Przyjaciele Wolnych Lektur otrzymują dostęp do specjalnych publikacji współczesnych autorek i autorów wcześniej niż inni. Zadeklaruj stałą wpłatę i dołącz do Towarzystwa Przyjaciół Wolnych Lektur.
Footnotes
By first letter: all | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
By type: all | author's footnotes | Wolne Lektury editorial footnotes | source editorial footnotes
By qualifier: all | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | ekonomiczny | fizyka | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | potocznie | przestarzałe | regionalne | rosyjski | rodzaj żeński | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | żartobliwie
By language: all | polski
857 footnotes found
kądziel (daw.) — linia żeńska rodziny. [przypis edytorski]
kabat (daw.) — krótki kaftan. [przypis edytorski]
kabat (daw.) — kurtka, kaftan. [przypis edytorski]
kabat (daw.) — płaszcz. [przypis edytorski]
kabłączasty (daw.) — krzywy, wygięty w kabłąk. [przypis edytorski]
kablon (daw.) — dorsz; w oryginale merluche: morszczuk. [przypis edytorski]
kabriolet (daw.) — lekki jednokonny dwukołowy powóz ze składaną budą. [przypis edytorski]
kabza (daw.) — portfel. [przypis edytorski]
kabza (daw.) — woreczek na pieniądze. [przypis edytorski]
kacabaja (daw.) — ciepły kaftan. [przypis edytorski]
kacabejka a. kacabajka (daw.) — kaftan, peleryna. [przypis edytorski]
kacerski (daw.) — przym. od kacerz: odstępca religijny; heretyk. [przypis edytorski]
kacerz (daw.) — heretyk. [przypis edytorski]
kacerz (daw.) — odstępca religijny; heretyk. [przypis edytorski]
kaczała (daw.) — grubas, człowiek otyły. [przypis edytorski]
kadłub (daw.) — tułów. [przypis edytorski]
kadryl (daw.) — tu: niskiej jakości wędlina, tani salceson. [przypis edytorski]
kaducznie (daw.) — diabelnie. [przypis edytorski]
kaduczy (daw.) — diabli. [przypis edytorski]
kaduk (daw.) — diabeł, licho. [przypis edytorski]
kaduk (daw.) — diabeł. [przypis edytorski]
kaganiec (daw.) — kaganek, lampa. [przypis edytorski]
kaganiec (daw.) — kaganek; oświetlenie. [przypis edytorski]
kaganiec (daw.) — prymitywna lampka: naczynie, wewnątrz którego płonął ogień; częściej spotyka się formę zdrobn.: kaganek. [przypis edytorski]
kajać się (daw.) — przyznawać się do winy i jej żałować. [przypis edytorski]
kaj (daw.) — kiedy, gdy; tu: skoro. [przypis edytorski]
kajecik (daw., z fr. cahier: zeszyt) — zeszycik, mały zeszyt. [przypis edytorski]
kajet (daw.) — zeszyt. [przypis edytorski]
kajet (daw., z fr. cahier) — zeszyt. [przypis edytorski]
kajet (daw., z fr.) — zeszyt. [przypis edytorski]
kałakucki (daw.) — pochodzący z Kalkuty. [przypis edytorski]
kałamaszka (daw., reg.) — prosta bryczka bez resorów i budy, popularna wśród szlachty na Kresach w XVIII i XIX w. [przypis edytorski]
kałauz (daw., z tur.) — więzienie. [przypis edytorski]
kał (daw.) — błoto, muł, bagno. [przypis edytorski]
kaleta (daw.) — noszony przy pasie woreczek na pieniądze czy inne drobiazgi. [przypis edytorski]
kaleta (daw.) — sakiewka, woreczek na pieniądze. [przypis edytorski]
kaleta (daw.) — skórzany woreczek na pieniądze, mocowany do pasa. [przypis edytorski]
kaleta (daw.) — skórzany woreczek na pieniądze. [przypis edytorski]
kaleta (daw.) — torebka, sakiewka. [przypis edytorski]
kaletka (daw.) — torebka. [przypis edytorski]
kaletta (daw.) — skórzany woreczek na pieniądze. [przypis edytorski]
kalikant (daw., z łac.) — człowiek obsługujący miechy tłoczące powietrze do piszczałek organów. [przypis edytorski]
kamaraderia a. kameraderia (daw.) — zażyłość koleżeńska, koleżeństwo. [przypis edytorski]
kamasz (daw.) — but, kapeć. [przypis edytorski]
kamasz (daw.) — but z wysoką cholewką. [przypis edytorski]
kamasze (daw.) — męskie obuwie z wysokimi cholewami. [przypis edytorski]
kamelorowy (daw.) — zrobiony z kameloru; kamelor (z niem. Kamelhaar: wełna wielbłądzia): grube nici wełniane. [przypis edytorski]
kamera (daw.) — pokój, pomieszczenie. [przypis edytorski]
kamera (daw.) — zamknięte pomieszczenie. [przypis edytorski]
kampust (daw.) — maślanka, kwaśne mleko. [przypis edytorski]
kamracić się (daw.) — przyjaźnić się, mieć kogoś za towarzysza. [przypis edytorski]
kanaczek (daw.) — pieszczoszek. [przypis edytorski]
kanak (daw.) — naszyjnik. [przypis edytorski]
kancelista (daw.) — urzędnik kancelaryjny. [przypis edytorski]
kandyzowany (daw.) — smażony w cukrze. [przypis edytorski]
kanikuła (daw.) — wakacje. [przypis edytorski]
kanikuła (z łac., daw.) — wakacje letnie. [przypis edytorski]
kanikularny (daw.) — wakacyjny, letni. [przypis edytorski]
kantor (daw.) — biuro, kancelaria; tu: biuro pośrednictwa pracy. [przypis edytorski]
kantor (daw.) — biuro. [przypis edytorski]
kantor (daw.) — śpiewak, kierownik chóru kościelnego. [przypis edytorski]
kapciuch (daw.) — woreczek, w którym trzymany jest tytoń. [przypis edytorski]
kapelmistrz (daw.) — kierownik orkiestry. [przypis edytorski]
kapelusz stosowany (daw.) — bikorn (dwuróg), rodzaj kapelusza powszechnego w XVIII i XIX w., szczególnie w wojsku i w marynarce, kojarzonego często z Napoleonem Bonaparte. [przypis edytorski]
kapelusz stosowany (daw.) — bikorn (dwuróg), rodzaj kapelusza powszechnego w XVIII i XIX w., szczególnie w wojsku i w marynarce, kojarzonego często z Napoleonem Bonaparte. [przypis edytorski]
kapiszon (daw.) — kaptur przyszyty do płaszcza a. innego okrycia. [przypis edytorski]
kapitalnie (daw.) — głównie, przede wszystkim. [przypis edytorski]
kaplerzyk (daw.) — kołnierz, naszyjnik. [przypis edytorski]
karaban (daw.) — rodzaj krytego pojazdu. [przypis edytorski]
karać się (daw.) — brać sobie do serca przestrogę. [przypis edytorski]
karakon (daw.) — karaluch. [przypis edytorski]
karazjowy (daw.) — z grubego, taniego sukna. [przypis edytorski]
karbowy (daw.) — nadzorca robotników. [przypis edytorski]
karbowy (daw.) — nadzorca robotników rolnych; nazwa pochodzi od kija, na którym nacinano karby, zapisując w ten sposób ilość wykonanej pracy. [przypis edytorski]
karbowy (daw.) — osoba pilnująca pracy chłopów. [przypis edytorski]
karbunkuł (daw.) — czerwony kamień szlachetny, rubin lub granat. [przypis edytorski]
karbunkuł (daw.) — czerwony kamień szlachetny (rubin) lub półszlachetny (granat). [przypis edytorski]
karbunkuł (daw.) — kamień szlachetny: rubin a. granat. [przypis edytorski]
karbunkuł (daw.) — kamień szlachetny, rubin lub granat. [przypis edytorski]
karbunkuł (daw.) — rubin a. granat. [przypis edytorski]
karbunkuł (daw.) — rubin. [przypis edytorski]
karbunkuł (daw.) — tu: kamień szlachetny; rubin a. granat. [przypis edytorski]
karby (daw.) — dyscyplina. [przypis edytorski]
karceres (daw., z łac.) — dziś karcer; miejsce karnego zamknięcia, uwięzienia. [przypis edytorski]
karczunek (daw.) — karczowanie; usuwanie drzew, krzewów wraz z korzeniami. [przypis edytorski]
karesować (daw., z fr.) — głaskać, pieścić. [przypis edytorski]
karetka pocztowa a. kareta pocztowa (daw.) — kryty pojazd konny, który oprócz korespondencji i paczek przewoził pasażerów. [przypis edytorski]
karło (daw.) — rodzaj fotela o krzyżujących się nogach. [przypis edytorski]
karło (daw.) — rodzaj niewysokiego krzesła z podłokietnikami, o nogach z przodu i z tyłu uformowanych w kształt cyfry X; niekiedy z oparciem, częściej bez, czasem wyściełane materiałem lub skórą. [przypis edytorski]
karmazyn (daw.) — szlachcic wysokiego rodu. [przypis edytorski]
karmia (daw.) — karma, pokarm. [przypis edytorski]
karmia (daw.) — pokarm. [przypis edytorski]
karmia (daw.) — pokarm; tu: korzyść. [przypis edytorski]
karm (r.ż., daw.) — pokarm, pożywienie; karma. [przypis edytorski]
karm (r.ż., daw.) — pokarm, strawa. [przypis edytorski]
karm (rzecz. r.ż.; daw.) — pokarm, pożywienie; karma. [przypis edytorski]
karować (daw.) — karać (w formie wyrażającej powtarzalność). [przypis edytorski]
kartelusz (daw., ze śrdw. łac. cartellus: kartka) — kawałek zapisanego papieru (np. liścik, kwitek, afisz); pismo z wyzwaniem na pojedynek. [przypis edytorski]
kartelusz (daw., z łac.) — kawałek zapisanego papieru; kartka; ogłoszenie. [przypis edytorski]
kartować (daw.) — knuć, planować coś w tajemnicy przed kimś. [przypis edytorski]