Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 445 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 113263 przypisów.
mierność (daw.) — zachowywanie właściwej miary. [przypis edytorski]
mierność — tu: umiar. [przypis edytorski]
mierność — umiarkowanie; niewielki zasób czegoś. [przypis edytorski]
mierny (daw.) — ani za silny, ani za słaby (w miarę). [przypis edytorski]
mierny (daw.) — umiarkowany. [przypis edytorski]
mierny (daw.) — w miarę. [przypis edytorski]
mierny (daw.) — zachowujący miarę. [przypis edytorski]
mierny (daw.) — zachowujący odpowiednią miarę. [przypis edytorski]
mierny — nie nazbyt obfity, w miarę. [przypis edytorski]
mierny — niewiele warty, nieokazały. [przypis edytorski]
mierny — tu: przeciętny, średniej inteligencji. [przypis edytorski]
mierny — tu: średni. [przypis edytorski]
mierny — tu: średni, średniej wielkości. [przypis edytorski]
mierny — tu: zapewniający wszystko we właściwej mierze, ani za dużo, ani za mało. [przypis edytorski]
Mierosławski, Ludwik (1814–1878) — generał, radykalny demokrata; uczestnik powstania listopadowego, członek emigracyjnego Towarzystwa Demokratycznego Polskiego; współpracował z rewolucjonistą włoskim Mazzinim; miał być przywódcą zaplanowanego na 1846 powstania we wszystkich trzech zaborach, jednak wskutek denuncjacji hr. Ponińskiego został aresztowany przez policję pruską; w czasie Wiosny Ludów był dowódcą powstania w Wielkopolsce w 1848 oraz na Sycylii i w Badenii w 1849; w 1860 nawiązał bliską współpracę z Garibaldim; w 1863 był pierwszym dyktatorem powstania styczniowego z ramienia Tymczasowego Rządu Narodowego, porażki militarne oraz konflikt z Langiewiczem skłoniły go do rezygnacji z godności dyktatora, powrócił na emigrację do Francji. [przypis edytorski]
Mierosławski, Ludwik (1814–1878) — generał, uczestnik powstania listopadowego, członek emigracyjnego Towarzystwa Demokratycznego Polskiego; współpracował z Mazzinim; miał być przywódcą zaplanowanego na 1846 powstania we wszystkich trzech zaborach, jednak wskutek denuncjacji hr. Ponińskiego został aresztowany przez policję pruską; w czasie Wiosny Ludów był dowódcą powstania w Wielkopolsce w 1848 oraz na Sycylii i w Badenii w 1849; w 1860 nawiązał bliską współpracę z Garibaldim; w 1863 był dyktatorem powstania styczniowego z ramienia Tymczasowego Rządu Narodowego, porażki militarne oraz konflikt z Langiewiczem skłoniły go do rezygnacji z godności dyktatora, powrócił na emigrację do Francji. [przypis edytorski]
Mierosławski, Ludwik (1814–1878) — polski generał, pisarz i poeta, teoretyk wojskowości, działacz polityczny i niepodległościowy, uczestnik powstania listopadowego, przywódca dwóch powstań w Wielkopolsce (1846, 1848), pierwszy dyktator powstania styczniowego. [przypis edytorski]
mierzała — zmierzała, kierowała się. [przypis edytorski]
mierzawiec (ros.) — obrzydliwiec, świntuch. [przypis edytorski]
mierzchnąć (daw.) — tracić blask, gasnąć. [przypis edytorski]
mierzchnącego — dziś popr.: zmierzchającego. [przypis edytorski]
mierzch (starop.) — zmierzch. [przypis edytorski]
mierzeja — piaszczyste przedłużenie półwyspu, przen. wybrzeże. [przypis edytorski]
mierziączka (daw.) — gniew, oburzenie, niechęć. [przypis edytorski]
mierzić — brzydzić. [przypis edytorski]
mierzić — budzić wstręt. [przypis edytorski]
mierzić (daw.) — brzydzić. [przypis edytorski]
mierzić (gw.) — denerwować; być obrzydłym. [przypis edytorski]
mierzić się (daw.) — dziś bez strony zwrotnej; budzić odrazę, niechęć. [przypis edytorski]
mierziło się — nudziło się, sprzykrzyło się. [przypis edytorski]
mierzi mu się — przykrzy mu się, nudzi mu się; zbrzydło mu coś. [przypis edytorski]
mierziony (daw.) — budzący obrzydzenie. [przypis edytorski]
mierziony (daw.) — wzbudzający obrzydzenie. [przypis edytorski]
mierzwą — słoma zgnieciona na podściółkę dla bydła, przen,: coś bez wartości. [przypis edytorski]
mierzwa (daw.) — nawóz, obornik. [przypis edytorski]
mierzwa — dosł.: słoma, którą rzuca się pod nogi krowom w oborze; tu przen.: coś, co się zużywa i czego się nie szanuje. [przypis edytorski]
mierzwa (gw.) — zgnieciona słoma, używana najczęściej na ściółkę lub naturalny, organiczny nawóz, gnój. [przypis edytorski]
mierzwa — nawóz. [przypis edytorski]
mierzwa — organiczny nawóz, obornik. [przypis edytorski]
mierzwa — pognieciona słoma. [przypis edytorski]
mierzwa — słoma, którą rzuca się pod nogi koni w stajni, aby utrzymać czystość. [przypis edytorski]
mierzwa — słoma stanowiąca podściółkę dla bydła. [przypis edytorski]
mierzwa — zgnieciona słoma stosowana jako podściółka dla bydła. [przypis edytorski]
mierzwa — zgnieciona słoma, stosowana jako ściółka dla bydła. [przypis edytorski]
mierzwa — zgnieciona słoma, używana jako ściółka dla bydła. [przypis edytorski]
mierzwa — zgnieciona słoma, używana najczęściej na podściółkę dla zwierząt gospodarskich. [przypis edytorski]
mierzwa — zgnieciona słoma, używana najczęściej na ściółkę, lub naturalny, organiczny nawóz, gnój. [przypis edytorski]
mierzwa — zgnieciona słoma używana na ściółkę dla bydła. [przypis edytorski]
mierzyć — tu: przemierzać. [przypis edytorski]
mierzyliśmy się (…) i przyśpieszali (daw.) — konstrukcja, w której końcówka fleksyjna pierwszego czasownika ma zastosowanie również dla kolejnego (kolejnych); dziś: mierzyliśmy się i przyspieszaliśmy. [przypis edytorski]
mierzyn a. mierzynek — koń niewielkiego wzrostu. [przypis edytorski]
mierzyn (daw.) — nieduży, silny koń. [przypis edytorski]
mierzyn (daw.) — niewielki koń pociągowy. [przypis edytorski]
mierzynka (daw.) — nieduża, silna klacz pociągowa. [przypis edytorski]
mierzyn — koń niewielkiego wzrostu. [przypis edytorski]
mierzyn — koń niewielkiego wzrostu; także: niski, mały koń pociągowy. [przypis edytorski]
mierzyn — nieduży, silny koń. [przypis edytorski]
mierzyn — niski koń zaprzęgowy. [przypis edytorski]
mieść (daw.) — miotać, rozsiewać. [przypis edytorski]
mieść (daw.) — rzucać, miotać. [przypis edytorski]
mieść — tu: miotać, rzucać. [przypis edytorski]
mieść — tu: miotać, rzucić. [przypis edytorski]
mieścić — tu: umieszczać. [przypis edytorski]
mieście grać powinni (gw.) — mnie powinniście grać (konstrukcja z przestawną końcówką czasownika). [przypis edytorski]
mieścy — miejscami, tu i ówdzie. [przypis edytorski]
miesckie (gw.) — miejskie. [przypis edytorski]
miescki (gw.) — miejski. [przypis edytorski]
miesiąca grudnia — w oryginale: Lenajon (styczeń–luty), drugi miesiąc księżycowego kalendarza beockiego. [przypis edytorski]
miesiąca Junii — miesiąca czerwca. [przypis edytorski]
miesiąc czasu — błąd logiczny: na miesiące nie liczy się niczego innego poza czasem. [przypis edytorski]
miesiąc (daw., gw.) — księżyc. [przypis edytorski]
miesiąc (daw.) — księżyc; miesięczny: księżycowy. [przypis edytorski]
miesiąc (daw.) — księżyc. [przypis edytorski]
miesiąc (daw., poet.) — księżyc; miesięczny: księżycowy. [przypis edytorski]
miesiąc (daw.; poet.) — księżyc. [przypis edytorski]
miesiąc (daw., poet.) — księżyc. [przypis edytorski]
miesiące (daw.) — tu: księżyce. [przypis edytorski]
miesiącem — w kształcie półksiężyca. [przypis edytorski]
miesiąc — księżyc. [przypis edytorski]
miesiąc — księżyc. [przypis edytorski]
miesiąc — księżyc; w w. 1075 i n. nawiązania do herbowego półksiężyca króla Michała Wiśniowieckiego. [przypis edytorski]
miesiąc, który dzicy nazywają Księżycem Kwiatów — maj. [przypis edytorski]
miesiąc na młodziku — księżyc po nowiu. [przypis edytorski]
miesiąców — dziś popr. forma D.lm: miesięcy. [przypis edytorski]
miesiąc (poet.) — księżyc. [przypis edytorski]
miesiąc (starop.) — księżyc. [przypis edytorski]
miesiąc synodyczny — średni czas pomiędzy kolejnymi nowiami Księżyca. [przypis edytorski]
miesiąc (tu daw.) — księżyc. [przypis edytorski]
miesiąc — tu: Księżyc. [przypis edytorski]
miesiąc — tu: księżyc. [przypis edytorski]
miesiączek — miesiąc, księżyc. [przypis edytorski]
miesić (daw.) — mieszać. [przypis edytorski]
miesić (daw.) — ugniatać, mieszać, wyrabiać substancję o konsystencji ciasta. [przypis edytorski]
miesić — rozrabiać ciasto. [przypis edytorski]
miesięczna noc — noc księżycowa. [przypis edytorski]
miesięczne koło — tu: księżyc. [przypis edytorski]
miesięcznych (daw.) — księżycowych; miesiąc: księżyc. [przypis edytorski]
miesięczny (daw.) — księżycowy; miesiąc (daw., poet.): księżyc. [przypis edytorski]
miesięczny (daw.) — księżycowy; miesiąc: księżyc. [przypis edytorski]
miesięczny (daw.) — księżycowy. [przypis edytorski]