. [przypis edytorski]

frasobliwy (daw.) — zafrasowany, zatroskany. [przypis edytorski]

frasobliwy (daw.) — zmartwiony, skłonny do zmartwień. [przypis edytorski]

frasować się (daw.) — smucić się. [przypis edytorski]

frasunek (daw.) — kłopot, zmartwienie. [przypis edytorski]

frasunek (daw.) — zmartwienie. [przypis edytorski]

frasunek (daw.) — zmartwienie, smutek. [przypis edytorski]

fraszka (daw.) — błahostka, drobnostka, drobiazg. [przypis edytorski]

frater (daw.) — brat zakonny, zakonnik bez święceń kapłańskich. [przypis edytorski]

fraucymer (daw.) — damy dworu. [przypis edytorski]