Spis treści
Pieśni, Księgi pierwszePieśń XX[1]
Miło szaleć, kiedy czas po temu,
A tak, bracia, przypij każdy swemu[2],
Bo o głodzie nie chce sie tańcować,
A podpiwszy, łacniej już błaznować.
Niech sie tu nikt z państwem nie ozywa[3]
Ani z nami powagi używa[4],
Przywileje powieśmy na kołku,
A ty wedla pana siądź, pachołku!
Tam dobra myśl nigdy nie postoi,
Gdzie z rejestru[5] patrzą, co przystoi;
Á powiem wam, że sie tym świat słodzi,
Gdy koleją statek[6] i żart chodzi.
Ale to mój zysk, że mię słuchacie,
A żadnej mi pełnej nie podacie;
Znał kto kiedy poetę trzeźwiego?
Nie uczyni taki nic dobrego.
Przedsię do mnie[7], a ja nie zawiodę;
Wy też drudzy, co macie pogodę[8],
Każdy swojej[9] włóż w ucho leda co,
Nie macie tu oględać sie na co.
I z namędrszym nie trzymam w tej mierze,
Kto sie długo na dobrą myśl bierze[10];
Czas ucieka, a żaden nie zgadnie,
Jakie szczęście o jutrze[11] przypadnie.
Dziś bądź wesół, dziś użyj biesiady,
O przyszłym dniu niechaj próznej rady[12];
Już to dawno Bóg odmyślił[13] w niebie,
A k tej radzie nie przypuszczą ciebie.
Przypisy
[1]
W przypisach gwiazdką oznaczono wyrazy, które są używane do dziś, ale których znaczenie w Pieśniach jest odmienne od znaczenia obecnego. [przypis edytorski]
[3]
Niech sie tu nikt z państwem nie ozywa — niech nikt nie mówi o sobie, jakby był wielkim panem. [przypis redakcyjny]
[10]
Kto sie długo na dobrą myśl bierze — jeśli ktoś długo zbiera się do zabawy. [przypis redakcyjny]