Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 448 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 116720 przypisów.
Błogosław ci Bóg, abyś patrzył na dobre Jerozolimy po wszytkie dni wieku twego — Ps 127, 5. [przypis edytorski]
błogosławiącymi ramiony — dziś popr. N.lm: (…) ramionami. [przypis edytorski]
błogosławieństwo szeechajanu (z hebr. szeechajanu: że dożyłem) — krótka modlitwa, odmawiana na rozpoczęcie ważniejszych świąt, w której dziękuje się Bogu, że pozwolił nam dożyć tego dnia. [przypis edytorski]
błogosławieństwy (daw.) — dziś popr. forma N. lm: błogosławieństwami. [przypis edytorski]
błogosławieństwy i dzięki — dziś popr. forma N. lm: błogosławieństwami i dziękami (podziękowaniami). [przypis edytorski]
błogosławiona Salomea (ok. 1211–1268) — córka księcia Leszka Białego, żona Kolomana Halickiego, po jego śmierci w walce z Tatarami wstąpiła do zakonu klarysek. [przypis edytorski]
błogosławionego biskupa z Genewy, który bez skrupułów oszukiwał w grze — Franciszek Salezy, właśc. François de Sales (1567–1622): biskup Genewy, święty Kościoła katolickiego (kanonizowany w 1665), doktor Kościoła (od 1877); w książce Filotea. Wprowadzenie do życia pobożnego (1609) potępiał grę w karty i w kości, jednak wytykano, że za młodu był karciarzem, i wspominano, że zwykł oszukiwać w grze (por. korespondencja Elżbiety Charlotty z Palatynatu, żony księcia Orleanu). [przypis edytorski]
Błogosławione oczy… — zob. Łk 10, 23 i dalej. [przypis edytorski]
błogosławiony Hraban Maur (ok. 780–856) — mnich benedyktyński, kronikarz i poeta z czasów dynastii Karolingów. [przypis edytorski]
błogotwórczy (neol.) — zapewniający szczęście. [przypis edytorski]
Błok, Aleksander (1880–1921) — rosyjski poeta i dramaturg, przedstawiciel symbolizmu. [przypis edytorski]
Błok, Aleksandr (1880–1921) — rosyjski poeta i dramatopisarz, przedstawiciel europejskiego symbolizmu. W swojej twórczości poruszał tematy mistyczne i historiozoficzne. Autor między innymi cyklu Wiersze o Pięknej Damie, dramatu Buda jarmarczna i niedokończonego poematu Odwet. Wiersz Kroki komandora napisał w 1912. Aleksandr Błok jest właściwym autorem Kroków komandora, a Jerzy Liebert przełożył wiersz z rosyjskiego na polski. [przypis edytorski]
Błok, Aleksandr (1880–1921) — rosyjski poeta i dramatopisarz, przedstawiciel europejskiego symbolizmu. W swojej twórczości poruszał tematy mistyczne i historiozoficzne. Autor między innymi cyklu Wiersze o Pięknej Damie, dramatu Buda jarmarczna i niedokończonego poematu Odwet. Aleksandr Błok jest właściwym autorem tego utworu, a Jerzy Liebert tłumaczem. [przypis edytorski]
błoń a. błonie (daw.) — łąka, pastwisko; rozległa przestrzeń porosła trawą. [przypis edytorski]
błoń a. błonie — duża przestrzeń porośnięta trawą; pastwisko, łąka. [przypis edytorski]
błoń a. błonie — duża przestrzeń porośnięta trawą; pastwisko, łąka. [przypis edytorski]
błoń a. błonie — rozległa łąka, pusta przestrzeń pokryta trawą. [przypis edytorski]
błoń — łąka. [przypis edytorski]
Błoński, Jan (1931–2009) — historyk literatury i wpływowy krytyk, badacz poezji Mikołaja Sępa-Szarzyńskiego, twórczości St. I. Witkiewicza i literatury współczesnej, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego. [przypis edytorski]
błona migawkowa a. przesłona migawkowa (biol.) — półprzezroczysta błona, która może być nasuwana na oko w celu ochrony gałki ocznej i zwilżania rogówki; występuje u wielu kręgowców lądowych. [przypis edytorski]
błona — w średniowieczu szkło było bardzo drogie, więc mniej zamożni ludzie wstawiali w okna pęcherze rybie lub zwierzęce. [przypis edytorski]
błonica — choroba zakaźna atakująca gardło lub krtań; błonica krtani występuje najczęściej u dzieci, objawia się utrudniającą oddychanie opuchlizną; przy braku odpowiedniej pomocy prowadzi do uduszenia się. [przypis edytorski]
błonie — duża łąka, równina porośnięta trawą. [przypis edytorski]
błonie — duża przestrzeń porośnięta trawą; pastwisko, łąka. [przypis edytorski]
błonie — duża przestrzeń, równina pokryta trawą. [przypis edytorski]
błonie — duża przestrzeń, trawiasta równina; łąka. [przypis edytorski]
błonie — łąka, pastwisko. [przypis edytorski]
błonie — łąka, polana, pastwisko. [przypis edytorski]
błonie — łąka. [przypis edytorski]
błonie — łąka, rozległa przestrzeń porośnięta trawą. [przypis edytorski]
błonie — równina porośnięta trawą. [przypis edytorski]
błonie — rozległy obszar porośnięty trawą; łąka, pastwisko. [przypis edytorski]
błonie — trawiasta równina. [przypis edytorski]
błony do kodaka — błony fotograficzne do aparatu firmy Kodak. [przypis edytorski]
błony — dziś popr. forma N. lm: błonami; dawniej, zamiast szkła, w okna wstawiano przejrzyste błony zrobione z pęcherzy pławnych ryb. Produkcja szkła okiennego została udoskonalona w XIV w. (sto lat po opisywanych tu wydarzeniach), ale jeszcze do XIX w. szyby w oknach stanowiły towar luksusowy. [przypis edytorski]
błoty czarnemi i ciemnemi bory — dziś popr. forma N. lm: czarnymi błotami i ciemnymi borami. [przypis edytorski]
błoty — dziś popr. forma N. lm: błotami. [przypis edytorski]
błoty (starop. forma) — błotami; błoto, tu: bagno. [przypis edytorski]
bł. p. — skrót od: błogosławionej pamięci. [przypis edytorski]
błyśnie (…) zorze — dziś: błyśnie zorza. [przypis edytorski]
błyskawicą wystrzeliła z ziemi — w oryg. niem. mowa jest o Ostapie, który nagle został wyniesiony do góry. [przypis edytorski]
blacha — zbroja. [przypis edytorski]
blachem (starop.) — dziś r.ż. w formie N.lp: (pod) blachą; tu: pod zbroją. [przypis edytorski]
blachman — bielmo. [przypis edytorski]
blachman (z niem. Blachmal: płaska plama, szumowiny na srebrze) — bielmo. [przypis edytorski]
blach (starop.) — dziś r.ż.: blacha. [przypis edytorski]
blach wytrzymał (starop. forma) — dziś r.ż.: blacha wytrzymała, zniosła (ugodzenie strzały). [przypis edytorski]
blachy żelaznemi — dziś popr. forma N. lm: żelaznymi blachami. [przypis edytorski]
Blackbirds — przebojowa amerykańska rewia muzyczna wystawiona po raz pierwszy na Broadwayu w 1928, gdzie stała się najdłużej granym widowiskiem z udziałem wyłącznie czarnych wykonawców; w 1929 odniosła sukces również w Moulin Rouge w Paryżu. [przypis edytorski]
Blackfeld, Ludwik — prawdopodobnie postać fikcyjna. [przypis edytorski]
Black Fleet (ang.) — Czarna Flota. [przypis edytorski]
Blackfriars — nazwa stosowana w odniesieniu do wielu miejsc w Anglii, niegdyś związanych z obecnością zakonu dominikanów (ang. friar: brat zakonny); Blackfriars w Londynie to dzielnica w centrum miasta (City of London), w której usytuowany był kiedyś klasztor dominikanów. [przypis edytorski]
blada Dyjanna — Diana (odpowiednik Artemidy z mit. gr.), bogini Księżyca; w Endymionie jednak zakochała się Selene. [przypis edytorski]
blada (…) królowa nocy — księżyc. [przypis edytorski]
bladéj — daw. forma z é (tzw. e pochylonym), tu: wymawianym jak y. [przypis edytorski]
Blade kłosy na odłogu (…) Że już dosyć strat — dwie pierwsze strofy wiersza Cypriana Kamila Norwida, opublikowanego w partyturowej edycji dwu pieśni, opracowanych na głos i fortepian, wyd. przez przez Kazimierza Lubomirskiego; na przełomie XIX i XX w. tekst pieśni popularny, choć funkcjonował jako anonimowy. [przypis edytorski]
bladnie — dziś: blednie. [przypis edytorski]
bladnie — dzis: blednie. [przypis edytorski]
bladość śmiertelna — w oryginale była tu mowa o siwiźnie (łac. canities). [przypis edytorski]
blad' (ros., wulg.) — kurwa. [przypis edytorski]
bladszy — dziś popr. forma: bledszy. [przypis edytorski]
Bladyna — inna forma imienia córki, Balladyny, używana przez matkę-wdowę. [przypis edytorski]
blady — w innym tłumaczeniu: pobladły (z przejęcia i strachu). [przypis edytorski]
blady — w innym wydaniu: pobladły. [przypis edytorski]
blaga — kłamstwo. [przypis edytorski]
blagaslovik — palaimink. [przypis edytorski]
blaga (z fr. blague: dowcip, żart) — zmyślenie, bujda, oszustwo. [przypis edytorski]
blaga — zmyślenie, bujda, kłamstwo. [przypis edytorski]
blagę Bergsona (…) o tym sphexie — Bersgon rozważa zachowanie błonkówki Sphex w książce Creative Evolution (1907). [przypis edytorski]
blagier — osoba mówiąca rzeczy niepokrywające się z prawdą w celu wywarcia na kimś wrażenia. [przypis edytorski]
blagować — kłamać, zmyślać. [przypis edytorski]
blague (fr.) — żart, dowcip. [przypis edytorski]
Blaine, James Gillespie (1830–1893) — amerykański polityk, jeden z najważniejszych przywódców Partii Republikańskiej w okresie po wojnie secesyjnej. [przypis edytorski]
blaivykštė — błędny ognik. [przypis edytorski]
Blajz — w oryginale ang.: Bleise. [przypis edytorski]
Blake, William (1757–1827) — angielski poeta, malarz, rytownik doby romantyzmu; zaliczany do tzw. poetów wyklętych. [przypis edytorski]
Blake, William (1757–1827) — angielski poeta, pisarz, rytownik, malarz, drukarz i mistyk. [przypis edytorski]
Blakulla — wg szwedz. wierzeń ludowych miejsce zlotów czarownic. [przypis edytorski]
blamanż — danie deserowe, rodzaj galaretki ze słodzonego mleka zagęszczonego żelatyną i przyprawionego migdałami. [przypis edytorski]
blamaż — kompromitacja. [przypis edytorski]
blamaż (z fr.) — kompromitacja; ośmieszenie się. [przypis edytorski]
blamować — ośmieszać, kompromitować. [przypis edytorski]
blamować się — ośmieszać się, kompromitować się. [przypis edytorski]
Blanc, Jean Joseph Louis (1811–1882) — francuski polityk, historyk, pisarz polityczny, mason, jeden z przywódców rewolucji lutowej 1848; prekursor spółdzielczości. [przypis edytorski]
blanc-manger (fr.) — blamanż: danie deserowe, rodzaj galaretki ze słodzonego mleka zagęszczonego żelatyną i przyprawionego migdałami. [przypis edytorski]
blanc-manger (z fr.) — danie deserowe, galaretka ze słodzonego mleka zagęszczonego żelatyną. [przypis edytorski]
blancos (hiszp.) — biali; określenie konserwatystów w Ameryce Płd. [przypis edytorski]
blanc signé (fr.) — podpis na carte blanche; podpis pod nieograniczonym żadnymi warunkami pełnomocnictwem. [przypis edytorski]
Blanid, właśc. Bláthnaid (Kwiatuszek) — postać z legend irlandzkich, żona mitycznego króla Cú Roí. [przypis edytorski]
blank a. blanka — zębaty występ w zwieńczeniu muru obronnego. [przypis edytorski]
Blanka Kastylska a. Blanka Kastylijska, hiszp. Blanca de Castilla (1188–1252) — córka Alfonsa VIII, władcy Kastylii, żona króla Francji Ludwika VIII. [przypis edytorski]
Blanka — prawdop. Blanka Kastylijska (1188—1252), córka Alfonsa VIII, króla Kastylii, żona Ludwika VIII Lwa. [przypis edytorski]
blanki a. krenelaż — zębowate zwieńczenie szczytów murów i baszt; element architektoniczny w budowlach średniowiecznych o charakterze obronnym, później, szczególnie w XIX w. (neogotyk) ozdobnym; zęby (merlony) przedzielone prześwitami (miedzami) ułatwiały obronę w razie oblężenia: pomiędzy zębami byli rozstawieni łucznicy. [przypis edytorski]
blanki — osłony na szczycie muru obronnego. [przypis edytorski]
blanki — zębate zwieńczenie murów obronnych, stanowiące osłonę dla obrońców. [przypis edytorski]
blanki — zwieńczenie murów obronnych i baszt zamków, stanowiące osłonę dla obrońców. W budowlach średniowiecznych o charakterze obronnym zęby blanków (merlony) przedzielone prześwitami (miedzami) ułatwiały obronę w razie oblężenia: pomiędzy zębami byli rozstawiani łucznicy. [przypis edytorski]
blanki — zwieńczenie murów obronnych. [przypis edytorski]
blanki — zwieńczenie muru obronnego, dające osłonę dla obrońców. [przypis edytorski]
blanki — zwieńczenie muru obronnego, dające osłonę strzelcom. [przypis edytorski]
blanki — zwieńczenie muru obronnego. [przypis edytorski]