Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)

Wesprzyj!

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | literacki, literatura | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie

Według języka: wszystkie | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 8328 przypisów.

kmotr — tu: kum, przyjaciel, kumpel. [przypis edytorski]

kmotr (z średniow. łac. compater: współojciec) — kum, ojciec chrzestny. [przypis edytorski]

KM — tu: Komitet Miejski. [przypis edytorski]

knafle (daw.) — duże guziki do zapinania na pętelki. [przypis edytorski]

knaga — rozwidlony drewniany lub metalowy kołek, przyśrubowany do pokładu lub burty jednostki pływającej i służący do mocowania ruchomych lin, np. cumowniczych. [przypis edytorski]

k'nam a. ku nam (daw.) — do nas, w naszym kierunku. [przypis edytorski]

knaster — ceniony gatunek tytoniu. [przypis edytorski]

knecht — żołnierz piechoty niemieckiej, pachołek; tu użyte w charakterze obelgi. [przypis edytorski]

knecht — żołnierz piechoty, piechur; tu raczej: giermek rycerza zakonu. [przypis edytorski]

knecht — żołnierz piechoty w dawnym wojsku niemieckim. [przypis edytorski]

knecht (z niem.) — giermek, pomocnik rycerza, pachołek; żołnierz pieszy. [przypis edytorski]

knecht (z niem.) — giermek; pomocnik rycerza, pachołek; żołnierz pieszy. [przypis edytorski]

knecht (z niem. Knecht: parobek) — żołnierz pieszy w daw. wojsku niem. [przypis edytorski]

knecht (z niem.) — żołnierz piechoty; pachołek; giermek. [przypis edytorski]

knecht (z niem.) — żołnierz śedniowiecznej piechoty. [przypis edytorski]

knedle (z niem.) — okrągłe pierogi z ciasta mączno-ziemniaczanego nadziewane owocami, serem czy mięsem. [przypis edytorski]

kneippowskie sandały — sandały w stylu Sebastiana Kneippa (1821–1897), bawarskiego księdza, propagatora naturalistycznej metody leczenia, obejmującej hydroterapię, ćwiczenia, dietę i ziołolecznictwo. [przypis edytorski]

Kneipp, Sebastian (1821–1897) — bawarski ksiądz katolicki, propagator hydroterapii, urozmaiconej i pełnej diety oraz ziołolecznictwa. [przypis edytorski]

knemidny (neol.) — z gr. knemis, tj. „nagolenica”. [przypis edytorski]

Kneph — egipski bóg Chnum, opiekun wylewów Nilu, stwórca ludzi, których uformował z gliny na kole garncarskim. [przypis edytorski]

kneziów gród — daw. forma D. lp; dziś: gród knezia. [przypis edytorski]

kniahinia (rus.) — księżna, tu: królowa. [przypis edytorski]

kniahini (daw., reg.) — księżna. [przypis edytorski]

kniahini (daw.) — żona księcia ruskiego lub litewskiego. [przypis edytorski]

kniahini (rus.) — księżna. [przypis edytorski]

kniahini (z ukr.) — księżna na Rusi, żona kniazia. [przypis edytorski]

Kniaź chocze uże umeraty (z białorus.) — książę chce już umierać. [przypis edytorski]

kniaź (daw.) — książę; także: władca państwa plemiennego. [przypis edytorski]

kniaź (daw.) — tytuł księcia panującego na Rusi i na Litwie. [przypis edytorski]

Kniaźnin, Franciszek Borgiasz Dionizy (1750–1807) — poeta, dramatopisarz i tłumacz, przedstawiciel nurtu sentymentalizmu polskiego oświecenia; był jezuitą, a po kasacji zakonu powrócił do stanu świeckiego; sekretarz księcia Adama Kazimierza Czartoryskiego; autor wierszy patriotycznych, religijnych, ód okolicznościowych, sielanek, erotyków, bajek i sztuk scenicznych. [przypis edytorski]

kniaź — tytuł księcia panującego dawniej na Rusi i Litwie. [przypis edytorski]

kniażenika (ros. княженика) — tekszla (Rubus arcticus), gatunek malin o brunatnoczerwonych owocach, występujący w płn. Azji, Europy i Ameryki. [przypis edytorski]

Kniażnin, Jakow Borysowicz (1742–1791) — czołowy dramatopisarz rosyjskiego klasycyzmu. [przypis edytorski]

kniażyć — władać; sprawować władzę jako kniaź. [przypis edytorski]

kniazie — dziś popr. forma M. lm: kniaziowie. [przypis edytorski]

Knickerbocker — postać literacka wywodząca się z pierwszej powieści Washingtona Irvinga: historyk, który nosi specyficzne, workowate spodnie, zwane knickerbockerami; słowo knickerbocker jest również używane w odniesieniu do ludzi mieszkających na Manhattanie. [przypis edytorski]

knickerbockery — bufiaste, półdługie spodnie z zapinanymi mankietami pod kolanem; element mody męskiej (jako część stroju sportowego a. podróżnego) od poł. XIX w. [przypis edytorski]

Knidos — doryckie miasto, położone w Karii na wybrzeżu Azji Mniejszej; obecnie tureckie miasto Tekir. [przypis edytorski]

Knidos — staroż. miasto gr. na wybrzeżu Azji Mniejszej, istniejące do VII w. n.e. [przypis edytorski]

knieja — gęsty las. [przypis edytorski]

knieja — las, puszcza. [przypis edytorski]

knieja — puszcza, las, gąszcz leśny. [przypis edytorski]

knieja — puszcza; wielki, gęsty las. [przypis edytorski]

k'niej (daw.) — do niej, ku niej, dla niej. [przypis edytorski]

k'niej (daw.) — do niej. [przypis edytorski]

k'niej (daw.) — ku niej. [przypis edytorski]

k'Niemcom (daw.) — do Niemców. [przypis edytorski]

k'niemu (daw.) — do niego, w jego kierunku. [przypis edytorski]

k'niemu (daw.) — ku niemu; do niego. [przypis edytorski]

k'Niemu (daw.) — ku Niemu, do Niego. [przypis edytorski]

k'niemu (daw.) — ku niemu, do niego. [przypis edytorski]

Knorr, Eduard von (1840–1920) — niemiecki admirał; znacząco przyczynił się do zbudowania niemieckiego imperium kolonialnego. [przypis edytorski]

Knossos — miasto na północnym wybrzeżu Krety. [przypis edytorski]

Knouphis — podobizna węża z biblijnej Księgi Rodzaju, symbolizującego gnozę (poznanie), którą demiurg Yaldabaoth chciał ukryć przed Adamem i Ewą, czczonego przez gnostycką grupę ofitów (z gr. ὄφις: wąż), zwanych też serpentynianami. [przypis edytorski]

knować (daw.) — knuć, planować intrygę. [przypis edytorski]

knować — dziś popr.: knuć. [przypis edytorski]

knować — knuć, planować. [przypis edytorski]

knowanie — intryga, podstęp, spisek. [przypis edytorski]

knutas — botagas, rimba. [przypis edytorski]

knut — bat; tu przen.: chłosta jako kara za przestępstwo. [przypis edytorski]

knut — rodzaj bata. [przypis edytorski]

knykcie — stawy w palcach u rąk bądź odcinki między tymi stawami. [przypis edytorski]

knykieć — staw palca u ręki bądź odcinek między takimi stawami. [przypis edytorski]

Kółakowski, Feliks (zm. 1831) — pisownia nazwiska także: Kułakowski' członek Zgromadzenia Filaretów; pochodził z Mozyrza na Białorusi w obwodzie homelskim (historycznie na Polesiu), studiował filologię na Uniwersytecie Wileńskim, poeta; po procesie 1823–1824 zesłany wgłąb Rosji, studiował języki orientalne na uniwersytecie w Kazaniu; zmarł w Petersburgu 1831 r. [przypis edytorski]

kół (daw.) — duży kołek, kij. [przypis edytorski]

kół (daw.) — duży kołek. [przypis edytorski]

kół (daw.) — zaostrzony na końcu pal. [przypis edytorski]

kółka staszicowskie — kółka rolnicze w Królestwie Polskim prowadzone przez powstałe w 1906 Towarzystwo Kółek Rolniczych im. Stanisława Staszica. Stanowiły alternatywę dla kółek Centralnego Towarzystwa Rolniczego, założonego przez endecję. [przypis edytorski]

kómora (gw.) — komora (daw.): pomieszczenie w budynku, pokój, izba. [przypis edytorski]

Kórperbau und Charakter (niem.) — budowa ciała i charakter. [przypis edytorski]

kózytka, kozytka a. łaskotucha — w wierzeniach ludowych demon opiekuńczy zbóż, mający postać pięknej, szczupłej dziewczyny z długimi, rozpuszczonymi włosami, w powiewnych szatach, która depczących uprawy chwyta i łaskocze (gw. kozytać: łaskotać) na śmierć. [przypis edytorski]

koafiura (z fr., daw.) — fryzura; szczególnie: wyszukana, elegancka fryzura. [przypis edytorski]

koafiura (z fr., daw.) — fryzura, uczesanie; szczególnie: wyszukana, elegancka fryzura. [przypis edytorski]

koafiura (z fr., daw.) — uczesanie, fryzura; szczególnie: wyszukana, elegancka fryzura. [przypis edytorski]

koala, bardziej znany pod nazwą leniwca — leniwce należą do zupełnie innej grupy ssaków niż koale, zamieszkują inny region świata (Amerykę Śr. i Płd.), ale tak samo prowadzą nadrzewny i roślinożerny tryb życia i powoli się poruszają. Opis podany przez autora pasuje do obu rodzajów zwierząt. [przypis edytorski]

koala (biol.) — nadrzewny torbacz żyjący we wsch. Australii, z wyglądu przypominający niewielkiego niedźwiadka, spędzający większość życia na gałęziach drzew eukaliptusowych, których liśćmi się odżywia; z powodu zapewniającej niewiele energii diety jest ospały i większość doby przesypia. [przypis edytorski]