Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 444 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 157604 przypisów.
źródło Apona — cudowne źródło niedaleko Padwy. [przypis tłumacza]
źródło, które było przedtem powodem bezdzietności i głodu, stało się łonem, z którego płynęło błogosławieństwo potomstwa i dostatku — scena ta jest przedstawiona w 2 Krl 2, 18–22; nie ma jednak mowy o modlitwie i czarodziejskich rękoczynach, tylko o „wpuszczaniu w nie soli”. [przypis tłumacza]
źródło (starop.) — oboczna forma pisowni występująca u Reja: źrzódło. [przypis edytorski]
źródło to mętne w wielki prąd nie urośnie (…) grunt miazmatyczny, z którego się sączy — J. Weyssenhoff, Nowy fenomen literacki, Maurycy Maeterlinck i dekadentyzm symboliczny, „Biblioteka Warszawska” 1891, t. II, s. 124. [przypis autorski]
źródliska Heliosowe (mit. gr.) — ciepłe jezioro w Etiopii (tj. na płd. od Egiptu), w którym wypoczywać miały nocą konie z rydwanu boga Słońca, Heliosa. [przypis edytorski]
źrzały (daw.) — dojrzały, dorosły. [przypis edytorski]
źrzały (daw.) — dojrzały. [przypis edytorski]
źrzały — dojrzały. [przypis edytorski]
źrzeńca (daw. forma) — źrenica. [przypis redakcyjny]
źrzeńca (daw.) — źrenica. [przypis redakcyjny]
źrzeńca — źrenica. [przypis redakcyjny]
źrzenica (daw.) — dziś: źrenica. [przypis edytorski]
źrzenica (daw.) — źrenica. [przypis redakcyjny]
źrzenica — dziś popr.: źrenica. [przypis edytorski]
źrzenica (starop.) — źrenica. [przypis edytorski]
źrzenice (daw.) — źrenice. [przypis edytorski]
źrzenice (starop.) — dziś popr. D.lp r.ż.: (ze) źrenicy; tu: z oczu. [przypis edytorski]
źrzenice (starop. forma D. lp rodz. ż.) — źrenicy. [przypis redakcyjny]
źrzenice (starop. forma) — dziś M.lm: źrenice. [przypis edytorski]
źrze (starop. forma) — żre; pożera. [przypis edytorski]
źrzóbek — źrebak (obecnie gwarowe: źróbek). [przypis redakcyjny]
źrzódło (daw. a. gw.) — źródło. [przypis edytorski]
źrzódło — dziś: źródło. [przypis edytorski]
źrzódło (starop.) — dziś: źródło. [przypis edytorski]
źrzódło (starop. forma) — źródło. [przypis edytorski]
źrzodło — dziś popr.: źródło. [przypis edytorski]
źwierciadło (daw.) — dziś: zwierciadło. [przypis edytorski]
źwierciadło (daw.) — zwierciadło, lustro. [przypis edytorski]
źwierciadło — dziś popr. pisownia: zwierciadło. [przypis edytorski]
źwierciadło — dziś: zwierciadło. [przypis edytorski]
Źwierciadło — książka Mikołaja Reja, wydana w 1567–1568, której główną część stanowi Żywot człowieka poczciwego, opisujący wzorcowe życie człowieka, zwłaszcza ziemianina, a także czynności przypadające na wsi na każdą porę roku. [przypis edytorski]
źwierciedle (starop. forma) — dziś N.lp: (w) zwierciadle. [przypis edytorski]
źwierząt — dziś popr. pisownia: zwierzę. [przypis edytorski]
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
źwierz — dziś popr. forma: zwierz, zwierzę. [przypis edytorski]
źwierz — dziś popr. pisownia: zwierz. [przypis edytorski]
źwierz — dziś popr. pisownia: zwierz, zwierzę. [przypis edytorski]
źwierzę — dziś popr. pisownia: zwierzę. [przypis edytorski]
źwierzę — dziś popr.: zwierzę (w zapisie uwzględniono regionalną wymowę). [przypis edytorski]
źwierzę — prawdopodobnie powinno być w lm: źwierze (tj. jak zwierzęta). [przypis edytorski]
źwierzęta, co są tak ospałe / Iż swych oczu pół roku nie otworzą — bobaki lub świstaki. [przypis redakcyjny]
źwierzęta — dziś popr. forma: zwierzęta. [przypis edytorski]
źwierzętóm — dziś popr. pisownia: zwierzętom. [przypis edytorski]
źwierze (starop.) — dziś M.lm: zwierzęta. [przypis edytorski]
źwierz-li (daw.) — czy zwierz; dziś popr. pisownia: zwierzli. [przypis edytorski]
źwierzmi (starop.) — zwierzami, forma skrócona, porównaj pieśń I, zwr. 63. [przypis redakcyjny]
źwierzóm — dziś popr. forma C. lm: zwierzom, tj. zwierzętom. [przypis edytorski]
źwierzóm — dziś popr. forma: zwierzom, tj. zwierzętom. [przypis edytorski]
źwierz (starop.) — zwierzę. [przypis redakcyjny]
żąć (daw.) — ścinać zborze np. sierpem. [przypis edytorski]
żąć (daw.) — ściskać. [przypis redakcyjny]
żąć — ścinać zboże czy też trawę sierpem. [przypis edytorski]
żądać kogo o co (daw.) — dziś: żądać co od kogo; prosić kogo o co. [przypis edytorski]
żądać satysfakcji — żądać zadośćuczynienia, tu: żądać przyjęcia wyzwania na pojedynek; dać satysfakcję: stanąć do żądanego pojedynku. [przypis edytorski]
żądała mnie w zamęście — chciała wyjść za mnie za mąż. [przypis edytorski]
Żądam tedy kategorycznie przesłuchania biegłych na okoliczność, czy pan Jowialski jest autorem swoich pysznych bajek — Poruszając półżartem kwestię autorstwa pana Jowialskiego, nic wiedziałem, że sam Fredro rzuca na nią pewne światło, co prawda też niezupełnie zdecydowane. Mianowicie, w pierwszej redakcji Pana Jowialskiego (zamieszczonej w przypisach wydania Biegeleisena, 1897), w scenie drugiej aktu IV znajdują się następujące słowa włożone w usta Jowialskiego: „Ale co prawda, nie grzech, ja muszę ci powiedzieć, że te bajki nie ja pisałem, tylko się na pamięć nauczyłem”. W ostatecznej redakcji, Fredro ten ustęp usunął. [przypis autorski]
Żądamy od sztuki naszej, aby była polską, na wskroś polską (…) mieć w sobie ogień młodości (…) płomiennego ducha Mickiewicza — J. L. Popławski zgryźliwie natomiast twierdził (O modernistach, s. 226), że „grupa młodych poetów i artystów w Krakowie, która nazwała się Młodą Polską, w myślach swych i uczuciach nie jest ani prawdziwie młodą, ani szczerze polską”. [przypis autorski]
żąda po mnie — dziś: żąda ode mnie. [przypis edytorski]
żądasz po mnie — dziś: żądasz ode mnie. [przypis edytorski]
żądła pszczole — dziś: żądła pszczele. [przypis edytorski]
żądła wężowe [rozpuszcza] — chorągiew z wężami, herbem Sforzów. [przypis redakcyjny]
żądły — dziś N. lm: żądłami. [przypis edytorski]
żądniejsze — Pożądańsze, przyjemniejsze. [przypis redakcyjny]
żądnie — tu: chętnie. [przypis edytorski]
żądny (starop.) — proszący, potrzebujący; wnoszący żarliwą, gorącą prośbę. [przypis edytorski]
żądza (starop.; tu forma B. lp: żądzą) — namiętne pragnienie. [przypis redakcyjny]
żądza — żądanie. [przypis redakcyjny]
żądzej (starop. forma) — dziś D.lp r.ż: żądzy. [przypis edytorski]
żądzej (starop. forma) — żądzy. [przypis edytorski]
żądze (starop. D. lp) — żądzy. [przypis redakcyjny]
żądze (starop. forma) — dziś D.lp. r.ż.: żądzy. [przypis edytorski]
żądzey władzey (starop. forma) — dziś D.lp r.ż.: żądzy władzy. [przypis edytorski]
Żabia Przełęcz — przełęcz w głównej grani Tatr pomiędzy dwoma szczytami: Rysami i Żabim Koniem. [przypis edytorski]
żabieniec, Alisma (biol.) — rodzaj roślin wodnych i błotnych. [przypis edytorski]
Żabieniec — być może chodzi o Zadni Mnichowy Stawek w Dolinie za Mnichem, najwyżej położone jezioro w polskich Tatrach (2070 m). [przypis edytorski]
Żabi Koń — szczyt w głównej grani Tatr o wys. 2291 m n.p.m. [przypis edytorski]
żabnica — ryba morska, nazywana też diabłem morskim; większość czasu spędza na dnie i wabi małe rybki mięsistym, wijącym się wyrostkiem na końcu długiej wędki wystającej ze szczytu głowy. [przypis edytorski]
żaboryby — inaczej batrachy; ryby morskie prowadzące przydenny tryb życia; nazwę żaboryby zawdzięczają wydawanym przez siebie odgłosom, przypominającym rechot żab. [przypis edytorski]
żabot — dekoracja ze zmarszczonej tkaniny a. koronki, umieszczana z przodu koszuli bądź sukni. [przypis edytorski]
żabot — dekoracja ze zmarszczonej tkaniny. [przypis edytorski]
żabot — ozdoba za zmarszczonej tkaniny. [przypis edytorski]
żabot — ozdoba ze zmarszczonego materiału, umieszczana zwykle na froncie koszuli. [przypis edytorski]
żabot — ozdoba z marszczonej tkaniny umieszczana na przodzie bluzki. [przypis edytorski]
żabot — ozdoba z marszczonej tkaniny umieszczana na przodzie koszuli lub bluzki. [przypis edytorski]
żabot — ozdoba z marszczonej tkaniny umieszczana pod szyją na przodzie bluzki lub koszuli. [przypis edytorski]
żabot (z fr.: jabot) — element ubioru; rodzaj ozdoby z udrapowanego materiału, ozdobionego niekiedy koronką, umieszczanej pod szyją, na zapięciu z przodu sukni, bluzki a. koszuli; tu zdrobn.: żabocik. [przypis edytorski]
Żaby, Osy, Ptaki, Niewiasty — zwoje rękopisów przechowywano w wazach; Żaby, Osy, Ptaki i Zgromadzenie kobiet to dzieła Arystofanesa. [przypis redakcyjny]
żachnąć się — oburzyć się. [przypis edytorski]
żachnąć się — okazać oburzenie, zniecierpliwienie, gniew, niecierpliwość; obruszyć się. [przypis edytorski]
żachnąć się — wyrazić oburzenie a. niezadowolenie. [przypis edytorski]
żachnąć się — wyrazić oburzenie, niezadowolenie, sprzeciw, gniew, zniecierpliwienie. [przypis edytorski]
żachnąć się — wyrazić sprzeciw, oburzenie. [przypis edytorski]
żachnąć się — zasygnalizować oburzenie lub sprzeciw. [przypis edytorski]
żacy (…) co im tam w garnki dawają — daw. zwyczajem było dawanie w garnuszki ubogim żakom szkolnym potraw pozostałych ze stołów pańskich. [przypis edytorski]
żaczkować — popisywać się erudycją. [przypis edytorski]
żadenby (…) nie wierzył (starop. forma) — konstrukcja z przestawną końcówką czasownika; inaczej: żaden nie wierzyłby. [przypis edytorski]
żadenby temu (…) nie wierzył (starop.) — nikt nie uwierzyłby temu. [przypis edytorski]
„Żaden geniusz (…) i natchnionego” — wstęp do tłómaczenia sonetów D. G. Rossettiego „La maison de vie” [przypis autorski]
żaden jeździec, ani żaden piechur (neque eques neque pedes) — określenie wzięte z języka żołnierskiego, tyle co „nikt”. [przypis tłumacza]
żaden ku tobie nie jest podobien, Panie — Jr 10, 6. [przypis edytorski]
„Żaden malarz (…) być miała” — „Nullo dipintore potrebbe porre alcuna figura se intezzionalmente non si facesse prima tale quale la figura essere dee”. Ciekawe te dowody i wiele innych jeszcze zebrał prof. Janitschek w rozprawie: Die Kunstlehre Dantes und Giotto’s Kunst… (Lipsk 1892) głównie str. 17 — 23. Nie potrzeba Janitschka i Burckhardta dla zrozumienia i ocenienia estetycznego nowatorstwa Danta, — powołuję ich jeno, ażeby nie być posądzonym o zbyt paradoksalną charakterystykę. [przypis autorski]
