Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 474 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Szacowany czas do końca: -
Wacław Potocki, O fraszkach

Spis treści

    1. Grzech: 1
    2. Ksiądz: 1
    3. Literat: 1
    4. Poezja: 1
    5. Spowiedź: 1
    6. Zabawa: 1
    7. Żart: 1

    Uwspółcześnienie:

    Interpunkcji: raz ciepło a drugi raz chłodno > raz ciepło, a drugi raz chłodno; Sławnym wierszem z żabami Homer wojny mysze/ Nikczemnego komara Wirgilijusz pisze. > Sławnym wierszem z żabami Homer wojny mysze, / Nikczemnego komara Wirgilijusz pisze; Nie czyń tego Wacławie! > Nie czyń tego, Wacławie!

    Wacław PotockiO fraszkach

    1
    Poezja, Grzech, Ksiądz, SpowiedźSpowiedałem[1] się księdzu na jubileuszu
    Fraszek swoich. Ledwo to dójdzie jego uszu,
    Upewnił mię[2] po śmierci za nie czyścem długim.
    Skrupulat to. Znowu się spowiedam przed drugim.
    5
    Aż ten baje[3] o piekle. Tam do kata, rzekę,
    Wolę, że się oczyszczę, niżeli upiekę.
    Więc wróciwszy do domu na onę[4] pokutę,
    Każę sobie założyć na kominie hutę[5].
    Jeszcze się z nimi żegnam, ba, i nie bez żalu,
    10
    Nim je na swoje miejsce wyprawię do palu[6].
    Aż mój stary przyjaciel we drzwi zakołace.
    Do takiejli zniewagi twoje przyszły prace?
    Nie czyń tego, Wacławie! o Muzy gra chodzi.
    Wierzcie mi, żeć to u nich na potym zaszkodzi.
    15
    Żart, ZabawaZ początku świata były fraszki, były żarty,
    Byle w nich Bóg miał pokój. Czyli twoje karty
    Treny tylko a wojny? Wiesz, że raz pogodno,
    Drugi dżdżysto; raz ciepło, a drugi raz chłodno;
    Raz dniem, drugi raz nocą niebo świat przeplata.
    20
    Podobała się Bogu taka alternata[7].
    W twych księgach (bodaj ten mnich i z swoją przestrogą!)
    Przy poważniejszych rzeczach fraszki ujść nie mogą?
    Sławnym wierszem z żabami Homer[8] wojny mysze,
    Nikczemnego komara Wirgiljusz[9] pisze.
    25
    Czytałeś Klaudjusza w uczonym Senece[10]?
    Synezjusz[11] łysinę, Plutarch[12] tak dalece
    Świerczka chwali, Heinsius[13], niżeli ci[14] zdrowszy
    W rozumie chrześcijanin, księgę pisał o wszy;
    Wielką Naso[15] miłości część swych rymów święci.[16]
    30
    LiteratCzytają i ludzie to oddają pamięci,
    Co my żartem piszemy; chociaż nas stąd winią,
    Toż sami księża, prawda, że nie wszyscy, czynią.
    Źdźbła nam wyjmują, sami w oku mając kłody,
    Bez małaby nie lepiej sobie radzić wprzódy.
    35
    Szkoda palić, lecz, wedle najpierwszej spowiedzi,
    Niech przeczyści i niechaj autor je przecedzi.
    Precz plugawe paskwile[17], precz przymówki głupie…
    Acz[18] dziś ludzie na słowa połykają ślinki;
    Pewnieć ich nie zawstydzą najgorsze uczynki.
    40
    Dałem sobie rozradzić; czemubyśmy radzi,
    Wskok słuchamy; próżno się na racyje sadzi[19].

    Przypisy

    [1]

    spowiedałem (daw.) — dziś popr.: spowiadałem. [przypis edytorski]

    [2]

    mię (starop.) — dziś popr.: mnie. [przypis edytorski]

    [3]

    bajać — opowiadać niestworzone historie, fantazjować. [przypis edytorski]

    [4]

    onę (starop.) — dziś: tę. [przypis edytorski]

    [5]

    huta — stos drzewa na opał. [przypis redakcyjny]

    [6]

    pal — spalenie. [przypis redakcyjny]

    [7]

    aiternata — odmiana. [przypis redakcyjny]

    [8]

    Homer — najstarszy grecki poeta, wędrowny śpiewak, twórca dwóch ważnych dzieł: Iliady i Odysei. Ponadto uważa się go za autora poematu heroikomiczego Batrachomyomachii, czyli „wojny żabio-mysiej”. [przypis edytorski]

    [9]

    Wirgiliusz — Wergiliusz (Publius Vergilius Maro, 70–19 p.n.e.) był jednym z najwybitniejszych twórców rzymskich, napisał Eneidę. Uznawany jest również za twórcę poematu Komar. [przypis edytorski]

    [10]

    Seneka — Seneka Młodszy (Lucjusz Anneusz Seneka, 4 p.n.e.–65 n.e.) był rzymskim pisarzem, poetą, retorem oraz przede wszystkim filozofem — wyznawcą stoicyzmu. Napisał satyrę Udynienie boskiego Klaudiusza. [przypis edytorski]

    [11]

    Synezjusz — Synesius z Cyreny (ok. 373–413) był filozofem, poetą, ojcem Kościoła, biskupem. Napisał m.in. Pochwałę łysiny. [przypis edytorski]

    [12]

    Plutarch — Plutarch z Cheronei (ok. 50–125) był greckim filozofem, historykiem, moralistą. Najbardziej znany z autorstwa żywotów sławnych ludzi starożytnej Grecji i Rzymu. [przypis edytorski]

    [13]

    Heinsius — Daniel Heinsius (1580–1655) był holenderskim filologiem, poetą, profesorem uniwersytetu w Lejdzie. Pisał po łacinie oraz w języku ojczystym. Napisał żartobliwą Pochwałę wszy. [przypis edytorski]

    [14]

    niżeli ci — autorzy wymienieni wcześniej (Homer, Wergiliusz, Seneka, Plutarch), którzy byli poganami. [przypis edytorski]

    [15]

    Naso — Owidiusz (Publius Ovidius Naso, 43 p.n.e.–18 n.e.) był jednym z najwybitniejszych, ale też ostatnich wielkich rzymskich poetów. Znany głównie z twórczości o tematyce miłosnej. Napisał Sztukę kochania oraz Pieśni miłosne, a także poemat epicki Metamorfozy. [przypis edytorski]

    [16]

    Sławnym wierszem z żabami… — Potocki wymienia błahe wiersze znanych autorów: Wojnę żab i myszy Homera; Komara Wirgiliusza; Klaudiusza Seneki (satyrę na cesarza Klaudiusza); Pochwałę łysiny biskupa Synezjusza; Świerczka Plutarcha (co było pomyłką Potockiego); Pochwałę wszy skierowaną do ojców żebraków filologa holenderskiego Heinsiusza; wiersze o miłości Owidiusza. [przypis redakcyjny]

    [17]

    paskwil — dziś popr.: paszkwil; utwór literacki mający na celu zniesławienie kogoś. [przypis edytorski]

    [18]

    acz (starop.) — chociaż. [przypis edytorski]

    [19]

    sadzić (starop.) — opierać się. [przypis edytorski]

    x