Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 475 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | potocznie | przestarzałe | regionalne | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | ukraiński | włoski | żartobliwie
Według języka: wszystkie | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 5893 przypisów.
zaczynają z wolna przeglądać — tu: stają się widoczne. [przypis edytorski]
zaczynały wchodzić w stan niepewności — tj. zaczynały stanowić niepewny interes. [przypis edytorski]
Zaczyna się różowa chwila — w spisie treści wiersz figuruje jako różowa chwila. [przypis edytorski]
zaczynszczyk (ros.) — podżegacz. [przypis edytorski]
zaczynszczyk (ros. зачинщик) — ten, który zaczyna coś (zwykle nieakceptowalnego); podżegacz, prowodyr. [przypis edytorski]
zaczże stanie pożyteczne — co warta będzie rzecz pożyteczna. [przypis edytorski]
zadać (daw.) — tu: zagrać, położyć. [przypis edytorski]
zadać komuś bobu — dać komuś nauczkę, dokuczyć komuś. [przypis edytorski]
zadać łgarstwo — zarzucić kłamstwo. [przypis edytorski]
zadać zdradę — zarzucić zdradę. [przypis edytorski]
zada corny kawy z czytryną (gwar.) — tu: nałoży zwiększony podatek. [przypis edytorski]
zadaczki (ros.) — zadania. [przypis edytorski]
zadacznik — zbiór zadań, od zadaczki (ros.), czyli zadania. [przypis edytorski]
zadacznik (z ros.) — zbiór zadań. [przypis edytorski]
zadaje — uderza. [przypis edytorski]
zadana turecką szablą na twarzy obraza — mowa o cięciach widocznych na obrazie Matki Boskiej Częstochowskiej. [przypis edytorski]
zadanie (daw.) — urok, zły czar. [przypis edytorski]
zadano mu — tu: zarzucono mu. [przypis edytorski]
zadatki — tu ogólnie: zapłata. [przypis edytorski]
zadawać łża — zadawać kłam; oskarżać o kłamstwo; por. łżeć: kłamać. [przypis edytorski]
zadawać — tu: zarzucać. [przypis edytorski]
zadawa (daw.) — dziś popr. forma 3 os. lp: zadaje. [przypis edytorski]
zadawałli — konstrukcja z partykułą -li o funkcji pytajnej; znaczenie: czy zadawał. [przypis edytorski]
zadawalać — dziś popr.: zadowalać. [przypis edytorski]
zadawalał — dziś popr. forma 3 os. lp cz.przesz.: zadowalał. [przypis edytorski]
zadawalniać (daw.) — dziś popr.: zadowalać. [przypis edytorski]
zadawalniać (daw.) — dziś: zadowalać. [przypis edytorski]
zadawalniać (daw.) — zadowalać. [przypis edytorski]
zadawalniać — dziś popr.: zadowalać. [przypis edytorski]
zadawalniać (gw.) — dziś popr.: zadowalać. [przypis edytorski]
zadawalniać się — dziś popr.: zadowalać się. [przypis edytorski]
zadawalniać się — dziś: zadowalać się. [przypis edytorski]
zadawalnia (daw.) — dziś popr.: zadowala. [przypis edytorski]
zadawalniająco (daw.) — dziś popr.: zadowalająco. [przypis edytorski]
zadawalniany — dziś popr.: zadowalający. [przypis edytorski]
zadekretować (daw., z łac.) — rozstrzygnąć, orzec. [przypis edytorski]
zadeliberowany (daw., gw.) — zamyślony. [przypis edytorski]
zadenuncjować — poinformować władze o czyimś niezgodnym z prawem postępowaniu. [przypis edytorski]
zadenuncjować — złożyć na kogoś donos, potajemnie poinformować władze o czyimś niezgodnym z prawem postępowaniu. [przypis edytorski]
zadenuncjować — złożyć władzom poufne doniesienie o działaniu niezgodnym z prawem. [przypis edytorski]
zadławić — tu: udusić. [przypis edytorski]
zadławiony — uduszony. [przypis edytorski]
zadma — wydma. [przypis edytorski]
zadni (daw.) — tylny. [przypis edytorski]
zadni — tylny. [przypis edytorski]
zadość (daw.) — dosyć. [przypis edytorski]
zadość — dosyć. [przypis edytorski]
zadosyć (daw.) — dziś: zadość (czynić komu a. czemu). [przypis edytorski]
zadosyć (daw.) — dziś: zadość; czynić zadość czyjejś woli: wypełniać czyjąś wolę (całkowicie, w pełni). [przypis edytorski]
zadosyć (daw.) — dziś: zadość. [przypis edytorski]
zadosyć — dziś popr.: zadość. [przypis edytorski]
zadosyć — dziś popr. zadość. [przypis edytorski]
zadosyć — dziś: zadość. [przypis edytorski]
zadosyćuczynienie (daw.) — zadośćuczynienie. [przypis edytorski]
zadosyćuczynienie — dziś popr.: zadośćuczynienie. [przypis edytorski]
zadosyć uczynieniu — zadośćuczynieniu. [przypis edytorski]
zadosyć — zadość. [przypis edytorski]
zadowalniać — dziś popr.: zadowalać. [przypis edytorski]
zadowalniać się (daw.) — zadowalać się. [przypis edytorski]
zadowalnia — dziś popr.: zadowala. [przypis edytorski]
zadowalniająco (daw.) — dziś popr.: zadowalająco. [przypis edytorski]
zadowalniająco — dziś: zadowalająco. [przypis edytorski]
zadowalniając — zadowalając. [przypis edytorski]
zadowolić się — dziś popr.: zadowolić się. [przypis edytorski]
zadowolnić (daw.) — dziś popr.: zadowolić. [przypis edytorski]
zadowolnić (daw.) — dziś: zadowolić. [przypis edytorski]
zadowolnić (daw.) — zadowolić. [przypis edytorski]
zadowolnić — dziś popr.: zadowolić. [przypis edytorski]
zadowolnić — dziś popr.: zadowolić. [przypis edytorski]
zadowolnić — dziś: zadowolić. [przypis edytorski]
zadowolnić się — dziś popr.: zadowolić się. [przypis edytorski]
zadowolnić — zadowolić. [przypis edytorski]
zadowolni — dziś: zadowoli. [przypis edytorski]
zadowolnienie (daw.) — dziś popr.: zadowolenie. [przypis edytorski]
zadowolnienie (daw.) — dziś: zadowolenie. [przypis edytorski]
zadowolniony (daw. forma) — tu: zaspokojony. [przypis edytorski]
zadowolniony — dziś: zadowolony. [przypis edytorski]
zadowoloną była — dziś zwykle: zadowolona była. [przypis edytorski]
zadrgną (daw.) — dziś: zadrgają. [przypis edytorski]
zadrgną — dziś: zadrgają. [przypis edytorski]
zadrgnął (daw. forma) — dziś: zadrgał. [przypis edytorski]
zadrgnął — dziś popr.: zadrgał a. drgnął. [przypis edytorski]
zadrzémie — daw. forma z é (tzw. e pochylonym), tu: wymawianym jak y. [przypis edytorski]
zadrzemnąć kogoś (neol.) — zanurzyć kogoś w drzemce; spowodować, że ktoś się zdrzemnie. [przypis edytorski]
zadrzy — dziś: zadrży. [przypis edytorski]
zadrzymie (daw., reg.) — dziś popr.: zadrzemie. [przypis edytorski]
zadudniały — dziś popr.: zadudniły. [przypis edytorski]
zadumać — dziś popr.: zadumać się. [przypis edytorski]
zadumany — tu: wydumany; wymyślony. [przypis edytorski]
zadumianie — dziś popr.: zadumanie. [przypis edytorski]
zadumieje — dziś: zdumieje. [przypis edytorski]
zadumienie — zdumienie bądź zaduma. [przypis edytorski]
zadumiony — dziś: zadumany (pogrążony w zadumie). [przypis edytorski]
za dumną chlubę — za przechwałki, obnoszenie się ze swoim czynem. [przypis edytorski]
za durno (z ukr.) — za darmo; na próżno. [przypis edytorski]
zadurzyć się — zakochać się. [przypis edytorski]
Zaduszki — święto w kościele katolickim poświęcone pamięci zmarłych, przypadający na 2 listopada. [przypis edytorski]
Zaduszki — także: Dzień Zaduszny lub Święto Zmarłych, święto w kościołach chrześcijańskich poświęcone wspomnieniu wszystkich zmarłych wiernych, obchodzone 2 listopada, następnego dnia po święcie Wszystkich Świętych; święto wywodzi się z ludowych uroczystości ku czci zmarłych obchodzonych w kulturze przedchrześcijańskiej, opartych na tym samym przeświadczeniu o obcowaniu dusz zmarłych z żywymi oraz o mocy wstawienniczej żyjących. [przypis edytorski]
zaduszny — czyniony za dusze. [przypis edytorski]
za dużośmy mieli — za dużo mieliśmy. [przypis edytorski]
