Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 453 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 13758 przypisów.
folga (daw.) — folia, bardzo cienka blacha z metali nieżelaznych. [przypis edytorski]
folga (daw.) — luz, puste miejsce a. podkładka blaszana mocująca kamienie szlachetne w wyrobach jubilerskich. [przypis edytorski]
folga (daw.) — tu: łagodne traktowanie. [przypis edytorski]
folga (daw.) — ulga, odpoczynek; pobłażanie; czynić sobie folgę: folgować sobie, pozwalać sobie na coś. [przypis edytorski]
folga (daw.) — ulga, odpoczynek; pobłażanie; dać sobie folgę: folgować sobie, pozwalać sobie na coś. [przypis edytorski]
folga (daw.) — ulga, odpoczynek; pobłażanie; dawać sobie folgę: folgować sobie, pozwalać sobie na coś. [przypis edytorski]
folga (daw.) — ulga, odpoczynek; pobłażanie. [przypis edytorski]
folga (daw.) — ulga, odpoczynek. [przypis edytorski]
folga (daw.) — ulga. [przypis edytorski]
folga (daw.) — wytchnienie. [przypis edytorski]
folgować (daw.) — nie ograniczać się, pozwalać sobie na coś. [przypis edytorski]
folgować (daw.) — pozwalać sobie na coś. [przypis edytorski]
folgować (daw.) — pozwalać (sobie). [przypis edytorski]
folgować (daw.) — traktować łagodniej. [przypis edytorski]
folgować (daw.) — traktować łagodniej. [przypis edytorski]
folgować (daw.) — złagodzić swoje zachowanie względem kogoś, czegoś. [przypis edytorski]
foliał (daw.) — księga dużego formatu. [przypis edytorski]
foliał (daw.) — księga o dużym formacie. [przypis edytorski]
foliant a. foliant (daw.) — księga dużego formatu. [przypis edytorski]
foliant (daw.) — księga. [przypis edytorski]
fontaź (daw.) — tu: fantazyjna, ozdobna kokarda. [przypis edytorski]
fontaź (daw., z fr.) — chustka na szyję, wiązana w kokardę. [przypis edytorski]
forbot (daw.) — frędzel. [przypis edytorski]
forbotka (daw.) — koronka. [przypis edytorski]
forboty (daw.) — koronka. [przypis edytorski]
forboty (daw.) — koronki, koronkowe kołnierzyki. [przypis edytorski]
forboty (daw.) — koronki. [przypis edytorski]
foremny (daw.) — piękny. [przypis edytorski]
forga (daw.) — pióropusz, jaki przypinano w XVI–XVIII w. do szyszaków rycerskich, łbów końskich, tu: stanowiący ozdobę turbana. [przypis edytorski]
forga (daw.) — pióropusz. [przypis edytorski]
formalia (daw.) — dane. [przypis edytorski]
fornal (daw.) — daw. najemny robotnik rolny obsługujący konie w folwarku. [przypis edytorski]
fornal (daw.) — najemny robotnik. [przypis edytorski]
fornal (daw.) — pracownik zatrudniony jako woźnica w majątku ziemskim. [przypis edytorski]
forpoczta (daw.) — oddział wojska wysłany w celach wywiadowczych przed nadciągającymi głównymi siłami. [przypis edytorski]
Forra! Forra! (daw.) — precz! [przypis edytorski]
forsa (daw.) — siła, przewaga; przemoc. [przypis edytorski]
forsa (daw.) — tu: siła, przewaga. [przypis edytorski]
forsa (daw., z łac.) — siła, moc. [przypis edytorski]
forsa (daw., z łac.) — siła, moc. [przypis edytorski]
forszpan (daw.) — stangret powożący z konia, woźnica. [przypis edytorski]
fortel (daw.) — podstęp. [przypis edytorski]
fortelem (daw.) — podstępem; przy użyciu podstępu; podstępnie. [przypis edytorski]
fortelnie (daw.) — przebiegle, podstępnie. [przypis edytorski]
fortelny (daw.) — podstępny. [przypis edytorski]
fortelny (daw.) — przebiegły, podstępny. [przypis edytorski]
fortelny (daw.) — sprytny. [przypis edytorski]
fortunnie (daw.) — pomyślnie, szczęśliwie. [przypis edytorski]
fortunny (daw.) — pomyślny, szczęśliwy; por. fortuna: pomyślny los, szczęście. [przypis edytorski]
foryś (daw.) — pomocnik furmana, zwykle jadący na jednym z przednich koni w dużym zaprzęgu. [przypis edytorski]
foryś (daw.) — pomocnik stangreta. [przypis edytorski]
foryś (daw., z niem. Vorreiter: jadący na przedzie) — ordynans; konny żołnierz służący oficerowi. [przypis edytorski]
forysic a. foryś (daw., z niem. Vorreiter: jadący na przedzie) — ordynans; konny żołnierz służący oficerowi. [przypis edytorski]
forytarz (daw.) — poparcie, faworyzowanie. [przypis edytorski]
forytować (daw.) — darzyć kogoś lub coś szczególnymi względami, popierać, protegować. [przypis edytorski]
forytować (daw.) — popierać, faworyzować. [przypis edytorski]
forytować (daw.) — popierać; faworyzować. [przypis edytorski]
fox, foks (daw.) — fokstrot. [przypis edytorski]
fox, foks (daw.) — tu: fokstrot. [przypis edytorski]
frajter (daw., z niem.) — starszy szeregowiec. [przypis edytorski]
frandzla (daw.) — frędzla, obszycie z frędzlami. [przypis edytorski]
frant (daw.) — człowiek z pozoru sympatyczny, ale przebiegły, chytry. [przypis edytorski]
frant (daw.) — człowiek z pozoru sympatyczny, ale przesadnie sprytny, podstępny (także: komediant, błazen). [przypis edytorski]
frant (daw.) — przebiegły człowiek. [przypis edytorski]
frant (daw.) — spryciarz, cwaniak. [przypis edytorski]
frant (daw.) — spryciarz. [przypis edytorski]
frant (daw.) — spryciarz. [przypis edytorski]
frant (daw.) — spryciarz, zwykle obdarzony też poczuciem humoru. [przypis edytorski]
frant (daw.) — spryciarz, zwykle obdarzony też poczuciem humoru. [przypis edytorski]
frasobliwie (daw., gw.) — martwiąc się. [przypis edytorski]
frasobliwie (daw., gw.) — w zmartwieniu. [przypis edytorski]
frasobliwy (daw.) — smutny. [przypis edytorski]
frasobliwy (daw.) — zmartwiony, skłonny do zmartwień. [przypis edytorski]
frasować (daw.) — martwić. [przypis edytorski]
frasować się (daw.) — martwić się. [przypis edytorski]
frasować się (daw.) — smucić się, martwić się. [przypis edytorski]
frasować się (daw.) — smucić się. [przypis edytorski]
frasunek (daw.) — kłopot, zmartwienie. [przypis edytorski]
frasunek (daw.) — smutek. [przypis edytorski]
frasunek (daw.) — smutek, zmartwienie. [przypis edytorski]
frasunek (daw.) — zmartwienie. [przypis edytorski]
frasunek (daw.) — zmartwienie. [przypis edytorski]
frasunek (daw.) — zmartwienie, smutek. [przypis edytorski]
fraszka (daw.) — błahostka, drobnostka, drobiazg. [przypis edytorski]
fraszka (daw.) — błahostka, drobnostka, drobiazg. [przypis edytorski]
frater (daw.) — brat zakonny, zakonnik bez święceń kapłańskich. [przypis edytorski]
fraucymer (daw.) — damy dworu. [przypis edytorski]
fraucymer (daw.) — ogół kobiet należących do dworu (np. królowej, księżnej); tu: żart. [przypis edytorski]
frazes (daw.) — zdanie, zwrot; dziś: stwierdzenie bez głębszej treści, slogan. [przypis edytorski]
freblanka (daw.) — przedszkolanka. Nazwa pochodzi od systemu pedagogicznego, którego twórcą był Friedrich Fröbel (1782–1852). Podkreślał on specyficzne potrzeby dziecka i postulował edukację przedszkolną przez zabawę, śpiew i taniec, opracował też projekty zabawek edukacyjnych. [przypis edytorski]
freblówka (daw., z niem.) — przedszkole. [przypis edytorski]
freblowski (daw.) — przedszkolny. Nazwa pochodzi od systemu pedagogicznego, którego twórcą był Friedrich Fröbel (1782–1852). Podkreślał on specyficzne potrzeby dziecka i postulował edukację przedszkolną przez zabawę, śpiew i taniec, opracował też projekty zabawek edukacyjnych. [przypis edytorski]
freblowski ogródek (daw.) — przedszkole. Nazwa pochodzi od systemu pedagogicznego, którego twórcą był Friedrich Fröbel (1782–1852). Podkreślał on specyficzne potrzeby dziecka i postulował edukację przedszkolną przez zabawę, śpiew i taniec, opracował też projekty zabawek edukacyjnych. [przypis edytorski]
freibitter (daw., z niem. Freibeuter) — kaper, kapitan prywatnego okrętu, który działając na podstawie pisemnego upoważnienia władcy (lub miasta portowego) ściga, łupi i zatapia statki nieprzyjacielskie. Kaper działał na własny koszt i ryzyko, miał jednak prawo do posługiwania się barierą mocodawcy oraz do zachowania większości zysków. [przypis edytorski]
freibitter (daw., z niem.) — kaper, kapitan prywatnego okrętu, który na podstawie pisemnego upoważnienia władcy lub miasta zwalcza statki nieprzyjacielskie. [przypis edytorski]
frejlina (daw., z niem.) — dama dworu. [przypis edytorski]
frenetyczny (daw.) — entuzjastyczny, gwałtowny, burzliwy. [przypis edytorski]
fruczka (daw.) — daw. zabawka dziecięca: fryga, bąk na sznurku. [przypis edytorski]
frukta (daw., z łac.) — owoce. [przypis edytorski]
fruktyfikować (daw., z łac. fructificare: owocować) — tu: czerpać korzyści. [przypis edytorski]
