ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | literacki, literatura | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 1079 przypisów.
kądziel (daw.) — linia żeńska rodziny. [przypis edytorski]
kabat (daw.) — krótki kaftan. [przypis edytorski]
kabat (daw.) — kurtka, kaftan. [przypis edytorski]
kabat (daw.) — płaszcz. [przypis edytorski]
kabłączasty (daw.) — krzywy, wygięty w kabłąk. [przypis edytorski]
kablon (daw.) — dorsz; w oryginale merluche: morszczuk. [przypis edytorski]
kabriolet (daw.) — lekki jednokonny dwukołowy powóz ze składaną budą. [przypis edytorski]
kabza (daw.) — portfel. [przypis edytorski]
kabza (daw.) — woreczek na pieniądze. [przypis edytorski]
kacabaja (daw.) — ciepły kaftan. [przypis edytorski]
kacabaj (daw.) — ciepły kaftan. [przypis edytorski]
kacabejka a. kacabajka (daw.) — kaftan, peleryna. [przypis edytorski]
kacermistrz (daw.) — przywódca heretycki. [przypis edytorski]
kacerski (daw.) — przym. od kacerz: odstępca religijny; heretyk. [przypis edytorski]
kacerstwo (daw.) — odstępstwo religijne: wyznawanie religii protestanckiej lub herezji. [przypis edytorski]
kacerz (daw.) — heretyk. [przypis edytorski]
kacerz (daw.) — odstępca religijny; heretyk. [przypis edytorski]
kaczała (daw.) — grubas, człowiek otyły. [przypis edytorski]
kaczała (daw.) — nazwa dla „wielkiej nogi” oraz wszelkich „krążków” i „wałków”. [przypis edytorski]
kadłub (daw.) — tułów. [przypis edytorski]
kadryl (daw.) — tu: niskiej jakości wędlina, tani salceson. [przypis edytorski]
kaducznie (daw.) — diabelnie. [przypis edytorski]
kaduczy (daw.) — diabli. [przypis edytorski]
kaduk (daw.) — diabeł, licho. [przypis edytorski]
kaduk (daw.) — diabeł. [przypis edytorski]
kafenhauz (daw., z niem.) — kawiarnia. [przypis edytorski]
kaganiec (daw.) — kaganek, lampa. [przypis edytorski]
kaganiec (daw.) — kaganek; oświetlenie. [przypis edytorski]
kaganiec (daw.) — prymitywna lampka: naczynie, wewnątrz którego płonął ogień; częściej spotyka się formę zdrobn.: kaganek. [przypis edytorski]
kaj (daw.) — kiedy, gdy; tu: skoro. [przypis edytorski]
kajecik (daw., z fr. cahier: zeszyt) — zeszycik, mały zeszyt. [przypis edytorski]
kajet (daw.) — zeszyt, pamiętnik. [przypis edytorski]
kajet (daw.) — zeszyt. [przypis edytorski]
kajet (daw., z fr. cahier) — zeszyt. [przypis edytorski]
kajet (daw., z fr.) — zeszyt. [przypis edytorski]
kałakucki (daw.) — pochodzący z Kalkuty, miasta w Indiach stolicy Bengalu. [przypis edytorski]
kałakucki (daw.) — pochodzący z Kalkuty. [przypis edytorski]
kałamaszka (daw., reg.) — prosta bryczka bez resorów i budy, popularna wśród szlachty na Kresach w XVIII i XIX w. [przypis edytorski]
kałauz (daw., z tur.) — więzienie. [przypis edytorski]
kał (daw.) — błoto, muł, bagno. [przypis edytorski]
kał (daw.) — błoto, nieczystości. [przypis edytorski]
kalać się (daw.) — brudzić się, brukać się. [przypis edytorski]
kaleta (daw.) — noszony przy pasie woreczek na pieniądze czy inne drobiazgi. [przypis edytorski]
kaleta (daw.) — sakiewka, woreczek na pieniądze. [przypis edytorski]
kaleta (daw.) — skórzany woreczek na pieniądze, mocowany do pasa. [przypis edytorski]
kaleta (daw.) — skórzany woreczek na pieniądze. [przypis edytorski]
kaleta (daw.) — torebka, sakiewka. [przypis edytorski]
kaletka (daw.) — torebka. [przypis edytorski]
kaletta (daw.) — skórzany woreczek na pieniądze. [przypis edytorski]
kalifaktor a. kalefaktor (daw.) — zakonnik lub więzień, wykonujący czynności porządkowe i pomocnicze. [przypis edytorski]
kalikant (daw., z łac.) — człowiek obsługujący miechy tłoczące powietrze do piszczałek organów. [przypis edytorski]
kamaraderia a. kameraderia (daw.) — zażyłość koleżeńska, koleżeństwo. [przypis edytorski]
kamasz (daw.) — but, kapeć. [przypis edytorski]
kamasz (daw.) — but z wysoką cholewką. [przypis edytorski]
kamasz (daw.) — sznurowany but z cholewką. [przypis edytorski]
kamasz (daw.) — tu: ochraniacz na niski but, getr. [przypis edytorski]
kamasze (daw.) — męskie obuwie z wysokimi cholewami. [przypis edytorski]
kamelorowy (daw.) — zrobiony z kameloru; kamelor (z niem. Kamelhaar: wełna wielbłądzia): grube nici wełniane. [przypis edytorski]
kamera (daw.) — pokój, pomieszczenie. [przypis edytorski]
kamera (daw.) — zamknięte pomieszczenie. [przypis edytorski]
kampust (daw.) — maślanka, kwaśne mleko. [przypis edytorski]
kamracić się (daw.) — przyjaźnić się, mieć kogoś za towarzysza. [przypis edytorski]
kamrat (daw.) — kompan, towarzysz. [przypis edytorski]
kanaczek (daw.) — pieszczoszek. [przypis edytorski]
kanak (daw.) — naszyjnik. [przypis edytorski]
kancelista (daw.) — urzędnik kancelarii. [przypis edytorski]
kancelista (daw.) — urzędnik kancelaryjny. [przypis edytorski]
kandyzowany (daw.) — smażony w cukrze. [przypis edytorski]
kanikuła (daw.) — wakacje. [przypis edytorski]
kanikuła (z łac., daw.) — wakacje letnie. [przypis edytorski]
kanikularny (daw.) — wakacyjny, letni. [przypis edytorski]
kantor (daw.) — biuro, kancelaria; tu: biuro pośrednictwa pracy. [przypis edytorski]
kantor (daw.) — biuro przedsiębiorstwa. [przypis edytorski]
kantor (daw.) — biuro. [przypis edytorski]
kantor (daw.) — śpiewak, kierownik chóru kościelnego. [przypis edytorski]
kantor (daw.) — śpiewak kościelny; przodownik chóru kościelnego lub muzyk prowadzący taki chór. [przypis edytorski]
kantorek (daw.) — biurko. [przypis edytorski]
kantynierka (daw.) — markietanka, kobieta wędrująca za wojskiem, zajmująca się drobnym handlem z żołnierzami, praniem, a niekiedy również świadcząca usługi seksualne. [przypis edytorski]
kapcan (daw.) — biedak. [przypis edytorski]
kapciuch (daw.) — woreczek, w którym trzymany jest tytoń. [przypis edytorski]
kapelmistrz (daw.) — kierownik orkiestry. [przypis edytorski]
kapelusz stosowany (daw.) — bikorn (dwuróg), rodzaj kapelusza popularnego w XVIII i XIX w., noszonego zwłaszcza przez oficerów w wojsku i w marynarce, kojarzonego często z Napoleonem Bonaparte. [przypis edytorski]
kapelusz stosowany (daw.) — bikorn (dwuróg), rodzaj kapelusza powszechnego w XVIII i XIX w., szczególnie w wojsku i w marynarce, kojarzonego często z Napoleonem Bonaparte. [przypis edytorski]
kapelusz stosowany (daw.) — bikorn (dwuróg), rodzaj kapelusza powszechnego w XVIII i XIX w., szczególnie w wojsku i w marynarce, kojarzonego często z Napoleonem Bonaparte. [przypis edytorski]
kapieć (daw.; gw.) — marnieć, niszczeć; ginąć, umierać. [przypis edytorski]
kapiszon (daw.) — kaptur przyszyty do płaszcza a. innego okrycia. [przypis edytorski]
kapitalnie (daw.) — głównie, przede wszystkim. [przypis edytorski]
kaplerzyk (daw.) — kołnierz, naszyjnik. [przypis edytorski]
karaban (daw.) — rodzaj krytego pojazdu. [przypis edytorski]
karabatalion (daw.) — batalion ustawiony w czworobok, w szyku obronnym. [przypis edytorski]
karać się (daw.) — brać sobie do serca przestrogę. [przypis edytorski]
karakon (daw.) — karaluch. [przypis edytorski]
karazjowy (daw.) — z grubego, taniego sukna. [przypis edytorski]
karbownik a. karbowy (daw.) — nadzorca robotników rolnych prowadzący rejestr ich pracy; nazwa pochodzi od kija, na którym nacinano karby, zapisując w ten sposób ilość wykonanej pracy. [przypis edytorski]
karbowy (daw.) — nadzorca robotników. [przypis edytorski]
karbowy (daw.) — nadzorca robotników rolnych; nazwa pochodzi od kija, na którym nacinano karby, zapisując w ten sposób ilość wykonanej pracy. [przypis edytorski]
karbowy (daw.) — osoba pilnująca pracy chłopów. [przypis edytorski]
karbunkuł (daw.) — czerwony kamień szlachetny. [przypis edytorski]
karbunkuł (daw.) — czerwony kamień szlachetny, rubin lub granat. [przypis edytorski]
karbunkuł (daw.) — czerwony kamień szlachetny (rubin) lub półszlachetny (granat). [przypis edytorski]