Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | literacki, literatura | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 8274 przypisów.
Kontemplacje a. Zamyślenia — Les Contemplations (1855), obszerny zbiór wierszy Wiktora Hugo, poświęcony jego 19-letniej córce, która utonęła w Sekwanie. [przypis edytorski]
kontempt (z łac.) — lekceważenie, pogarda. [przypis edytorski]
kontempt (z łac.) — obraza, pogarda, lekceważenie. [przypis edytorski]
kontempt (z łac.) — pogarda, lekceważenie. [przypis edytorski]
kontempt (z łac.) — pogarda. [przypis edytorski]
kontenans daw. — pewność siebie, odwaga. [przypis edytorski]
kontenans (daw.) — pewność siebie. [przypis edytorski]
kontenans (daw., z fr.) — pewność siebie, odwaga. [przypis edytorski]
kontenans (daw., z fr.) — pewność siebie, odwaga. [przypis edytorski]
kontenans (daw., z fr.) — pewność siebie, odwaga. [przypis edytorski]
kontentacja — tu: rekompensata. [przypis edytorski]
kontentacja (z łac.) — rekompensata. [przypis edytorski]
kontentacja (z łac.) — zadościuczynienie. [przypis edytorski]
kontentacja (z łac.) — zadowolenie. [przypis edytorski]
kontentacja (z łac.) — zadowolenie; tu: nagroda, zadośćuczynienie. [przypis edytorski]
kontenta (daw.) — zadowolona. [przypis edytorski]
kontenta (daw., z łac.) — zadowolona. [przypis edytorski]
kontent (daw.) — zadowolony. [przypis edytorski]
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Tadeusz Dołęga-Mostowicz, Bracia Dalcz i S-ka, Bracia Dalcz i S-ka, tom pierwszy
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Klementyna z Tańskich Hoffmanowa, Dziennik Franciszki
Krasińskiej
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Klementyna z Tańskich Hoffmanowa, Dziennik Franciszki
Krasińskiej
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Klementyna z Tańskich Hoffmanowa, Dziennik Franciszki
Krasińskiej
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
kontent (daw., z łac.) — zadowolony. [przypis edytorski]
kontenteca (daw., z wł.) — zadowolenie. [przypis edytorski]
kontentować (daw.) — cieszyć, zadowalać. [przypis edytorski]
kontentować (daw.) — zadowalać. [przypis edytorski]
kontentować się (daw.) — być zadowolonym. [przypis edytorski]
kontentować się — zadowalać się, poprzestawać na czymś. [przypis edytorski]
kontentować się — zadowalać się. [przypis edytorski]
kontent (przestarz.) — zadowolony. [przypis edytorski]
kontent (przestarz., z łac.) — zadowolony. [przypis edytorski]
kontentujący (daw.) — zadawalający. [przypis edytorski]
kontenty — zadowolony. [przypis edytorski]
kontent — zadowolony [przypis edytorski]
kontent — zadowolony. [przypis edytorski]
kontent — zadowolony. [przypis edytorski]
kontent (z fr. content) — zadowolony. [przypis edytorski]
kontent (z fr. content) — zadowolony, szczęśliwy, usatysfakcjonowany. [przypis edytorski]
kontent (z fr.) — zadowolony. [przypis edytorski]
kontent (z łac.) — zadowolony. [przypis edytorski]
konterfekt (daw.) — obrazek, portret. [przypis edytorski]
konterfekt (daw.) — portret, podobizna. [przypis edytorski]
konterfekt (daw.) — portret. [przypis edytorski]
konterfekt (daw.) — portret, wizerunek. [przypis edytorski]
konterfekt (daw.) — wizerunek, portret. [przypis edytorski]
konterfekt (daw., z łac.) — wizerunek, obraz, portret. [przypis edytorski]
konterfekt — obraz, portret. [przypis edytorski]
konterfekt — portret, wizerunek. [przypis edytorski]
konterfekt (starop.) — portret. [przypis edytorski]
kontestacja — zakwestionowanie, sprzeciw. [przypis edytorski]
kontor — komtur. [przypis edytorski]
kontorsja — grymas twarzy. [przypis edytorski]
kontorsja — grymas twarzy. [przypis edytorski]
kontrabanda — przemyt. [przypis edytorski]
kontrabanda — przemyt, rzeczy nielegalnie przewożone przez granicę. [przypis edytorski]
kontrachty — dawniej kontraktami nazywano doroczne zjazdy handlowe danej prowincji. [przypis edytorski]
kontraczne — procent od zawartego kontraktu. [przypis edytorski]
kontradykcja (z łac. contradictio) — sprzeciw. [przypis edytorski]
kontradykować (z łac.) — sprzeciwiać się. [przypis edytorski]
kontrahent — jedna ze stron umowy handlowej. [przypis edytorski]
kontrakt socjalny — umowa społeczna, postulat J.J. Rousseau. [przypis edytorski]
kontrakt — tu: umowa przedmałżeńska, ustalająca sprawy majątkowe; intercyza. [przypis edytorski]
kontralt (muz.) — najniższy głos żeński. [przypis edytorski]
kontramarka (daw.) — znaczek, numerek otrzymywany przy oddawaniu ubrania na przechowanie personelowi w teatrze, sali koncertowej itp. [przypis edytorski]
kontramarkarnia (daw.) — szatnia; od kontramarka (daw.): znaczek, numerek otrzymywany przy oddawaniu ubrania na przechowanie personelowi w teatrze, sali koncertowej itp. [przypis edytorski]
kontramarkarnia (daw.) — szatnia. [przypis edytorski]
kontramarkarnia — szatnia. [przypis edytorski]
kontrapost — pozycja ciała, w której jego ciężar opiera się głównie na jednej nodze. [przypis edytorski]
kontrapost — pozycja, w której ciężar ciała opiera się głównie na jednej nodze. [przypis edytorski]
kontrapunkt i fuga (muz.) — terminy muzyczne. [przypis edytorski]
kontrapunkt (muz.) — technika kompozytorska polegająca na jednoczesnym prowadzeniu kilku zharmonizowanych linii melodycznych. [przypis edytorski]
kontrawencja (łac.) — przekroczenie jakiegoś prawa, ustawy, umowy; termin najczęściej używany w odniesieniu do łamania praw celnych i podatkowych. [przypis edytorski]
kontredans — figurowy taniec towarzyski popularny we Francji pod koniec XVIII w. [przypis edytorski]
kontredans (fr. contredance) — figurowy taniec towarzyski popularny we Francji pod koniec XVIII w. [przypis edytorski]
kontredans — rodzaj tańca z figurami. [przypis edytorski]
kontredans — rodzaj tradycyjnego tańca z figurami; tu żartob.: pojedynek. [przypis edytorski]
kontredans — taniec towarzyski z figurami. [przypis edytorski]
kontredans — zbiorowy, figurowy taniec towarzyski pochodzenia angielskiego. [przypis edytorski]
kontredans — zbiorowy, figurowy taniec towarzyski popularny w XVIII i XIX w. [przypis edytorski]
kontredans — zbiorowy taniec towarzyski z figurami. [przypis edytorski]
kontredans — zbiorowy taniec z figurami, popularny w XVIII i XIX w. [przypis edytorski]
kontrefekt (daw.) — portret, podobizna. [przypis edytorski]
kontrefekt — wizerunek, portret, obraz. [przypis edytorski]
kontrfort (z fr.) — mur poprzeczny, umacniający mur główny. [przypis edytorski]
kontrolerowie — dziś końcówka -owie w M lm przysługuje nazwom osób szacownych (profesorowie, senatorowie), w pozostałych zaś wypadkach stosuje się końcówkę -rzy (dyrektorzy, kontrolerzy). [przypis edytorski]
kontrolna — rejestrowana prostytutka. [przypis edytorski]
kontrordynans — przeciwrozkaz, rozkaz znoszący uprzednio wydane rozkazy. [przypis edytorski]
kontrować (przestarz., z łac.) — sprzeciwiać się, zaprzeczać. [przypis edytorski]
kontrować (z łac.) — sprzeciwiać się. [przypis edytorski]
kontrowersja (daw.) — różnica zdań, rozbieżność stanowisk a. sądów; polemika, spór, dyskusja. [przypis edytorski]
kontrowers (z łac.) — sprzeczka, różnica zdań. [przypis edytorski]
kontrpara — przeciwpara; para, którą wpuszczano do cylindra parowego z odwrotnej strony tłoka w celu zahamowania jego ruchu. [przypis edytorski]
kontrpara — przeciwpara; para wpuszczana do cylindra maszyny parowej w celu zahamowania jej biegu. [przypis edytorski]
kontrprojekt — projekt, będący odpowiedzią na jakąś wcześniejszą propozycję. [przypis edytorski]
kontrsygnatura — kontrasygnata, drugi podpis wymagany na dokumencie. [przypis edytorski]
kontrtorpedowiec a. niszczyciel (wojsk.) — szybki, wielozadaniowy okręt, przeznaczony do ochrony własnych jednostek, walki z lotnictwem, okrętami podwodnymi i innymi jednostkami nieprzyjaciela. [przypis edytorski]
kontrybucja — daw.: danina na rzecz władcy lub państwa; dziś: okup wojenny, który pokonane państwo musi zapłacić państwu zwycięskiemu. [przypis edytorski]
kontrybucja — dodatkowy, stały podatek w wysokości 10% rocznego dochodu, nałożony przez władze ros. na polskich posiadaczy ziemskich po powstaniu styczniowym. [przypis edytorski]
kontrybucja — okup wojenny, który pokonane państwo musi zapłacić państwu zwycięskiemu. [przypis edytorski]
kontrybucja — opłata wnoszona przez pokonanego na rzecz zwycięzcy. [przypis edytorski]
kontrybucja (z łac. contributio: składka) — pieniądze, które zwyciężeni muszą zapłacić zwycięzcy; podatek wojenny. [przypis edytorski]
kontrybucja — zobowiązanie finansowe pokonanego kraju wobec zwycięskiego. [przypis edytorski]
kontry (z ang. country) — kraj. [przypis edytorski]
kontuar — lada. [przypis edytorski]
