Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | filozoficzny | fizyka | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | staropolskie | szwedzki | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | English | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 11089 przypisów.
szpas — zabawna sytuacja (tu użyte ironicznie). [przypis edytorski]
szpas (z niem. Spass: żart) — tu: dziwactwo. [przypis edytorski]
szpatność — brzydota. [przypis edytorski]
szpejscettel (z niem. Speise: danie, Zettel: kartka) — menu, karta dań; tu: wykaz rachunkowy. [przypis edytorski]
szpek (żarg. drukarski, z niem. Speck: słonina) — pełne wynagrodzenie płacone za skład niepełnego wiersza, tylko częściowo wypełniającego kolumnę druku. [przypis edytorski]
szpelunka a. spelunka — knajpa, szynk, od łac. spelunca: jaskinia. [przypis edytorski]
szpelunka — właśc. spelunka, podejrzany lokal, od łac. spelunca: jaskinia. [przypis edytorski]
szpencer a. spencer (daw.) — krótka kurtka. [przypis edytorski]
szpera (daw.) — napiwek dla dozorcy otwierającego bramę w nocy. [przypis edytorski]
szperanda, właśc. speranda — spodziewany zysk. [przypis edytorski]
szpera (pot.) — rozwiązanie, mające na celu wprowadzenie ograniczeń w działaniu klasycznego mechanizmu różnicowego; tu: prawdopodobnie chodzi o ograniczenie transportowe. W gwarze obozowej: zakaz wychodzenia poza jednostkę administracyjną obozu (tu: getta). [przypis edytorski]
szpera — zapewne: godzina policyjna, od niem. die Sperrstunde. [przypis edytorski]
szperka (daw.) — słonina. [przypis edytorski]
szperka (daw.) — słonina, skwarka. [przypis edytorski]
szperka — słonina. [przypis edytorski]
szpetnie — brzydko. [przypis edytorski]
szpetność (daw.) — brzydota, obrzydliwość fizyczna a. moralna. [przypis edytorski]
szpica (daw., r.ż.) — szpic, ostra końcówka czegoś. [przypis edytorski]
Szpicberg a. Spitsbergen — największa wyspa Norwegii, położona na Morzu Arktycznym. [przypis edytorski]
Szpicberg, dziś Spitsbergen — daw. nazwa archipelagu Svalbard na Morzu Arktycznym, dziś największa wyspa tego archipelagu. Obecnie terytorium Norwegii. [przypis edytorski]
szpicel — donosiciel. [przypis edytorski]
szpichlerz — dziś: spichlerz; magazyn żywności, szczególnie zboża. [przypis edytorski]
szpic — rasa psa. [przypis edytorski]
szpicrózga (daw.) — szpicruta, giętki pręt, zazwyczaj obciągnięty skórą, używany przy jeździe konnej. [przypis edytorski]
szpicrózga — szpicruta, elastyczny pręt pokryty skórą lub pleciony z rzemienia, używany do poganiania konia. [przypis edytorski]
szpicruta a. szpicrózga — giętki pręt, zazwyczaj obciągnięty skórą, używany przy jeździe konnej. [przypis edytorski]
szpicruta — elastyczny pręt pokryty skórą lub pleciony z rzemienia, używany do poganiania konia. [przypis edytorski]
szpicruta — krótki bat stosowany w jeździectwie. [przypis edytorski]
szpicruta — rodzaj pręta pokrytego skórą lub rzemiennej plecionki, stosowanego jako pomoc jeździecka służąca do poganiania konia. [przypis edytorski]
szpicruten — gruby, długi kij, którym wymierzano karę chłosty buntownikom w carskim wojsku; skazaniec był prowadzony pomiędzy dwoma szeregami żołnierzy i bity z obu stron. [przypis edytorski]
szpiegi — dziś popr. forma: szpiedzy. [przypis edytorski]
szpiegli to — czy to jest szpieg. [przypis edytorski]
szpiegowie (daw.) — dziś popr. M. lm: szpiedzy. [przypis edytorski]
szpiegowie — dziś popr.: szpiedzy. [przypis edytorski]
szpiegowie — dziś popr. szpiedzy. [przypis edytorski]
szpieg — tu: zwiadowca. [przypis edytorski]
szpigat (żegl.) — odpływnik, otwór w nadburciu, umożliwiający spływanie wody z pokładu za burtę statku. [przypis edytorski]
szpiklerz (daw.) — spichlerz. [przypis edytorski]
szpiklerze — dziś popr.: spichlerze, magazyny zbożowe. [przypis edytorski]
Szpikowaną goździkami. — w późn. wyd. uzupełniono tłumaczenie, dodając po tym wersie kwestię Dumaina: „Gdzież tam! Całkiem bez szpiku i rozdartą na dwoje”. [przypis edytorski]
szpik — według Greków szpik był wyjątkowo zdrowym pokarmem, zapewniającym dzieciom siłę. [przypis edytorski]
szpilka Damoklesa — w mit. gr. miecz Demoklesa przen.: wyrok losu, niebezpieczeństwo, zagrożenie wiszące nad człowiekiem. [przypis edytorski]
szpinet — dawny instrument muzyczny, odmiana klawesynu. [przypis edytorski]
Klementyna z Tańskich Hoffmanowa, Dziennik Franciszki
Krasińskiej
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
szpinet (z niem.) — rodzaj małego klawesynu. [przypis edytorski]
szpinkę — dziś: spinkę. [przypis edytorski]
Szpionić chodzisz od kontrrewolucjonnych Luptaków? (z ros.) — Szpiegować chodzisz od kontrrewolucyjnych Luptaków? [przypis edytorski]
szpion — szpieg. [przypis edytorski]
Szpital Boży — fr. Hôtel-Dieu, najstarszy (zał. 651) i główny szpital Paryża, położony na wyspie w centrum miasta, w pobliżu katedry Notre Dame. [przypis edytorski]
szpital na Rybakach — szpital dla chorych wenerycznie w Łomży, od ulicy Rybaki, przy której się mieścił. [przypis edytorski]
szpitalów — dziś popr. forma: szpitali. [przypis edytorski]
szpitalów — dziś popr.: szpitali. [przypis edytorski]
szpital św. Łazarza — daw. szpital w Warszawie, specjalistyczny ośrodek chorób wenerycznych i skórnych. [przypis edytorski]
szpital Salpêtrière — zakład psychiatryczny w Paryżu. [przypis edytorski]
szpitalu — dziś popr. forma D. lp: szpitala. [przypis edytorski]
szpłacheć — spłacheć, kawałek pola. [przypis edytorski]
szpona (daw., r.ż.) — dziś popr.: szpon (r.m.); daw. D. lm: szpon, dziś D. lm: szponów. [przypis edytorski]
szpona, spona (daw.) — spinka, klamra, zapięcie. [przypis edytorski]
szpony — dziś popr. forma N.lm: szponami. [przypis edytorski]
Sz…… — prawdop.: Szwabie. [przypis edytorski]
szpryca — duże narzędzie podobne do strzykawki. [przypis edytorski]
szpryca (pot.) — strzykawka. [przypis edytorski]
szprync (daw.) — figiel. [przypis edytorski]
szprync (daw.) — skok. [przypis edytorski]
szprync (z niem.) — wybryk. [przypis edytorski]
szpryngel (z niem. springen: skakać) — skok, podskok. [przypis edytorski]
szpunt — kołek zatykający otwór w beczce; pić ze szpuntu: pić bezpośrednio z beczki. [przypis edytorski]
szpunt — kołek zatykający otwór w beczce. [przypis edytorski]
szpylman a. szpilman (z niem.) — grajek. [przypis edytorski]
szpylman a. szpilman (z niem.) — muzyk, grajek. [przypis edytorski]
szpylman (z niem.) — grajek, aktor. [przypis edytorski]
szpylman (z niem.) — grajek. [przypis edytorski]
szrafirunek — technika rysunku polegająca na tworzeniu obrazu poprzez rysowanie równoległych lub przecinających się kresek (szrafów). [przypis edytorski]
szrajber (niem. Schreiber) — w gwarze obozowej: więzień funkcyjny wykonujący prace administracyjno-pisarskie. [przypis edytorski]
szrajber — w gwarze obozowej i więziennej wiezień funkcyjny. [przypis edytorski]
szrajbsztuba — w gwarze obozowej kancelaria. [przypis edytorski]
szram — dziś popr. szrama. [przypis edytorski]
szramów — dziś popr. D. lm: szram. [przypis edytorski]
szramów — dziś popr. forma D.lm: szram. [przypis edytorski]
szranki (daw.) — drewniane ogrodzenie placu, na którym odbywał się turniej rycerski, przen. sam turniej. [przypis edytorski]
szranki — drewniane ogrodzenie placu turniejowego a. miejsca pojedynku. [przypis edytorski]
szranki — … dziś popr. D.lm: szranków. [przypis edytorski]
szranki — ogrodzenie placu, na którym odbywał się turniej, przenośnie: sam turniej. [przypis edytorski]
szranki — ogrodzenie placu, na którym odbywał się turniej, przen. sam turniej. [przypis edytorski]
szranki — ogrodzenie placu, na którym odbywał się turniej rycerski a. pojedynek. [przypis edytorski]
szranki — ogrodzenie placu, na którym odbywał się turniej rycerski bądź pojedynek, przen. sam turniej. [przypis edytorski]
szranki — ogrodzenie placu, na którym odbywał się turniej rycerski, przenośnie: sam turniej. [przypis edytorski]
szranki — ogrodzenie placu, na którym odbywał się turniej rycerski; przen. walka, zmagania. [przypis edytorski]
szranki — ogrodzenie placu, na którym odbywał się turniej rycerski; stawać, wstępować w szranki: stawać do walki. [przypis edytorski]
szranki — ogrodzenie placu na turnieju rycerskim. [przypis edytorski]
szranki — ogrodzenie placu turniejowego a. miejsca pojedynku, przenośnie: sam turniej rycerski. [przypis edytorski]
szranki — ogrodzenie placu turniejowego, przen. sam turniej. [przypis edytorski]
szranki — ogrodzenie placu turniejowego, przen.: turniej rycerski. [przypis edytorski]
szranki — ogrodzony plac, gdzie odbywały się turnieje rycerskie; tu: pole zmagań, ograniczony obszar działania. [przypis edytorski]
szranki — ogrodzony plac, na którym odbywały się średniowieczne turnieje. [przypis edytorski]
szranki — tu: barierki, ogrodzenie. [przypis edytorski]
szranki — tu: granice. [przypis edytorski]
szranki — tu: miejsce, w którym toczy się rywalizacja sportowa. [przypis edytorski]
szranki — walka, konfrontacja (pierw. ogrodzenie placu, na którym odbywał się turniej rycerski). [przypis edytorski]
szrapnel — pocisk artyleryjski wypełniony metalowymi kulkami a. strzałkami, rozpryskującymi się przy wybuchu. [przypis edytorski]
szrapnel — pocisk artyleryjski wypełniony metalowymi kulkami a. strzałkami, rozpryskującymi się przy wybuchu; także: odłamek takiego pocisku. [przypis edytorski]
