Pieśń XII (Muszę wyznać, bo sie już nie masz na co chować...) → ← Pieśń X (Kto mi dał skrzydła, kto mię odział pióry...)

Spis treści

Jan KochanowskiPieśni, Księgi pierwszePieśń XI [1][2]

Stronisz przede mną, Neto [3] nie tykana [4],

By więc sarneczka, kiedy obłąkana [5]

Macierze szuka po górach ustronnych [6],

Nie bez bojaźni i postrachów płonnych [7].

Bo by sie namniej na drzewie wzjeżyły

Powiewne listki, by namniej ruszyły

Jaszczórki krzakiem, ta sie dusza zlęknie,

Aż od bojaźni na ziemi przyklęknie.

Lecz ja nie jako niedźwiedź albo mściwa

Myślę cię drapać lwica popędliwa;

Przestań też kiedy [8] za macierzą chodzić,

Już się ty możesz mężowi przygodzić [9].

Przypisy

[1]

Ks. 1, Pieśń XI — pieśń jest parafrazą ody Horacego (Carmina I 23) noszącej tytuł Ad Chloen meretricem fugientem se (Do hetery Chloe stroniącej od poety). [przypis redakcyjny]

[2]

W przypisach gwiazdką oznaczono wyrazy, które są używane do dziś, ale których znaczenie w Pieśniach jest odmienne od znaczenia obecnego. [przypis edytorski]

[3]

Neto — Neta to dawne zdrobnienie od Agnieszka; u Horacego: Chloe. [przypis redakcyjny]

[4]

nie tykana — pozostająca dziewicą. [przypis redakcyjny]

[5]

obłąkany* (starop.) — zabłąkany. [przypis redakcyjny]

[6]

ustronny — odludny, niedostępny. [przypis redakcyjny]

[7]

postrachy płonne — nieuzasadniony strach. [przypis redakcyjny]

[8]

kiedy — tu: w końcu. [przypis redakcyjny]