Chcemy, aby każde dziecko w Polsce miało wygodny i bezpłatny dostęp do lektur szkolnych - zróbmy to razem! Wspieraj Wolne Lektury stałą wpłatą
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy redakcji źródła
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | celtycki | chemiczny | dawne | francuski | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | łacina, łacińskie | literacki, literatura | matematyka | medyczne | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | potocznie | przestarzałe | regionalne | rodzaj nijaki | rosyjski | rzadki | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | włoski | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 366 przypisów.
wątpia (starop.) — trzewia, wnętrzności. [przypis edytorski]
wątpliwe zamysły (starop.) — wątpliwości. [przypis edytorski]
wątpliwy (starop.) — niepewny, niebezpieczny. [przypis redakcyjny]
wątpliwy (starop.) — niepewny, pełen wątpliwości. [przypis edytorski]
wątpliwy (starop.) — pełen zwątpienia, wątpliwości. [przypis edytorski]
wątpliwy (starop.) — tu: błędny. [przypis edytorski]
wątpliwy (starop.) — tu: pełen wątpliwości, pełen zwątpienia. [przypis edytorski]
wątpliwy (starop.) — tu: wątpiący, pełen wątpliwości; myśl wątpliwa: myśl pełna wahania. [przypis edytorski]
wątpliwy (starop.) — wątpiący, pełen wątpliwości. [przypis edytorski]
wątpliwy (starop.) — wątpiący, pełen zwątpienia, pełen wątpliwości. [przypis edytorski]
wątpliwy (starop.) — wątpiący, wahający się. [przypis redakcyjny]
wał (starop.) — fala. [przypis edytorski]
wał (starop.) — fala. [przypis redakcyjny]
wały (starop.) — fale; za onymi wały: za tymi wałami (falami). [przypis edytorski]
wały (starop.) — tu: fale. [przypis edytorski]
warować (starop.) — tu: umacniać, czynić warownym, obronnym. [przypis edytorski]
wartałek (starop.) — krążek na wrzecionie; bączek dawany do zabawy dzieciom. [przypis edytorski]
ważyć kogo (starop.) — poważać kogo; szanować. [przypis edytorski]
w błędy zawiedziony (starop.) — wprowadzony w błąd; zbłąkany, błędny. [przypis edytorski]
w błędzie (starop.) — błądząc; będąc obłąkany. [przypis edytorski]
w cale (starop.) — w całości. [przypis edytorski]
wcale (starop.) — w całości. [przypis edytorski]
w cale (starop.) — w całości. [przypis redakcyjny]
w cudzem zalecaniu (starop.) — w wymienianiu cudzych zalet, zasług. [przypis edytorski]
wczas (starop.) — odpoczynek; wypoczynek. [przypis edytorski]
wczas (starop.) — odpoczynek, wypoczynek. [przypis edytorski]
wczas (starop.) — tu: na czas, w samą porę. [przypis edytorski]
wczas (starop.) — tu: w porę. [przypis edytorski]
wczas (starop.) — tu: w porę, w odpowiednim czasie. [przypis edytorski]
wczas (starop.) — tu: zawczasu. [przypis edytorski]
wczas (starop.) — w porę, wystarczająco wcześnie. [przypis edytorski]
wczas (starop.) — wypoczynek. [przypis edytorski]
wczas (starop.) — wypoczynek, wygoda. [przypis edytorski]
wczasy (starop.) — wygody; wolne chwile. [przypis redakcyjny]
wczasy (starop.) — wypoczynek. [przypis edytorski]
wcześny (starop.) — przychodzący na czas, zdarzający się we właściwym momencie. [przypis edytorski]
w długą (starop.) — daleko; w długą biegła uciekając: biegiem uciekała daleko. [przypis redakcyjny]
w drogęm się zaraz poczęła gotować (starop.) — konstrukcja z przestawną końcówką czasownika; inaczej: w drogę poczęłam się zaraz gotować. [przypis edytorski]
wdyszeć, wdyszyć (starop.) — westchnąć, wciągnąć powietrze. [przypis edytorski]
wdzięczniejszy* (starop.) — milszy. [przypis redakcyjny]
wdzięczny* (starop.) — miły, przyjemny. [przypis redakcyjny]
wdzięczny* (starop.) — miły. [przypis redakcyjny]
Jan Kochanowski, Pieśni, Księgi pierwsze, Pieśń IV (Złota to strzała i krom wszego jadu była...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
w dziesiątku (starop.) — w dziesiątce; wśród dziesięciu. [przypis edytorski]
wejźrzeć (starop.) — dziś: wejrzeć, spojrzeć. [przypis edytorski]
wejźrzenie (starop.) — wejrzenie; spojrzenie. [przypis edytorski]
wejźrzenie (starop.) — wejrzenie, spojrzenie. [przypis edytorski]
wejźrzenie (starop.) — wejrzenie, spojrzenie; tu: widok. [przypis edytorski]
wemknąć (starop.) — wsadzić. [przypis edytorski]
we wszystkiem biegu (starop.) — w pełnym biegu. [przypis edytorski]
wezdrżysz nogą (starop.) — zadrżą pod tobą nogi (ze strachu). [przypis edytorski]
wezwany (starop.) — (tak) nazywany, zwany; (o takim) wezwaniu, imieniu. [przypis edytorski]
w gębie (starop.) — w ustach („gęba” nie ma w języku szesnastowiecznym znaczenia pejoratywnego). [przypis redakcyjny]
wiarować się (starop.) — strzec się, unikać. [przypis redakcyjny]
widamy (starop.) — forma częstotliwa; dziś: widujemy. [przypis edytorski]
widamy (starop.) — widzimy, widujemy (czynność wielokrotna). [przypis edytorski]
widzęć (starop.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -ci, skróconą do -ć. [przypis edytorski]
widzieć co do chwały (starop.) — dostrzegać coś wartego pochwały, godnego pochwalenia, komplementowania. [przypis edytorski]
widziem (starop.; W. lm) — widzimy, oglądamy. [przypis redakcyjny]
więc (starop.) — a dalej, następnie. [przypis redakcyjny]
więc (starop.) — zatem. [przypis edytorski]
więcszy (starop.) — większy. [przypis edytorski]
więtsza (starop.) — większa; co jeszcze więtsza: co więcej. [przypis edytorski]
więtszy daleko (starop.) — o wiele większy. [przypis edytorski]
więtszy (starop.) — większy. [przypis edytorski]
więźnie przedniejsze (starop.) — przedniejszych (tj. ważniejszych (wybitnych) więźniów. [przypis edytorski]
wiec (starop.) — rodzaj pierwotnego sejmu. Wiece były pierwszymi zgromadzeniami ustawodawczymi. [przypis edytorski]
wiecznożywy (starop.) — nieśmiertelny. [przypis edytorski]
wiedma (starop.) — wiedźma. [przypis edytorski]
wiekom wiecznie (starop.) — po wiek wieków, na wiek wieków. [przypis redakcyjny]
wielce (starop.) — bardzo. [przypis redakcyjny]
wieleć a. wielić (starop.) — rozkazywać; tobie wielę: rozkazuję ci. [przypis edytorski]
wieliki (starop.) — wielki. [przypis edytorski]
wielmi (starop.) — wielce; bardzo. [przypis edytorski]
wielmi (starop.) — wielce. [przypis edytorski]
wierciadło (starop.) — zwierciadło. [przypis redakcyjny]
wierę (starop.) — naprawdę. [przypis redakcyjny]
wierę (starop.) — zaprawdę. [przypis redakcyjny]
wierę (starop.) — zaprawdę, zaiste; słusznie. [przypis edytorski]
wierzący [list] (starop.) — [tu:] wierzytelny; [uwierzytelniający]. [przypis redakcyjny]
wierzgnąć (starop.) — zbuntować się. [przypis redakcyjny]
wierzone ledwie (starop.) — takie, w które z trudem można uwierzyć. [przypis edytorski]
wierzże (starop.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że. [przypis edytorski]
wieśne (starop.) — wiejskie. [przypis redakcyjny]
wiesiele (starop.) — wesele. [przypis edytorski]
wiesioł był (starop.) — był wesoły. [przypis edytorski]
wiła (starop.) — błazen, głupiec. [przypis edytorski]
wiła (starop.) — głupiec, szaleniec. [przypis edytorski]
wiła (starop.) — szaleniec, głupiec. [przypis edytorski]
wiła (starop.) — szaleniec; początkowo: chory na padaczkę, epileptyk, który podczas ataku choroby zwykł padać na ziemię i w sposób niekontrolowany wić się całym ciałem. [przypis edytorski]
wiła (starop.) — tu: głupiec, szaleniec. [przypis edytorski]
winować kogo (starop.) — winić kogo, obarczać kogo winą. [przypis edytorski]
winować (starop.) — obciążać winą, oskarżać. [przypis edytorski]
winować (starop.) — winić; nieba winuje: wini nieba; obarcza winą nieba. [przypis edytorski]
winszować czego (starop.) — gratulować czego. [przypis edytorski]
wiódł je (starop.) — wiódł ich. [przypis edytorski]
wiotchy (starop.) — stary. [przypis redakcyjny]
wisać (starop.) — tu: zwisać. [przypis edytorski]
wisz a. wiszar (starop.) — chwasty, zarośla czepne, pnącza. [przypis edytorski]
witeź a. wiciądz (starop.) — dzielny rycerz, wojownik. [przypis edytorski]
wizerunk (starop.) — wzór. [przypis redakcyjny]
Ładowanie