Pieśń V (Kto ma swego chleba...) → ← Pieśń III (Dzbanie mój pisany...)

Spis treści

Jan KochanowskiPieśni, Księgi pierwszePieśń IV [1]

Złota to strzała [2] i krom wszego [3] jadu była,

Którą mię niepochybna [4] Miłość ugodziła.

Bo ja w swym miłowaniu troski nie najduję,

Owszem, radość na sercu niewymowną czuję.

Nie to niewola służyć, ale służyć temu,

Kto twych posług niewdzięczen, to sie nawiętszemu

Nieszczęściu równa; tobie dzięka bądź, Miłości,

Iżeś mię uchowała takowej żałości.

Ma to twarz twoja, panno wszech piękniejsza, w sobie,

Że człowiek rad i nierad musi służyć tobie.

Ale to zaś niosą twe święte obyczaje,

Że, by [5] kto mógł być wolen, raczej ci sie daje.

Chciałbym tak być szczęśliwy i życzyłbym sobie,

Abych już tę na wieki łaskę znał po tobie [6];

A bodaj ta wdzięczna [7] twarz odmiany nie znała,

Byś dobrze i Sybillę laty przerównała [8].

Przypisy

[1]

W przypisach gwiazdką oznaczono wyrazy, które są używane do dziś, ale których znaczenie w Pieśniach jest odmienne od znaczenia obecnego. [przypis edytorski]

[2]

Złota to strzała (…) była — w mit. gr. złota i ostra strzała Amora wzbudzała miłość, a tępa strzała gasiła miłość. [przypis redakcyjny]

[3]

krom wszego (starop.) — bez żadnego. [przypis redakcyjny]

[4]

niepochybny (starop.) — nie chybiający celu. [przypis redakcyjny]

[5]

by (starop.) — choćby. [przypis redakcyjny]

[6]

znał po tobie — doznał od ciebie. [przypis redakcyjny]

[7]

wdzięczny* (starop.) — miły. [przypis redakcyjny]

[8]

Byś dobrze i Sybillę laty przerównała — choćbyś nawet przewyższyła wiekiem Sybillę (starożytną wieszczkę słynną z długowieczności). [przypis redakcyjny]

Spis treści

Jan KochanowskiPieśni, Księgi pierwszePieśń IV[1]

Przypisy

Jan KochanowskiPieśni, Księgi pierwszePieśń IV [1]