ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | celtycki | chemiczny | dawne | francuski | frazeologia, frazeologiczny | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | łacina, łacińskie | literacki, literatura | matematyka | medyczne | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rzadki | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | włoski | wulgarne | żartobliwie

Według języka: wszystkie | polski


Znaleziono 1323 przypisów.

wątlić (daw.) — czynić wątłym, osłabiać. [przypis edytorski]

wątor (daw.) — tu: przejście. [przypis edytorski]

wątpia (daw., gw.) — wnętrzności; mieć coś na wątpiach — pot.: mieć coś na wątrobie; martwić się czymś, nie ujawniając. [przypis edytorski]

wątpiciel (daw.) — człowiek wątpiący, sceptyk. [przypis edytorski]

wabność (daw.) — powab, ponętność. [przypis edytorski]

waćpan (daw.) — forma skrócona od „waszmość pan”. [przypis edytorski]

waćpan (daw.) — skrót od: wasza miłość pan, waszmość pan. [przypis edytorski]

wachmeister a. wachmajster (daw.) — strażnik, dozorca; sierżant. [przypis edytorski]

wachmistrz (daw.) — komendant posterunku wojskowego; podoficer kawalerii. [przypis edytorski]

wachmistrz (daw.) — komendant posterunku żandarmerii; wachmistrzem miejskiej milicji warszawskiej, stacjonującej w ratuszu Starej Warszawy, był wówczas Grzegorz Kimankiewicz. [przypis edytorski]

wacpan, wacpanna (daw.) — waćpan, waćpanna. [przypis edytorski]

wadzić (daw.) — tu: poróżnić, skonfliktować. [przypis edytorski]

wagować się (daw.) — wahać się, zastanawiać się. [przypis edytorski]

wakujący (daw., z łac.) — brakujący, pusty, nieobsadzony; por. wakat. [przypis edytorski]

wał (daw.) — fala morska. [przypis edytorski]

wał (daw.) — fala; por. nawałnica itp. [przypis edytorski]

wałówka (daw.) — prowiant, jedzenie. [przypis edytorski]

wały (daw.) — fale; dziś popr. forma N.lm: wałami. [przypis edytorski]

wały (daw.) — fale morskie; dziś popr. forma N.lm: wałami. [przypis edytorski]

walać (daw.) — brudzić, plamić. [przypis edytorski]

walać (daw.) — plamić, brudzić. [przypis edytorski]

walczyliśmy (…), uderzali (daw.) — konstrukcja, w której końcówka fleksyjna pierwszego czasownika ma zastosowanie również dla kolejnego (kolejnych); dziś: walczyliśmy, uderzaliśmy. [przypis edytorski]

walka francuska (daw.) — odmiana zapasów, w której wolno atakować tylko górną połowę ciała. [przypis edytorski]

walnieś się spisał (daw.) — doskonale się spisałeś. [przypis edytorski]

walny (daw.) — dzielny, chwacki. [przypis edytorski]

walny (daw.) — główny, zasadniczy, rozstrzygający. [przypis edytorski]

walny (daw.) — zasadniczy, decydujący. [przypis edytorski]

walory (daw.) — tu: papiery wartościowe emitowane przez banki. [przypis edytorski]

wam gwoli (daw.) — dla was, ze względu na was. [przypis edytorski]

wapory (daw.) — ataki histerii, spazmy. [przypis edytorski]

wapory (daw., przestarz.) — wyziewy, opary. [przypis edytorski]

wara (daw.) — strzeż się. [przypis edytorski]

warcaba a. warcab (daw.) — pionek używany w grze w warcaby. [przypis edytorski]

warchoł (daw.) — tu: raban, hałas. [przypis edytorski]

warchoł (daw.) — tu: zamieszanie, spór. [przypis edytorski]

war (daw.) — wrzący płyn, tu: wrażenie gorąca odczuwane z powodu silnych emocji. [przypis edytorski]

war (daw.) — wrzątek; por. warzyć: gotować. [przypis edytorski]

war (daw.) — wrzątek, wrzący płyn. [przypis edytorski]

warować coś (daw.) — zapewniać, zabezpieczać; por. wyrażenie: zawarowany prawem. [przypis redakcyjny]

warować czego (daw.) — strzec się czego. [przypis edytorski]

warować (daw.) — [tu:] obwarować. [przypis redakcyjny]

warować (daw.) — uważać, strzec, wystrzegać się. [przypis edytorski]

warować się (daw.) — pilnować się, wystrzegać się. [przypis edytorski]

warować się (daw.) — tu: pilnować się. [przypis edytorski]

warować się (daw.) — tu: pilnować się, wystrzegać się. [przypis edytorski]

warować się (daw.) — wystrzegać się. [przypis edytorski]

wartać (daw.) — mieć wartość. [przypis edytorski]

wartać się (daw.) — kręcić się. [przypis redakcyjny]

wart (daw.) — nurt. [przypis edytorski]

wartki (daw.) — prędki (tu: do bójki). [przypis edytorski]

wartogłów (daw.) — ktoś lekkomyślny i niezrównoważony; postrzeleniec, lekkoduch. [przypis edytorski]

wartogłów (daw.) — osoba lekkomyślna, niezrównoważona. [przypis edytorski]

wartogłowy (daw.) — lekkomyślny, niezbyt zrównoważony. [przypis edytorski]

wartujący (daw.) — mający wartość. [przypis edytorski]

wartujący (daw.) — warty, mający wartość. [przypis edytorski]

warujże (…) stracić (daw.) — pilnuj, żeby nie stracić. [przypis edytorski]

waruj (…) zabłądzić (daw.) — pilnuj, żebyś nie zabłądził. [przypis edytorski]

warząchew (daw.) — duża, drewniana łyżka kuchenna służąca do przygotowywania i nakładania potraw. [przypis redakcyjny]

warza (daw.) — gotowane jedzenie. [przypis edytorski]

waść (daw.) — skrócona forma grzecznościowego „wasza miłość”. [przypis edytorski]

waść (daw.) — skrót od: waszmość; starop. pot. zwrot grzecznościowy. [przypis edytorski]

wasąg (daw.) — dawny pojazd konny z nadwoziem wiklinowym lub drabinkowym. [przypis edytorski]

wasan a. asan (daw.) — skrót od: waszmość pan; starop. pot. zwrot grzecznościowy. [przypis edytorski]

wasan (daw.) — asan, waćpan. [przypis edytorski]

Wasindźkaś okrutna (daw.) — jest pani okrutna. [przypis edytorski]

wasze a. waszeć (daw.) — skrócona forma grzecznościowa: waszmość, tzn. wasza mość, wasza miłość. [przypis edytorski]

wasze a. waszeć (daw.) — waszmość; skrócona forma grzecznościowa. [przypis edytorski]

waszeć (daw.) — skrócona forma grzecznościowa używana pomiędzy szlachtą: waszmość (wasza miłość). [przypis edytorski]

waszeć (daw.) — skrócona forma grzecznościowa: waszmość, tzn. wasza mość, wasza miłość. [przypis edytorski]

waszeć (daw.) — tytuł grzecznościowy; mieć pozór waszeci: wyglądać jak wielki pan. [przypis edytorski]