Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | English | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 12942 przypisów.
pluderki — zdrobn. od pludry: sięgające do kolan spodnie o bufiastych nogawkach, stanowiące element stroju męskiego w XVII i XVIII w. [przypis edytorski]
pluderki — zdrobn. od: pludry; spodnie. [przypis edytorski]
pluderki — zdrobn. od pludry; spodnie. [przypis edytorski]
pludrak — noszący pludry, tj. z niem. krótkie spodnie z bufiastymi nogawkami, modne wówczas w Europie. [przypis edytorski]
pludrowski — pruski, niemiecki; od pludry: rodzaj spodni. [przypis edytorski]
pludry (daw.) — krótkie spodnie. [przypis edytorski]
pludry (daw.) — rodzaj krótkich spodni. [przypis edytorski]
pludry (daw.) — spodnie; czerwone pludry — pogardliwe określenie żołnierzy; w XIX w. mundury wojskowe miały jeszcze jaskrawe kolory. [przypis edytorski]
pludry (daw.) — spodnie. [przypis edytorski]
pludry (daw.) — spodnie; szczególnie: krótkie, sięgające do kolan lub do połowy ud spodnie z bufiastymi nogawkami i pionowymi rozcięciami odsłaniającymi tkaninę podszewki, element daw. dworskiej mody męskiej. [przypis edytorski]
pludry (daw.) — spodnie; zwykle sięgające do kolan lub tuż za kolano. [przypis edytorski]
pludry (daw., z niem. Pluderhosen) — krótkie spodnie, sięgające do kolan lub do połowy ud, z bufiastymi nogawkami i pionowymi rozcięciami odsłaniającymi tkaninę podszewki. [przypis edytorski]
pludry (daw.; z niem. Pluderhosen) — krótkie spodnie, sięgające do kolan lub do połowy ud, z bufiastymi nogawkami i pionowymi rozcięciami odsłaniającymi tkaninę podszewki. Moda na pludry pojawiła się w XVI w. w Niemczech; wkrótce stały się popularne w całej Europie. [przypis edytorski]
pludry — krótkie spodnie, sięgające do kolan lub do połowy ud, z bufiastymi nogawkami i pionowymi rozcięciami odsłaniającymi tkaninę podszewki. [przypis edytorski]
pludry — krótkie spodnie z bufiastymi nogawkami, element dworskiej mody męskiej od XVI w.; w daw. Polsce: każde krótkie spodnie. [przypis edytorski]
pludry (przestarz.) — krótkie, szerokie spodnie. [przypis edytorski]
pludry — sięgające do kolan spodnie o bufiastych nogawkach, stanowiące element stroju męskiego w XVII i XVIII w. [przypis edytorski]
pludry — sięgające do kolan spodnie o bufiastych nogawkach, stanowiące element stroju męskiego w XVII i XVIII w. [przypis edytorski]
pludry — spodnie. [przypis edytorski]
pludry — spodnie; szczególnie: sięgające do kolan spodnie o bufiastych nogawkach, stanowiące element stroju męskiego w XVII i XVIII w. [przypis edytorski]
pludry — spodnie; szczególnie: sięgające do kolan spodnie o bufiastych nogawkach, stanowiące element stroju męskiego w XVII i XVIII w. [przypis edytorski]
pludry (z niem.) — krótkie, bufiaste spodnie. [przypis edytorski]
plugastwo — obrzydlistwo, coś budzącego odrazę, paskudztwo. [przypis edytorski]
plugawem — daw. forma N. i Msc. przymiotników r.n.; dziś tożsama z r.m.: plugawym. [przypis edytorski]
plugawiec (daw.) — osoba budząca wstręt zachowaniem lub wyglądem. [przypis edytorski]
plugawy — budzący wstręt, szkaradny; zbrukany. [przypis edytorski]
plugawych — w tym miejscu tłumacz zaproponował zamiennie określenie: obmierzłych. [przypis edytorski]
plukta — pluoštas. [przypis edytorski]
plumaż (daw., z fr. plumage) — upierzenie, pióra. [przypis edytorski]
plum pudding — tradycyjne angielskie danie bożonarodzeniowe, przyrządzane z łoju i suszonych owoców, gotowane przez kilka godzin, dojrzewające przez miesiąc lub nawet rok. [przypis edytorski]
plundrować (z niem.) — plądrować, pustoszyć. [przypis edytorski]
pluralis (łac.) — gram. liczba mnoga. [przypis edytorski]
pluralis (łac.) — liczba mnoga. [przypis edytorski]
pluralitas (łac.) — większość. [przypis edytorski]
pluśnij wiosłem a puść się (daw.) — konstrukcja z „a” w funkcji spójnika łącznego, dziś: pluśnij wiosłem i puść się. [przypis edytorski]
plus charmant et courtois que jamais (fr.) — jeszcze bardziej uroczy i grzeczny niż zwykle. [przypis edytorski]
plus confidence, que… (fr.) — więcej pewności siebie niż… (zdanie urwane). [przypis edytorski]
plus convenable (fr.) — bardziej odpowiednie. [przypis edytorski]
plus de confidence que de connaissance (fr.) — więcej poufałości niż znajomości. [przypis edytorski]
plus est ingenii Romani terminos… (łac.) — znaczniejsze jest, że przesunąłeś o wiele dalej granice geniuszu rzymskiego niż imperium. [przypis edytorski]
plusk (gw.) — plucha; deszczowa pogoda. [przypis edytorski]
plusk — tu: deszcz. [przypis edytorski]
plus (…) que (fr.) — bardziej, więcej (…) niż; po co miał być plus uczciwy, que le bankier — po co miał być uczciwszy niż bankier. [przypis edytorski]
plus royalistes que le roi (fr.) — bardziej rojalistyczni niż król. [przypis edytorski]
plus substantiel (fr.) — bardziej treściwy, bardziej materialny, istotniejszy. [przypis edytorski]
Plus vite, plus vite! (fr.) — Szybciej, szybciej! [przypis edytorski]
pluta (daw.) — szaruga, dżdżysta pogoda. [przypis edytorski]
pluta — kietasis, apkepęs duonos paviršius. [przypis edytorski]
pluta — plucha; deszczowa pogoda. [przypis edytorski]
pluta — plucha, pogoda charakteryzująca się dużą ilością opadów różnego rodzaju. [przypis edytorski]
Plutarch (50 n.e.–ok. 125 n.e.) — grecki filozof i historyk, specjalizujący się w spisywaniu żywotów sławnych ludzi. [przypis edytorski]
Plutarch (I–II w. n.e.) —grecki biograf, filozof, orator; znany z Od Augusta do Witeliusza — zbioru czterdziestu sześciu żywotów sławnych Greków i Rzymian. [przypis edytorski]
Plutarch (I–II w. n.e.) — grecki biograf, filozof, orator; znany z Od Augusta do Witeliusza, zbioru czterdziestu sześciu żywotów sławnych Greków i Rzymian. [przypis edytorski]
Plutarch — Plutarch z Cheronei (ok. 50–125) był greckim filozofem, historykiem, moralistą. Najbardziej znany z autorstwa żywotów sławnych ludzi starożytnej Grecji i Rzymu. [przypis edytorski]
Plutarch w drugiej swojej rozprawie o cnocie jest już mniej stanowczy co do… — cytowany jest ten sam tekst Plutarcha, O cnocie moralnej. [przypis edytorski]
Plutarch z Cheronei (50–125 n.e.) — grecki historyk i mówca, autor m. in. Żywotów równoległych. [przypis edytorski]
Plutarch z Cheronei (ok. 50–ok. 125) — grecki filozof, historyk, moralista; autor popularnego zbioru zestawionych parami życiorysów sławnych Greków i Rzymian (Żywoty równoległe). [przypis edytorski]
Plutarch z Cheronei (ok. 50–ok. 125 n.e.) — grecki pisarz, filozof i biograf; autor m.in. Moraliów (zbioru rozpraw na różnorodne tematy) oraz Żywotów równoległych, obejmujących biografie kilkudziesięciu znanych osobistości zestawianych parami Grek-Rzymianin. [przypis edytorski]
Plutarch z Cheronei (ok. 50–ok. 150) — grecki pisarz, historyk, filozof-moralista; autor popularnych Żywotów równoległych, zbioru zestawionych parami życiorysów sławnych Greków i Rzymian. [przypis edytorski]
Plutarch z Cheronei (ok. 50–ok. 150) — gr. pisarz, historyk, filozof-moralista; autor Żywotów równoległych, biografii kilkudziesięciu znanych osobistości zestawianych parami Grek-Rzymianin. [przypis edytorski]
Plutarch z Cheronei (ok. 50–ok. 150) — gr. pisarz, historyk, filozof-moralista; autor Żywotów równoległych, obejmujących biografie kilkudziesięciu znanych osobistości zestawianych parami Grek-Rzymianin. [przypis edytorski]
pluta (reg.) — plucha, szaruga, dżdżysta pogoda. [przypis edytorski]
Pluto a. Pluton — bóg świata umarłych, odpowiednik Hadesa w mit. gr. [przypis edytorski]
Pluto a. Pluton (mit. rzym.) — bóg świata podziemnego, krainy umarłych. Zakochał się w Prozerpinie, córce Cerery, i porwał ją. Konflikt zakończył się kompromisem: Prozerpina została żoną Plutona, ale pół każdego roku spędzała z matką na ziemi; jej powroty do męża powodowały rozpacz bogini urodzaju i zimę. Odpowiednikiem Plutona w mit. gr. był Hades. [przypis edytorski]
plutokracja — warstwa ludzi bogatych i dlatego wpływowych. [przypis edytorski]
plutokracja — warstwa społeczna ludzi bogatych i wpływowych. [przypis edytorski]
Pluton a. Pluto (mit. rzym.) — bóg świata podziemnego, krainy umarłych, odpowiednik Hadesa w mit. gr; tu: Szatan, Lucyfer, pierwszy z buntowniczych upadłych aniołów, przewodzący diabłom w piekle. [przypis edytorski]
Pluton (gr. Πλούτων; mit. gr.) — określenie boga świata umarłych, Hadesa, pochodzące od wyrazu πλοῦτος: bogactwo. [przypis edytorski]
Pluton (mit. rz.) — bóg śmierci i świata podziemnego; tu połączony z Plutosem, gr. bogiem bogactwa. [przypis edytorski]
Pluton (mit. rz.) — bóg śmierci i zmarłych. [przypis edytorski]
Pluton (mit. rzym.) — bóg śmierci i podziemnej krainy zmarłych; jego gr. odpowiednikiem jest Hades. [przypis edytorski]
Pluton (mit. rzym.) — bóg świata podziemnego, krainy umarłych, odpowiednik greckiego Hadesa. [przypis edytorski]
Pluton (mit. rzym.) — bóg świata podziemnego, krainy umarłych. [przypis edytorski]
Pluton (mit. rzym.) — bóg świata podziemnego, krainy zmarłych, odpowiednik Hadesa w mit. gr. [przypis edytorski]
Pluton (mit. rzym.) — bóg świata podziemnego, krainy zmarłych (odpowiednik Hadesa w mit. gr.). [przypis edytorski]
Pluton (mit. rzym.) — bóg świata podziemnego. [przypis edytorski]
Pluton (mit. rzym.) — bóg świata podziemnego; syn tytana Saturna i tytanidy Ops, brat Jowisza, Neptuna, Ceres, Westy i Junony; mąż Prozerpiny. Tu błędnie wprowadzony zamiast Hadesa. [przypis edytorski]
Pluton (mit. rzym.) — bóg świata umarłych, odpowiednik gr. Hadesa. [przypis edytorski]
Pluton (mit. rzym.) — bóg świata umarłych, odpowiednik Hadesa w mit. gr. [przypis edytorski]
Pluton (mit. rzym.) — bóg świata umarłych, odpowiednik Hadesa w mit. gr. [przypis edytorski]
Pluton (mit. rzym.) — bóg świata umarłych, odpowiednik Hadesa z mit. gr. [przypis edytorski]
plutonowy — w oryg. enomotarcha, dowódca enomotii, tj. najmniejszego pododdziału wojsk greckich w falandze, złożonego pierwotnie z 25, później z 32–36 żołnierzy. [przypis edytorski]
Pluton — tu: Szatan, Lucyfer jako władca piekieł. [przypis edytorski]
Pluto — Roman god of the underworld, equivalent of Greek god Hades. [przypis edytorski]
Plutus (mit. rzym.) — bóg bogactwa. [przypis edytorski]
Plutus — właśc. Pluton, rzymski odpowiednik Hadesa, boga podziemnej krainy umarłych. [przypis edytorski]
Plutus — w mitologii gr. bóg bogactwa. [przypis edytorski]
pluwiometria — mierzenie opadów deszczu. [przypis edytorski]
plwać (daw.) — dziś popr.: pluć. [przypis edytorski]
plwać (daw.) — pluć. [przypis edytorski]
plwać (daw.) — pluć. [przypis edytorski]
plwać — dziś: pluć. [przypis edytorski]
plwać — pluć. [przypis edytorski]
plwanie — opluwanie, plucie. [przypis edytorski]
Plymouth — miasto portowe w płd.-zach. Anglii, nad kanałem La Manche. [przypis edytorski]
plynia — pempė, nedidelis pelkių paukštis. [przypis edytorski]
plynių — plikis. [przypis edytorski]
p. m. — skrót od łac. post meridiem: przed południem. [przypis edytorski]
pnącze — dziś popr. forma M.lm: pnącza. [przypis edytorski]
pneumatyczna kartka — wiadomość przesłana pocztą pneumatyczną, tj. przez system system rur z wykorzystaniem sprężonego powietrza; listy, dokumenty lub przedmioty umieszczane są w specjalnej kapsule, a ich przesyłanie może następować w obrębie jednego lub kilku budynków, a także w granicach miasta, jak np. w Paryżu, gdzie poczta pneumatyczna została praktycznie zastosowana w XIX w. i działała do 1984 r., kiedy została zastąpiona przez coraz powszechniejsze użytkowanie faksów i internetowego mailingu. [przypis edytorski]
