Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | chemiczny | chiński | czeski | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 10683 przypisów.
kunsztować — kunktować; opóźniać. [przypis edytorski]
kunsztowny — zrobiony z artyzmem i precyzją. [przypis edytorski]
kunszt pisma i pamięci sztukę, Muz wszystkich rodzicielkę (mit. gr.) — pamięć o sprawach ważnych oraz umiejętność jej utrwalenia i przekazania dzięki pismu stanowi źródło wszelkich sztuk; dlatego Muzy miały być córkami Mnemozyne, tj. Pamięci. [przypis edytorski]
kunszt — podstęp, fortel. [przypis redakcyjny]
kunszt — sztuka, tu: zabawa. [przypis redakcyjny]
kunszt — sztuka, umiejętność. [przypis edytorski]
kunsztyczek, właśc. kusztyczek, kusztyk (daw.) — zdr. od kusz: naczynie do picia, kubek, kielich. [przypis edytorski]
kunsztyk (daw.) — dzieło sztuki, majstersztyk; sztuczka, żart. [przypis edytorski]
kunsztyk (daw.) — dzieło sztuki. [przypis edytorski]
kuntentna — kontenta, zadowolona. [przypis edytorski]
kuntentność (gw.) — zadowolenie, błogość. [przypis edytorski]
kuntentność (gw.) — zadowolenie. [przypis edytorski]
kuntentny (gw.) — zadowolony. [przypis edytorski]
kuntentować się (gw.) — zadowolić się. [przypis edytorski]
Kuntze, Edward (1880–1950) — historyk, bibliotekarz. [przypis edytorski]
kuny — chodzi o skóry kun. [przypis edytorski]
kuny drogiemi, lisy — dziś popr. forma N. lm: kunami drogimi, lisami. [przypis edytorski]
ku orłu — dziś z C.: ku orłowi. [przypis edytorski]
kupa (daw., gw.) — gromada. [przypis edytorski]
Kupała — nazwa święta przesilenia letniego oraz nazwa bóstwa. Św. Kupała nie istnieje, ale w tym przekazie został utożsamiony ze św. Janem. Słowo kupała pochodzi najprawdopodobniej od wyrazu kump — kąpać się, co znajduje też potwierdzenie w polskich wierzeniach (np. w takim przekonaniu, że św. Jan „chrzci” wodę i dopiero po 24 VI można bezpiecznie się kąpać w rzekach i jeziorach). [przypis edytorski]
Kupała — święto pogańskie ludów słowiańskich, bałtyckich, niektórych germańskich, celtyckich i ugrofińskich, przypadające na najkrótszą noc roku (przesilenie letnie, z 21 na 22 czerwca). Święto ognia, wody, słońca i księżyca, urodzaju, płodności, radości i miłości; jego obchody skupiały całą lokalną społeczność. [przypis edytorski]
Kupała — święto słowiańskie, sięgające czasów pogańskich, po wejściu chrześcijaństwa określane jako Noc Świętojańska. [przypis edytorski]
kupalnik górski a. arnika górska (Arnica montana) — kwitnąca na żółto bylina z rodziny astrowatych, rosnąca dziko w Europie i Ameryce Północnej, stosowana w ziołolecznictwie do gojenia wylewów podskórnych i ran. [przypis edytorski]
kupa starych urywków — lepiej: sterta resztek (starych kawałków) nici. [przypis edytorski]
ku pasterce — jeżeli Widmo jest tąż samą postacią, co Pustelnik z cz. IV, to Pasterka jest ukochaną jego, wymienioną tam nawet po imieniu: Maria. Miejsce to, w związku ze wskazówką podaną później w sc. IX Części III, pozwoliłoby oznaczyć czas akcji cz. II, a zapewne i IV może na Zaduszki r. 1821. [przypis edytorski]
Kupawo — Kupawa ojcem był Cyknus, zamieniony przez Jowisza w łabędzia, gdy zbyt opłakiwał śmierć przyjaciela swego, Faetona. [przypis edytorski]
kupa — zbrojna gromada. [przypis redakcyjny]
Kupcie im ciastek… — w oryg. gra słów na słowie flaon, ciastko, a także forma do bicia monety. [przypis tłumacza]
kupcie się, bronić pospolitej rzeczy — zakon zostaje tu porównany do państwa. [przypis edytorski]
kupcowa (daw.) — tu: sprzedawczyni. [przypis edytorski]
kupcowa (daw.) — tu: sprzedawczyni; właścicielka sklepu. [przypis edytorski]
kupcowie — dziś popr. forma M. lm: kupcy. [przypis edytorski]
kupcowim dał — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: kupcowi dałem. [przypis edytorski]
kupczyć — czynić przedmiotem handlu rzeczy, które nie powinny być źródłem materialnego zysku. [przypis edytorski]
kupczyk — pogardliwie o kupcu; również: pomocnik kupiecki. [przypis edytorski]
kupe — (z fr. coupé) czteroosobowy przedział w wagonie. [przypis edytorski]
Kupferschmidt, Johannes Eugen Oscar (1844–1922) — przedsiębiorca gdański. Fragment prawdopodobnie odnosi się do upadłego z powodu braku środków na elektryfikację trakcji przedsiębiorstwa tramwajów konnych, którego był współwłaścicielem. [przypis edytorski]
Kupferstichkabinett (niem.) — zbiór miedziorytów, sztychów, drzeworytów i litografii w muzeach i bibliotekach niemieckich. [przypis edytorski]
kupiący się (daw.) — skupiający się. [przypis edytorski]
kupią się — przestarzałe: skupiają się. [przypis edytorski]
kupia — czynności kupieckie; kupiectwo; handel. [przypis edytorski]
kupia (daw.) — towar. [przypis redakcyjny]
kupia (starop.) — towar przeznaczony na sprzedaż; handel. [przypis edytorski]
kupia (starop.) — towar; tu: rzecz, sprawa. [przypis edytorski]
kupić by cię — warto by cię kupić. [przypis redakcyjny]
kupić (daw.) — skupiać, gromadzić. [przypis edytorski]
kupić (daw.) — tu: gromadzić się. [przypis edytorski]
kupić [do siebie] (starop.) — skupiać wokół siebie; gromadzić wokół siebie. [przypis edytorski]
kupić — dziś: skupiać. [przypis edytorski]
kupić papieru (daw.) — dziś popr.: kupić papier. [przypis edytorski]
kupić się (daw.) — gromadzić się. [przypis edytorski]
kupić się (daw.) — gromadzić się, skupiać się. [przypis edytorski]
kupić się (daw.) — gromadzić się, tłumić się. [przypis edytorski]
kupić się (daw., gw.) — skupiać się, gromadzić się. [przypis edytorski]
kupić się (daw.) — skupiać się; gromadzić się. [przypis edytorski]
kupić się (daw.) — skupiać się, gromadzić się. [przypis edytorski]
kupić się (daw.) — skupiać się, schodzić się. [przypis edytorski]
kupić się (daw.) — skupiać się, zbierać się. [przypis redakcyjny]
kupić się (daw.) — zbierać się gdzieś tłumnie, ciągnąć do kogoś gromadnie. [przypis edytorski]
kupić się (daw.) — zbierać się, gromadzić się (por. skupiać się). [przypis edytorski]
kupić się (daw.) — zbierać się, gromadzić się (por. skupiać się). [przypis redakcyjny]
kupić się (daw.) — zbierać się, gromadzić się (por. skupić się). [przypis edytorski]
kupić się (daw.) — zbierać się, gromadzić się (por. skupić się). [przypis redakcyjny]
Henryk Sienkiewicz, Ogniem i mieczem, Ogniem i mieczem, tom drugi
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Henryk Sienkiewicz, Ogniem i mieczem, Ogniem i mieczem, tom drugi
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
kupić się (daw.) — zbierać się, gromadzić się. [przypis edytorski]
kupić się (daw.) — zbierać się, skupiać się. [przypis redakcyjny]
kupić się — gromadzić się. [przypis edytorski]
kupić się — gromadzić się, skupiać się (wokół czego). [przypis edytorski]
kupić się — gromadzić się, zbierać grupkami. [przypis edytorski]
kupić się — skupiać się, gromadzić się. [przypis edytorski]
kupić się — skupiać się, grupować. [przypis edytorski]
kupić się — skupiać się, zbierać razem, gromadzić. [przypis edytorski]
kupić się — zbierać, gromadzić, skupiać się w jednym miejscu. [przypis edytorski]
kupić się — zbierać się razem, gromadzić się. [przypis edytorski]
kupić (tu daw.) — zbierać, gromadzić. [przypis edytorski]
Kupid a. Kupidyn (mit. rzym.) — bóg miłości, przedstawiany jako mały chłopiec z łukiem i strzałami. [przypis edytorski]
Kupid — Kupidyn, Amor; bożek miłości. [przypis edytorski]
Kupido a. Kupidyn (mit. rzym.) — bóg miłości, przedstawiany jako mały chłopiec z łukiem i strzałami. [przypis edytorski]
Kupido a. Kupidyn (mit. rzym.) — bożek miłości. [przypis edytorski]
Kupido a. Kupidyn — rzymski bóg miłości. [przypis edytorski]
Kupido dobry strzelec na zające, a Wulkan rzadki cieśla — oczywiste nonsensy, gdyż Kupidyna przedstawiano z przepaską na oczach (por. też Sen nocy letniej, akt I, scena 1), zaś Wulkan był bogiem-kowalem. [przypis edytorski]
Kupido — Kupidyn, Eros, bożek miłości przedstawiany jako prowadzący wóz zaprzężony w skrzydlate lwy i tygrysy. [przypis redakcyjny]
Kupido (mit. rz.) — bóg miłości. [przypis edytorski]
Kupido (mit. rz.) — sun Wenus, bóg miłości, przedstawiany z łukiem i strzałami. [przypis edytorski]
Kupido (mit. rzym.) — a. Amor, bożek miłości; odpowiednik Erosa w mit. gr. [przypis edytorski]
Kupido (mit. rzym.) — bóg miłości, przedstawiany jako dziecko z łukiem. [przypis edytorski]
Kupido (mit. rzym.) — bóg miłości, syn Wenus. [przypis edytorski]
Kupido (mit. rzym.) — Kupidyn a. Amor, bożek miłości, odpowiednik gr. Erosa. [przypis edytorski]
[Kupido] Unosić się poleciał nad chersońskie wały — Dla ugodzenia (jak tłumaczy hr. de Lagarde) równym pociskiem serca Zofii, która natenczas przebywała w owych stronach. [przypis redakcyjny]
Kupid właśc. Kupidyn (mit. rzym.) — bóg miłości. [przypis edytorski]
Kupidyn a. Amor (mit. rzym.) — bóg miłości, przedstawiany jako skrzydlaty chłopczyk z łukiem. [przypis edytorski]
Kupidyn a. Amor (mit. rzym.) — syn Wenus i Marsa, bóg miłości, przedstawiany jako skrzydlaty chłopczyk z łukiem. [przypis edytorski]
Kupidyn a. Kupid (mit. rzym.) — bóg miłości, przedstawiany jako mały chłopiec z łukiem i strzałami. [przypis edytorski]
Kupidyn a. Kupido (mit. rzym.) — Amor, bóg miłości. [przypis edytorski]
Kupidyn (Kupido) a. Amor (mit. rzym.) — syn Wenus i Marsa, bóg miłości, przedstawiany jako skrzydlaty chłopczyk z łukiem. [przypis edytorski]
Kupidyn, Kupido a. Amor (mit. rzym.) — syn Wenus i Marsa, bóg miłości, przedstawiany jako skrzydlaty chłopczyk z łukiem. [przypis edytorski]
Kupidyn, Merkury (mit. rzym.) — Kupidyn to bóg miłości, zaś Merkury był patronem kupców i złodziei. [przypis edytorski]
Kupidyn (mit. rzym.) — błg miłości, przedstawiany jako dziecko z łukiem i strzałami. [przypis edytorski]
Kupidyn (mit. rzym.) — syn Wenus, bóg i uosobienie miłości. [przypis edytorski]
Kupidyn — w mit. rzym. bóg miłości. [przypis edytorski]
kupięć — skrócone: kupię ci. [przypis edytorski]
