Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 17726 przypisów.
przyroda — tu: przyrodzone właściwości, konstytucja, ukształtowanie, natura. [przypis edytorski]
przyrodne własności — przyrodzone prawa. [przypis redakcyjny]
przyrodnia siostra — siostra mająca z kimś wspólną matkę a innego ojca lub wspólnego ojca a inną matkę. [przypis edytorski]
przyrodni (daw.) — dziś: naturalny. [przypis edytorski]
przyrodny — przyrodzony, wrodzony. [przypis edytorski]
przyrodzenia — natury, pojmowanej podówczas jako zespół pierwiastków materialnych i duchowych; stąd Dziewica nazywa je „powszechną ojczyzną ciał i dusz”. [przypis redakcyjny]
przyrodzenia (starop.) — natura; wrodzone właściwości. [przypis edytorski]
przyrodzenie (daw.) — natura; cechy wrodzone. [przypis edytorski]
przyrodzenie (daw.) — natura, charakter. [przypis edytorski]
przyrodzenie (daw.) — natura, charakter, właściwości. [przypis edytorski]
przyrodzenie (daw.) — natura, ogół cech wrodzonych. [przypis edytorski]
przyrodzenie (daw.) — natura. [przypis edytorski]
przyrodzenie (daw.) — natura. [przypis edytorski]
przyrodzenie (daw.) — natura. [przypis edytorski]
przyrodzenie (daw.) — natura, przyroda. [przypis edytorski]
przyrodzenie (daw.) — natura, wrodzone cechy. [przypis edytorski]
przyrodzenie (daw.) — przyroda, natura. [przypis edytorski]
przyrodzenie* (daw.) — to, co jest przyrodzone człowiekowi, natura. [przypis redakcyjny]
przyrodzenie (daw.) — tu: natura, charakter. [przypis edytorski]
przyrodzenie (daw.) — tu: natura. [przypis edytorski]
przyrodzenie — dziś: przyroda, natura. [przypis edytorski]
przyrodzenie — natura. [przypis edytorski]
przyrodzenie — natura; tu: charakter, usposobienie. [przypis edytorski]
przyrodzenieś (…) zwyciężyła (starop. forma) — konstrukcja z przestawną końcówką czasownika; inaczej: przyrodzenie zwyciężyłaś; tj: przezwyciężyłaś naturę. [przypis edytorski]
przyrodzenie (starop.) — natura. [przypis edytorski]
przyrodzenie (starop.) — tu: płeć. [przypis edytorski]
przyrodzenie (starop.) — wrodzona natura. [przypis edytorski]
przyrodzenie — tu: natura, charakter, umysł. [przypis edytorski]
Przyrodzenie — tu: natura. [przypis edytorski]
przyrodzenie — tu: natura. [przypis edytorski]
przyrodzenie — tu: natura, przyroda. [przypis redakcyjny]
przyrodzeniu — tj. swojej naturze. [przypis edytorski]
przyrodzona jest ludziom (…) poważać (daw.) — jest rzeczą ludziom przyrodzoną (wrodzoną), aby poważać. [przypis edytorski]
przyrodzony (daw.) — naturalny. [przypis redakcyjny]
przyrodzony (daw.) — naturalny, wrodzony. [przypis edytorski]
przyrodzony (daw.) — tu: naturalny (i dlatego należny). [przypis edytorski]
przyrodzony (daw.) — wrodzony, naturalny. [przypis edytorski]
przyrodzony (starop.) — naturalny. [przypis edytorski]
przyrodzony — tu: z zakresu przyrody. [przypis edytorski]
przyrodzony — wrodzony, naturalny. [przypis edytorski]
przy rostrach — rostra: mównica. [przypis autorski]
przyrychtować (gw.) — urządzić. [przypis edytorski]
przyrychtuj — przygotuj. [przypis edytorski]
przyrządzić — tu: przygotować. [przypis edytorski]
Przyrzekam i ślubuję […] rozkazy wypełniać aż do śmierci — przysięga, przemowa wielkiego mistrza, jak i ceremonia, wzięte z historii dawnych Prus: Preussens ältere Geschichte Kotzebuego. [przypis autorski]
przyrzekam panu w odpłatę ten niezdarny synonim płaczu i łez — tego rodzaju igraszki literackie modne były naówczas w salonach paryskich. [przypis tłumacza]
przyrzekamyć to (starop.) — skrót od: przyrzekamy ci to. [przypis edytorski]
przyrzekę — dziś popr. forma: przyrzeknę. [przypis edytorski]
przyrzekłam mu, gdy Araspas, który mnie pilnował, przeszedł na stronę nieprzyjaciół… — Medowi Araspasowi powierzył Cyrus opiekę nad Pantheją. Ten, zakochawszy się w uroczej brance, czuł się ogromnie nieszczęśliwy, jako że zawiódł zaufanie swego przyjaciela i władcy i obawiał się kary z jego strony. Wszyscy doradzali mu, by się usunął królowi z oczu. Cyrus, który nie żywił do niego urazy, wyzyskał sytuację w ten sposób, że polecił Araspasowi zbiec, niby ze strachu, z wojska perskiego, przejść na stronę Krezusa i tam działać na korzyść Persów, rozsiewając fałszywe wieści i zasięgając wiadomości o nieprzyjacielu. Plan udał się w zupełności, o ucieczce i zdradzie Araspasa nikt nie wątpił. Pantheja, która uważała się za powód tego wypadku, pocieszała Cyrusa, oświadczając, że jeśli pozwoli jej przesłać wezwanie do męża, zyska w nim wierniejszego i dzielniejszego pomocnika niż zbiegły Araspas. Do tych słów czyni teraz Pantheja aluzję. Przed tą bitwą właśnie Araspas wrócił, ku zdumieniu wszystkich radośnie powitany przez Cyrusa, przyniósł ważne wiadomości i otrzymał dowództwo prawego skrzydła wojsk Cyrusowych. [przypis tłumacza]
przyrzucić — dodać. [przypis edytorski]
przyść — daw. przyiść; dziś: przyjść. [przypis edytorski]
przyść do czego (starop. konstrukcja) — przyjść do czego; tu: dostać, uzyskać co; por. dzisiejsze: dojść do władzy, majątku itp. [przypis edytorski]
przyść — dziś popr.: przyjść. [przypis edytorski]
przyść — dziś: przyjść. [przypis edytorski]
Przyść — przyjść. [przypis edytorski]
przyść (starop. forma) — dziś popr.: przyjść. [przypis edytorski]
przyść (starop. forma) — dziś: przyjść. [przypis edytorski]
przyść (starop.) — przyjść. [przypis edytorski]
przyście — dziś: przyjście. [przypis edytorski]
przyście (starop.) — przyjście, nadejście. [przypis edytorski]
przyście (starop.) — przyjście; nadejście. [przypis edytorski]
przyście (starop.) — przyjście. [przypis edytorski]
przyściu — dziś popr.: przyjściu. [przypis edytorski]
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
przyśli — dziś popr. forma: przyszli. [przypis edytorski]
przyśli — dziś popr. froma 3 os.lm cz.przeszłego: przyszli. [przypis edytorski]
przyśli — dziś popr.: przyszli. [przypis edytorski]
przyśli (starop. forma) — dziś 3.os.lm cz. przesz.: przyszli. [przypis edytorski]
przyśli (starop. forma) — dziś popr.: przyszli. [przypis edytorski]
przyśli (starop. forma) — dziś: przyszli. [przypis edytorski]
przyśli (starop. forma) — przyszli; abyście do tegoż nie przyśli: aby wam się to samo nie przydarzyło. [przypis edytorski]
przyśli (starop. forma) — przyszli. [przypis edytorski]
przyśli — zgodnie z dziewiętnastowieczną wymową, stosującą się do rymu z „okryśli”; popr. przyszli. [przypis edytorski]
przyśnica — przecznica, droga rozstajna. [przypis redakcyjny]
przyśpiał — zdążył. [przypis edytorski]
przyświadczać (daw.) — przyznawać. [przypis edytorski]
przy świadomym dążeniu do przezwyciężenia nurtującego w głębiach przykrego poczucia upośledzenia (…) — Czy to słowo nie byłoby lepsze do określenia istoty tego węzłowiska niż słowo niższość, które nie zawiera w sobie pojęcia reakcji wobec tej niższości? Ciągle się słyszy na ten temat nieporozumienia. Zdumieni laicy pytają: „jak to niższości, chyba wyższości?”; a inni używają tego słowa (kompleksu niższości) na oznaczenie świadomego poczucia niższości, co nic nie ma z tym kompleksem do czynienia, jest jego nawet pewnym zaprzeczeniem. [przypis autorski]
przyświarczać (gw.) — oświadczać. [przypis edytorski]
przyświarczać (gw.) — przyświadczać; poświadczać, potwierdzać. [przypis edytorski]
przysada (daw.) — przywara, wada; zbędny dodatek. [przypis edytorski]
przysada (daw.) — wada. [przypis edytorski]
przysada — dziś: przesada. [przypis edytorski]
przysada — nadmiar. [przypis redakcyjny]
przysada — przywara, wada. [przypis redakcyjny]
przysada (starop.) — postępek. [przypis redakcyjny]
przysadkowaty (daw.) — dziś: przysadzisty; nieproporcjonalnie gruby w stosunku do wysokości lub wzrostu. [przypis edytorski]
przysadkowaty — dziś: przysadzisty, tj. niski i gruby. [przypis edytorski]
przysady — czegoś gorszego, niedoskonałości. [przypis redakcyjny]
przyschnąć — przylgnąć. [przypis redakcyjny]
przysiąc na Jowisza Piotra — tj. papieża. [przypis tłumacza]
przysiągłby przy tobie, że Junona jest Cyganką — w oryg.: „że jest Etiopką”; w czasach Szekspira śniada, ciemna cera uchodziła za brzydką. [przypis edytorski]
przysiągłem — złamanie tej przysięgi odpłaca Werter śmiercią. [przypis redakcyjny]
przysiąść fałdów — poświęcić się usilnym studiom (wymagającym długotrwałego siedzenia nad książkami). [przypis edytorski]
przysiąż — dziś popr.: przysięgnij. [przypis edytorski]
przysiąż — dziś: przysięgnij. [przypis edytorski]
przysiadł był — daw. czas zaprzeszły; dziś: przysiadł (wcześniej). [przypis edytorski]
przysiadły — tu: przysadzisty, niski i niewysmukły. [przypis edytorski]
przysiędę — dziś popr.: przysiądę. [przypis redakcyjny]
przysięgą — [Poniński] złożył zwykłą przysięgę poselską przed wyborcami (obecnie ślubowanie składane jest przed Sejmem). [przypis redakcyjny]
przysięgać się (reg.) — przysięgać. [przypis edytorski]
Przysięga — jeden z licznych wierszy powtarzających nutę popularnego wiersza Tetmajera Evviva l'arte! [przypis redakcyjny]
