Wolne Lektury potrzebują pomocy...

Dzieciaki korzystające z Wolnych Lektur potrzebują Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas jedynie 416 osób.

Aby działać, potrzebujemy 1000 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Wybierz kwotę wsparcia
Tym razem nie pomogę
Dołącz

Dzisiaj aż 15 770 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach — dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia [kliknij, by dowiedzieć się więcej]

 x
Pieśń IX (Chcemy sobie być radzi?) → ← Pieśń VII (Trudna rada w tej mierze, przyjdzie sie rozjechać...)

Spis treści

      Jan KochanowskiPieśni, Księgi pierwszePieśń VIII[1][2]

      1
      Gdzieśkolwiek jest, Bożeć pośli[3] dobrą godzinę;
      Jaciem twój był jako żywo[4], i twoim zginę.
      Tak to Bóg przejźrzał od wieku[5]; a nie żałuję,
      Bo w tobie więcej niż we stu inszych najduję.
      5
      Nie tylkoś nad insze gładszą sie urodziła,
      Aleś i zwyczajmi twarzy nic nie zelżyła[6];
      A jako wdzięcznie szmarakiem złoto sie dwoi[7],
      Tak tej szlachetnej duszy w tym ciele przystoi.
      Szczęśliwy ja człowiek, bych mógł[8] tak użyć tego,
      10
      Jakobych sie nie omylił, co jest lepszego;
      Lecz jako na błędnym[9] morzu, nie tam, gdzie chcemy,
      Ale gdzie nas wiatry niosą, płynąć musiemy.
      Jednak albo miłość zmyśla sny sama sobie,
      Albo i ty nie chcesz, bych miał zwętpić o tobie.
      15
      Ta nadzieja świat mi słodzi; a bych inaczej
      Doznać miał (uchowaj, Panie), umarłbym raczej.

      Przypisy

      [1]

      Ks. 1, Pieśń VIII — Pieśń oparta na motywach z rzym. elegii miłosnej (Propercjusz), a także poezji Petrarki. [przypis redakcyjny]

      [2]

      W przypisach gwiazdką oznaczono wyrazy, które są używane do dziś, ale których znaczenie w Pieśniach jest odmienne od znaczenia obecnego. [przypis edytorski]

      [3]

      Bożeć pośli (starop.) — niech ci Bóg ześle. [przypis redakcyjny]

      [4]

      jako żywo (starop.) — zawsze, póki żyję. [przypis redakcyjny]

      [5]

      przejźrzał od wieku — przewidział, postanowił, przeznaczył przed wiekami. [przypis redakcyjny]

      [6]

      zwyczajmi twarzy nic nie zelżyła — nie przyniosła ujmy. [przypis redakcyjny]

      [7]

      szmarakiem złoto sie dwoi — dzięki szmaragdowi oprawionemu w złoto podwaja ono swą piękność lub wartość (podobnie ciało zyskuje dzięki pięknej duszy; zob. w. 8). [przypis redakcyjny]

      [8]

      Szczęśliwy ja człowiek, bych mógł… — Jestem szczęśliwym człowiekiem! Obym mógł… [przypis redakcyjny]

      [9]

      błędny — taki, po którym się błądzi. [przypis redakcyjny]

      Zamknij
      Proszę czekać…
      x