Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | English | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 12700 przypisów.
Perkunas (mit. litewska) — bóg gromów i błyskawic. [przypis edytorski]
Perkun (lit. Perkūnas) — w mitologii bałtyjskiej gromowładny bóg niebios, ognia, burzy i wojny, a także płodności; poświęconym mu drzewem był dąb (stąd może pochodzi nazwa bóstwa; indoeur. perk-: dąb); odpowiednik słowiańskiego Peruna. [przypis edytorski]
Perkun (mit. bałtyjska) — bóg ognia i pioruna, czczony przez daw. Litwinów. [przypis edytorski]
Perkun (mit. bałtyjska) — gromowładny bóg niebios, ognia, burzy i wojny, a także płodności; odpowiednik słowiańskiego Peruna. [przypis edytorski]
Perkun (mit. lit.) — gromowładny bóg niebios, ognia i płodności, burzy i wojny; naczelne bóstwo w mitologii wszystkich ludów bałtyjskich; jego świętym drzewem i symbolem był dąb. [przypis edytorski]
Perkun — słowiański i litewski bóg pioruna. [przypis edytorski]
per (łac.) — przez, poprzez. [przypis edytorski]
perłowa macica — masa perłowa. [przypis edytorski]
perły — dziś popr. forma N.lm: perłami. [przypis edytorski]
Perły humoru polskiego — popularny zbiór krótkich humorystycznych utworów literatury polskiej, publikowany przez Kazimierza Bartoszewicza jako tanie dwumiesięczne wydawnictwo zeszytowe (t. 1–3, wyd. 1884–1892). [przypis edytorski]
perły poławiają się (daw.) — dziś: perły są poławiane. [przypis edytorski]
perły uriańskie — wartościowe perły ze Wschodu, cechujące się wyjątkowym blaskiem. [przypis edytorski]
per la gracia di Dio uomo libero (wł.) — z łaski Bożej człowiek wolny. [przypis edytorski]
per la grazia di Dio uomo libero (wł.) — z łaski Bożej człowiek wolny. [przypis edytorski]
perliczka — średniej wielkości ptak hodowlany o szaro-czarnym upierzeniu w białe cętki, pochodzący z Afryki. [przypis edytorski]
Perlisi — tu: Perlisia, zdrobniale od Perełka, imię. [przypis edytorski]
perli — tu: pojawia się w formie pereł, kropli. [przypis edytorski]
Perl, Kon, Kulczycki, Haecker — Feliks Perl (1871–1927), Feliks Kon (1864–1941), Ludwik Kulczycki (1866–1941) i Emil Haecker (1875–1934) związani byli w tamtym czasie z polskim ruchem socjalistycznym. [przypis edytorski]
per longum et latum (łac.) — długo i szeroko. [przypis edytorski]
Permesso? (wł.) — tu: Czy można? [przypis edytorski]
Permettez, comtesse (fr.) — Pozwoli pani, hrabino. [przypis edytorski]
permisja (daw., z łac. permissio) — pozwolenie. [przypis edytorski]
permisja (daw., z łac.) — pozwolenie. [przypis edytorski]
permisja (z łac.) — pozwolenie. [przypis edytorski]
permisja (z łac.) — zgoda. [przypis edytorski]
Perm — miasto w europejskiej części Rosji nad rzeką Kamą, u stóp gór Ural stanowiących granicę między Europą a Azją. [przypis edytorski]
per modum Gedanensem (łac.) — na sposób gdański. [przypis edytorski]
per modum (łac.) — na kształt. [przypis edytorski]
per modum (łac.) — na wzór. [przypis edytorski]
per nefas (łac.) — niegodziwie. [przypis edytorski]
per nefas (łac.) — niegodziwie, w sposób niedozwolony. [przypis edytorski]
per negationem consequentiae (łac.) — przez negowanie tego, co wynika. [przypis edytorski]
per non sunt (łac.) — jako niebyłe. [przypis edytorski]
per obłokam — przez obłoki (makaronizm). [przypis edytorski]
Per omnia saecula saeculo…rum (łac.) — Przez wszystkie wieki wie…ków. [przypis edytorski]
per omnia tempora (łac.) — na wszystkie czasy. [przypis edytorski]
peronela (z fr. péronnelle) — osoba głupia. [przypis edytorski]
peronówka (pot.) — bilet peronowy, uprawniający do przebywania na peronie, ale bez prawa podróży koleją. [przypis edytorski]
perora (daw.) — długa, napuszona przemowa. [przypis edytorski]
perora (daw.) — długa, uroczysta przemowa. [przypis edytorski]
perora (daw.) — uroczysta przemowa. [przypis edytorski]
perora — długa przemowa. [przypis edytorski]
perora — napuszona mowa z pouczeniem; daw.: uroczysta mowa. [przypis edytorski]
perora — napuszona mowa z pouczeniem. [przypis edytorski]
perora — tu: uroczysta mowa. [przypis edytorski]
perora — uroczysta przemowa. [przypis edytorski]
perora — uroczysta przemowa, tu krytyka. [przypis edytorski]
perorować — przemawiać. [przypis edytorski]
perorować (z łac. perorare) — rozwodzić się nad czymś, wykładać. [przypis edytorski]
perory — przemowy. [przypis edytorski]
per pedes apostolorum (łac., żart.) — pieszo na wzór apostołów. [przypis edytorski]
per pedes (łac., żart.) — pieszo. [przypis edytorski]
perpendykuł (z łac. perpendicularis: pionowy) — wahadło zegara, zegar z wahadłem; pion. [przypis edytorski]
perpendykularnie — pionowo. [przypis edytorski]
perpendykularny — pionowy. [przypis edytorski]
perpetua (łac.) — wieczna, nieskończona. [przypis edytorski]
perpetuum mobile (łac.) — dosł. wiecznie się poruszające; hipotetyczne urządzenie, które raz wprawione w ruch funkcjonowałoby nieustannie. [przypis edytorski]
perpetuum mobile (łac.) — dosł. wiecznie się poruszające; hipotetyczne urządzenie, które raz wprawione w ruch funkcjonowałoby nieustannie bez pobierania energii z zewnątrz; w przeszłości wielokrotnie podejmowano próby skonstruowania tego rodzaju mechanizmu, jednak jego zbudowanie jest niemożliwe. [przypis edytorski]
perpetuum mobile (łac.) — mechanizm, który raz uruchomiony, działałby zawsze. [przypis edytorski]
Perpignan — miasto w płd. Francji, na wybrzeżu Morza Śródziemnego, ok. 40 km od granicy z Hiszpanią. [przypis edytorski]
perpleksja (daw., z łac.) — zmieszanie, zakłopotanie, niepokój. [przypis edytorski]
perpleksja (daw., z łac.) — zmieszanie, zakłopotanie, niepokój. [przypis edytorski]
perplexitas (łac.) — niejasność. [przypis edytorski]
per potioritatem (łac.) — tu: przez prawo pierwszeństwa wierzytelności. [przypis edytorski]
per procuram (łac.) — przez pełnomocnika; za pośrednictwem. [przypis edytorski]
Perroneau, Jean-Baptiste (1715–1783) — francuski malarz i grafik, portrecista, posługiwał się głównie pastelami. [przypis edytorski]
Persant z Inde — w oryginale ang.: Persant of Inde (tak również u Malory'ego); dawne średnioangielskie słowo inde, pochodzące ze starofrancuskiego, oznaczało indygo: kolor ciemnoniebieski, albo też, pisane wielką literą: Indie lub indyjski; w przypadku tego przydomku rycerza kontekst oraz realia epoki wskazują na pierwsze znaczenie albo też chodzi o jakąś niezidentyfikowaną miejscowość lub region Wielkiej Brytanii. [przypis edytorski]
pers (daw., z fr. perse) — cienka kolorowa tkanina w kwiaty, podobna do batystu. [przypis edytorski]
Persefassa (mit. gr.) — Persefona, żona Hadesa, bogini świata zmarłych. [przypis edytorski]
Persefona a. Kora (mit. gr.) — córka Zeusa i Demeter, porwana przez Hadesa, boga krainy zmarłych, i uczyniona jego żoną. Z wyroku Zeusa Persefona spędza pół roku z matką, a pół z mężem, i każdej jesieni przyroda zamiera z powodu smutku swojej bogini, rozstającej się z córką. [przypis edytorski]
Persefona (mit. gr.) — bogini podziemnej krainy zmarłych, córka Zeusa i Demeter, małżonka Hadesa. [przypis edytorski]
Persefona (mit. gr.) — córka bogini urodzaju Demeter, żona Hadesa, boga podziemnej krainy umarłych. [przypis edytorski]
Persefona (mit. gr.) — córka Zeusa i Demeter, porwana przez Hadesa i uczyniona jego żoną; wraz z nim władczyni podziemia. [przypis edytorski]
Persefona (mit. gr.) — małżonka Hadesa, władcy podziemi. [przypis edytorski]
Persefona (mit. gr.) — żona Hadesa, bogini świata podziemnego. [przypis edytorski]
Persefona (mit. gr.) — żona Hadesa, bogini świata zmarłych. [przypis edytorski]
Persefona — w mit. gr. bogini Podziemia, córka Zeusa i Demeter, małżonka Hadesa. [przypis edytorski]
persekutywny (z łac., z ang.) — służący szykanowaniu, nękaniu. [przypis edytorski]
persekwować (daw., z łac.) — nękać, prześladować. [przypis edytorski]
per se (łac.: przez siebie) — sama w sobie, jako taka. [przypis edytorski]
Persepolis — stolica staroż. imperium perskiego, po zdobyciu przez Aleksandra Wielkiego zniszczona w pożarze. [przypis edytorski]
Perseusz (mit. gr.) — heros, syn Zeusa i Danae, pogromca Meduzy. [przypis edytorski]
Perseusz (mit. gr.) — heros, syn Zeusa i Danae. [przypis edytorski]
Perseusz (mit. gr.) — syn Zeusa i Danae, córki króla Argos, heros, zabójca straszliwej Meduzy, która spojrzeniem obracała ludzi w kamienie; uratował księżniczkę Andromedę, przykutą do skały jako ofiara dla nasłanego przez boga mórz, Posejdona, morskiego potwora, pustoszącego kraj, którego zabił po ciężkiej walce. [przypis edytorski]
Perseusz (mit. gr.) — syn Zeusa i Danae, heros, zabójca Meduzy; Perseusza uskrzydlony rumak: z krwi Meduzy zrodził się skrzydlaty koń, Pegaz, jednak według tradycji antycznej podróżował na nim inny bohater: Bellerofont. Szekspir skorzystał tutaj, podobnie jak w innych miejscach sztuki, z dzieła Raoula Lefèvre'a, przetłumaczonego przez Williama Caxtona pt. Recuyell of the Historyes of Troye (1473), pierwszej książki po angielsku wydanej drukiem, kilkakrotnie wznawianej w XVI w. [przypis edytorski]
Perseusz (mit. gr.) — syn Zeusa i Danae, heros, zabójca Meduzy. [przypis edytorski]
Perseusz (mit. gr.) — syn Zeusa i Danae, wnuk króla Argos Akrizjosa, heros, zabójca straszliwej Meduzy, która spojrzeniem obracała ludzi w kamienie. [przypis edytorski]
Perseusz (mit. gr.) — syn Zeusa i Danae, założyciel Myken, po śmierci przeniesiony na niebo jako gwiazdozbiór; obciął głowę Meduzie. [przypis edytorski]
persewerować (z łac.) — trwać uporczywie w czymś. [przypis edytorski]
Pershing, John (1860–1948) — amerykański dowódca wojskowy, uczestnik I wojny światowej. [przypis edytorski]
Persja — dawna nazwa Iranu. [przypis edytorski]
Persja — obecnie Iran, państwo na Bliskim Wschodzie. [przypis edytorski]
Perskie (starop. forma ort.) — dziś popr.: perskie. [przypis edytorski]
perski proszek — organiczny związek chemiczny z grupy steroidów. [przypis edytorski]
perski proszek — środek owadobójczy. [przypis edytorski]
perski proszek — substancja służąca dawniej do zwalczania owadów, zwłaszcza pcheł, uzyskiwana ze sproszkowanych koszyczków kwiatowych niektórych gatunków złocieni, pochodzących z Dalmacji i Persji. [przypis edytorski]
perski proszek — substancja służąca dawniej do zwalczania owadów, zwłaszcza pcheł, uzyskiwana z wysuszonej i sproszkowanej rośliny, zwanej wcześniej złocieniem dalmatyńskim, a dziś raczej wrotyczem dalmatyńskim (łac. Pyrethrum cinerariaefolium a. Tanacetum cinerariifolium). [przypis edytorski]
perski proszek — substancja służąca dawniej do zwalczania owadów, zwłaszcza pcheł, uzyskiwana z wysuszonej i sproszkowanej rośliny, zwanej wcześniej złocieniem dalmatyńskim, a dziś raczej wrotyczem dalmatyńskim. [przypis edytorski]
Pers, który obdarzył nas barwnikiem z marzanny — Jean Althen, właśc. Hovhannes Althounian (1709–1774), Ormianin urodzony pod panowaniem perskim, osiadł we Francji, gdzie w Awinionie od 1763 z wielkim powodzeniem rozwinął uprawę marzanny, z której wytwarzano czerwony barwnik. [przypis edytorski]
Pers — mieszkaniec Persji, dzisiejszego Iranu. [przypis edytorski]